एक प्रवास नसलेला नात्यांचा

   

एक प्रवास ....नसलेल्या नात्यांचा

      गणित नव्हते त्या क्षणाला 

      सहजता आणि सहजता शब्दसाखळीला

      डोळेझाक लखलखता प्रकाशातील    

      हिरव्या स्वप्नांची अपुला मधुर शब्दसुराला

सोनेरी किरण आणि एक अद्भुत शांतता मनाला एक नवीन नाते जुळून जाते आणि त्या सहज भाग घेताना वाट सुद्धा नाही की ती सहजता एक शब्दांमध्ये  जाऊन पोहचेल पण  झर्‍याला

 पाण्याची कमतरता नसते तशी चांगल्या व्यक्तीला सुद्धा नसते

     आपले सौंदर्य आपल्या व्यक्तिमत्त्वात असते त्याला किती शांत आणि वास्तविक ठेवायचे हे आपण ठरवीत असतो पण त्या काल्पनिक व्यक्तिमत्वाला खरेपणा पाहणारा दिसत नस तो पण त्या सहज शब्दांमध्ये कितीतरी गोष्टी सहज सांगून जातात ते व्यक्तिमत्त्व खरे असते.

   आकाशाला भिडलेले व्यक्तिमत्व आणि पर्वताच्या शिखरावर जाऊन पहाणार्‍या व्यक्तिमत्त्वाच्या पायात तिथे जाण्याचे स्वप्न सहज आणि सहज शब्द संगतीने सांगून जाणे ही कला त्या सहज पाणीदार सावळ्या रूपामध्ये दिसले  ती सहजता त्या क्षणांमध्ये आपल्या मध्ये असावी असे वाटत राहते

         ती शांतता मनातील असावी वा नवीन पायवाट शोधणाऱ्या व्यक्ती साठी असावी हे त्यावेळी जरी कळत नसले तरी ती वाट योग्य दिशेने साठी निर्मिती केलेली होती हे नक्की

         नयनांच्या स्वप्नाला इतरांच्या स्वप्नाचा    

         संगतीने सौंदर्य चढविले

         सोनेरी किरणांनी आणि हळव्या शब्दांनी 

         नवीन पायवाट नवीन दिशा नवीन सुर 

         पूर्णत्वाचे लावून लखलखत 

         शब्दांची माळ दिली इतरांना

हळव्या पावलाने मावळतीचे क्षण जवळ न देता उगवत्या शन्नांची पावले देताना शब्द जरी खूप वेगळे असले तरी कोमल भावविश्व कणखर आणि दिशा  घेऊन असलेली ती दिशा स्वतः किती वर्षे लागली असेल त्यात वैताग नाही त्यात गळणारी स्वप्न  कल्पना नाही वाळलले     

 पण आवाजाची साद नाही ते सर्व .

           दाटलेल्या त्याहून पावलांनी देऊन दिलेले दिशा असावी एखाद्या स्वप्नांची त्या दिशेला कणखरपणा असावा वाऱ्याच्या वेगाने जावे पण त्या दिशेसोबत!

         कोरड्या शब्दांची माळ नको त्याला ओलावा असावा सांजवेळी च्या हिवाळी दवबिंदू त्या क्षणाला फक्त आपण - आपले आणि फक्त आपल्यात असले तरी एक नवीन दिशा होती नवीन स्वप्नाचा हळुवार स्वप्नातील मधुर पांघरून होते नवीन पहाट स्वप्न देताना.

   स्वप्न सुरेल ...हळवे शब्द संगती सोबत

   स्वप्न सुरेल ...तळ्याकाठी पावलंसोबत 

   स्वप्न सुरेल...गुलमोहराच्या हसता रूपासोबत 

   स्वप्न सुरेल... गुणगुणत शब्दांसोबत

    स्वप्न  सुरेल...नवीन पाय वाटते सोबत

क्षितिज असावे पण ते मृगजळ नसावे स्वप्न असावे पण कोमेजलेली नसावे व्याकूळ 

नसावे पण उगवत्या सूर्यासारखे कोमल असावे स्वप्नाच्या मागे जायचे पण त्याला एक प्रवाह तयार करून एक प्रवास तयार करून नाजूक आणि मधुर शब्दांमध्ये.

