तुझ्या माझ्या प्रेमाला (विद्रोही कविता)

         विषमतेच्या लढाईमध्ये एक नाजूक भावना जळून खाक झाली आहे. मनात गर्जना प्रेमाची पण जगण्याची लढाई इतकी कठीण आहे की तो त्या प्रेमाला स्वीकारू शकत नाही. कारण माझ्या अंगाला अजूनही कष्टाच्या घामाचा वास येतो आहे.

       तू जगली आहे या मुक्त स्वातंत्र्याच्या रानात. मी रुजलो आहे, एका वादळात...!! मी कितीही प्रेमाचे बीज लावले तरी तू तेथे राहू शकत नाही. ही सांगणारी ही कविता!!                           समानतेच्या लढाईमध्ये आम्ही लढत आहोत त्यामुळे तू लावलेले रोपटे हे चुकीचे आहे. अजूनही आपल्यावर वस्तीच्या लोकांची नजर आहे.'प्रेम',  नावाचा पवित्र शब्द त्यांच्यासाठी गढूळ आहे. या भाषेत एक तरुण युवक विद्रोह मांडत आहे.

         कारण जगण्याची लढाई अजून चालू आहे.  या लढाईत  प्रेमाला कुठेच स्थान नाही. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका...! कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. चुका आढळल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा....!! धन्यवाद💕💕💕😂🌴❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

      ***** तुझ्या माझ्या प्रेमाला ***

मी च ....!!!

माझ्या प्रेमाला समजून सांगतो 

माझ्या जगण्याची लढाई हा वारा सांगतो 

तू जवळ येऊ नकोस 

मी स्पर्श करू शकत नाही 

माझ्याच मनातील प्रेमाचा जगण्याच्या खिडकीवर वळणा वळणावर 

ज्वलंत जाळ पेटला आहे 

इथल्या जळत्या वर्तमानात 

फुला फुलांचा बाजार फक्त 

फुले सजली जातात 

अंधाराच्या जगात भ्रमिष्ट बुद्धी 

याचा मनाच्या कोलाटावर दुरावते 

उमटलेल्या भावना वेदना सांगत नाही 

नको देऊ प्रेम भाषाशैली 

नको देऊ स्पर्श प्रेमळ शैलीचा 

नको देऊ मोगराचा सुगंध 

अत्तराच्या शरीराचा 

तुझ्या माझ्या प्रेमाला 

नजर हजारो नयनांची 

अनवाणी पायाला सोन्याच्या मुकुटाची 

गरज नाही

तुझ्या माझ्या प्रेमाला नजर 

माझ्या तुझ्या वस्तीची 

स्वच्छ आणि गढूळ वासनांची 

मी राहतो आहे अजूनही त्याच डोहात

जिथे...., जिथे विषमतेचे झाड 

अजून जिवंत आहे 

विषमतेचे झाड अजून जिवंत आहे...!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

==========================================================

        A fragile emotion has been burned in the battle of odds.  Roaring love in his heart but the battle for survival is so hard that he cannot accept that love.  Because my body still smells of the sweat of hard work.

        You have lived in this wilderness of freedom.  I am rooted, in a storm...!!  No matter how many seeds of love I plant, you cannot stay there.  This poem that tells this!!  We are fighting a battle for equality so the saplings you planted are wrong.  We are still watched by the slum dwellers. 'Love', the holy word is murky to them.  In this language, a young youth is expressing rebellion.

          Because the battle for survival is still going on.  Love has no place in this battle.  If you like, don't forget to like and share...!  The poem is handwritten and composed.  If you find any mistakes, please let me know in the comment box...!!  Thank you💕💕💕😂🌴❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

       *** to your my love ***

 I f...!!!

 I understand my love

 The wind tells the battle of my survival

 don't come near

 i can't touch

 The love of my own heart turns to the window of life

 A fiery flame is lit

 In the burning present here

 Flower flower market only

 Flowers are decorated

 Deluded wisdom in a world of darkness

 It breaks the heart

 The emotions that arise do not tell the pain

 Do not give love language style

 Do not give touch loving style

 Don't give the scent of Mogra

 of the perfume body

 to your my love

 A look of thousands of glances

 A gold crown on bare feet

 No need

 Look at your love

 of my dwelling

 of clean and dirty vasanas

 I am still living in the same place

 where..., where the inequality tree

 still alive

 The tree of inequality is still alive...!!

✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

      The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to God's threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

        If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

=========================================================

 

चिखल (विद्रोही कविता)

    "चिखल", कविता परिस्थिती बदलल्यानंतर बदलणाऱ्या मानसिकतेवर आहे. दलित साहित्य/ विद्रोही साहित्य कविता ह्या अन्याय अत्याचार शोषित अस्पृश्य ......या प्रवाहात चालणाऱ्या आहे.

           पण आम्ही ते कुंपण तोडत आहोत पण तोडलेले कुंपण आमचेच असावी अशी अपेक्षा असते;तसे होत नाही त्याच भावविश्वातून ही कविता....!!

           परिवर्तनाच्या गणितावर संघर्षाच्या वाटा बंद होतात.  ही सांगणारी कवितात्...!!                 कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा धन्यवाद......!!❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤   

 **** चिखल ****

शतकानुशतके उपेक्षित समाजाची 

आज गडबड चालू आहे 

कारण वस्तीत लाल दिव्याची गाडी आली आहे विषमतेच्या जंगलात वनवा होऊन जळलो वाऱ्यालाही स्पर्श जाण्याची 

मुभा नसतानाही नाचत गाजत 

लाल दिव्याची गाडी आली 

पोरग ऐटीत पोरी झाला फॅशनेबल 

लढण्याची ताकद त्यांच्यात 

आली तेव्हाच कुठेतरी 

किंकाळी ऐकू आली 

तुफान साचलेल्या मनाला घेऊन  

लाल दिव्याच्या गाडी पण 

तेथे मिळाले झाड किडलेले 

धुक्यात नष्ट झालेले 

आता तो देशमुखाचा जवाई होता 

आता ती देशपांडेची सून होती 

ती आता रामटेके वानखेडे कांबळे

 ...... अशा कोणत्याही नावाचे 

जातीविषयक विशेषण नसलेली 

तिला किंकाळी ऐकू आली नाही

त्यालाही किंकाळी ऐकू आली नाही 

हात बांधले गेले आहे देशमुखांनी

हात बांधले गेले आहे देशपांडेनी 

आम्ही अजूनही उपेक्षितच 

वस्त्यांमध्येच अजूनही गलिच्छ 

नारळ प्रसादाच्या कोरलेल्या मनात 

आता निळा आवडीनुसार झाला आहे 

आम्ही आपलेच पाय ओढतो 

असे म्हणतात, पण त्याला कोणी सांगावे 

एक लाल दिव्याची गाडी 

अनेकांची महत्त्वकांक्षा असते जगण्याची 

ती झोपडी पूर्ण करतो आणि केल्यानंतर 

अपेक्षेचे डोंगर जमीन दोस्त होते 

संथ इथल्या व्यवस्थेची पायवाट 

आमच्याकडे येतच नाही अनादी अनंत काळापासून असे चालले आहे 

अस्पृश्यतेचा जन्म फक्त गावकुसाबाहेर  

आता विषमतेची - समानतेची लढाई नाही 

आता लढाई आहे विचारांची 

पांढऱ्या शुभ्र कपड्यांची 

चिंध्या झालेल्या कपड्यांची 

जीर्ण झालेल्या विचारांची 

आता लढाई आहे घरांची -बंगल्यांची 

आता लढाई आहे विश्वासाची

कितीही माणुसकीचे वारे उलट्या दिशेने 

वाहत असले तरी....

चार दिव्याच्या गाडीने विद्रोह संपला नाही झोपडीत जुनीच मेणबत्ती चालूच आहे 

वस्तीत अजूनही लाल दिव्याच्या गाड्या 

येतच आहे समानतेचे बीज 

अजूनही पेरले जातच आहे 

चिखल कितीही दाखवला तरी 

समानतेचे रोपटे वटवृक्षात  

बहरलाच आहे... 

विद्रोहाचे शब्द तितके बदलले आहे 

विद्रोहाचे शब्द तितके त्या 

चिखलात बदलले आहे....!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

==========================================================

 

"Mud", the poem is about changing mindsets after changing circumstances.  Dalit Literature / Insurgent Literature Poetry is running in this current of injustice oppressed oppressed untouchables.

 But we are breaking that fence but we expect the broken fence to be ours; it doesn't happen this poem from the same spirit....!!

 The stakes of conflict close on the mathematics of transformation.  This telling poem...!!  The poem is handwritten and composed.  If you like, don't forget to like and share, if there are any mistakes, please let us know in the comment box. Thank you...!!❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

 **** mud ****

 A marginalized community for centuries

 Today the mess is going on

 Because a red light car has arrived in the settlement, the wildness in the forest of inequality can be touched even by the scorched wind

 Dancing even when there is no chance

 A red light car came

 Porag Aitit Pori became fashionable

 They have the strength to fight

 Somewhere when it came

 A scream was heard

 With a stormy mind

 Red light car too

 The tree found there was rotten

 Lost in the fog

 Now he was Deshmukh's son-in-law

 Now she was Deshpande's daughter-in-law

 She is now Ramteke Wankhede Kamble

 ...... of any such name

 Non-caste adjective

 She didn't hear a scream

 He didn't hear the scream either

 Hands are tied by Deshmukh

 Deshpande's hands are tied

 We are still marginalized

 Even in the settlements it is still dirty

 In the carved heart of coconut prasad

 Now blue has become a favorite

 We drag our own feet

 It is said so, but someone should tell him

 A red light car

 Many have an ambition to survive

 She completes the hut and after

 The mountains of expectation were land friends

 The trail of the system here is slow

 It does not come to us, it has been like this since time immemorial

 Untouchability was born only outside the Gawkus

 No longer a battle of inequality - equality

 Now there is a battle of thoughts

 White clothes

 Ragged clothes

 Outdated thoughts

 Now there is a battle for houses - bungalows

 Now is the battle of faith

No matter how much humanity winds in the opposite direction

 Although flowing...

 The mutiny did not end with the carriage of four lamps, the old candle still burns in the hut

 Red light cars still in the ghetto

 The seed of equality is coming

 Still being planted

 No matter how much mud is shown

 Seedlings of equality in the banyan tree

 It's blooming...

 The word rebellion has changed as much

 The words of rebellion are as many as those

 Has turned into mud...!!

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

        The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to God's threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

         If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

==========================================================

 

मेंढरासारखे जगण्यापेक्षा (विद्रोही कविता)

       कविता अशा मानसिक ते विरुद्ध विद्रोह करते आहे, जिथे त्याला सांगू पाहताय की तुम्ही सारखे आयुष्य जगू नको कारण एकटा काही करू शकत नाही.

       कारण आजही प्रस्थापित समाज व्यवस्था त्याच व्यवस्थेवर जगत आहे जी व्यवस्था संपवण्यासाठी समाजव्यवस्था बदलण्यासाठी हजारो वर्षापासून लढा दिला आहे. त्या समाज व्यवस्थेचा भाग हो पण हे विसरू नको की आजही ती समाज व्यवस्था त्याच नियमांवर चालली आहे.

       अस्मिता आपली कुठे असावी. जगण्याच्या लढाई प्रथम प्राधान्य कुणाला द्यावे.  वार कसेही होतात हे सत्य इतिहास आहे. 

        कविता याच मानसिक भावसंदर्भातून पार्श्वभूमीवरून घेतली आहे. कविता स्वलिखीत  आणि  स्वरचित आहे. कविता आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.                  काही चुका आढळल्यास नक्की कमेंट बॉक्समध्ये कळवा. त्या सुधारल्या जाईल आणि संशोधन केलं जाईल....!!❤❤❤❤😂🌴

****  मेंढरासारखे जगण्यापेक्षा ****

व्यवहारवादी जगात व्यवहार खूप आहे  

माणूस म्हणून कुठेतरी व्यवहारी हो

का चढत राहिला तू 

देवळाच्या पायऱ्या

फुल फळांनी सजलेल्या 

सुवासिक प्रसादाच्या वासाने 

अनवाणी नवसाला पाऊन घेतले 

नारळाच्या दोन टोकरात 

भिकाऱ्याच्या हातात देत ऐटीत 

तेव्हा तुला लाज वाटली नाही 

स्वतःच्या उणीवांची 

तेव्हा तुला लाज वाटली नाही 

झिजलेल्या समाजव्यवस्थेची 

तेव्हा लाज वाटली नाही 

निजलेल्या व्यवस्थेची 

तेव्हा लाज वाटली नाही  

पेटलेल्या वस्त्यांची 

तेव्हा लाज वाटली नाही  

वेशीवर टांगणाऱ्या स्त्री अब्रूची 

तेव्हा लाज वाटली नाही 

रुजविलेल्या अंधश्रद्धेची 

तेव्हा लाज वाटली नाही 

दिखाव्याच्या गाभाऱ्याची 

सावलीचा ही विटाळ होता

मर्यादेचे मडके होते 

पाण्याच्या दुष्काळ होता 

जळजळ वण - वण 

भिकाऱ्यापेक्षाही जीवन 

प्राण्यांपेक्षाही जगणे

आता झगडत आहे 

त्या समाजव्यवस्थेसाठी 

आता झगडत आहे 

त्याच व्यवस्थेच्या प्रतिष्ठेसाठी 

जिथे मंदिर सजली आहे 

जिथे दानपेटी सजली आहे 

सोन्याने 

तिथे श्रद्धेने जा 

तिथे अंधविश्वासाने जा 

कोणतीही लढाई लढून नको 

पण तू हे विसरू नको 

तुझी सावली आजही विटाळ आहे 

तू हे विसरू नको की 

प्रस्थापित समाजव्यवस्था 

दगडात कोरलेल्या विश्वासावरच

जगते आहे 

अजूनही दुरूनच नमस्कार आहे 

तरी तुझ्यासारख्या समाजद्रोही समाजविधातक झुंजार मनाला ते शिवत नाही 

पण गाफील राहू नको 

कारण वार कसे होईल  

कधी होईल सांगता येत नाही 

मनाच्या गाभाऱ्यात देव 

बाबासाहेब जिवंत ठेव 

झगडता येत नाही

मेंढरासारखे आयुष्याला  

उधारीच्या ज्ञानावर आत्मीयतेने

विझलेल्या वास्तविक 

जगात...!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

==========================================================

 

           Kavita is rebelling against such a mentality, where he is trying to tell you that you shouldn't live the same life because you can't do anything alone.

       Because even today the established social system is living on the same system which has fought for thousands of years to change the social system to end the system.  Be a part of that social system but don't forget that even today that social system is running on the same rules.

 Where should our identity be?  Who should give first priority in the fight for survival?  It is true history that blows happen anyway.

        The poem is taken from the background in this mental context.  The poem is handwritten and composed.  If you like the poem, don't forget to like and share.  If you find any mistakes, please let us know in the comment box.  It will be revised and researched....!!❤❤❤❤😂🌴

 

 ***  Rather than live like a sheep ****

 Transactions abound in the pragmatic world

 Be practical somewhere as a human being

 Why did you keep climbing?

 Temple steps

 Decorated with flowers and fruits

 By the smell of fragrant offerings

 Took vows barefoot

 In two crates of coconuts

 Give it to a beggar

 You were not ashamed then

 of his own shortcomings

 You were not ashamed then

 A worn out social system

 There was no shame then

 of the sleeping arrangement

 There was no shame then

 of burnt settlements

 There was no shame then

 Abru of the woman who hangs herself on the gate

 There was no shame then

 Ingrained superstitions

 There was no shame then

 Of the essence of pretentiousness

 It was a waste of shadow

 There were pots of limits

 There was a water drought

 Burning fire - fire

 Life better than a beggar

 Outliving animals

 Struggling now

 For that society

 Struggling now

 For the reputation of the same system

 Where the temple is decorated

 Where the donation box is decorated

 with gold

Go there with faith

 Go there with superstition

 Don't fight any battles

 But don't forget this

 Your shadow is still vile

 Don't forget that

 established social order

 On faith carved in stone

 is living

 Still greetings from afar

 However, it does not suit the mind of   anti-social, anti-social 

reformers like   you

 But don't be careless

 Because how will the stab

 It is impossible to say when it will happen

 God in the core of the mind

 Keep Babasaheb alive

 Can't fight

 To life like a sheep

 Affinity on borrowed knowledge

 Extinguished real

 In the world...!!

✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

           The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to God's threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

          If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

==========================================================

 

** मी शिकतो आहे***( विद्रोही कविता)

      "मी शिकतो आहे", ही कविता अस्मिता जागविणारी कविता आहे. मोकळी संवेदना आणि मोकळा भावना सांगणारी आहे. इथे कुठेही विद्रोह सांगत नाही तर विद्रोहावर मात करण्याचा त्यांचा प्रयत्न आहे.

         तेवढा संयम इथे ठेवावा लागत आहे. दलित साहित्य /विद्रोही साहित्याचा प्रवाह हा फक्त विद्रोहासाठी नाही तर इथल्या समाज व्यवस्थेने जे कुंपण परिस्थितीनुसार घातलेल्या आहे त्या कुंपणात राहून त्याला तोडून तो आपला भविष्य घडवणार आहे ही सांगणारे कविता...!!

