... दिशेने भिजविणारे **
जीवनात किती वळणे येतात की आपण त्या वळणावर आडोशाला नको असते. पण तो भिजवितो असतो आणि ते आपणच असतो. आपल्या होऊन सावली मधील दिशेने भिजवणारे कोवळ्या उन्हात नकोच असतात ते सर्व पण येत राहते. समोरील दिशेने रोखून .... एका वळणावर!
अचानक एक वळण उदासवाणे हसरा चिंब आनंदाने, भिजलेले! तरी सोबत किती इंद्रधनुष्याच्या दिशेने जाणारे अलगद एकटेपणाला सुवासिक सुगंधासोबत भिजवत वातावरणातील गारवा मनाला भिजवित नाही असे होत नाही. पण दूर मनाच्या सोबतीला आपण किती जवळ घेऊन जातो ...दूर मनाच्या क्षितिजाला समाधानाच्या सोबत तिची सोबत हवी असते पण ती बाहेरच्या वळणावर शोधली जात नाही. आता भिजवित जाते उभ्या असलेल्या आडोशाला.
अर्थ असावे अर्थहीन नसलेले
हळवे क्षण आणि हळव्या वाटेले
मोल जीवनाचे स्व वाटेतले
झाले असेल तरी अचानक हळवे होणे किती समोर धुके डोळ्यासमोर देऊन जातात आणि शोधू पाहता नको असलेल्या नाजुक रेषा तळपावले कुठे घेऊन जातात कळत नाही. नजरेसमोर कोवळे ऊन बसलेल्या जागी रोज पाहात असतो.
रोखून धुकांच्या छायेमध्ये आणि धुकांच्या ऊन सावलीमध्ये. असेच झाले , "सांगा वाटा कुठे आहे परतण्याच्या", वेगवेगळ्या रांगामध्ये... वेगवेगळे स्वरूप... परतण्याच्या सर्व वाटा सोप्या?
सर्व सोपे असेल तर ढगांचा पाऊस कुठे आणि कुठे पडत असतो माहित नाही. घडणारे घडत असते असे म्हणे सोपे असते... पण पाऊस त्यात सर्वच भिजून जातात आणि हाती शिल्लक राहतो.
फक्त पाऊलखुणा आणि ओला चिंब झालेली दिशा... दिशेने ओली पावले... हिरवेगार अंदाज ठामपणे पोकळीत उगवत्या सूर्याच्या किरण घेऊन असे अंदाजे !!!
सतत विचारी ओल्या पाऊस
कधी हसरा तर कधी नकोसा
वाटेत कोडे सोबत
प्रति शब्दांच्या साखळीमध्ये कधी नको असे वाटत नाही... आपण अशा वातावरणात जगत असतो की, नवीन रोज नवीन.. सतत नवीन ...नाळ कुणाबरोबर जोडत असतो. आणि विविध स्वरूपात जीवनशैलीमध्ये वेळोवेळी आत्मसात करीत असतो. मनमोकळे करीत असतांना निवांत चेहऱ्याने भिजवणारा विचारांना प्रभात वेळी शांतचित्ताने हसरी सकाळ मनाला वेड लावून जातात. रानमोळी पायवाट आणि रानोमाळी हसरे पायवाट.
कितीतरी वळणे येत असतात. उगवता सूर्य प्रकाशाबरोबर आणि मावळता सूर्य प्रकाशाबरोबर. कितीतरी वळणे येतात. वळणावरून वळताना समोर येऊन सहज म्हणतात... बघ माझ्याकडे वेळोवेळी तसे करायचे पण जीवनाच्या भिजवणारा वाटांना वाटेवर चालू द्यायचे नाही... घट्ट धरून ठेवावे. जीवन वाटेवर हसरा भिजवीणाऱ्या वळणदार समोर असलेल्या वेदनेची चाहूल न देता वळणावर सतत पुढे चालायचे सदा हसत... हसत आणि हसत. पुढे आल्यावर त्या जीवनाला संधीचे स्वरूप द्यावे ; ओळखून.
अनेक रस्ते गुंफतात येतात. गुंफावे लागते ते!! अडचणींनी फुललेल्या दिशा भिजवीणारी सावली न भिजवता सोडवीत जावे लागते. आपल्या समोरील आपल्यासोबत उलगडत असते .दिशेने ओलाचिंब मायने फुललेल्या मायेने... कोरडे होऊन.... ओल्यागार प्रीतीचा निवांत उत्साहित भिजवणारा....
थकलेल्या पायवाटेवर रस्ते अनेक
अशांती आणि अशांतीचे रूप अनेक
अनंत प्रयत्नांची साखळी अनेक
तरी पायवाटेवर जागोजागी अनेक
मायेने फुललेले क्षण अनेक
आपल्यासोबत ...
दिशेने ...
भिजवणारे ...
उत्साहित आणि हसविणारे !!
फुलत... फुलत...धावल्यानंतर, निवांत शांत मनस्वी मायवाणीने भिजविणारे !!
दिनांक -१५.१.२०१५
✍️🏻©️®️सविता तुकाराम लोटे
©️®️✍️Savita Tukaramji Lote
शीर्षक :- * आपल्यासोबत
... दिशेने भिजविणारे **
अभिप्राय कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.
Thank you
----------------------------------
