खरंच आहे, ज्या अर्थी आपल्याला काहीतरी मोठे हवे असते त्यासाठी प्रयत्न छोट्या छोट्या गोष्टीतून करावे लागते. प्रत्येक व्यक्ती त्या छोट्या गोष्टीतून आपले आयुष्य फुलवीत असते पण यात काही लोक अपवाद असतात. माझ्या शब्दात त्या चाटुकारिता यापेक्षा मोठा शब्द माझ्याजवळ नाही म्हणून चाटूकारिता प्रत्येक व्यक्तीला एक एक पायऱ्या चढून त्या यशस्वी शिखरापर्यंत चढावे लागते आणि ते शिखर गाठावे लागते.
संघर्ष असतोच प्रत्येक वाटेवर दगडी काट्यांची सजलेली चद्दर असतेस. त्या प्रत्येक वाटेवर चालून आपण ते शिखर गाठत असतो आणि तो गाठल्यानंतर होणारा त्रासही आपण सहन करत असतो, पण खरंच ही चाटूकारिता त्या संघर्षाला कोणत्या शब्दांनी संघर्षहीन करत असेल. कदाचित त्यांना माहीत नसते पण प्रत्येक व्यक्ती हा त्या संघर्षातून जात असतो पण चाटूकारिता या शब्दासारख्या व्यक्तीला त्या संघर्षातून जावे लागत नाही.
ओंजळ ओंजळ भरण्यासाठी थेंब थेंब साठवावे लागत नाही. त्यांना संघर्षाची किंमत नसते त्यांना माहीत असते फक्त आणि फक्त चाटू करिता हे व्यक्ती कितीही उच्च पदावर गेले तरी ते तिथेच राहतात. जिथे ते असतात. असे भरपूर उदाहरण आपल्या आजूबाजूला आहेत. पैसा गाडी घर बंगले अशा कितीतरी गोष्टी त्यांच्या जवळ असतात पण संघर्ष मात्र नसतो. संघर्षातून मिळालेले समाधान त्यांच्या जवळ नसते. संघर्षातून मिळालेली ओळख त्यांच्या जवळ नसते .....त्यांच्या जवळ असते; अभिमान स्वाभिमान मान सन्मान असला तरी तेही त्याच चाटूकारीतेचे उदाहरणे असतात.
कधीकाळी त्याच पाय रस्त्यावर चाललेले होते. असो त्यांनी ते मिळविले ते त्यांचे होते असे जरी म्हटले तरी पण संघर्षाची वाट त्या सरळ साध्या व्यक्तीच्या आयुष्यात का येते हा प्रश्न अनुत्तरीत राहतो. निसर्ग पानगळ करते तसेच कधीतरी त्यांच्याही आयुष्यात पानगळ येईल का त्यांच्याही कर्माचा हिशोब होईल का? त्यांच्याही प्रत्येक अहंकारी शब्दांचा गोळा बेरीज गुणाकार भागाकार होईल का? काल एक वाक्य मी लिहिले अशक्य असे काहीच नाही पण शक्यही काहीच नाही असेही वाटून जाते मग शक्य अशक्य ची परिभाषा ती कोणत्या भाषेत असेल ती भाषा निसर्गाला माहीत असेल का? हाही प्रश्न उपस्थित होतो.
असो,सांगायचे इतकेच आहे की, ओंजळीने काहीही मिळत नाही. थेंब थेंब साठवून ओंजळीने एका क्षणानंतर आयुष्यात त्याचा वापर करून घ्यावा लागतो आणि त्यातलाच काही उरलेले इतरांसाठी सुद्धा ठेवावे लागते." हा खरा पुरुषार्थ..." ही गोष्ट चाटूकरीता या पद्धतीने चालणाऱ्या व्यक्तीकडे नसते हे विशेष. !!💕❤😂
******************************************************************************
** In order to fill the flood, one must first store drop by drop",***
Some things come into our life indirectly. Sometimes we think why they should have come but now when we refer to those things and put them with past things, we know that those things did not come in our life indirectly but he feels that he has to fight with the circumstances that are the structure of future life. Gives satisfaction to the mind. It is said that some things are for themselves now, the time of struggle is long. It is also said that the time of happiness is short. Although we don't know what is true or false, life is moving on that straight line. That straight line has come along at that point in life and was cultivated at that point.
"In order to fill up the dirty water, you have to store it drop by drop",
Indeed, in the sense that we want something big, we have to strive for something small. Every person flourishes his life from that little thing but some people are exceptions. I don't have a bigger word than flattery in my words, so flattery requires every person to climb one step at a time to that successful peak and reach that peak.
As long as there is struggle, every path is decorated with stone thorns. By walking on each of those paths we are reaching that peak and we are also enduring the hardships that come after reaching it, but really this flattery will make the struggle less of a struggle by what words. Maybe they don't know but every person goes through that struggle but a person like Chatukarita doesn't have to go through that struggle.
You don't have to store drops to fill the overflow. They don't value struggle, they know that no matter how high a position these people go, they stay there only and only for licks. where they are. There are many such examples around us. Many things like money car house bungalow are close to them but there is no conflict. The satisfaction of struggle is not near to them. The identity gained through struggle is not close to them …..it is close to them; Although pride and self-respect are examples of flattery, they are also examples of flattery.
