-------सांज गेली -------
सांज होती मी बसले होते
सागर किनारी... तुझाच
हात - हातात माझ्या
...मोबाईल सोबत
अलगद,
अश्रुधारा नयनात
निशब्द, सगळ्या
भांडकुदळ भावना
आता
जाणवू लागला
वेदना ...सरसकट
वा-यांचा सोबतीने
मनापासून!
पायाखालील
वाळू... सरकलेली
अधिक सांज आली
रुसलेल्या प्रेमाची
हसणाऱ्या ओठांची
कोसळणाऱ्या लाटांची
भिजलेल्या पापण्यांची
अलगद
तुझे हात बाजूला करून
अमावस्येच्या रात्रीसारखे
मन हरवून....
दूर कुठेतरी बघत!
हात हातात घेऊन
हात सोड ना !
नको राहू दे
मनात गुंतलेला...
नेहमी स्वच्छ आठवणीसंग
पण;
ढगाळलेले क्षण ठेवून ज्या
शांत लाटेसारखे... मुके
आणि
हळूच सांज गेली
हाता -हातात ठेऊन
मनमोकळा मनाने!
सविता तुकाराम लोटे
---------------------------------