          मैत्री असावी शब्दमधुरतेने 

          कोणत्याही वाटेवर सहज होणारी 

          उगवत्या किरणा सोबत आणि 

          पाण्यातील प्रतिबिंब सारखे स्वच्छ

                       सविता तुकाराम लोटे 

(मी आणि मी या ब्लॉग वरिलसर्व चित्र गुगल वरून घेण्यात आलेली आहे)

फुलपाखरू

फुलपाखरू 

          ...त्यांचा जन्म किती अडचणींना ,अडचणींना, संघर्षाला सामोर जाऊन होतो. त्याला नवरूप हे त्याच्या त्या संघर्षाची जन्म कहाणी असते. आयुष्य सुद्धा प्रत्येक व्यक्तीला त्या संघर्ष मधून जावे लागते. प्रत्येक वेळी अडचणीवर मात करून नवीन उमेदीने झालेले सर्वच मागे सारून त्याला आपला आयुष्यातील एक नवीन अनुभव म्हणून घ्यावा लागतो.

       फुलपाखरू नवीन जन्माने मनसोक्त संचार करतो तसेच आपल्या आयुष्यातील दिवस हा नवीन मनसोक्त आपल्या स्वप्ना वरील साचलेली धूळ नष्ट करीत हसत संचार करावे फुलपाखरू म्हणजे नवीन जीवन प्रवास ज्या जीवन प्रवासात नवीन रंग नवीन रूप नवीन क्षणाक्षणाला  आलेला अनुभव स्वतःच्या स्वबळावर काहीतरी निर्माण करण्याची शक्ती ताकत फुलपाखरू म्हणजे नाजूक निसर्ग रूपामध्ये शक्तिशाली होऊन स्वतःचे अस्तित्व निर्माण करणारे .

       संचार असती चोहीकडे 

       फुललेल्या फुलात नवचैतन्य

       रंगीबिरंगी फुलाच्या सानिध्यात 

       हिरवळीत असती मैत्रीबंध

जीवन हे असेच रोज नवीन अनुभव घेताना फुलपाखरासारखी शक्तिशाली व्हावे मनातील स्वप्नांना शक्तीशाली विचारांनी पूर्ण करावे. जीवनात अडचणी येणारच पण त्यांना मात करून त्यावर आपल्या विचारांनी आपल्या स्वप्नातील स्वप्नावर मात करावी.

       आयुष्याच्या प्रत्येक क्षणाला आपण आपले अस्तित्व कायम ठेवायचे पण त्यामुळे इतर दुखावले जाणार नाही याची दक्षता सुद्धा आपल्यालाच करावे लागेल फुलपाखरासारखे नवरुप घेऊन नवनिर्मिती करायचे स्वतःच्या स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी मनसोक्त  करावे. 

       दर्पण आपली

       वलय आपली

       कलाकृती ही आपली 

       मनमोहकताही आपलीच 

       रंगीबिरंगी रंगांमध्ये सजले

       मुक्त स्वतंत्रही!!

                        सविता तुकाराम लोटे 

                        

शब्द शक्ति!!!

                                       शब्दशक्ती 

         दिवसाला शब्द असावे की 

          येणाऱ्या क्षणाला सोबत करावे की 

          क्षणाला हातात धरावे 

          शब्दांच्या फुललेल्या माळेमध्ये 

          शब्दांनाच शब्द करून

     खरंच शब्द किती महत्वपूर्ण करून जातात ज्या शब्दाने आपण इतरांची मने जिंकू शकतो त्याच शब्दाने मने तोडू शकतो. कुठेच नाही सहजता कुठेच नाही वाटते तिथेही नाही आणि असेही वाटते तेथेही नाही. 

       शब्द मनाला किती वेदना देतात आणि मनाला मनाला वेदना देणाऱ्या शब्दांची सतत सात असते काही शब्द जे मनाला बळ देणारे नक्की असतात... काही क्षण  त्या शब्दांसाठी असतात

           नक्कीच! शब्दांमध्ये शक्ती असते. पण ती शक्ती कशी वापरायची हे त्या क्षणामुळे आपल्याला कळते. खरंच आपण आपले शब्द मोजून मापून खर्च करू शकत नाही पण आपल्या व्यवहारांमध्ये ते दिसावे असे वाटत राहते.        शब्दाला जरी शक्ती असली तरी ती आपल्या वरील आपल्या क्षणाला ती साथ देत असते.

      शब्द हे आपले असतात शब्द हे आपल्यातील संस्काराचे प्रतीक असतात शब्द हे आपल्यातील हसूचे कारण असते... शब्द हे आपल्या यशाचे प्रतीक असते शब्द हे आपल्यातील आपल्या व्यक्तिमत्त्वाचे बळ असते. 

       म्हणून शब्द व्यवहारात वापरतांना स्वतःला सावरावे सहज... क्षणाला ...जवळ करीत ,"हसून"!!!

         शब्दशक्ति ही आपली शक्ति 

              संस्काराचे प्रतिक 

                 शब्दसावली ती !

                              सविता तुकाराम लोटे 

     -------------------------------