#Sometimes the same feet were walking on the road. However, even if they claim that it was theirs, the question remains unanswered as to why struggle is expected in the life of such a simple person. As nature drops leaves, will leaves fall in their lives too? Will the #collection of each of their arrogant words become addition, multiplication, and division? Yesterday I wrote a sentence that nothing is impossible, but nothing is possible, so what is the definition of possible and #impossible in which language? Yesterday I wrote a sentence that nothing is impossible, but nothing is possible, so does nature know the definition of possible and impossible in which #language it will be? This question also arises.
Anyway, all I have to say is that there is nothing to be gained by bragging. Onjali has to save drop by drop and use it after a #moment in life and keep some of it left for others. !!💕❤😂
✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote
The blog is my home of words. I express my feelings in such a way. Welcome to this God threshold of Shabda Swaras. If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.
If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹
******************************************************************************
*** भारतीय संविधान दिवस ***
**** निसर्गचक्र हे अविरत निरंतर फिरत राहते ****✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे
विचार खूप येतात. शब्द खूप येतात पण त्या शब्दांना योग्य विचारसरणीत मांडता येत नाही त्यावेळी शब्दांची मर्यादा कळते म्हणून थोर मोठे सांगून गेले, शब्दांना जपून वापरा. शब्दांना आपलेसे करा. जिंकणे आणि हारणे यासारखा कोणताच खेळ नाही कारण जिंकणे म्हणजे समाधान असेल तर समाधान कोणत्या गोष्टीचे आहे हे ही मनाला शब्दात सांगावे लागते.
हरणे म्हणजेच मनाला दुःख निर्माण करणे. दुःख होणे असे असेल तर तेही शब्दाने सांगावे लागते. एखाद्या गोष्टीला आपण कोणत्या बाजूने बघतो, खरंतर हेच महत्त्वाचे आहे. कोणताही व्यक्ती परिपूर्ण नसतो. निसर्ग तितका सोडल तर परिपूर्ण या जगात काहीच नाही म्हणून जिंकण्यासाठी आयुष्य जगू नका.
दुसऱ्याला हरवण्यासाठी आयुष्य जगू नका. आयुष्य हे त्या वर्तुळासारखा आहे. ते वर्तुळ 48 तास फक्त फिरत असते. आयुष्याची किंमत करा. माणूस जगताना मला मला मला मला इतरांना काय हा प्रश्न जर स्वतःला विचाराल तर इतरांमध्ये तुम्ही सुद्धा मोडता हे विसरू नका.
ज्या निसर्गाने तुम्हाला जीवनदान दिले आहे त्याच निसर्गाने इतरांना सुद्धा जीवनदान दिले आहे म्हणून आयुष्यात त्या गोष्टींना मागे सोडा जिथे अहंकार सर्वोच्च सीमा गाठते. आयुष्यात त्या गोष्टीला मागे सोडा, तिथे माणूस म्हणून जगू शकत नाही.
माणसाला माणूस म्हणून जगण्याचे सर्व अधिकार त्या निसर्गाने प्रत्येक सजीवाला दिलेले आहे म्हणून निसर्गचक्र हे क्रमानुसार चालते. निसर्गचक्र त्याच्या गतीनुसार चालते. निसर्गचक्र हा स्वयंभू आत्मनिर्भय आत्म अनुशासन आणि सत्वाला जाणारा असतो.
सत्य असत्य या परिक्रमामध्ये फिरण्यापेक्षा माणूस म्हणून जगण्याच्या परिक्रमे मध्ये स्वतःला फिरवत ठेवा. ज्यावेळी तुम्ही माणूस म्हणून जगता त्यावेळेस तुम्हाला समोरचा व्यक्ती माणुस दिसतो. म्हणून स्वतःला घडवितांना त्या गोष्टी आपल्यापासून दूर ठेवा, ज्या गोष्टीमुळे स्वतः आणि इतरांचे नुकसान होईल.
काल एक टोपली पाहिली त्या टोपलीत काहीच नव्हते ती टोपली होती विचारांची, ती टोपली होती शून्याची, ती टोपली होती महत्त्वकांक्षाची, ती टोपली होती अहंकाराची, ती टोपली होती रागीटपणाची,ती टोपली होती 'मी पणाची,' त्या टोपलीत काहीच शिल्लक राहत नाही. हे एक सत्य कळले ;कारण ती टोपली प्रत्येक जण स्वतः तयार करीत असतो म्हणून त्या टोपलीत काय ठेवायचे हे स्वतःलाच ठरवावे लागते.
ती टोपली खाली दिसली म्हणून नेहमी वाटते, आपल्याला चांगल माणूस बनावे लागेल. या जगाच्या त्या शेवटच्या क्षणापर्यंत आपल्याला चांगले माणूस बनावे लागेल. कारण तो क्षण आयुष्यात आल्यानंतर आपल्याला ती टोपली सुद्धा इथेच ठेवून जायचे आहे. जर ती टोपली आनंदाची समाधानाची संघर्षातून शिखर उभे करण्याची हसऱ्या चेहऱ्याची,हसऱ्या शब्दांची, हसऱ्या शब्दांची, हसऱ्या गाण्याची,असेल तर ती टोपली आठवणी कुणाच्या ना कुणाच्या राहीलच.
म्हणून आयुष्य समाधानाने जगा...!! कारण समाधानाची व्याख्या संकल्पना आपली स्वतः स्वतःची असते. निसर्गचक्र हे अविरत निरंतर फिरत राहते.
©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे
