-----अंधारलेल्या वणव्यात----
वास्तवाच्या आणि समोर आलेच
सत्य... अंधारलेले
वाटेत थांबले मग
जपुन टाकले
भान ठेवून पावले
श्वास रोखून...
तरी समोर आलेच
सत्य ...अंधारलेले
चेहऱ्यावर राग आला
तरी डोके शांत ठेवले
मन मोकळे नाही केले
वेळ येऊच नाही दिली
वाकले ...झुकले
तरी समोर आलेच
सत्य...अंधारलेले
जपली नाती ...
तळहातातील मेहंदीसारखी...
जवळून आणि लांबूनही
रक्ताळलेली क्षणापुरती
निघाली; पश्चातापाचा साखळीमध्ये!
पण जपून पाहिली
तरी समोर आलेच
सत्य.... अंधारलेल्या वणव्यात
सविता तुकाराम लोटे
----------------------------------
