प्रिये

प्रिये

प्रिये

माझं तुझं नातं 

अगदी निराळा 

माझं हो तुझं नाही 

तुझ्या ओठात पुटपुटणं 

अन, 

माझ्या डोळ्यांनी रागावन 

माझ्या मनातील शब्द 

तुझ्या ओठी...अन उगीच भांडण? 

कोणत्याही शब्दावरन

वेडेपणा आहे ...

असं बोलल की,  

गुलाबी होण...

परत ओठात कुजबुजणे 

नजर चोरत उगीच 

शब्दाला वजन देत 

आशावादी होण ...

प्रिये

अबोल प्रेम असत ग! 

असं बोलल की,

नीरव शांतता 

शब्दांविना क्षणभर !

परत बोलणं ...

युद्धपातळीवर...

प्रिये 

कंगाल मी!!!

एकसुरी वादळी पावसात 

अबोल मी... 

निशब्द सुरात

प्रिये  

माझं तुझं नातं निराळ...

   सविता तुकाराम लोटे 

आधार घ्यावा

      आधार घ्यावा 

स्वप्नाच्या मागे धावतांना 

आधार घ्यावा स्वप्नकिरणाचा

आपणच आपल्याला द्यावे

पणती सारखे जीवन !

स्वप्नाच्या मागे धावताना 

आधार घ्यावा स्वप्न फुलांचे 

पुन्हा द्यावे मी पणाचे मोती 

स्वप्नाच्या मागे धावतांना 

आधार घ्यावा काजव्यांचा

  सविता तुकाराम लोटे 

अश्रू

       अश्रू 

गोरेपाण जगात जगताना 

लपवावे लागतात नेहमी  

क्षितिजापलिकडे असलेल्या जगात  जगण्यापेक्षा

क्षितिजा अलीकडे जगात जगावे लागते 

पणतीलाही जळावे लागते 

भविष्यातील अंधाराला घेऊन

 हसत हसत मरावे लागते 

                           अश्रुंच्या संगे 

गोरेपाण जगात जगताना 

लपवावे लागते नेहमी 

तरीही, 

सुखा:सोबत असते तेच 

आणि 

दुःखा:सोबत (बरोबर )तेच 

आयुष्याच्या जमा - खर्च करतांना 

शिल्लकही तोच राहतो 

आणि हिच्याही तोच असतो 

गोरेपान जगात जगतांना

     सविता तुकाराम लोटे 

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

प्रेम कोणीही कोणावरही करावे 

आईने मुलावर करावे 

भावाने बहिणीवर करावे 

प्रेम कुणीही कुणावरही करावे 

लेकरांनी मातेवर करावे 

मातेने लेकरावर करावे

 प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

नातवाने वृद्ध आजी-आजोबांवर करावे 

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

जनतेने राज्यावर करावे 

राज्याने देशावर करावे 

देशाने जगावर करावे 

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

माणसाने माणुसकी वर करावे 

सत्याने विश्वासावर करावे

 प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

नवऱ्याने बायकोवर करावे 

प्रेयसीने प्रियकरावर करावे 

धर्माने संस्कृतीवर करावे 

श्रद्धेने आपुलकीवर करावे 

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे

             ✍️🏻©️®️सविता तुकाराम लोटे

आपणच आपल्याला

आपणच आपल्याला 

आपणच आपल्याला 

द्यावी शिक्षण 

आणि त्या शिक्षेबद्दल 

विचार करता करता 

हजार वेळा मरावे

 स्वतःच्या चुकीबद्दल 

कबुली द्यावी 

स्वतःच्या मनाशीच 

आपल्याच आपल्या चुकीबद्दल 

आपणच आपल्याला

 द्यावे सप्तसूर

 वाऱ्याबरोबर खेळण्यासाठी 

जपावी पायवाट कुठली तरी 

दूर देशाची जपतांना 

आपणच आपल्याला 

द्यावीत शिक्षा

     सविता तुकाराम लोटे