savitalote2021@bolgger.com

शनिवार, २४ फेब्रुवारी, २०२४

तुझ्या- माझ्या प्रेमात

       "तुझ्या -माझ्या प्रेमात", ही कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.
        कविता ही अशा स्त्रीची आहे,जी "गृहिणी" या शब्दांनी संबोधले जाते. तिच्या दैनंदिन जीवनातल्या भाव विश्वातील मन संवेदनेवर भाष्य करणारी ही कविता.
       आपल्या वाटेला आपला जिवलग जीवनसाथी काही क्षणापुरते न येता मनातील भावना शब्द मैफिलीसोबत संवादात व्हावे, अशी एक छोटीशी इच्छा...!
    त्याच भावविश्वावर भाष्य करणारी ही कविता धन्यवाद...!!💔💕

****** तुझ्या माझ्या प्रेमात *****

तुझ्या -माझ्या प्रेमात एकच फरक आहे की 
तुला मी हवी असते गोजिरण्यासाठी 
पण तू  हवा असतो मनमोकळे करण्यासाठी

खिडकीबाहेरील मध्यरात्रीचा 
पौर्णिमेचा चंद्र बघताना   
ती शांतता ती शीतलता 
कधीतरी माझ्याही 
वाटेला येईल का? 

सूर्यप्रकाशाचा पहिल्या
किरण बघताच 
अंथरुणावर फुटलेल्या बांगडीचे 
काच उचलत 
मातृत्वाचे कर्तव्य पूर्ण करतांना
एक प्रश्न सतत चालू असतो 

खुल्या केसांच्या मोकळ्या 
माझ्या सौंदर्याच्या वाटेला 
ती शांतता ती शीतलता 
कधीतरी येईल का?

तुझ्या माझ्या प्रेमात एकच फरक आहे की 
तुला मी हवी असते गोजिरण्यासाठी 
पण तू हवा असतो मनमोकळे  करण्यासाठी


✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹
--------------------------------------------------------------------------

        "Tujsya-Mazhy Premaat", this poem is autographed and composed.  Don't forget to like and share if you like.
 The poem is about a woman who is referred to by the words "housewife".  This poem is a commentary on the sense of mind in the emotional world of her daily life.
 A small wish that our best life partner would not come in our way for a moment but the feelings of the mind should be in dialogue with the concert of words...!
 Thank you for this poem which comments on the same sentiment...!!💔💕

 ****** in your love *****

 There is only one difference between your love and mine
 You need me to talk to
 But you want to open your mind

 Midnight outside the window
 Looking at the full moon
 That silence, that coolness
 Sometimes me too
 Will it get in the way?

 The first of the sunlight
 As soon as Kiran sees it
 A broken bangle on the bed
 Picking up the glass
 While fulfilling the duties of motherhood
 A question persists

 Free of open hair
 On my way to beauty
 That silence, that coolness
 Will it ever come?

There is only one difference between your love and my love
 You need me to talk to
 But you want to open your mind


 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lotte

 The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to God's threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.
 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹


 "Tujsya-Mazhy Premaat", this poem is autographed and composed.  Don't forget to like and share if you like.
 The poem is about a woman who is referred to by the words "housewife".  This poem is a commentary on the sense of mind in the emotional world of her daily life.
 A small wish that our best life partner would not come in our way for a moment but the feelings of the mind should be in dialogue with the concert of words...!
 Thank you for this poem which comments on the same sentiment...!!💔💕

=====!==========================================!!!!!!!==!!!!!!!!!!!!

 

मुखवटा

     कविता शब्दांनी सजली जाते. शब्दांनी शृंगार केला जातो. प्रेम शब्दाने व्यक्त केले जाते. पण कधी कधी खूप प्रेम असते पण उन्हाळे पावसाळे त्यात अडथळे असतात, स्वभावांचे.
अशावेळी मुखवटे लावले जातात.                       अशाच एका प्रेयसीची ही भावना. त्या भाव विश्वातून त्या संदर्भसूचीतून घेतलेली ही भावना कविता स्वरचित व स्वलिखित आहे.           आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. धन्यवाद...!!

   *** मुखवटा ***

उमटणारा खुणा प्रयत्न 
करूनही पुसल्या जात नाही 
इच्छा असूनही ओंजळीत 
धरल्या जात नाही  
दोन वाट्या वेगवेगळ्या 
असल्या तरी 
वेगवेगळ्या वाटत नाही 
प्रामाणिक प्रयत्न  
केले जातात पण 
अपुरीच पडते 
इथल्या अस्वस्थ वाटेवर 
प्रयत्न करत राहते 
क्षणाक्षणाला पण अपुरेच पडतात 
ध्येय गाठायला 
अपयश नाजूक सदाफुलीसारखे 
हातात आले 
तरीही तू म्हणतोस 
अर्थ काय आहे...???
या नात्याला 
या प्रयत्नांना 
या अक्षरांना 
उमगत नाही  
अवगतही नाही 
पचतही नाही 
सुटतही नाही 
आता काय झाले ...!!
इतकेच बोलून निघून जातो 
मी प्रयत्न करत राहते 
नको त्या गर्द हिरवळीतल्या 
आठवणी 
नको त्या आयुष्याच्या सुंदर 
कल्पना चित्रविचित्र तूच 
तरीही मुखवटा माझा 
माझ्यातील न झालेल्या चुकांचा 
आशावादी.....!!💕💔


©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .


===============!!!!!==!!========================================================= =========

मंगळवार, १३ फेब्रुवारी, २०२४

* शब्दांचे गाठोडे *** valentinedaykavita

        कविता हे स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कवितेचा विषय तसा प्रेमाकडे वळणारा असला तरी एक अशी संवेदना अशी एक भावना जिथे प्रेम नाही. जिथे आकर्षण नाही. 
        नुकत्याच जुळलेल्या नात्यांमध्ये, एका स्त्रीची ही भावना तिच्या होणाऱ्या भावी आयुष्यातील त्या व्यक्तीसाठी आहे ती फक्त कल्पनेत रमणाऱ्या त्या भावनेला आता ती प्रत्यक्षात भेट देणार आहे .
      स्वतः स्वतःशी असलेला गैरसमज ती गोळा न करता ती सांगते आहे तिचे मन सांगते आहे, की मी त्या भावना शब्दात मांडू शकत नाही. ते शब्द ते पांघरून हीअपेक्षा खूप मोठी आहे. त्या असहज भावनेच्या भाव विश्वातून ही कविता आपल्या भेटीला....!!💕 आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका..!! धन्यवाद...!!

*** शब्दांचे गाठोडे ***

आज शब्दांच्या गाठोड्यांमधून 
शब्द बाहेर पडलेच नाही 
त्यांच्या नयनातील भावनेला 
शब्द देताच आले नाही 

रोज ती भावना घेऊन बसते 
लिहिण्यासाठी...,
पण ते प्रेम 
शब्दांच्या माळेमध्ये गुंफताच झाले नाही 

सवयीच्या शब्दांना आता उगाच 
हसू येते माझ्या शब्दांना 
आता लज्जा येते 
ही भावना गुंफता आली तर 

अनेक प्रश्न घेऊन 
या नंतर अनेक भावना वाटेला 
येणार आहे त्याही भावना...??
लिहिता आल्या तर 

हळूच विचाराने 
आता भावनेला शब्दात घेऊन 
जायचे नाही ठरवले आहे 
प्रेमाच्या सागर त्यातल्या भावना 
शब्दात मांडता येत नाही 

हसरा नयनातील ओठांची हलचल 
इतकीच का आपली आहे💕
आज शब्दांच्या गाठोड्या मधून 
शब्द बाहेर पडलेच नाही....😀😀❤💕

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .
==================!===!!!===================================

मंगळवार, ९ जानेवारी, २०२४

सुकलेला गुलाब मराठी कविता



  काळ बदलला तरी भावना बदलत नाही. आयुष्याचा प्रवास बदलला तरी आठवणी बदलत नाही आणि  तारुण्याच्या नाजूक वेलीवरची भावना बदलत नाही..., ही सांगणारी कविता.                      आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे.
        काही सूचना असल्यास नक्की कळवा. कविता आवडल्यास कमेंट बॉक्समध्ये आपले मत जरूर नोंदवा...!!

....... सुकलेला गुलाब ......

काल परवा डायरीतला 
सुकलेला गुलाब सुगंधित झाला 
सुगंधित आठवणीत मन ओले 
झाले त्यांने दिलेला गुलाब 
आजही डायरीत सुगंधित आहे 
काल - परवा सारखाच

त्या गुलाबाला स्पर्श होता 
त्याच्या आठवणींचा 
शब्दात भिजलेल्या त्या नवप्रवासाचा 
मनमोकळा गुलाब सुकला असला 
तरी खिडकीबाहेरचा अंधारात 
आठवणींचा पाऊस बरसतच 
काल - परवा सारखाच
 
सुगंधहीन गुलाबाला सुगंध 
दरवळत असतो 
मनात  गंध भिडतो 
हृदयाला स्वर भेटतात 
अबोल मनाला अधुऱ्या मिठीतली 
ती कहाणी 
जगण्याची खिडकी बंद झाली 
तरीही शांत दुर्मिळ कठीण प्रवासाची 
ती वाट अजूनही गुप्तपणे 
सुगंधीतच आहे ओंजळीतल्या 
.....डायरीत 
काल - परवा सारखीच ❤❤!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 
          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

..... dried rose .....

 The day after yesterday in the diary
 A dried rose became fragrant
 The mind is wet with fragrant memories
 A rose given by him
 Even today, the diary is fragrant
 Same as yesterday

 That rose was touchy
 Of his memories
 Of that neopravasa drenched in words
 Even if the free-spirited rose has withered
 But in the dark outside the window
 Rain of memories
 Same as yesterday

 A fragrance to a scentless rose
 moving around
 The smell hits the mind
 Tones meet the heart
 Abol Mana's incomplete embrace
 That story
 The window of survival closed
 Still a quiet rare arduous journey
 That path is still secret
 It is fragrant
 .....in the diary
 Same as yesterday - day after day ❤❤!!

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote
             The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.
 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔
=============================



गुरुवार, ४ जानेवारी, २०२४

...गुंतने ....

       आयुष्यात कधी कधी आपल्याला माहीत असते ,काही प्रसंग काही घटना काही संदर्भ काही स्पष्टीकरण हे पूर्णविराम झालेला असतो तरी मनाला समजून सांगणे हे फार कठीण असते आणि त्यात मन गुंतत जाते.
      या आशयाची ही कविता. त्या भाव विश्वातील या भावनेला शब्द देण्याचा हा प्रयत्न कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.💕💕💕❤❤❤🌹❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤🌹

....गुंतने ....


गुंतने माहीत नसले तरी 
पूर्णविरामा नंतर दुसरे वाक्य चालू होते 
हे माहित आहे क्षणभराची ओळख 
दुर्लक्ष करता येत असली तरी 
कधीतरी दाही दिशा ती 
ओळखीची करून देते 

कुठल्या क्षणाला कुठल्या वेळेला 
खिडकीबाहेरच्या अंधारात सोसाटाने 
वाहणाऱ्या वाऱ्यासोबत ती 
अधिक घट्ट जवळची होते 
सावली मनाची ओलावून जाते 
चढत्या सूर्यासोबत ती अधिक बोल  

चांदणी झुरते जीवाला जीव 
लावणारी सावली शोधते 
काळीज फुलत नसले तरी गोड मनाचा 
नवीन आभास निर्माण होतो 
गुंतने माहीत नसले तरी 
आनंद मात्र त्याच भावनेचा  

वाटते गोड तरी  मनाला 
वाटते मनाला गोडवा कधी 
आकाशाला कवेत घ्यावेसे तर कधी 
असलेल्या क्षणांना दूर लोटत  
अबोला काही क्षणांनी येणार 
रंगाची उधळण संपलेली  

मनाचे कवडसे नष्ट झालेले 
थांबा एक नवीन तुफान घेऊन  
धुळीचे कण कधी अश्रू देऊन 
जातात माहित नसते 
गुंतने माहित नसले तरी पूर्णविरामानंतर  
दुसरे वाक्य चालू होते 
दुसरे वाक्य चालू होते....!! 💔💕

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .



💕💕💕❤❤❤🌹❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤🌹

Sometimes in life we ​​know, some events, some events, some references, some explanations are full stop, but it is very difficult to understand the mind and the mind gets involved in it.
 This poem of this content.  This attempt to give words to this feeling in that emotional world is a poem written and composed.  Don't forget to like and share if you like.!!💕💕💕❤❤❤🌹❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤




 ....involvement ....


 Although not known by engagement
 The second sentence continues after the full stop
 This is known as a momentary recognition
 Although it can be ignored
 Sometime in the right direction
 Makes acquaintance

 At any moment at any time
 Whispering in the darkness outside the window
 She along with the blowing wind
 was more closely related
 The shadow dampens the mind
 Say it more with the rising sun

 The moon shines brightly
 Planter seeks shade
 Sweet-hearted, though not blooming
 A new impression is created
 Although not known by engagement
 But happiness is the same feeling

It feels sweet to the heart
 When the heart feels sweet
 Sometimes I want to touch the sky
 Throwing away the moments
 Abola will come in a few moments
 The splash of color is over

 The heart is destroyed
 Stop taking a new storm
 Dust particles sometimes with tears
 Do not know
 After a full stop, although not known by the concatenation
 The second sentence continues
 The second sentence continues...!!  💔💕

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

 =========================================================

नम्रपणे आयुष्या स्थान द्या.

    
"....नम्रपणे आयुष्या स्थान द्या.",


       कधी कधी चालता चालता संस्कारांवरही लक्ष द्यावे. कारण ते सांभाळले नाही तर सावली ही तुमची साथ देणार नाही.
      चांदणे, रुजलेले असले तरी काळोख मात्र सोबतच असतो स्वतः उधळलेल्या गुणांचे;म्हणून जरा जपून.नवीन वर्ष चालू झाले जुने मरणा लागून गेले असे समजू नका.
      कर्मा हे कधीही आपला हिशोब चुकू देत नाही. म्हणून चुका कमीत कमी होतील याकडे लक्ष द्या आणि नवीन वर्ष उल्हासाने जल्लोषाने  मनसोक्त जगा सांभाळता येईल इतके संस्कार सांभाळून आपल्या चुकांकडे पाठ न करता त्यातून काहीतरी शिकून समोर चुका होणार नाही याकडे लक्ष मात्र द्यावे लागेल.
      मनगटात ताकद कितीही असली तरी परिस्थिती बदलली की हवेने हलणारे पानही चक्रीवादळ वाटते म्हणून चढत्या शिखराला आणि उतरता पायवाटेला तितकेच नम्रपणे आयुष्या स्थान द्या.

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

 
======================================!=!!!!!!!!=!!!===!=====!!!=!!!!!!

बुधवार, ३ जानेवारी, २०२४

💕....बंड झाली म्हणून.....💕

      सावित्रीबाई फुले भारतीय स्त्रीमुक्ती आणि स्त्री शिक्षणाच्या प्रणेत्या. क्रांतीज्योती सावित्रीबाई फुले यांची तीन जानेवारी जयंती.स्त्री उद्धारासाठी  महात्मा फुले यांनी हाती घेतलेल्या समाज उद्धाराचा वसा तितक्याच पुढे नेण्याचे काम सावित्रीबाई फुले यांनी केले. 
      त्यांच्या जयंती निमित्त त्यांना विनम्र अभिवादन....!!
         कविता ही स्वलिखित स्वरचित आहे. सावित्रीबाई फुले यांच्या बद्दल शब्दात लिहिणे तसे कठीणच पण हा छोटासा प्रयत्न. स्त्रीमुक्तीच्या उद्धारकरता यांना त्यांच्या जन्मदिनानिमित्त या कवितेतून आठवणींना उजाळा देत आहे आणि नवीन पिढीला सावित्री छोट्या छोट्या शब्दांमध्ये सांगण्याचा हा प्रयत्न.
      कविता आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.धन्यवाद...!!

💕....बंड झाली म्हणून.....💕

ज्योतीच्या विचारांची ढाल होत
घडवून आणली शिक्षणाची क्रांती 

वर्णव्यवस्था वर्णभेद समाजव्यवस्था तुडवीत 
वाघीण झाली अबकडच्या बाराखडीत 

साऱ्या गुलाम व्यवस्थेला महत्त्व शिक्षणाचे 
समजून पहिली शिक्षिका झालीच तूच
 
माझी माय माऊली धुळीत शेणात आंघोळ करीत 
मनगटावर साक्षरतेची हिम्मत घेत 

अन्यायाविरुद्ध लढलीस स्त्रीमुक्तीच्या स्वातंत्र्याच्या
 नवगाथेसाठी

पोती झाली नाहीस फुलांच्या वजनाने हारांच्या 
कुठल्याही संस्कृतीसाठी

तू झाली शब्दांची सोबती 
मोडून पिढींच्या विचारसरणी, तू ..!

जगली अशी बंड म्हणूनच जगली आजची पिढी 
दाही दिशा कवेत  आत्मविश्वासाने घेत नवपिढी


©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .




Savitribai Phule, pioneer of Indian women's liberation and women's education.  January 3rd birth anniversary of Kranti Jyoti Savitribai Phule. Savitribai Phule did the work of carrying forward the social salvation undertaken by Mahatma Phule for the salvation of women.
 Greetings to him on the occasion of his birth anniversary...!!
 A poem is a handwritten composition.  It is difficult to write about Savitribai Phule in words but this is a small attempt.  This poem is reminiscing the savior of women's emancipation on his birthday and this attempt to convey Savitri to the new generation in short words.
 If you like the poem don't forget to like and share.Thank you...!!

 

💕...As there was a rebellion....💕


 Jyoti's thoughts were shielded
 Made a revolution in education

 Apartheid apartheid destroys social order
 The tiger became in the forest of Abkad

 The importance of education to the entire slave system
 You are the first teacher to understand

 My mother used to bathe in dusty dung
 Taking the courage of literacy on the wrist

You fought against injustice for the freedom of women
 For Navgatha

 You are not burdened by the weight of flowers and garlands
 For any culture

 You have become the companion of words
 Breaking the thinking of generations, you ..!

 Today's generation lived because of such rebellion
 The new generation takes the right direction with confidence

©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lotte

 Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

#SavitribaiPhule



=======================================================!!!!!!!!

सोमवार, १ जानेवारी, २०२४

"........ गोड नाते ......."

कधी कधी प्रेमात कुठेही काहीही संवाद नसताना अचानक एक संवाद होतो. मनातले प्रेम अस्तित्वात निर्माण होते.
        त्या अबोल प्रेमाची ही गोष्ट,".... गोड नाते..." आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे.
        काही सूचना असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. धन्यवाद...!!❤

"........ गोड नाते ......."

दिवस कालचा 
हळुवारपणे स्तब्ध होऊन गेला
गुलाबाच्या काट्यांच्या सोबतीने 
जखमा मात्र भरून गेल्या 

कोंदन श्वासाचे आणि आनंदाची लहर 
देऊन गेला 
अंगावरती शहरा 
बेधुंद गारव्याचा सोबत 

शेकोटी पानगळ झालेल्या 
गुलमोहराखाली किनारा मात्र 
प्रेमाचा ओलावा देऊन गेला 

आता मनाच्या डायरीत 
विस्तीर्ण आठवणीचा प्रवास 
नयनओलावून गेला

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

==========================================================




बुधवार, २९ नोव्हेंबर, २०२३

* बदलणारा#सरडा* #Shifting #Lizard

*** बदलणारा सरडा ***

             रंग बदलणाऱ्या सरड्याला माहीत असेल का त्याचे खरे रूप काय आहे. पण म्हणतात कर्म हे कधीच विसरत नाही तुम्ही कितीही रंग बदला तुम्ही कितीही शब्द बदला तुम्ही कितीही विश्वास बदला तुम्ही कितीही तुमच्या आतला माणूस बदला पण कर्म नावाचा शब्द ते कधीच विसरत नाही.
           आत्म अनुशासन हा शब्द त्या सरड्याला माहीतच नसते. आत्मरूप माहीतच नसते.आपण काय आहो कदाचित हे माहीत नसते. म्हणून वेळेनुसार रंग बदलणाऱ्या सरड्याला कोणताही रंग द्या ज्याला तो  रंग कळतो तो त्या रंगावर भुलत नाही पण ज्याला तो कळत नाही तो मात्र मरतो.
        कधी विश्वासघाताने कधी आपुलकीने कधी जिव्हाळ्याने तर कधी परिस्थितीने. त्यावेळी कर्म नावाचा शब्द निसर्गाच्या डायरीत स्पष्ट आणि लिखित असतो. म्हणून कधीही कुणाशी ही रंग बदलून वागताना बोलताना विचार करताना एक गोष्ट लक्षात ठेवा," कर्म आपला पाठलाग सोडत नाही." मग ते या जन्मातच असो की पुनर्जन्म नावाच्या काल्पनिक जगानंतर  असो.  विचित्र मुखवटे घेऊन जगण्यापेक्षा मनसोक्त जगा कारण कर्म हे आपल्या पाठीशीच असते आपल्या सावली सारखा.....💕!!

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

==========================================================

        *** Shifting Lizard ***

            Does the color-changing lizard know what its true form is?  But it is said that Karma never forgets, no matter how many colors you change, no matter how many words you change, no matter how many beliefs you change, no matter how much you change the person inside you, but it never forgets the word Karma.
 That lizard does not know the word self-discipline.  You don't know your self. You don't know what you are.  So give any color to a lizard that changes color with time and it knows that color it doesn't forget that color but one that doesn't it dies.
 Sometimes by betrayal, sometimes by affection, sometimes by intimacy, sometimes by circumstances.  At that time the word Karma is clear and written in nature's diary.  So whenever you talk to someone who is acting this color, remember one thing, "Karma doesn't give up on you."  Be it in this life or after the imaginary world called reincarnation.  Rather than living with a strange mask, live with heart because Karma is by your side like your shadow.....💕!!

 
©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

***************************************////////////////////////////////////////////////

मंगळवार, २८ नोव्हेंबर, २०२३

त्याचे आगमन झाले ***❤

*** त्याचे आगमन झाले ***❤

 दवबिंदूंसोबत सकाळ उगवली आणि दवबिंदूचे पाणी होऊन मावळतीचे क्षण आले. आजचा दिवस हा असाच बाहेर पावसाच्या पावसाचे आगमन अवकाळी का होईना पण तो आला. त्याची प्रतीक्षा नव्हती.,तरीही तो आला. आपल्यासोबत खूप काही घेऊन गेल.  सोबत गुलाबी थंडीची चाहूल देऊन आपल्यासोबत राहून गेला...💕 पण तो आला दवबिंदू सोबत सकाळी प्राजक्ता फुलली की नाही माहित नाही. कारण अंगणाचे दर्शन झालेच नाही. सूर्य उगवला की नाही माहित नाही, कारण सूर्याचे हे दर्शन झाले नाही. पण एक मात्र झाले की गरमागरम चहा सोबत भज्यांचा आस्वाद झाला. दिवाळीचा नुकता संपलेला फराळ आणि पावसाचे आगमन तेही अवकाळी पण तो का आला ????शेतातले पीक घेऊन जाण्यासाठी उन्हाळ्यात पावसाची कमतरता न भासावी म्हणून की आजूबाजूची परिस्थितीच इतकी भीषण होत आहे त्यावर पांघरून घालण्यासाठी की परत या मातीला हिरवीगार शालू चा दिवाळी गिफ्ट देण्यासाठी!!! काहीही असेल पण तो आला.... वातावरण गुलाबी थंडीत परिवर्तित करून गेला आणि मनात एका प्रश्नाचे उत्तर देऊन गेला ,"काही क्षण येतात - जातात तसेच काही व्यक्ती येतात जातात ....काही वेळ येते - जाते काही विचार येतात - जातात हे क्षण क्षणभंगुर आहे. या क्षणांना जितके कमी मनामध्ये साठविता येईल तितके कमी साठवा कारण आयुष्य हे घड्याळाच्या त्या काट्यांसारखे आहे ते फक्त फिरत असतात फक्त फिरत असतात.!!💕"

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 
        आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .



शनिवार, २५ नोव्हेंबर, २०२३

** कारण घरटे आपले आहे.*** *** Because the nest is yours.***

*** कारण घरटे आपले आहे.***  

        कधी कधी काही गोष्टी जाणीवपूर्वक आयुष्यात घडविल्या जातात. बोलल्या जातात... हे मला काही वर्षापूर्वी कळले. कधीही त्या वाटेवर न जाणारी  ती वाटच पायाखाली आली आणि घरट्याला वाळवी लागावी तशी शब्दांची वाळवी लागली.
                पांघरून किती घालावे त्या शब्दांना हेही न कळता वेळेला ते बंद दरवाजा आड शांतपणे मेंदूच्या कोपऱ्यामध्ये पेरत गेले. नेहमी वाटते पाण्यात पाय ठेवले की पाय ओले होणार पण पावसाळा असताना पाण्यात पाय ठेवणार नाही असे म्हणणे मूर्खपणाचे किंवा माझे पाय ओले होणारच नाही असे म्हणणेही मूर्खपणाचे.
 असे ना म्हटल्यास तो आपला व्यर्थ अहंकार होईल पण चांगले चांगले घेत असताना वाईट पायवाट का आली...!??? या प्रश्नाचे उत्तर कधीच मिळत नाही एकादी शब्द त्या शब्दाचा अर्थही माहीत नसताना संथपणे कोणीतरी आपल्यासाठी तो शब्द बोलून जातो. गंध नसलेल्या फुलाला जसे देव्हारा सजविले जात नाही, तसेच काही शब्द आयुष्यात कुणाच्याही येऊ नये. 
           कारण ते शब्द आयुष्याच्या देवघरात सजविले जात नाही. म्हणून काही वेळ यासाठी अशा शब्दांच्या व्यक्तींपासून स्वार्थीपणाने का होईना दूर राहा. कारण हे शब्द तुम्हाला त्या सुगंधासारखे खळखळून हसू देत नाही.
 स्तब्धता आयुष्यात नवीन नवीन जखमा घेऊन येते म्हणून नंतर नंतर होईल बरे असे म्हणण्यापेक्षा त्या व्यक्तींपासून दूर राहा.
 भळभळणारा जखमा आयुष्यभर ताज्याच राहतात. काळजावर त्या शब्दांचे वार इतके गोंदले जातात कि तिथे किनाराच मिळत नाही. खेचले जाते.... मन !!आयुष्यातील कोणत्याही वळणावर.
         म्हणून काही शब्द आयुष्याच्या त्या रंगमंचावर बेधुंदपणे येत असतील तर तिथेच त्या व्यक्तींना त्यांच्या त्या शब्दांना थांबवणे कधीही चांगले.
     निराशेच्या रानात खूंखार प्राणी खूप आहे. 
रक्ताळलेल्या तोंडाने दातांच्या मनगटांनी आणि रक्त पिणाऱ्या विचारांचे म्हणून मनाला त्या रानात नेऊ नका...!
       आपल्या आजूबाजूने कितीही वाईट शब्दांचा मारा येत असला तरी ते विझलेले रान आहे हे समजून आपल्या आयुष्याच्या सूर्याला नेहमी प्रकाशित ठेवा. नव्या युगाच्या नव्या विचारधन मनाला जागृत ठेवा...!! कारण घरटे आपले आहे.💕💕💕💕

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .
******************************************************************************

*** Because the nest is yours.***

 Sometimes, some things are deliberately created in life.  They are spoken... I learned this a few years ago.  The path that never leads to that path came under the feet and the words began to dry up like a nest should dry out.
 Without even knowing how much to cover the words, they quietly planted themselves in the corner of the brain behind closed doors.  I always think that if I put my feet in water, my feet will get wet, but it is foolish to say that I will not put my feet in water during rainy season, or that my feet will not get wet.
 If we don't say this, it will be our vain ego, but when we are taking good things, why did bad things happen...!???  There is never an answer to this question, without even knowing the meaning of a single word, someone slowly speaks that word for us.  Just as a flower without fragrance is not decorated, so some words should not come into one's life.
 

Because that word is not decorated in the temple of life.  So stay away selfishly from such words for some time.  Because the word doesn't make you giggle like that scent.
 Stagnation brings new wounds in life so stay away from those people rather than saying it will be better later.
 A burning wound remains fresh for life.  The blows of those words are tattooed on the mind so much that there is no edge.  The mind is pulled !!at any point in life.
 So if some words are coming indiscriminately on that stage of life, it is never better to stop those words there.
 In the wilderness of despair there are many terrible beasts.
 Don't lead your mind into that wilderness with bloody mouth, toothy wrists and blood-drinking thoughts...!
 Always keep the sun of your life shining, knowing that no matter how many bad words surround you, it is an extinct forest.  Keep the mind awake with the new thoughts of the new era...!!  Because the nest is yours.💕💕💕💕


©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.
******************************************************************************
 


❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

शुक्रवार, २४ नोव्हेंबर, २०२३

इतका जवळ

**** इतका जवळ ****

इतका जवळ असतानाही फक्त दुरावाच 
कधी शब्दांमुळे 
कधी अहंकारामुळे 
कधी मी पणामुळे 
कधी स्वाभिमानामुळे 
कधी अभिमानामुळे 
दोघांच्याही वाट आता वेगळी दुराव्याची

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 
आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

ओंजळ ओंजळ भरण्यासाठी आधी थेंब थेंब साठवावे लागते",In #order to fill the #flood, one must first store #drop by drop",


*** ओंजळ ओंजळ भरण्यासाठी आधी थेंब थेंब साठवावे लागते",***

      काही गोष्टी ह्या अप्रत्यक्षरीत्या आपल्या आयुष्यात येऊन जातात. कधी वाटते त्या का आल्या असाव्या पण आता त्या गोष्टीचा संदर्भ होऊन गेलेल्या गोष्टींसोबत लावला की कळते, त्या गोष्टी अप्रत्यक्षरीत्या आपल्या आयुष्यात आलेल्या नाही तर भविष्यातील आयुष्याची जडणघडण असणाऱ्या परिस्थिति सोबत संघर्ष लढाई करण्यासाठी त्याला असाव्या असे वाटून जाते. मनाला समाधान मिळून देते. काही गोष्टी स्वतःसाठी असतात आता वाटत नाही संघर्षाचा काळ मोठा असतो असे म्हणतात. सुखाचा काळ लहान असतो असेही म्हणतात. सत्य काय असत्य काय माहित नाही तरीपण आयुष्य त्या सरळ रेषेवर चालत आहे. ती सरळ रेषा आयुष्याच्या त्या वळणावर सोबत आलेली आहे त्या वळणावर संस्कारक्षम पावले होती.  

"ओंजळ ओंजळ भरण्यासाठी आधी थेंब थेंब साठवावे लागते",

     खरंच आहे, ज्या अर्थी आपल्याला काहीतरी मोठे हवे असते त्यासाठी प्रयत्न छोट्या छोट्या गोष्टीतून करावे लागते. प्रत्येक व्यक्ती त्या छोट्या गोष्टीतून आपले आयुष्य फुलवीत असते पण यात काही लोक अपवाद असतात. माझ्या शब्दात त्या चाटुकारिता यापेक्षा मोठा शब्द माझ्याजवळ नाही म्हणून चाटूकारिता प्रत्येक व्यक्तीला एक एक पायऱ्या चढून त्या यशस्वी शिखरापर्यंत चढावे लागते आणि ते शिखर गाठावे लागते.

        संघर्ष असतोच प्रत्येक वाटेवर दगडी काट्यांची सजलेली चद्दर असतेस. त्या प्रत्येक वाटेवर चालून आपण ते शिखर गाठत असतो आणि तो गाठल्यानंतर होणारा त्रासही आपण सहन करत असतो, पण खरंच ही चाटूकारिता त्या संघर्षाला कोणत्या शब्दांनी संघर्षहीन करत असेल. कदाचित त्यांना माहीत नसते पण प्रत्येक व्यक्ती हा त्या संघर्षातून जात असतो पण चाटूकारिता या शब्दासारख्या व्यक्तीला त्या संघर्षातून जावे लागत नाही.

        ओंजळ ओंजळ भरण्यासाठी थेंब थेंब साठवावे लागत नाही. त्यांना संघर्षाची किंमत नसते त्यांना माहीत असते फक्त आणि फक्त चाटू करिता हे व्यक्ती कितीही उच्च पदावर गेले तरी ते तिथेच राहतात. जिथे ते असतात. असे भरपूर उदाहरण आपल्या आजूबाजूला आहेत. पैसा गाडी घर बंगले अशा कितीतरी गोष्टी त्यांच्या जवळ असतात पण संघर्ष मात्र नसतो. संघर्षातून मिळालेले समाधान त्यांच्या जवळ नसते. संघर्षातून मिळालेली ओळख त्यांच्या जवळ नसते .....त्यांच्या जवळ असते; अभिमान स्वाभिमान मान सन्मान असला तरी तेही त्याच चाटूकारीतेचे उदाहरणे असतात.

        कधीकाळी त्याच पाय रस्त्यावर चाललेले होते. असो त्यांनी ते मिळविले ते त्यांचे होते असे जरी म्हटले तरी पण संघर्षाची वाट त्या सरळ साध्या व्यक्तीच्या आयुष्यात का येते हा प्रश्न अनुत्तरीत राहतो. निसर्ग पानगळ करते तसेच कधीतरी त्यांच्याही आयुष्यात पानगळ येईल का त्यांच्याही कर्माचा हिशोब होईल का? त्यांच्याही प्रत्येक अहंकारी शब्दांचा गोळा बेरीज गुणाकार भागाकार होईल का? काल एक वाक्य मी लिहिले अशक्य असे काहीच नाही पण शक्यही काहीच नाही असेही वाटून जाते मग शक्य अशक्य ची परिभाषा ती कोणत्या भाषेत असेल ती भाषा निसर्गाला माहीत असेल का? हाही प्रश्न उपस्थित होतो.

 असो,सांगायचे इतकेच आहे की, ओंजळीने काहीही मिळत नाही. थेंब थेंब साठवून ओंजळीने एका क्षणानंतर आयुष्यात त्याचा वापर करून घ्यावा लागतो आणि त्यातलाच काही उरलेले इतरांसाठी सुद्धा ठेवावे लागते." हा खरा पुरुषार्थ..." ही गोष्ट चाटूकरीता या पद्धतीने चालणाऱ्या व्यक्तीकडे नसते हे विशेष. !!💕❤😂

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹



******************************************************************************


** In order to fill the flood, one must first store drop by drop",***



 Some things come into our life indirectly.  Sometimes we think why they should have come but now when we refer to those things and put them with past things, we know that those things did not come in our life indirectly but he feels that he has to fight with the circumstances that are the structure of future life.  Gives satisfaction to the mind.  It is said that some things are for themselves now, the time of struggle is long.  It is also said that the time of happiness is short.  Although we don't know what is true or false, life is moving on that straight line.  That straight line has come along at that point in life and was cultivated at that point.

 "In order to fill up the dirty water, you have to store it drop by drop",

 Indeed, in the sense that we want something big, we have to strive for something small.  Every person flourishes his life from that little thing but some people are exceptions.  I don't have a bigger word than flattery in my words, so flattery requires every person to climb one step at a time to that successful peak and reach that peak.

 As long as there is struggle, every path is decorated with stone thorns.  By walking on each of those paths we are reaching that peak and we are also enduring the hardships that come after reaching it, but really this flattery will make the struggle less of a struggle by what words.  Maybe they don't know but every person goes through that struggle but a person like Chatukarita doesn't have to go through that struggle.

You don't have to store drops to fill the overflow.  They don't value struggle, they know that no matter how high a position these people go, they stay there only and only for licks.  where they are.  There are many such examples around us.  Many things like money car house bungalow are close to them but there is no conflict.  The satisfaction of struggle is not near to them.  The identity gained through struggle is not close to them …..it is close to them;  Although pride and self-respect are examples of flattery, they are also examples of flattery.

 #Sometimes the same feet were walking on the road.  However, even if they claim that it was theirs, the question remains unanswered as to why struggle is expected in the life of such a simple person.  As nature drops leaves, will leaves fall in their lives too?  Will the #collection of each of their arrogant words become addition, multiplication, and division?  Yesterday I wrote a sentence that nothing is impossible, but nothing is possible, so what is the definition of possible and #impossible in which language? Yesterday I wrote a sentence that nothing is impossible, but nothing is possible, so does nature know the definition of possible and impossible in which #language it will be?  This question also arises.

 Anyway, all I have to say is that there is nothing to be gained by bragging.  Onjali has to save drop by drop and use it after a #moment in life and keep some of it left for others.  !!💕❤😂


✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote


 The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

******************************************************************************


गुरुवार, २३ नोव्हेंबर, २०२३

चारोळी

काही शब्दांना खुळेपणाने घेतले की त्यातही 
काही नवीन अर्थ असते तोच अर्थ 
मनाला प्रफुल्लित  उत्साहीत 
आनंदित व जगण्यासाठी बळ देते 

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

बुधवार, २२ नोव्हेंबर, २०२३

*** भारतीय संविधान दिवस ***



*** भारतीय संविधान दिवस ***
                 (Indian Constitution Day)

               ✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

                     डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर न्याशास्त्रज्ञ, अर्थशास्त्रज्ञ, राजकारणी, समाजसुधारक होते. डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांनी सामाजिक, आर्थिक, शैक्षणिक, राजकीय, धार्मिक, सांस्कृतिक कायद्याविषयक, अर्थ इत्यादी क्षेत्रात बहुमूल्य काम केले आहे

                   भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी प्रचारामध्ये आणि चर्चामध्ये डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांनी नेहमीच पुढाकार घेतलेला होता. आधुनिक भारताच्या निर्मितीत मोलाचे योगदान बाबासाहेबांनी दिले. भारतीय संविधान सभेच्या मसुदा समितीचे अध्यक्ष बाबासाहेब होते.

                         डॉ. बाबासाहेब यांनी आपल्या सोबत विद्वत्ता कल्पनाशक्ती तार्किक भाषा शैली वक्तृत्व आणि आज पर्यंत मिळविलेले सर्व ज्ञान पणाला लावून आणि अनुभवावरून भारतीय संविधानाची निर्मिती त्यांच्या सहकाऱ्यांसोबत तयार केले. राष्ट्राच्या घटनात्मक कायद्यांचे व त्यांच्या अंमलबजावणीचे प्रचंड ज्ञान त्यांच्याजवळ होते. त्यांनी संविधान तयार करताना कुठेही अस्पष्ट गोंधळलेल्या शब्दात संविधान तयार केले नाही तर मुद्देसूद आणि सर्वसामान्यांना कळेल अशा भाषेत संविधानाची निर्मिती केली म्हणून आधुनिक भारतीय राज्यघटनेचे जनक डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांना म्हणतात.

         डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांचा प्रवास देशातील त्या समाजव्यवस्थेविरुद्ध होता जिथे अन्याय अत्याचार स्वातंत्र्याला कुठेही स्थान होते. प्रवास अनुभव त्यांनी अनुभवले होते आणि समोरच्या पिढीने देशातील भावी पिढीने विकासात्मक विचार प्रवाहात आणि आधुनिकतेमध्ये समाजातील तळागाळातील जनतेचा सहभाग असावा हा दृष्टिकोन सामोर ठेवून भारतीय संविधानाच्या निर्मितीची जबाबदारी त्यांच्यावर सोपी होती त्या जबाबदारीला योग्य पद्धतीने न्याय दिला.

            देशभरात संविधान दिवस 26 नोव्हेंबर 1949 रोजी देशाला राज्यघटना प्रदान केली तो हाच दिवस. या निमित्ताने देशभरात विविध कार्यक्रम आयोजित केले जातात.

                भारतीय संविधानाचे पावित्र्य जपणे म्हणजे संविधानिक मूल्यांच्या आचरण करणे होय. संविधानात मूलभूत हक्क अधिकार नागरिकांचे  अंतर्भूत आहे. संविधानाच्या प्रास्तविकेत समाविष्ट आहे स्वातंत्र्य, समता, बंधुता, न्याय ,राष्ट्रीय एकता, एकात्मता, धर्मनिरपेक्षता ,समाजवाद, लोकशाही, गणराज्य प्रस्थापित करणे. संविधानाचा हा निश्चय व निर्धार नागरिक कर्तव्य पार पाडल्याशिवाय पूर्णत्वास येऊ शकत नाही.


                भारतीय संविधान लिहिण्यासाठी दोन वर्ष 11 महिने 18 दिवस इतका दीर्घ कालावधी संविधान पूर्ण करण्यासाठी लागला. भारतीय संविधान इंग्रजी आणि हिंदी भाषेत हाताने लिहिले गेले. भारतीय राज्यघटना ही जगातील सर्वात मोठे लिखित संविधान आहे.

                संविधान सभेची स्थापना 6 डिसेंबर 1946 रोजी झाली. काही कारणास्तव सभेवर बहिष्कार सुद्धा टाकण्यात आला, तरी 11 डिसेंबर 1946 रोजी संविधान सभेत  राजेंद्र प्रसाद यांना घटना समितीचे अध्यक्ष हरेंद्रकुमार मुखर्जी यांना उपाध्यक्ष आणि बी एन राव यांना घटनात्मक कायदेशीर सल्लागार म्हणून नियुक्ती केले. सुरुवातीला या सभेवर 389 सदस्य होते. फाळणीनंतर 299 सरकारी प्रांतातील चार मुख्य आयुक्त प्रांतांचे आणि 93 राज्यातील होते. जवाहरलाल नेहरूंनी एक वस्तुनिष्ठ ठराव सादर करून मूलभूत तत्वे मांडली आणि हीच राज्यघटनेचे प्रस्तावना आहे. कारण वस्तुनिष्ठ ठराव सर्वनुमती मंजूर करण्यात आला होता. 

                22 जुलै 1947 रोजी नवीन राष्ट्रीय ध्वज स्वीकारण्यात आला. 15 ऑगस्ट 1947 रोजी भारत स्वातंत्र्य झाला.... देशाची फाळणी झाली.... देश दोन भागात विभागला गेला....  भारताचे वर्चस्व आणि पाकिस्तानचे वर्चस्व अशा देश विभागला गेला आणि भारताला स्वातंत्र्याच्या पहिल्याच दिवशी फाळणीचे दुःख मनात घेऊन, भारतीय स्वातंत्र्याचा उत्सव साजरा करावा लागला. यासाठी काही राजकीय, सामाजिक, धार्मिक, शैक्षणिक, आर्थिक इत्यादी मतभेद असू शकतात किंवा विचार प्रवाहाच्या त्या विचारसरणीमुळे अखंड भारताला दोन भागांमध्ये विभागल्या गेले असावे पण भारताला स्वातंत्र्य मिळाले ही मुक्तता म्हणजे संपूर्ण भारत वर्षासाठी एक जल्लोष होता. उत्साह होता.

                29 ऑगस्ट 1947 रोजी समिती सभेमध्ये डॉ. बी आर आंबेडकर मसुदा समितीचे अध्यक्षपदी नियुक्ती करण्यात आली आणि समितीमध्ये अन्य सदस्यांची सुद्धा नियुक्ती करण्यात आली. 
या मसुदा समितीच्या 44 सभा झाल्या. 26 नोव्हेंबर 1949 रोजी भारतीय राज्यघटनेचे विधेयक संसदेत मंजूर करण्यात आले. 

                    24 जानेवारी 1950 संविधान सभेचे अखेरची बैठक झाली. भारतीय राज्यघटनेवर स्वाक्षरी झाली आणि मान्यता मिळाले. त्यावेळी भारतीय राज्यघटनेस 395 लेख, आठ अनुसूची व 22 भाग असलेली राज्यघटना होती. 26 जानेवारी 1950 रोजी राज्यघटना अस्तित्वात आली आणि खऱ्या अर्थाने भारताला स्वातंत्र्य भारताची राज्यघटना मिळाली ही राज्यघटना तयार करण्यासाठी दोन वर्ष 11 महिने 18 दिवस लागले. यासाठी 64 लाख रुपयांचा खर्च लागला.

                    भारतीय राज्यघटना हे जगातील सर्वात मोठी लिखित संविधाना आहे. समता, बंधुता, स्वातंत्र्य, न्याय तसेच प्रज्ञाशील, करुणा, मैत्री या मूल्यांची राज्यघटनेत बीजे रोवली गेली आहे. राज्यघटनेत एक प्रस्ताविका बारा अनुसूची 25 भाग 448 कलमे 5 परिशिष्टे आहेत. भारतीय संविधानामध्ये वेळोवेळी घटना दुरुस्ती करण्यात आलेली आहे. 26 जानेवारी 1950 रोजी भारतीय संविधानाचा स्वीकार करण्यात आला आणि भारत देश प्रजासत्ताक देश म्हणून अस्तित्वात आला.
 

                डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांना घटना समितीचे सदस्य म्हणून निवडून देण्याचा निर्णय घेतला. . त्यानंतर बाबासाहेबांनी जी भाषणे समितीच्या बैठकीमध्ये केली त्यावरून त्यांचे कायदा व संविधान या विषयावर प्रभुत्व बुद्धिमत्ता दूरदृष्टी देशप्रेम अशा विविध विषयावरील सखोल ज्ञान या सर्वांची जाणीव पंडित नेहरू पटेल प्रसाद यांच्यासह संविधान सभेतील सर्व सदस्यांना झाली होती. त्यामुळे भारताचे संविधान तयार करताना बाबासाहेब यांना सहकार्य घेणे अत्यंत महत्त्वाचे आहे. असे सर्व सदस्यांना वाटले आणि त्यांनी बाबासाहेबांवर एवढी मोठी जबाबदारी बाबासाहेबांना दिली.

            डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर स्वातंत्र्य भारताची पहिले कायदा आणि न्यायमंत्री होते. डॉ. बाबासाहेबांनी राज्यघटना तयार केली. ती देशातील नागरिकांना स्वातंत्रपणे वास्तव करता यावे, कुणीही कोणावरही अन्याय करू नये. डॉक्टर बाबासाहेब म्हणतात, मी प्रथम भारतीय आणि अंतिम ही भारतीयच आहे. डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांनी उत्कृष्ट राज्यघटनेची निर्मिती करून ते निर्णय सार्थक सिद्ध केले आहे. 
                    भारतीय राज्यघटनेचे शिल्पकार व जगातील एक श्रेष्ठ घटनाकार संविधानकार म्हणून डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांची संपूर्ण जगात त्यांना ओळखले जा.ते भारताला स्वातंत्र्य मिळाले आणि विषय संपला असे झाले नाही तर भारताच्या जडणघडणीमध्ये सर्वात मोठे योगदान भारतीय संविधान तयार करून डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांनी तयार केले.

                 भारतीय संविधान हे लवचिक आहे. त्यामुळे काळानुसार परिस्थितीनुसार वेळेनुसार त्यामध्ये बदल करता येतो आणि त्यामध्ये सुधारणा करता येते. 

             आपली राज्यघटना प्रस्तावना मूलभूत मूल्य अधिकार, कर्तव्य, तत्त्वज्ञान, लोकनेते यांच्या आधारे बांधली गेलेली आहे. सामाजिक, आर्थिक विचार, राजकीय विचार, न्यायिक विचार, अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य विश्वास श्रद्धा उपासना यांचे स्वातंत्र्य समान संधी राष्ट्रीय एकात्मता अखंडता याची खात्री देणारी सर्व बंधुता वाढविणे इत्यादी विशेषण राज्यघटनेत आहे.
   
                       भारतीय राज्यघटना पूर्णपणे हाताने लिहिली गेली आहे. आजूबाजूंनी नक्षीकाम केलेले आहे. भारतीय संविधान म्हणजे राष्ट्रीय कायदा जो कायदा घराघरात पोहोचविण्याचे काम डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांनी आपल्या लिखाणाद्वारे केलेले आहे. लोकशाही ही फक्त कागदावरच राहिली नाही तर लोकशाही बाबासाहेबांच्या शब्दांमुळे समाजमान्य झालेली आहे. समाजाच्या त्या तळागाळापर्यंत लोकशाही पोहोचलेली आहे. त्यातील तत्त्वज्ञान कर्तव्य अधिकार जबाबदाऱ्या पोहोचलेल्या आहे. तिथे नागरिकांना स्वतःचा आणि राष्ट्राचा विकास करता येईल. प्रत्येक नागरिकांना मूलभूत अधिकार आहे. प्रत्येक नागरिकांना मतदान करण्याचा अधिकार आहे .

        भारतीय समाजव्यवस्थेमध्ये स्त्री आणि पुरुष असा भेदभाव राज्यघटनेत केला गेला नाही. गरीब - श्रीमंत असा भेदभाव केला गेला नाही. लहान - मोठा असा भेदभाव केला गेला नाही. प्रत्येक अठरा वर्ष पूर्ण झालेला नागरिकाला मतदानाचा अधिकार आहे. त्यांना त्यांचे मत मांडण्याचे आणि व्यक्त करण्याचे अधिकार आहे.

          भारतीय लोकशाहीमध्ये चारही स्तंभ स्वातंत्र्य आहे. कारण यामुळेच भारतीय लोकशाही बळकट सशक्त आणि उपयोगिता पूर्ण होत असते असे डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकरांचे विचार होते. भारतीय संविधान म्हणजे देशाच्या नागरिकांना त्यांच्या स्वातंत्र्याची संपूर्ण जबाबदारी स्वतः घेतलेली आहे म्हणून उच्चपदस्थ अधिकारी व भारतातली कोणताही सर्वसामान्य नागरिक या सर्वांना एकच अधिकार आहे.

 भारतीय सविधान म्हणजे भारतीय लोकशाहीचा लख्ख प्रकाश आहे. लोकशाही घराघरात गुण्यागोविंदाने नांदत आहे. याचे सर्वस्व श्रेय हे डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर यांना जाते.

          संविधान दिन साजरा करण्यामागील उद्देश हा देशातील नागरिकांना संविधानाचे महत्त्व व मसुदा समितीने संविधानाच्या स्थापनेसाठी केलेले  अथक प्रयत्नांची जाणीव करून देणे हा आहे. संविधान दिनानिमित्त वेगवेगळ्या ठिकाणी वेगवेगळे कार्यक्रम होतात. त्या ठिकाणी संविधानाबद्दल माहिती दिली जाते. ठिकठिकाणी संविधानाचे वाचन केले जाते.

         अनेक सरकारी आणि संस्थेमध्ये संविधानाच्या प्रस्तावनेचे मोठ्याने वाचन केले जाते. वक्तृत्व स्पर्धा घेतल्या जातात. निबंध स्पर्धा घेतल्या जातात. लेखन कौशल्य संबंधित संविधाना संबंधीचे विविध उपक्रम राबविले जातात. लोकनाट्यद्वारे चौकाचौकात ग्रामसभेत पंचायत समिती जिल्हा परिषदे येथे वेगवेगळे कार्यक्रम राबविले जातात. राष्ट्र उभारणीसाठी राज्यघटनेची भूमिका किती महत्त्वाची होती या संदर्भात कार्यशाळा घेतली जातात.
         सामुहिक वाचन यांचे नियोजन केले जाते. अशा प्रकारे विविध उपक्रमाचे आयोजन केले जाते. देशाचे नागरिक म्हणून भारतीय संविधान आपल्या प्रगतीसाठी किती महत्त्वाचे आहे हे नवीन पिढीपर्यंत पोहोचण्याचे हे एक संविधान दिन साजरा करणे हे माध्यम आहे. 

        डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर सर्वांगीण विकासाची ती पाठशाळा आहे. त्या शाळेत एकदा प्रवेश केला की आयुष्यभर व्यक्ती हा विद्यार्थीच राहतो. संविधानाचे महत्त्व आणि भारतीय लोकशाही टिकविण्यासाठी किती महत्त्वाचे आहे हे भारतीय संविधानामुळे कळते आज आजूबाजूंनी जी परिस्थिती उभी आहे ती फक्त देखावा आहे. कारण भारतीय संविधान हे कुणीही बदलू शकत नाही आणि कुणीही भारतीय लोकशाहीला नष्ट करू शकत नाही. कारण भारतीय संविधान हे माणसाला माणूस म्हणून जगण्याचे एकमेव पुस्तक आहे.

          ©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .


==============================================!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

सोमवार, २० नोव्हेंबर, २०२३

** निसर्गचक्र हे अविरत निरंतर फिरत राहते ****

*** निसर्गचक्र हे अविरत निरंतर फिरत राहते  ****

✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

 
        विचार खूप येतात. शब्द खूप येतात पण त्या शब्दांना योग्य विचारसरणीत मांडता येत नाही त्यावेळी शब्दांची मर्यादा कळते म्हणून थोर मोठे सांगून गेले, शब्दांना जपून वापरा. शब्दांना आपलेसे करा. जिंकणे आणि हारणे यासारखा कोणताच खेळ नाही कारण जिंकणे म्हणजे समाधान असेल तर समाधान कोणत्या गोष्टीचे आहे हे ही मनाला शब्दात सांगावे लागते.
                  हरणे म्हणजेच मनाला दुःख निर्माण करणे. दुःख होणे असे असेल तर तेही शब्दाने सांगावे लागते. एखाद्या गोष्टीला आपण कोणत्या बाजूने बघतो, खरंतर हेच महत्त्वाचे आहे. कोणताही व्यक्ती परिपूर्ण नसतो. निसर्ग तितका सोडल तर परिपूर्ण या जगात काहीच नाही म्हणून जिंकण्यासाठी आयुष्य जगू नका.

         दुसऱ्याला हरवण्यासाठी आयुष्य जगू नका. आयुष्य हे त्या वर्तुळासारखा आहे. ते वर्तुळ 48 तास फक्त फिरत असते. आयुष्याची किंमत करा. माणूस जगताना मला मला मला मला इतरांना काय हा प्रश्न जर स्वतःला विचाराल तर इतरांमध्ये तुम्ही सुद्धा मोडता हे विसरू नका.

         ज्या निसर्गाने तुम्हाला जीवनदान दिले आहे त्याच निसर्गाने इतरांना सुद्धा जीवनदान दिले आहे म्हणून आयुष्यात त्या गोष्टींना मागे सोडा जिथे अहंकार सर्वोच्च सीमा गाठते. आयुष्यात त्या गोष्टीला मागे सोडा, तिथे माणूस म्हणून जगू शकत नाही.

         माणसाला माणूस म्हणून जगण्याचे सर्व अधिकार त्या निसर्गाने प्रत्येक सजीवाला दिलेले आहे म्हणून निसर्गचक्र हे क्रमानुसार चालते. निसर्गचक्र त्याच्या गतीनुसार चालते. निसर्गचक्र हा स्वयंभू आत्मनिर्भय आत्म अनुशासन आणि सत्वाला जाणारा असतो.

         सत्य असत्य या परिक्रमामध्ये फिरण्यापेक्षा माणूस म्हणून जगण्याच्या परिक्रमे मध्ये स्वतःला फिरवत ठेवा. ज्यावेळी तुम्ही माणूस म्हणून जगता त्यावेळेस तुम्हाला समोरचा व्यक्ती माणुस दिसतो. म्हणून स्वतःला घडवितांना त्या गोष्टी आपल्यापासून दूर ठेवा, ज्या गोष्टीमुळे स्वतः आणि इतरांचे नुकसान होईल.

         काल एक टोपली पाहिली त्या टोपलीत काहीच नव्हते ती टोपली होती विचारांची,  ती टोपली होती शून्याची, ती टोपली होती महत्त्वकांक्षाची, ती टोपली होती अहंकाराची, ती टोपली होती रागीटपणाची,ती टोपली होती 'मी पणाची,' त्या टोपलीत काहीच शिल्लक राहत नाही. हे  एक सत्य कळले ;कारण ती टोपली प्रत्येक जण स्वतः तयार करीत असतो म्हणून त्या टोपलीत काय ठेवायचे हे स्वतःलाच ठरवावे लागते.

          ती टोपली खाली दिसली म्हणून  नेहमी वाटते,  आपल्याला चांगल माणूस बनावे लागेल. या जगाच्या त्या शेवटच्या क्षणापर्यंत आपल्याला चांगले माणूस बनावे लागेल. कारण तो क्षण आयुष्यात आल्यानंतर आपल्याला ती टोपली सुद्धा इथेच ठेवून जायचे आहे. जर ती टोपली आनंदाची समाधानाची संघर्षातून शिखर उभे करण्याची हसऱ्या चेहऱ्याची,हसऱ्या शब्दांची, हसऱ्या शब्दांची, हसऱ्या गाण्याची,असेल तर ती टोपली आठवणी कुणाच्या ना कुणाच्या राहीलच.

                 म्हणून आयुष्य समाधानाने जगा...!! कारण समाधानाची व्याख्या संकल्पना आपली स्वतः स्वतःची असते. निसर्गचक्र हे अविरत निरंतर फिरत राहते.

      ©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

 

******************************************************************************

****निसर्गचक्र हे अविरत निरंतर फिरत राहते ****

**** निसर्गचक्र हे अविरत निरंतर फिरत राहते  ****

✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

        विचार खूप येतात. शब्द खूप येतात पण त्या शब्दांना योग्य विचारसरणीत मांडता येत नाही त्यावेळी शब्दांची मर्यादा कळते म्हणून थोर मोठे सांगून गेले, शब्दांना जपून वापरा. शब्दांना आपलेसे करा. जिंकणे आणि हारणे यासारखा कोणताच खेळ नाही कारण जिंकणे म्हणजे समाधान असेल तर समाधान कोणत्या गोष्टीचे आहे हे ही मनाला शब्दात सांगावे लागते.

                  हरणे म्हणजेच मनाला दुःख निर्माण करणे. दुःख होणे असे असेल तर तेही शब्दाने सांगावे लागते. एखाद्या गोष्टीला आपण कोणत्या बाजूने बघतो, खरंतर हेच महत्त्वाचे आहे. कोणताही व्यक्ती परिपूर्ण नसतो. निसर्ग तितका सोडल तर परिपूर्ण या जगात काहीच नाही म्हणून जिंकण्यासाठी आयुष्य जगू नका.

         दुसऱ्याला हरवण्यासाठी आयुष्य जगू नका. आयुष्य हे त्या वर्तुळासारखा आहे. ते वर्तुळ 48 तास फक्त फिरत असते. आयुष्याची किंमत करा. माणूस जगताना मला मला मला मला इतरांना काय हा प्रश्न जर स्वतःला विचाराल तर इतरांमध्ये तुम्ही सुद्धा मोडता हे विसरू नका.

         ज्या निसर्गाने तुम्हाला जीवनदान दिले आहे त्याच निसर्गाने इतरांना सुद्धा जीवनदान दिले आहे म्हणून आयुष्यात त्या गोष्टींना मागे सोडा जिथे अहंकार सर्वोच्च सीमा गाठते. आयुष्यात त्या गोष्टीला मागे सोडा, तिथे माणूस म्हणून जगू शकत नाही.

         माणसाला माणूस म्हणून जगण्याचे सर्व अधिकार त्या निसर्गाने प्रत्येक सजीवाला दिलेले आहे म्हणून निसर्गचक्र हे क्रमानुसार चालते. निसर्गचक्र त्याच्या गतीनुसार चालते. निसर्गचक्र हा स्वयंभू आत्मनिर्भय आत्म अनुशासन आणि सत्वाला जाणारा असतो.

         सत्य असत्य या परिक्रमामध्ये फिरण्यापेक्षा माणूस म्हणून जगण्याच्या परिक्रमे मध्ये स्वतःला फिरवत ठेवा. ज्यावेळी तुम्ही माणूस म्हणून जगता त्यावेळेस तुम्हाला समोरचा व्यक्ती माणुस दिसतो. म्हणून स्वतःला घडवितांना त्या गोष्टी आपल्यापासून दूर ठेवा, ज्या गोष्टीमुळे स्वतः आणि इतरांचे नुकसान होईल.

         काल एक टोपली पाहिली त्या टोपलीत काहीच नव्हते ती टोपली होती विचारांची,  ती टोपली होती शून्याची, ती टोपली होती महत्त्वकांक्षाची, ती टोपली होती अहंकाराची, ती टोपली होती रागीटपणाची,ती टोपली होती 'मी पणाची,' त्या टोपलीत काहीच शिल्लक राहत नाही. हे  एक सत्य कळले ;कारण ती टोपली प्रत्येक जण स्वतः तयार करीत असतो म्हणून त्या टोपलीत काय ठेवायचे हे स्वतःलाच ठरवावे लागते.

          ती टोपली खाली दिसली म्हणून  नेहमी वाटते,  आपल्याला चांगल माणूस बनावे लागेल. या जगाच्या त्या शेवटच्या क्षणापर्यंत आपल्याला चांगले माणूस बनावे लागेल. कारण तो क्षण आयुष्यात आल्यानंतर आपल्याला ती टोपली सुद्धा इथेच ठेवून जायचे आहे. जर ती टोपली आनंदाची समाधानाची संघर्षातून शिखर उभे करण्याची हसऱ्या चेहऱ्याची,हसऱ्या शब्दांची, हसऱ्या शब्दांची, हसऱ्या गाण्याची,असेल तर ती टोपली आठवणी कुणाच्या ना कुणाच्या राहीलच.

                 म्हणून आयुष्य समाधानाने जगा...!! कारण समाधानाची व्याख्या संकल्पना आपली स्वतः स्वतःची असते. निसर्गचक्र हे अविरत निरंतर फिरत राहते.

      ©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .


******************************************************************************

शुक्रवार, १७ नोव्हेंबर, २०२३

**मुखवटा **

         जगण्याच्या या प्रवासामध्ये आपल्याला अनेकदा नकळत का होईना काही मुखवटे घालून जगावे लागते. कारण त्यामुळे आपण आपली सुरक्षितता निर्माण करीत असतो.
        मुखवटा म्हटले की रितेपणा आलाच पण मुखवटा कधी सत्य बोलते तर कधी असत्य. मुखवटा एक आडवी भिंत असते आपल्या भावनांवर घातलेली.
        याच भावविश्वातून व भावसंदर्भातील ही कविता. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. 
       मुखवटा हा प्रत्येक व्यक्ती घालून जगत असतो. त्या संदर्भातली ही कविता...!! धन्यवाद❤❤☹️😂

***मुखवटा ***

नवीन वेगवेगळ्या वाटेवर 
नवीन वेगवेगळे मुखवटे 
भाव वेगळे तरी 
शब्दांचा डाव मात्र एकच 
मागे लपलेले अंतकरणाच्या 
हिरावून घेतलेला शिल्लक मुखवटा 

मुखवटा बदलवत नाही आव्हाने 
मुखवटा बदलवत नाही आपलाच खोटेपणा 
मुखवटा बदलत नाही अविश्वास 
नवीन मुखवट्यावर जुने सत्य 
आडवी असलेली 
उरणारा प्रत्येक क्षणाला 

हिरावून घेणारा एक क्षण उरलेला 
असतो मुखवटाआड उरणारे नाहीच 
नाही मात्र जमाखर्च जास्तच आहे 
मुखवटाच्या आड वेगळ्या वाटेवर 
डोक्यातील अर्धवट सत्याचा पसारा 

गुपिते खुलावे असे वाटतात 
मन उतावळी होते 
पापणीच्या आड चिंब भिजलेल्या 
थरथराट मुखवटा कठीण प्रवास असतो 
उगाच सरळ झालेला निकामी 
होऊन आरशात आव्हाने 
मात्र तितके शिल्लक असतात 

गच्च भरलेला प्रश्नांची शिदोरी घेऊन 
पण शांत मुखवटे वेगवेगळे 
नवीन वेगवेगळ्या वाटेवर 
नवीन वेगवेगळे मुखवटे

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹



💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💔💔💔


       In this journey of living, we often have to live with some masks, even if we don't know it.  Because that is how we create our security.
 It is said that the mask is boring, but sometimes the mask speaks the truth and sometimes it is a lie.  A mask is a horizontal wall placed over our emotions.
      This poem is from this emotional world and related to emotions.  Don't forget to like and share if you like.  The poem is handwritten and composed.
     A mask is what every person lives by wearing.  This poem in that context...!!  thank ❤❤❤😂☹️😂☹️💔💕💕💕💕💕💕💕❤❤❤❤❤❤


***Mask***

 New on different paths
 New different masks
 Prices are different though
 But the plot of words is the same
 Hidden behind the heart
 Balance mask taken away

 The mask does not change the challenges
 A mask does not change your own falseness
 Disbelief does not change the mask
 An old truth in a new mask
 horizontal
 Every remaining moment

 A moment left to seize
 There is no one behind the mask
 No, but the deposit is high
 On a different path behind the mask
 Spreading half-truths in the head

 Secrets want to be revealed
 The mind was in a hurry
 Wet under the eyelids
 Trembling is a difficult journey to   mask
 A very straightforward failure
 Challenges in the mirror
 But there are so many left

 With a barrage of questions
 But calm masks are different
 New on different paths
 New different masks

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote
       The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.
 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

 


 *****************************************************************************

बुधवार, १५ नोव्हेंबर, २०२३

आता वाटेला यावे लागते..

       पांढराशुभ्र नाजूक वेलीला ज्यावेळी फुलांचा वर्षा असाह्य होतो निसर्ग नियमानुसार ते खाली जमिनीवर येतात तसेच आयुष्य निसर्ग नियमांनी चालते.
       दगड हा फक्त दगड नसतो तर तो हिशोब असतो. त्यातील काही दगड दैवत व प्राप्त करतात वेदना सहन करून...!
       बहरने कशाला म्हणतात हे त्यावेळी कळते. याच आशायसंदर्भातील ही कविता," आता वाटेला यावे लागते ",आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.
       कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. धन्यवाद...!!💕

*** आता वाटेला यावे लागते ***

दगडहून जगणे हेही जगणे 
आता वाटेला यावे लागते 
सांभाळता येईल एवढेच 
कदाचित भावना इतरांच्या असल्या तरी 
त्या आपल्या नसतात कधीच
हृदयाच्या
 
दगड होऊन  
दगड झाले पण दगड होणे 
सोपे नसते 
नवीन आकार घेण्यासाठी 
नवीन सुखदायी होण्यासाठी 
काळजाला

व्यर्थ बाळगलेला गैरसमज अभिमान 
स्वाभिमान बंद दरवाजा सांभाळत 
बसण्यापेक्षा दगड होणे  
कधीही चांगले 
नयनातून

नवीन आकार घेण्यासाठी 
कितीतरी घाव सोसावे लागते 
जिवंतपणे वेदनेचा मारा तो 
शब्दातही सांगता येत नाही 
अपेक्षित आरशातून 

दगड होणे अंधारात उजेडाला 
शोधणे असते 
संपून निभवणे आणि संपलेलेच नाही 
असे संथपणे  भिजत राहणे 
स्पष्ट -अस्पष्ट आवेगाला 
शांत करत दगड होणे 
कधीही चांगले 
झुलण्यासाठी - जुळण्यासाठी

दगडाला आकार देता येतो आणि 
दैवत्व प्राप्त करता येते 
मखमली पायवाटेवर 
ओंजळीने सुखाचा वर्षाव होतो 
पूर्णत्व कशाला म्हणतात हे त्या 
दगडातून कळते 

त्यांनी वेदना सहन केलेला 
असतात त्या वेदनेला झुगारून 
त्याने दैवत्व प्राप्त केलेले असते 
दगड होऊन जगणे 
हे ही जगणे 
आता वाटेला यावे लागते...!!❤


©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .



******************************************************************************

When the rain of flowers becomes unbearable for the delicate white vine, they come down to the ground according to the laws of nature and life goes according to the laws of nature.
 A stone is not just a stone, it is a calculation.  Some of these stones are divine and obtained by enduring pain...!
 At that time you will know why Bahrane is called.  If you like this poem about this hope, don't forget to like and share it.
 The poem is handwritten and composed.  Thank you...!!💕

 *** Now we have to get on the road ***

 To live by stone is also to live
 Now we have to get on the road
 That's all that can be managed
 Maybe the feelings are someone else's though
 They are never yours
 of the heart

 turned to stone
 Stoned but stoned
 Not easy
 to take a new shape
 To become a new pleasant
 worry

 Vain Misconceived Pride
 Self-esteem guarding the closed door
 Getting stoned rather than sitting
 better than ever
 through the gaze

 to take a new shape
 One has to bear many wounds
 Live in pain
 Can't even say in words
 From the expected mirror

Turning stone into light in the dark
 is to find
 Ending and not ending
 Soaking slowly like this
 Obvious - Obscure impulse
 Soothing stone
 better than ever
 To swing - to match

 The stone can be shaped and
 Divinity can be attained
 On the velvet trail
 Onjali rains happiness
 That is what is called perfection
 It is known from the stone

 He endured pain
 By defying the pain that exists
 He has attained divinity
 Living as a stone
 This is living
 Now the way has to come...!!❤


©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.
******************************************************************************

माझ्या वेलीवर ( दलित साहित्य कविता)

*** माझ्या वेलीवर *** माझ्या वेलीवर वेदना होत्या  बाबासाहेब तुमच्या वैचारिक आलिंगनाने   अश्रूचे सोने झाले  देहाचे मंदिर झाले  सुकलेल्या शरीर...