savitalote2021@bolgger.com

शनिवार, १० एप्रिल, २०२१

झोपडी

         झोपडी 
चार भिंतीच्या झोपडीत 
कोपर्‍यात लावलेली मिणमिणत 
असलेली मेणबत्ती 
खुणावत होते प्रकाशाची चाहूल 
ज्ञान प्रकाशाकडे
वाट चालावी तशी उंबऱ्यावरील 
पाणी आत येऊ नये म्हणून 
शोधावी लागत होती त्याच
गटर नाल्यातील दगड विटा प्लास्टिक 
हातात बळ एकवटून 
ज्ञान प्रकाशाकडे जातांना!!!

    सविता तुकाराम लोटे 

गुढीपाडवा

          

       गुुुुढीपाडवा 
पानगळ झाली... नव पालवी आली 
चैत्र फुलले...नवी उषा आली
नवगुढी दारात असती... निसर्गरूप फुलवित
अतूट नाती...
माणुसकीची पानाफुलांचे चैत्र पावलीशी अंगणात सजली सप्तरंगांची मनमोहक रांगोळी 
सजले दारातील कुंड्यातली झाडे अन 
नव रूपाने सजली गच्चीतली बगीचे 
सजली दऱ्याखोऱ्यातील जंगले नव रूपाने 
करुया संकल्प या दिनी नव्या ऋतूत 
नव्या आयुष्याची उभारू या दारी आपुला 
करोना महामारीचा नष्ट समूळ करुनी 
संकल्प नव माणुसकीची व्याख्या...निर्माण करूया विजयपताकाची उभारूया गुढी!!!

          सविता तुकाराम लोटे 

येता-जाता असंच

येता-जाता असंच 

चिंब भिजावे 
येता-जाता असंच 
पावसाच्या सरी बरोबर
हवी हवीशी वाटती 
ती सर 
मनआठवणीने भरलेले, 
असले... 
की... 
मात्र 
आठवणीतल्या ओळखीचे असावे!!
चिंब भिजून टाकतात 
अनोळखी...
होत...
आडोशात सौंदर्याला 
उनाड उध्वस्त मन आठवणी 
अशीच येता जाता 
गोड हसर्‍या सरी 
चाहूल उद्ध्वस्त स्वप्नाची 
नयन चिंब भिजलेले...
गुपित मनातल्या 
आत सरीसारखी...
मातीचा चिखल...
पायदळी...
चूकलेल्या शून्य सारखे ...
येता-जाता असंच 
हिशोब चिंब भिजण्याचे 
मृगजळाची साद मात्र 
आकाशाच्या मुक्त सरीला 
चुकले करुनी आता... 
येता-जाता असंच 
आडोशातील सौंदर्याला 
उद्धवस्त उनाड
सरी येता - जाता असंच!
     
        सविता तुकाराम लोटे 

माझ्या वेलीवर ( दलित साहित्य कविता)

*** माझ्या वेलीवर *** माझ्या वेलीवर वेदना होत्या  बाबासाहेब तुमच्या वैचारिक आलिंगनाने   अश्रूचे सोने झाले  देहाचे मंदिर झाले  सुकलेल्या शरीर...