      मी शिकतो आहे तरी या ढोंगी स्वार्थी प्रवृत्तीच्या समाजव्यवस्थेविरुद्ध आत्मसन्मानाने भविष्याचे गणित आणि त्यासाठी बळ ही शाळा देत आहे. 

        शांत संयमी समजूतदार जाणीव आक्रोश शांत विद्रोह या कवितेत दिसतो. 

       कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही सूचना असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्यावर संशोधन करून योग्य तो न्याय दिला जाईल...!!

*** मी शिकतो आहे***

सर्व काही पुसले गेले असले तरी  

सुंदर खडूंच्या अक्षरांची आता 

शाळा पडकी झाली आहे 

माझ्या स्वप्नांची प्रत्येक वाट तिथूनच निघणारी आता शाळा हरवली आहे 

भली मोठी इमारत आता तुंबली आहे 

काय सांगू, माझ्या शाळेची कहाणी 

माझ्या शाळेची छत हरवली आहे 

सूर्य तळपतो त्या छतातून वारे वाहतात ओरडून ओरडून तरी मी जाते शाळेत 

कारण ती शाळा समानता पेरते  

आयुष्याच्या चढउताराची माहिती देते 

सांगते समानतेचे गणित पाखरांच्या थव्यांना बंधन नसते शाळेत 

छाटलेल्या पंखांना तुमचे अधिकार 

थरथरणाऱ्या ओठांना आत्मसन्मान देते  

मोडकी छत सांगते महागाईच्या सरणावर चालत असलेला भारत बाजी मारलेल्या सर्व 

त्या लाटांना गिळंकूत करीत आहे 

जहाल प्रस्थापित समाजव्यवस्था  

मला जगण्याच्या वेगवेगळ्या वाटा मोकळ्या करून गेलेल्या 

ती पेटून उठविते प्रबोधनासाठी चालण्यासाठी विकल्या गेलेल्या त्या प्रत्येक बाप माणसासाठी तिथे लढा हा बंदिस्त झाला आहे 

तिथे लढा हा थकलेला आहे 

ग्रहांची दिशा वारांची हिंमत 

सावलीचा विटाळ खेळ याच खेळासाठी बाबासाहेब वर्गाबाहेर शिकला 

आणि मी ....??छत नसलेल्या मोडक्या 

शाळेत तरी पण मी शिकतो आहे...!!

उगवत्या सूर्या सोबत मला पेटविते 

रोज स्वप्नांची चिंद्या होताना भक्तांची 

पेटून उठण्यासाठी आत्मसन्मान देते 

वास्तविक विचारावर चालण्याचे बळ देते 

या अती हुशार समाजव्यवस्थेविरुद्ध लढण्यासाठी हातात बळ देते 

क्रांतीचे रोपटे लावून तुटलेल्या मनाला 

पालवी देते ती मोडकी तोडकी असली तरी 

ती माझी असते, व्यवस्थेविरुद्ध प्रस्थापित समाजाविरुद्ध शिक्षणाचे भ्रष्टाचारीकरण करणाऱ्या विरुद्ध मी एकही शब्द काढत नाही कारण मला माहित आहे 

ती छत फक्त गरिबांच्या वाटेला आली आहे फाटक्या तुटक्या गणवेशातला हा विद्यार्थी 

बाजी मारणार आहे भविष्यात  

तो वर्तमान जगतोया विषमतेत 

तो सांगणार आहे या समाजाला 

या समाजव्यवस्थेच्या त्या प्रत्येक काळोखाला कोमेजलेल्या वाऱ्याला आणि दगडाची मूर्ती

.......ठेवलेल्या त्या सोनेरी व्यवस्थेला 

मी हरणार नाही मावळणार नाही 

शब्द विद्रोहाचे पेरणार नाही 

भेटते रोजच पावसात भिजलेली शाळा 

थंडीत कुडकुडणारी शाळा 

उन्हात माझ्या स्वप्नांना अंकुर देणारी शाळा मोडक्या - तोडक्या छताची माझी शाळा 

माझा अभिमान आहे  

अजूनही अस्पृश्यतेच्या त्या प्रस्थापित व्यवस्थेविरुद्ध लढत आहे 

जिथे मला सुविधा नाही 

मी वंचित आहे अजूनही 

पेटता निवडुंगावर 

गोठलेल्या दुःखासोबत 

समानतेच्या वाऱ्याचा पाऊस 

त्या छतातून टपकत आहे 

कारण मी शिकतो आहे 

वर्गात बसून...!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

 

 

संपला असला विद्रोह माझ्यातला( विद्रोही कविता)

         कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. "संपला आहे विद्रोह माझ्यातला",या शब्दात अक्षरबद्ध केलेला आहे. उपेक्षांचे जाणीव कवीला आहे. तिच्या मर्यादा आहे. ती समाजाचे बंधने झुगारून शकत आहे कारण आज समानतेचा विचार हा विचार राहिला नाही तर ते तो एक गुन्हा झाला आहे. पण ती महत्त्वकांक्षी आहे. तिला क्रांतीचे चक्र फिरवायचे आहे.

       ही समाजव्यवस्था सुद्धा झुगारायची नाही आणि नवीन काही अस्तित्वही निर्माण करायचे आहे.  ते कुठेतरी सुरक्षित सुद्धा ठेवायचे आहे. अभिव्यक्ती स्वातंत्र्यासाठी म्हणून ती सांगते आहे, उत्कटतेने ...!

        तिची वैचारिक परंपरा थोडीफार समज हाच तिचा विद्रोह आहे. या संघर्षाच्या विद्रोहाच्या संवेदनेमधून भाव विश्वातून ही कविता आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका काही चुका आढळल्यास नक्की कमेंट बॉक्समध्ये कळवा.💕💕

 धन्यवाद...!!💕💕

**** संपला आहे विद्रोह माझ्यातला ****

मुक्त मोकळ्या जगण्याच्या वाटेवर 

अस्तित्वाची राख झाली 

अमानुष वस्ती किड्या मुंग्यांची रास झाली उगवतो सूर्य रोजच दबलेल्या आवाजाने मावळतो सूर्य रोजच भयान शांततेने 

अंधाराच्या आडोशाला अडगडीत पडलेला रूढीचा नवीन शृंगार चढलेली 

उबदार सावली तेव्हा वाटते 

संपला आहे विद्रोह माझ्यातला 

माझ्या श्वासांचा 

मी पेरलेल्या निखाऱ्यांचा 

समजूतदारपणा आता 

निखाऱ्याच्या पेरणीवर आहे 

अन्याय अत्याचार फुललेल्या बाहुबलीवर निखाराहून पेटवायची आहे 

ती सकाळ ती दुपार ती संध्याकाळ 

उगवत्या सर्व विषमतेच्या लढाईवर 

पेटवायचे आहे निखारे 

पण पण संपला आहे विद्रोह माझ्यातला 

हळूच .....

क्रांतीचे पावले काळोखात उभे  

बंडखोरीच्या विचारांवर 

आक्रमक प्रहार करायचे आहे 

निखार्‍याला अंतिम श्वास नसतो 

दबलेला आवाज आता 

बोलते हिरवळ 

अंधारात भेटत नाही 

आसवांन मध्ये भेटत नाही 

त्यासाठी जागी करावी लागेल तीव्र 

भाषा समानतेची प्रचंड राग द्वेष मत्सर 

आक्रोश जागी करावी लागणार आहे 

नवीन अस्मिता 

संपला आहे विद्रोह माझ्यातला

माझ्यातला भ्याडपणामुळे 

तरी मी लिहून ठेवणार आहे 

ते शब्द त्या पिढीसाठी 

त्यांनी स्वतःला कुंपण घालू नये 

मा......माझ्यासारखे हिरवळीचे 

संपला असला विद्रोह तरी

माझ्यातला....!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना मनातील विद्रोहाला परिस्थितीला साधे सरळ शब्दात निवडुंगाच्या काट्यासारखे टोचत असले तरी गुलाबाच्या फुलासारखे नाजूक भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

            The poem is handwritten and composed.  "Rebellion is finished in me", spelled out in the words.  The poet is aware of the neglect.  It has its limits.  She can defy the constraints of society because today the thought of equality is not a thought but a crime.  But she is ambitious.  She wants to turn the wheel of revolution.

          This social system is not to be destroyed and a new existence is also to be created.  It should also be kept somewhere safe.  For freedom of expression she says, passionately...!

         The slightest understanding of her ideological tradition is her rebellion.  If you like this poem from Bhav Vishwa from the feeling of rebellion of this struggle, don't forget to like and share if you find any mistakes, please let us know in the comment box.💕💕

 Thank you...!!💕💕

 **** The rebellion in me is over ****

 On the road to free living

 Existence was reduced to ashes

 An inhuman settlement of insects and ants. The sun rises every day with a muffled sound. The sun sets every day with an eerie silence.

 

A new face of tradition has emerged in the face of darkness

 Feel the warm shade

 My rebellion is over

 of my breath

 Of the coals that I planted

 Understanding now

 It is on coal plantation

 Injustice is to be burned on the embers of the tyranny

 It is morning, afternoon and evening

 On the rising battle of all odds

 Coals to light

 But my rebellion is over

 slowly.....

 The steps of the revolution stand in the dark

 On thoughts of rebellion

 Want to attack aggressively

 Coal has no final breath

 Subdued voice now

 The green speaks

 Do not meet in the dark

 Not found in Aswan

 For that, you have to make a place for it

 Huge anger hatred jealousy of language equality

 Outcry has to be done

 A new identity

 My rebellion is over

 Because of my cowardice

 I will write it down though

 Those words are for that generation

 They should not fence themselves off

 Ma......green like me

 Although the rebellion was over

 In me...!!

✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 

The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and your countless pains, rebellion in your mind, the situation in simple words like a prickly prickle of a cactus, but a delicate feeling like a rose flower will find words.

 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

==========================================================

डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या कविता त्यांचे विचार,विद्रोही साहित्य आणि कविता, भीम जयंती, भीम उत्सव, भीम जलसा, भीम गीते, १४ एप्रिल, डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांचा जन्मदिवस,

Poems of Dr. Babasaheb Ambedkar His Thoughts, Revolutionary Literature and Poetry, Bhim Jayanti, Bhim Utsav, Bhim Jalsa, Bhim Geeta, 14th April, Birthday of Dr. Babasaheb Ambedkar,

--------------------------------------------------------------------------

 

टोपलीतली भाकरी (विद्रोह कविता)

     कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. कविता ही अशा आशय संदर्भातील आहे. आपली प्रगती झाली ज्यांनी यशाचे शिखर गाठले त्यांनी मागे वळून पाहिलेच नाही आणि इथे एकत्रित असलेला समाज वेगवेगळ्या होत गेला.

      एकीचे साम्राज्य आता एका व्यक्ती पुरते मर्यादित राहिले आहे. अहंकाराच्या पायवाटेवर जखमा कधी दिसलाच नाही. म्हणून भाकरीची टोपली आता रिकामी झाली आहे...!

 या आशाय संदर्भातील ही कविता.

        आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही सूचना असल्यास नक्की कळवा,सूचनेचे पालन केले जाईल. धन्यवाद...!!💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕❤

 **** टोपलीतील भाकरी ****

भाकरीच्या टोपलीतील भाकरी 

रिकामी झाली आहे 

असे वाटून जाते 

घासातून घास देऊन 

जागेपणी मुक्तपणे वावरताना 

भाकरीची टोपली मात्र रिकामी 

कळकळ मनात 

सर्कशीच्या रिंगणात 

गगन भरारी आसमंतात 

भाकरी रिकामी करणारेही 

आपण भाकरी देणारे ही 

तर प्रस्थापित समाज गुन्हेगार का?

करायचे...!!

टोपली आपली भाकरी आपली 

तळतळ आपली 

लढाई आपली 

सन्मान आपला 

अभिमान आपला 

माणुसकी आपली 

योद्धा आपला 

जखमांची डरकाळी आपली 

तर दोष बदलत्या समाज व्यवस्थेला का..?

टोपली आपली तरी रिकाम्या हाताला 

रिकाम्या विचारांना 

माणसे बदलण्याची ललकारी का 

अहोभाग्य आमचे 

भाकरीची टोपी भरली होती 

पण सांभाळलेली आता वर्तनाने 

खाली होत आहे 

खच्चीकरणाच्या व्यवस्थेमध्ये जहर तितके आपलेच आहे 

विद्रोह करायचा कसा 

या प्रश्नासोबत 

भिजलेल्या विचार मनोधैर्य सोबत 

भाकरीच्या टोपली मधली 

भाकरी रिकामी झाली आहे 

रिकामी झाली आहे

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना मनातील विद्रोहाला परिस्थितीला साधे सरळ शब्दात निवडुंगाच्या काट्यासारखे टोचत असले तरी गुलाबाच्या फुलासारखे नाजूक भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

==========================================================

        The poem is handwritten and composed.  Poetry is such a content context.  We have progressed, those who have reached the pinnacle of success have never looked back, and the society that is united here has diverged.

            Eki's empire is now limited to one person.  A wound has never appeared on the trail of ego.  So the bread basket is now empty...!

       This poem is about this hope.

 Don't forget to like and share if you like.  If you have any suggestions please let me know, the suggestions will be followed.  Thank you...!!💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕❤

 **** bread in a basket ****

 Bread in a bread basket

 is empty

 It goes like this

 By giving grass from grass

 While awake and moving freely

 But the bread basket is empty

 Heartfelt

 In the circus arena

 In the sky

 Even bread emptyers

 You give bread

 So why is the established society   criminal?

 To do...!!

 The basket is your bread

 Bottom line is yours

 The battle is yours

 Your honor

 Your pride

 Humanity is ours

 The warrior is yours

 The fear of wounds is ours

 So why blame the changing social   system..?

 The basket is empty

 To empty thoughts

 Why dare to change people

 Lucky us

 The bread cap was full

 But managed now with behavior

 going down

 The poison in the khatchikan system    is ours

 How to revolt

 With this question

 Drenched thoughts accompanied by courage

 In the bread basket

 The bread is empty

 is empty

       ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and your countless pains, rebellion in your mind, the situation in simple words like a prickly prickle of a cactus, but a delicate feeling like a rose flower will find words.

       If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

==========================================================

डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या कविता त्यांचे विचार,विद्रोही साहित्य आणि कविता, भीम जयंती, भीम उत्सव, भीम जलसा, भीम गीते, १४ एप्रिल, डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांचा जन्मदिवस,

Poems of Dr. Babasaheb Ambedkar His Thoughts, Revolutionary Literature and Poetry, Bhim Jayanti, Bhim Utsav, Bhim Jalsa, Bhim Geeta, 14th April, Birthday of Dr. Babasaheb Ambedkar,

--------------------------------------------------------------------------

 

......लिहू शकत नाही विद्रोह **** विद्रोही कविता

       कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आजूबाजूच्या परिस्थितीत नवीन सांस्कृतिक ओळख होत असली तरी अन्यायाविरुद्ध लढण्याची ताकद माझ्यात नाही.

      माझे शब्द वाट चुकतात विद्रोहाकडे पण ते शब्द कागदावर उमटत नाही. कारण सामाजिक व्यवहाररचनेविरुद्ध जाताना ती ताकत... ती शक्ती.... माझ्यात नाही ..!!

       माझ्या दुबळ्या मनात नाही. म्हणून मी विद्रोह लिहू शकत नाही.

        याच पार्श्वभूमीवर याच भावविश्वावर ही कविता. ते मी का लिहू शकत नाही हे सांगण्याचा हा प्रयत्न.

      कविता आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. 

        विद्रोह हा मुक्तिसंग्राम आहे. तरीही त्या मुक्तिसंग्रामावर चालताना माझ्या एकटीमध्ये ताकत नाही. कारण माझा समाज  विखुरलेला आहे म्हणून मी विद्रोही शब्द लिहू शकत नाही.              ही सांगणारी ही कविता आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. धन्यवाद....!!💕💕💕❤😂

**** लिहू शकत नाही विद्रोह ****

कधी कधी करते शब्दांशी 

विद्रोह अहंकाराच्या पायवाटेसोबत 

नजर नसेल माझी अनुभवी रंगीन

पण शब्द करू पाहतात विद्रोह 

कळते आता तो विद्रोह माझाच 

माझ्याशी शब्दात खूप लिहायचे असतेच 

पण विद्रोह पेलविता येणार नाही म्हणून अनोळखी शब्दाबरोबर लिहिते लपूनच 

माझा विद्रोह, भेटलाच मध्ये कुठेतरी 

थांबविते आग्रही भूमिका मनाची तरी 

करू शकत नाही विद्रोही शब्दांचा प्रहार 

अजूनही जागा आहे मनात .... विध्वंस

मिझोराम चा नरसंहार युद्धाची ललकारी 

नग्नतेच्या विरोधात हतबल समाजव्यवस्था

अजूनही स्त्री जन्माचे महाभारत

म्हणून विद्रोह लिहित नाही माझ्यातला वेदना 

हंबरडा फुटलेला सुकलेल्या ओठांच्या ज्वाला मधून अनोळख्या शब्दाबरोबर भारावून जाताना

कधी कधी करते शब्दांशी 

विद्रोह अहंकाराच्या पायवाटेसोबत.......!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना मनातील विद्रोहाला परिस्थितीला साधे सरळ शब्दात निवडुंगाच्या काट्यासारखे टोचत असले तरी गुलाबाच्या फुलासारखे नाजूक भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

==========================================================

         The poem is handwritten and composed.  Although new cultural identity is emerging in the surrounding situation, I do not have the strength to fight against injustice.

             My words stray towards rebellion but those words do not appear on paper.  Because that power to go against the social structure... that power... is not in me..!!

                  Not in my weak mind.  So I cannot write rebellion.

 This poem is about this emotional world in this background.  This is an attempt to explain why I can't write it.

 If you like the poem, don't forget to like and share.

          Mutiny is a liberation struggle.  Still, I have no strength alone to walk that liberation struggle.  Because my society is scattered, I cannot write rebellious words.  If you like this poem, don't forget to like and share.  Thanks...!!💕💕💕❤😂

 **** can't write mutiny ****

 Sometimes with words

 Rebellion along the trail of ego

 If there is no sight, my experienced colorist

 But the words try to rebel

 I know now that rebellion is mine

 I have a lot to write about in words

 But as the rebellion cannot be raised, the stranger writes with the words secretly

 My rebellion, met somewhere in between

 Stops the insistence of the mind

 Can't strike rebellious words

 There is still room in the mind .... Devastation

 Mizoram's genocide is a provocation for war

 Society strongly opposed to nudity

 Still the Mahabharata of female birth

 So rebellion does not write my pain

 Hambarada burst into flames from parched lips, overwhelmed with an unknown word

 Sometimes with words

 Rebellion along the trail of ego.......!!

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

          The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and your countless pains, rebellion in your mind, the situation in simple words like a prickly prickle of a cactus, but a delicate feeling like a rose flower will find words.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

==========================================================

**** अस्तित्वाचा विद्रोह **** (विद्रोही कविता)

         बदलत्या समाज व्यवस्थेची बदलती परिस्थिती स्थलांतरित गरीब समाज व्यवस्थेवर ही कविता आहे. गरीबी ही शाप आहे. तिला मुळापासून कोणीही उध्वस्त करू शकत नाही.       उद्ध्वस्त करण्याची पूर्वतयारी हे शिक्षण करते. याच पार्श्वभूमीवर भावविश्वातून ही कविता. विद्रोह हा भुकेसाठी आहे. ओढ ही शिक्षणाची आहे  विद्रोह शिक्षणाचा आहे. बदल घडविण्यासाठी...!!

       भला पहाटे विद्रोहाची ठिणगी आसमंतांमध्ये पेटविली जाते. हा विद्रोह अस्तित्वाचा आहे.

        कविता आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही सूचना असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. कारण कविता ही अस्तित्वाच्या विद्रोहासाठी आहे.

      कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे.

****** अस्तित्वाचा विद्रोह*****

वस्ती पासून जाताना विचारांची गर्दी 

पायाला क्षणभराची विश्रांती देते 

झोपडीतील त्या आवाजाने 

उलट तपासणी करते 

बिछान्यात पडून राहावे वाटते 

त्यावेळी कुणीतरी वाचत असते 

पुस्तकातील A, B, C, D..... 

समोरची व्यक्ती कोण...?? पण उत्तर 

मात्र बोलके असते 

वाचाल तर वाचाल या नेमक्या 

अर्थाने घेतलेली 

दारिद्र्याची 

ती कहाणी संपविण्यासाठी 

प्रस्थापित समाजाला 

दिलेले ते उत्तर असते 

स्वप्नातला भारताचा तो अधिकार असतो 

भुकेल्या वनव्यात जळत निखाराही 

ठेवत नाही 

अन्नाच्या आतड्यांना आता 

शिक्षणाची ओढ असते 

समाजव्यवस्थेच्या चिंध्या करण्यासाठी 

कडेकोट बंदोबस्त असतो 

जातवाल्यांना आग लावण्यासाठी 

मुजरा करणाऱ्या झुकता त्या मानेसाठी

जंग लागलेल्या त्या हरामखोर विचारांसाठी

शरम हरवलेल्या माणुसकीसाठी 

भुकेला भुकेच्या आगीत न जळता 

जळत राहतो 

अस्तित्वाच्या विद्रोहासाठी 

जळत राहतो 

अस्तित्वाच्या विद्रोहासाठी

      ✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

The changing conditions of the changing social system is a poem on the migrant poor social system.  Poverty is a curse.  No one can destroy her from the roots.  Education prepares to destroy.  This poem from Bhavvishva in this background.  Rebellion is for hunger.  Obsession is education Revolt is education.  To make a change...!!

 Early in the morning the spark of rebellion is lit in the skies.  This rebellion is existential.

 If you like the poem, don't forget to like and share.  If you have any suggestions, please let us know in the comment box.  Because poetry is for existential rebellion.

 The poem is handwritten and composed.

 ******Existential Rebellion*****

 A rush of thoughts while going from the settlement

 Gives the foot a momentary rest

 With that voice in the hut

 Reverse checks

 I want to stay in bed

 Someone is reading at that time

 A, B, C, D in the book.....

 Who is the person in front...??  But the answer

 But is talkative

 If you read it, you will read it

 Taken literally

 of poverty

 To end that story

 to established society

 Given is the answer

 Dream India has that right

 Burning coals in the hungry forest

 does not keep

 Now to the intestines of food

 There is an affinity for education

 To tear apart the social system

 There is strict security

 To set the people on fire

 For the neck that bows to the mujra

 For those bastard thoughts that have started

 Shame on the lost humanity

 Without burning the hungry in the fire of hunger

 Keeps burning

 For existential rebellion

 Keeps burning

 For existential rebellion

      ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

       The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras. 

         If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

==========================================================

 

#डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या कविता त्यांचे विचार,#विद्रोही साहित्य आणि कविता, #भीम जयंती, #भीम उत्सव, #भीम जलसा, भीम गीते, #१४ एप्रिल, #डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांचा जन्मदिवस,

Poems of #Dr. Babasaheb Ambedkar His Thoughts, Revolutionary Literature and Poetry, #Bhim Jayanti, Bhim Utsav, Bhim Jalsa, #Bhim #Geeta, #14th April, Birthday of #Dr. Babasaheb Ambedkar,

--------------------------------------------------------------------------

****** अस्पृश्यतेचे चटके ***** (विद्रोही कविता )

        कवितेत विद्रोह हा मूक स्वरूपात आहे. अस्तित्व विषयक प्रश्न निर्माण झाल्यानंतर जगण्याचे एक जाणीव नवीन वाटेला आशावाद निर्माण करणारी कविता. अस्पृश्यतेचे चटके, जुगारणाऱ्या एका वडिलांची एका बापाची गोष्ट...!!

      (माझे बाबा एम एस सी बी मध्ये होते. ते काम त्याकाळी इतके जीवघेणे होते ही कल्पनाही करू शकत नाही. अशा कामाला माझ्या बाबांनी जीव लावला फक्त अस्पृश्यतेचे चट्टे सहन न करण्यासाठी...!!💕)

         हा बाप दलित समाजामध्ये पावलोपावली दिसून येतो. कारण वेदनेचे वर्तुळ अजूनही पूर्ण झाले नाही. दुःखाचे काटेरी कुंपण अजूनही दूर झाले नाही आणि हे कुंपण तोडण्यासाठी आपल्याला शहराकडले वाट धरावी लागते.

        कालबाह्य व्यवहार अजूनही अस्तित्वाच्या व्यवहारांमध्ये एकमेकांशी हात घट्ट धरून आहे.ते हात तोडण्यासाठी हे दुष्टचक्र तोडण्यासाठी एका बापाला त्या गलिच्छ वस्तीचा सामना करावा लागतो पण तिथे व्यक्तीचे शोषण नाही.

       शारीरिक शोषण नाही. भावनिक शोषण नाही तिथे आहे फक्त मानवता. मानव मुक्तीच्या चळवळीसाठी शहराकडे वळलेली ही पिढी आम्ही इकडे का वळलो हे शब्दबद्ध करण्याचा माझा छोटासा प्रयत्न....!!

        कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका सुख असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा .....!!

             धन्यवाद💕💕💕😂!!

*****  अस्पृश्यतेचे चटके *****

माझ्या बापाला माहित होते अस्पृश्यतेचे चटके म्हणून चढत राहिला खंबे 

वेदना शमविण्यासाठी पित राहिला दारू 

पण गावाकडली वाट धरली नाही त्याने 

पंख छाटले जाईल या भीतीने 

शिव्याशापाचे ग्रहण नसलेला समाजव्यवस्थेपुढे 

हतबल होईल माझ्या मुली म्हणून 

कष्ट करीत राहिला गलिच्छ वस्तीत  

त्याने सहन केले होते अस्पृश्यतेचे चटके 

यशाच्या शिखरावर असतानाही 

तुक्याचा कधी तुकाराम झाला नाही 

या हरामखोर परंपरेने 

पावलोपावली जळणाऱ्या या विध्वंसक प्रवृत्तीने म्हणून बाप गेला नाही गावात 

तिथल्या सुख-समृद्धी वर नांगर फिरविले 

तो राहिला गलिच्छ वस्तीत 

पण 'तुकाराम', होऊन 

तुकारामाचा कधी भाऊ झाला 

कधी साहेब झाला कळलेच नाही 

संघर्षाच्या प्रत्येक विद्रोहाला आयुष्याची माणुसकीचे गणित लावत गेला 

कारण त्याने पाहिले होते स्वतःच्या बापाला नारायण हरिजन होता 

हरिजनाचा महार झाला 

महारचा बौद्ध झाला तरी 

पाठीमागचा नाऱ्या सुटला नाही 

ती शिवीगाळ सुटली नाही 

तो विद्रोह संपला कायद्याने तरी 

तो कधी नारायण झाला नाही 

नाऱ्याचा बाप कशाच राहिला 

तो कधीच बौद्ध झाला नाही 

त्याने दीक्षा घेतली असली तरी 

कशाचा काशिनाथ झाला नाही 

गावात काशिनाथ चा बाप 

कधी अनंता झाला नाही 

तो अंतू  माहऱ्याच राहिला 

परंपरेची ही माळ कुठेतरी तुटायला हवी 

म्हणून बापाने पेरले शब्दात विद्रोह 

आपल्या भाषाशैलीत 

शिक्षणाची वाजवली तुतारी 

स्वातंत्र्याचे मुक्त रान मोकळे करत 

स्वतःच्या पिल्ल्यांना मुक्त भरारी घेण्यासाठी

पण त्यांनी शिकविले त्यांनाही विद्रोहाची भाषा क्रांतीची भाषा संघर्षाची भाषा समजूतदारपणाची भाषा 

आपुलकीची भाषा मावळलेल्या सूर्याची भाषा उभी केली एक परंपरा 

बाबासाहेबांची गौतम बुद्धांची शाहू फुले यांची सावित्री माहित करून दिली भिंतीच्या फोटोत आणि विद्रोह पेरला संस्कारात 

आता तो विद्रोह शांत होत नाही 

ही पावले गावाकडे जात नाही 

गावाकडली संस्कृती आता आम्हाला माहीत नाही पण .....!!

माणुसकीची भाषा मात्र माहीत आहे 

अजूनही, कारण माझ्या बापाने पाहिले आणि सहन केले होते अस्पृश्याचे चटके 

तीन पिढ्यांचे दुःख म्हणून बाप गावाकडे गेला नाही त्या सुख समृद्धीकडे गेला नाही 

फक्त शिक्षणाच्या क्रांतीसाठी 

स्वतःच्या स्वाभिमानासाठी 

स्वतःच्या अभिमानासाठी 

स्वतःच्या स्वप्नासाठी

समाजाच्या अस्मितेसाठी 

बाबासाहेबांच्या स्वप्नासाठी...!💕

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना मनातील विद्रोहाला परिस्थितीला साधे सरळ शब्दात निवडुंगाच्या काट्यासारखे टोचत असले तरी गुलाबाच्या फुलासारखे नाजूक भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤

==========================================================

Rebellion in poetry is in silent form.  A poem that creates optimism for a new path, a sense of living after existential questions arise.  A father's story of untouchability, a gambling father...!!

 This father is often seen in Dalit society.  Because the circle of pain is still not complete.  The barbed fence of suffering is still not removed and we have to wait for the city to break this fence.

 Outdated practices are still holding hands with each other in the practices of existence. To break that vicious cycle, a father has to face that dirty abode but there is no exploitation of the individual.

 No physical abuse.  There is no emotional abuse, only humanity.  My small attempt to articulate why we this generation turned to the city for the movement of human liberation....!!

 The poem is handwritten and composed if you like it don't forget to like and share if you like it then let me know in the comment box...!!

 Thank you💕💕💕😂!!

 ***** Untouchability *****

My father knew that the pillar of untouchability continued to climb

 Drink alcohol to ease the pain

 But he did not wait for the village

 Afraid that the wings will be clipped

 Before the social system that does not accept cursing

 Desperate as my daughter

 Worked hard in a dirty neighborhood

 He had suffered the blows of untouchability

 Even at the peak of success

 You have never had Tukaram

 By this bastard tradition

 Father did not go to the village because of this destructive tendency that was burning slowly

 The plow turned on the happiness and prosperity there

 He lived in a dirty neighborhood

 But 'Tukaram', becoming

 Tukarama ever had a brother

 I don't know when he became a sir

 Humanity of life was applied to every revolt of the struggle

 Because he saw that his own father was a Narayan Harijan

 The Harijans were defeated

 Even if the Mahar became a Buddhist

 The back slogan did not go away

 That abuse did not go away

 

That revolt ended with the law though

 He never became Narayana

 Naraya's father remained

 He never became a Buddhist

 Although he has been initiated

 Nothing happened

 Kashinath's father in the village

 There was never infinity

 He remained alone

 This chain of tradition should be broken somewhere

 So father sowed rebellion in words

 In your language style

 The trumpet of education

 Unleashing the open fields of freedom

 To have free range of own chicks

 But he also taught them the language of revolt, the language of revolution, the language of struggle, the language of understanding

 The language of affection is the language of the setting sun, a tradition raised

Babasaheb's Gautam Buddha's Shahu Phule's Savitri was known in the photo on the wall and rebellion was sown in Sanskar

 Now that rebellion is not calmed down

 These steps do not go to the village

 We don't know the village culture now but...!!

 However, the language of humanity is known

 Still, because my father had seen and endured the blows of untouchability

 Because of the suffering of three generations, the father did not go to the village, he did not go to the happiness and prosperity

 Just for the revolution of education

 For his own self-respect

 For his own pride

 For your own dream

 For community identity

 For Babasaheb's dream...!💕

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and your countless pains, rebellion in your mind, the situation in simple words like a prickly prickle of a cactus, but a delicate feeling like a rose flower will find words.

 

**** वसाहत ****(विद्रोही कविता)

           कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. उपेक्षित जीवन जगणाऱ्या समाजाला ज्यावेळी मुख्य प्रवाहात आणले गेले त्यावेळी त्या प्रवाहाचा एक सत्य असेही समोर आले.

         श्रीमंत समृद्ध असलेली स्त्री वैचारिक दृष्ट्या किती मागास आहे सांगणारी ही कविता. आम्ही मुक्तीसाठी मुख्य प्रवाहात राहण्यासाठी आत्मसन्मानासाठी हे चक्र तोडण्याचे प्रयत्न करीत आहोत आणि जो मुख्य प्रवाह आहे तिथल्या स्त्रियांच्या व्यथा वेदना ह्या त्या स्वतः सुद्धा मांडू शकत नाही तिथे एक घुसमट आहे ही सांगणारी ही कविता ...!!

       त्या भावविश्वातून सांगणारी कविता विद्रोह शब्दात आहे. पण वेगळ्या पद्धतीचा विद्रोह तिथे दिसतो. संघर्ष नसलेल्या समाजाला अक्षरशा अंतरिक्ष करावा लागतो आहे. ही सांगणारी ही कविता.

         आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका आढळल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. काही सूचना असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा...!! धन्यवाद...!!😂💕😂💕

     **** वसाहत ****

 

उच्चभ्रू समाजाचा एक भाग झाल्यानंतर 

गलिच्छ वस्तीचे दुःख कळत गेले 

डोळे मिटवित रक्ताळलेल्या मनाने 

शोधत राहिले त्या उच्चभ्रू समाजात 

माणुसकीचे वारे 

पण ते सापडलेच नाही तिथे 

सापडले चिखल्याने माखलेले अध्यात्माचे रंग चढविलेले चेहरे एकमेकावर 

हसत एकमेकांच्या पायात - पाय टाकीत रक्ताळलेल्या भावनेला 

कधी शब्दबद्ध केले नाही 

आभाळाला कधी कवेत घेतले नाही 

पंख छाटलेल्या पंखांना 

कधी पंख दिले नाही 

शब्दांना सबुरी दिली तरी 

डोळे मिटावे तसे भावनांचा खेळ होत राहिला स्त्री असल्याचे दुःख वाटेला येत राहिले 

कधी नयनाने कधी शारीरिक हावभावने 

सोन्याच्या पिंजऱ्यात कैद असलेली 

रूढी परंपरा जपलेली 

अनैतिकतेच्या वळणावर जाणारी स्त्री 

तिला संघर्ष माहित नाही 

तिला विद्रोह माहित नाही 

तिला परंपरेच्या चिखलाआड 

गुलामगिरीची जाणीव नाही 

असा उच्चभ्रू स्त्री  समाज व्यवस्थेला 

माहित करून द्यावा वाटतो 

बाबासाहेबांचा विद्रोह, विद्रोहाचा आवेग विद्रोहाचा बुलंद आवाज 

दबलेल्या आवाजाला शब्द द्यावेसे वाटते रूढीच्या अन्याय  अत्याचाराचे 

त्यांच्यात पेरावा वाटतो 

विद्रोह विस्फोटक शब्दांचा 

या गुलामगिरी परंपरेची वाट

लावावी वाटते क्रांती करून

सुगंधित मुक्तीच्या फुलासाठी 

अंतर्बाह्य रिकाम्या झालेल्या 

मनाला...!!💕😂

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना मनातील विद्रोहाला परिस्थितीला साधे सरळ शब्दात निवडुंगाच्या काट्यासारखे टोचत असले तरी गुलाबाच्या फुलासारखे नाजूक भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

==========================================================

        The poem is handwritten and composed.  When a marginalized community was brought into the mainstream, a truth of that mainstream also came to the fore.

 This poem tells how ideologically backward a rich and prosperous woman is.  This poem says that we are trying to break this cycle for self-esteem to be in the mainstream for liberation and the pains and sufferings of women who are in the mainstream are an intrusion where even they cannot express themselves...!!

          The poem that tells from that feeling is in the word rebellion.  But there is a different kind of rebellion.  A non-conflict society literally has to make space.  This poem tells this.

          Don't forget to like and share if you like.  If you find any mistakes, please let us know in the comment box.  If you have any suggestions, please let me know in the comment box...!!  Thank you...!!😂💕😂💕

 **** colony ****

 After being a part of elite society

 The misery of the dirty slums was understood

 Eyes closed with a bloody mind

 In the elite society that kept searching

 Winds of humanity

 But it was not found there

 Faces smeared with mud and painted with the colors of spirituality are found on each other

 Laughing at each other's feet - the bloody feeling in the feet tank

 Never verbalized

 The sky was never taken in poetry

 To the clipped wings

 Never given a feather

 Even if the words are fine

 Feelings continued to play as if the eyes were closed, the sadness of being a woman kept coming

 Sometimes with gaze and sometimes with physical gestures

 Imprisoned in a golden cage

 Traditional traditions are preserved

 A woman on the verge of immorality

 She doesn't know conflict

 She does not know rebellion

 She is behind the mud of tradition

 No consciousness of slavery

 Such an elite female social order

 Want to know

Babasaheb's rebellion, the impulse of rebellion, the loud voice of rebellion

 Suppressed voices want to give voice to traditional injustices and oppression

 It seems to be planted in them

 Rebellion explosive words

 Waiting for this slavery tradition

 I want to make a revolution

 For the flower of fragrant liberation

 Internally empty

 To the mind...!!💕😂

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and your countless pains, rebellion in your mind, the situation in simple words like a prickly prickle of a cactus, but a delicate feeling like a rose flower will find words.

 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

==========================================================

 डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या कविता त्यांचे विचार,विद्रोही साहित्य आणि कविता, भीम जयंती, भीम उत्सव, भीम जलसा, भीम गीते, १४ एप्रिल, डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांचा जन्मदिवस,

Poems of #Dr. Babasaheb Ambedkar His Thoughts, Revolutionary Literature and Poetry, Bhim Jayanti, Bhim Utsav, Bhim Jalsa, Bhim Geeta, 14th April, Birthday of #Dr. Babasaheb Ambedkar,

============================

*** चळवळ होत आहे *** विद्रोही कविता

         कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. विद्रोह अंतरंगात आहे. प्रहार हा शब्दात आहे. मन उद्रेकांच्या पराकोटीला गेला आहे कारण इथे शांत संयमी राहून अन्याय सहन करावा लागतो.        अन्यायाची  भाषा सहन करावी लागते. म्हणून मनाचे खच्चीकरण न करता उठावाची आता चळवळ करायची आहे. मोकळा श्वास घ्यायचा आहे.

      या पार्श्वभूमीवर ही कविता....!! आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. सूचना असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. सूचनेचे पालन केल्या जाईल किंवा सूचनेवर विचार केल्या जाईल.

       कविता ही मनातून आलेली असते. आलेल्या अनुभवातून आलेली असते. त्या अनुभवाला शब्दात थोडेफार मांडण्याचे काम मी करीत आहे. चुका आढळल्यास नक्की कळवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका धन्यवाद...💕😂🌴

*** चळवळ होत आहे ***

जन्माने जात सोबत आली 

आणि अजूनही सोबत आहे 

बंडखोरी मागे ठेवून जगत राहिले 

माणूस म्हणून 

पण .....??????

ते माणूस पण गुडघ्यावर 

बाशिंग बांधत बसले 

कुठल्यातरी भीती आड 

असे वाहत बसले 

मनात उसळलेल्या आगीवर 

पाणी मारत बसले 

पोटातली आतडी पिळेपर्यंत 

शांत विचारांना 

जागा दिली 

तरी जळत राहिलो 

आत खाक होईपर्यंत 

मनातल्या दगडाला 

आशावादेचे सिंदूर फासत राहिलो 

तरी...!! तरी फारसे काही 

फरक पडले नाही 

शपथेवर सांगते मी, 

मनाचा शवागार झाला होता 

आणि तिथेच आंबेडकर मिळाले 

पुस्तकात 

विचारांना विद्रोहाची 

आग पेरण्यासाठी मनात 

व्यवस्थेच्या काळात बांधलेले दोरे 

आता खिळखिळे होत आहे 

भडव्यांच्या बाजारात 

थडग्यांचा हिशोब होत आहे 

सगळं हिसकावल्यावर सुद्धा 

आयुष्याची जन्माने जात होत आहे 

शांतपणे उठावाची 

......चळवळ होत आहे !!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना मनातील विद्रोहाला परिस्थितीला साधे सरळ शब्दात निवडुंगाच्या काट्यासारखे टोचत असले तरी गुलाबाच्या फुलासारखे नाजूक भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

The poem is handwritten and composed.  Rebellion is within.  The blow is in the word.  The mind has gone to the extremes of outbursts because here one has to endure injustice with calm restraint.  The language of injustice has to be tolerated.  Therefore, the movement of uprising should be done now without hardening the mind.  I want to breathe freely.

 This poem in this background...!!  Don't forget to like and share if you like.  If you have any suggestions, please let us know in the comment box.  The suggestion will be followed or the suggestion will be considered.

 Poetry comes from the mind.  It comes from experience.  I am working on putting that experience into words.  Please let me know if you find any mistakes and don't forget to like and share Thanks...💕😂🌴

 *** MOVEMENT IS HAPPENING ***

 Caste came with birth

 And still with it

 Left the rebellion behind and continued to live

 as a man

 But.....??????

 That man is on his knees

 Bashing sat down

 Some kind of fear

 It flowed like this

 On the fire in the mind

 Spent drinking water

 Until the stomach is squeezed

 To calm thoughts

 Place given

Still burning

 Until it is eaten inside

 The stone in the mind

 The vermilion of optimism continued to shine

 Although...!!  Not much though

 It didn't matter

 I swear,

 The mind was dead

 And there Ambedkar was found

 in the book

 Rebellious to thoughts

 Mind to sow fire

 Ropes tied during arrangement

 Now it's getting nailed

 In the flea market

 Graves are being counted

 Even after grabbing everything

 Life is being born

 Rise quietly

 ......moving on!!!

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

           The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and your countless pains, rebellion in your mind, the situation in simple words like a prickly prickle of a cactus, but a delicate feeling like a rose flower will find words.

