येता-जाता असंच
चिंब भिजावे
येता-जाता असंच
पावसाच्या सरी बरोबर
हवी हवीशी वाटती
ती सर
मनआठवणीने भरलेले,
असले...
की...
मात्र
आठवणीतल्या ओळखीचे असावे!!
चिंब भिजून टाकतात
अनोळखी...
होत...
आडोशात सौंदर्याला
उनाड उध्वस्त मन आठवणी
अशीच येता जाता
गोड हसर्या सरी
चाहूल उद्ध्वस्त स्वप्नाची
नयन चिंब भिजलेले...
गुपित मनातल्या
आत सरीसारखी...
मातीचा चिखल...
पायदळी...
चूकलेल्या शून्य सारखे ...
येता-जाता असंच
हिशोब चिंब भिजण्याचे
मृगजळाची साद मात्र
आकाशाच्या मुक्त सरीला
चुकले करुनी आता...
येता-जाता असंच
आडोशातील सौंदर्याला
उद्धवस्त उनाड
सरी येता - जाता असंच!
सविता तुकाराम लोटे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा