संध्याकाळची सावळबाधा कविता आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित व स्वरचित आहे.
*** संध्याकाळची सावळबाधा ***
कदाचित उगाच नाही येत शांतता
सुखाचा रंग सांज संध्याकाळच्या
रंगाशी एकरूप झाले आणि उगाच
गंध फुलांचा सुगंधहीन झाला
सगळे कसे गोड नात्यांमध्ये संथ
हळुवार स्तब्ध विस्तीर्ण पण जखमा
मात्र खोल पानगळीनंतर पालवी न येणारी
स्वर हृदयाला भिडणारे गर्दीतही आवेग
शांत ठेवणारे
उगाच विचित्र हिशोबात
स्वतःला गुरफडणारी संध्याकाळच्या
अंधार अंधारलेले स्पष्टीकरण शून्य ठरतात
शुभ्र चांदण्यांचा प्रकाश हिरव्यागार रंगाला
सांजवेळीची बाधा मनाला जगून
उजेडाचे दान देणारी सावळबाधा
जखमेवर दाटते माया मनात जपवणूक
संपून पांगरले जाते अथांग सावळबाधा
काळाकुट्ट मध्यरात्रीच्या सावळ्या रंगांसारखे
कदाचित शांतता स्तब्ध करते
मशालीला संथपणे
कदाचित उगाचच थरथर राहते
जखम दाटलेल्या श्वासांसोबत
सांजवेळच्या संध्याकाळच्या सावरबाधेत......!!
✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे
ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤
A girlfriend is stunned after meeting her boyfriend. Due to some reason there is a slight rift between them. Why, at this evening time, she is alone in thought. This poem is from this feeling in her mind, from the world of emotions.
Don't forget to like and share if you like evening sawalbadha poem. The poem is self-written and composed.
*** dusk of evening ***
Maybe peace is not coming soon
The color of happiness in the evening
Matched with the color and so on
The smell of the flowers became unscented
How slow everyone is in sweet relationships
Gentle numb wide but bruised
However, after deep leaf fall, the leaves do not come
The heart-pounding voice is an impulse even in the crowd
Calming
A very strange calculation
A self-enveloping evening
Darkness Darkness is void of explanation
The light of the white moon turns green
By living the hindrance of the evening
Savalbadha, the donor of light
Chanting in the mind of Maya thickens on the wound
The bottomless barrage ends
Kalakutta is like the shades of midnight
Perhaps the silence is stifling
Light the torch slowly
Maybe just shivering
With gasping breaths
In the twilight of the evening...
✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote
✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lotte
The blog is my home of words. I express my feelings in such a way that I can understand. Welcome to this God threshold of Shabda Swaras. If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.
If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤
==========================================================
