savitalote2021@bolgger.com

शनिवार, २२ मे, २०२१

एकांत


                 ✍️©️ सविता तुकाराम लोटे 
----------------------------------

चारोळी


         ✍️©️सविता तुकाराम लोटे 

----------------------------------

ढग





**********  ढग।  ***********

दाटून आलेले ढग माझ्यासमोर 
आकाशात आणि मनात सुद्धा 
जोरात वारा आला... गर्दी करून
मनात कोसळला अन ढगातून 

काळा मातीवर चिंब भिजून 
डोकावले मी परत 
भिजलेल्या माती रूपावर 
तर हळूवार येत असलेली 

हिरवळ मनाला बळ देऊन गेली 
थेंबाथेंबाने ओलेचिंब होऊन 
दाटुन आले परत आसमंत 
फुललेल्या सरीसोबत 

जोडीला पानांवर 
दवबिंदूचे रूप ठेवीत 
दाटून आलेले ढग 

माझ्यासमोर... 
आकाशात आणि मनात

     ©️ सविता तुकाराम लोटे ✍️
-----------------------//---------

          

मुक्तपणे

--------मुक्तपणे --------
             
               ©️ Savita TUkaram Lote

पंख फुटले कि झाले 
गगन भरारी घेण्यासाठी  
आपल्याच स्वप्नाला 
भरारी घेण्यासाठी 

उंच उंच जाताना 
पावले जमिनीवर ठेवावी 
असे वाटत होते पण 
पंख फुटले होते ना 
उंबरा ओलांडतान!!

मायेची सावली 
बंधने वाटली 
आकाश खुणावत 
होते ना स्वप्नांचे 
अहंकाराचे 
पंख फुटले होते ना 
संचार करण्यासाठी 

स्वातंत्र्याची... 
आपलीच परिभाषा 
मुक्तपणाचे आपलेच गणित 
संगीत बेसूर सुर 
पंख फुटले होते ना 

आपल्याही 
पायाला हाताला तोंडाला 
डोळ्यातील स्वप्नांना 
वेड लागले होते ना ....
स्वकर्तुत्वाच्या अहंकाराचे 
पंख फुटले होते ना 
मुक्तपणे
सावलीच्या छायेमध्ये!

     ✍️ सविता तुकाराम लोटे ©️

_---------------------------------

माझ्या वेलीवर ( दलित साहित्य कविता)

*** माझ्या वेलीवर *** माझ्या वेलीवर वेदना होत्या  बाबासाहेब तुमच्या वैचारिक आलिंगनाने   अश्रूचे सोने झाले  देहाचे मंदिर झाले  सुकलेल्या शरीर...