        If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या कविता त्यांचे विचार,विद्रोही साहित्य आणि कविता, भीम जयंती, भीम उत्सव, भीम जलसा, भीम गीते, १४ एप्रिल, डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांचा जन्मदिवस,

Poems of Dr. Babasaheb Ambedkar His Thoughts, Revolutionary Literature and Poetry, Bhim Jayanti, Bhim Utsav, Bhim Jalsa, Bhim Geeta, 14th April, Birthday of Dr. Babasaheb Ambedkar,

--------------------------------------------------------------------------

*** अभिमान ***** विद्रोही कविता

     कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. विद्रोहा या व्यवस्थेविरुद्ध असला तरी मला अभिमान आहे अस्पृश्य असल्याचा कारण या अस्पृश्यता निर्मूलनासाठी बाबासाहेबांनी आम्हाला बुद्ध केले.

       तो बंड अखेरच्या श्वासापर्यंत चालले. त्यांच्या संपूर्ण जीवन कार्यामध्ये माणसाला माणूस म्हणून अभिमानाने जगता यावे यासाठी कार्य केले.

        विद्रोह कधीच मरत नाही तो जिवंत असतो कुठेतरी मनाच्या आत आणि आम्हाला अभिमान आहे आम्ही विद्रोही असल्याचा.

        याच पार्श्वभूमीवर ही कविता आम्ही विद्रोही का आहो हे सांगणारी ही कविता.....!!!          आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही सूचना असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. धन्यवाद......!!!!!💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕

     *** अभिमान *****

अभिमान आहे विद्रोही असण्याचा 

या भंगार संस्कृतीचा भाग होण्यापेक्षा अस्पृश्याचे दान श्रेष्ठ आहे 

परमार्थ माहित नाही 

माणूसपण माहित आहे 

जोडणारी बंधने माहित आहे 

तोडणारी भाषा  नाही 

तात्पुरती सांभाळणारी तुझी अवस्था 

आता फसवी झाली आहे 

हरिजनाचा आता बौद्ध झाला आहे 

सारखे मूक होण्यापेक्षा मूकनायक होणे 

हे जगणे आहे

झिंझ(कुजलेले ) झालेल्या जन्माला 

आता पूर्णत्वाचे दान आहे 

गळ्यातले मडके पाण्याने भरले 

तरी शस्त्र अजूनही 

पेन - लेखणीच आहे 

सावल्यांचा प्रकाश आता 

सूर्यप्रकाशात आला 

भटकंती आता स्वस्पर्शाची आहे 

लाचार होत नाही 

चमचमणाऱ्या या समाजव्यवस्थेपुढे 

अभिमान आहे 

माझ्या विद्रोहावर 

उजळलेल्या सोनेरी पहाटेवर 

ताट मानेवर...!💕

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना मनातील विद्रोहाला परिस्थितीला साधे सरळ शब्दात निवडुंगाच्या काट्यासारखे टोचत असले तरी गुलाबाच्या फुलासारखे नाजूक भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

==========================================================

The poem is handwritten and composed.  Although the rebellion is against this system, I am proud to be an untouchable because Babasaheb enlightened us to eradicate this untouchability.

 That revolt continued till the last breath but Babasaheb never spoke of ending it.  He always spoke the language of connection.  Throughout his life work, he worked to enable man to live with pride as a human being.

 Rebellion never dies it lives somewhere inside the mind and we are proud to be rebels.

 It is against this backdrop that this poem tells why we are rebels.....!!!  Don't forget to like and share if you like.  If you have any suggestions, please let us know in the comment box.  Thanks......!!!!!💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕

 *** Pride *****

 Proud to be a rebel

 Donation of untouchability is better than being a part of this trashy culture

 Don't know altruism

 Humans know

 Knowing the connecting constraints

 No breaking language

 

Temporarily caring for your condition

 Now it is fraudulent

 Harijans have now become Buddhists

 Being a dumb hero rather than being dumb like that

 This is living

 Born rotten

 Now is the gift of perfection

 The jugs around the neck were filled with water

 Still a weapon though

 A pen is a pen

 The light of the shadows now

 came into the sunlight

 Wandering is now self-touching

 Not helpless

 In front of this glittering social system

 is proud

 On my rebellion

 On a bright golden dawn

 Flat neck...!💕

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and your countless pains, rebellion in your mind, the situation in simple words like a prickly prickle of a cactus, but a delicate feeling like a rose flower will find words.

        If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

==========================================================

 

डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या कविता त्यांचे विचार,विद्रोही साहित्य आणि कविता, भीम जयंती, भीम उत्सव, भीम जलसा, भीम गीते, १४ एप्रिल, डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांचा जन्मदिवस,

Poems of Dr. Babasaheb Ambedkar His Thoughts, Revolutionary Literature and Poetry, Bhim Jayanti, Bhim Utsav, Bhim Jalsa, Bhim Geeta, 14th April, Birthday of Dr. Babasaheb Ambedkar,

**** आशावाद **** (विद्रोही कविता)

       कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. कविता विद्रोहाला समर्पित त्या भाव विश्वातील आहे तिथे अजूनही आशावाद आहे.

        विचाराने संघर्षाला उत्तर ती स्वतः व्यक्ती देत आहे. ती सांगते आहे, "मी किड्या मुंग्यांच्या विश्वातली नाही, मी जन्माने विद्रोही.... आहे".          त्या मानसिक संवेदनेमधून या कवितेचा जन्म झाला. 

        आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका आढळल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. सूचनांचे विचार केल्या जाईल...!! धन्यवाद....❤😂

  **** आशावाद ***

विद्रोहाच्या रणभूमीवर 

खुळे वेडे व्हायचे आहे 

चकवा नसलेल्या मनातील 

विचार स्वातंत्रपणे ठाम 

लिहायचे आहे 

मी शाश्वत आहे की अशाश्वत 

माहित नाही पण अस्तित्वाच्या 

लढाईत मात्र मी खंबीर आहे 

मी बंधक नाही 

मी स्वातंत्र आहे 

मी किनारा नाही 

मी प्रलय आहे 

चार खांद्यावरील ठिणगीची 

ही आग नाही 

आशा जागविणारी ही तलवार आहे 

विद्रोहाच्या सुंदर सौंदर्याची ही 

बोलती तलवार आहे 

किड्या मुंग्यांचे हे गणित नाही 

बर .....एवढेच 

श्रेष्ठत्व विद्रोहाच्या लेखणीत 

असावे ...!

तात्पुरते नाही 

समर्पित आहे मी विद्रोहाला 

जन्मानेच ....

विद्रोहाचा रणभूमीवर 

विजयाची मशाल होऊन 

एक विद्रोही म्हणून 

आशावाद अजूनही कायम आहे 

मृत होत चाललेल्या प्रस्थापित 

समाजाकडून 

एक विद्रोही म्हणून 

सुंदर स्वप्नाच्या एका अनोळखी 

वाटेवर ...!!❤🌴

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना मनातील विद्रोहाला परिस्थितीला साधे सरळ शब्दात निवडुंगाच्या काट्यासारखे टोचत असले तरी गुलाबाच्या फुलासारखे नाजूक भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

==========================================================

     The poem is handwritten and composed.  There is still optimism in the sense that the poem is dedicated to rebellion.

     It is the person himself who is responding to the conflict with thought.  She says, "I don't belong to the ant world, I'm a born rebel...".  This poem was born out of that mental feeling.

     Don't forget to like and share if you like.  If you find any mistakes, please let us know in the comment box.  Suggestions will be considered...!!  Thanks....❤😂

 **** Optimism ***

 On the battlefield of rebellion

 Want to be openly crazy

 Of a mind without chakva

 Think independently

 want to write

 Am I eternal or impermanent

 Not known but of existence

 But I am strong in battle

 I am not a hostage

 I am independent

 I am not the shore

 I am the cataclysm

 Four shoulders of the spark

 This is not fire

 This is the sword that awakens hope

 This is the beautiful beauty of rebellion

 It is a talking sword

 This is not math for ants

 Well.....that's it

 In the pen of the Eminence Rebellion

 Should be...!

 Not temporarily

 I am dedicated to rebellion

 By birth...

 On the battlefield of rebellion

 Be a torch of victory

 As a rebel

 Optimism still prevails

 Dead established

 from society

 As a rebel

 A stranger to a beautiful dream

 On the way...!!❤🌴

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

        The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and your countless pains, rebellion in your mind, the situation in simple words like a prickly prickle of a cactus, but a delicate feeling like a rose flower will find words.

         If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

 =========================================================

 डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या कविता त्यांचे विचार,विद्रोही साहित्य आणि कविता, भीम जयंती, भीम उत्सव, भीम जलसा, भीम गीते, १४ एप्रिल, डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांचा जन्मदिवस,

Poems of #Dr. Babasaheb Ambedkar His Thoughts, Revolutionary Literature and Poetry, #Bhim Jayanti, Bhim Utsav, Bhim Jalsa, Bhim Geeta, 14th April, Birthday of Dr. Babasaheb Ambedkar,

====💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕====