दीक्षाभूमी
तुझ्या पहिल्याच भेटीत
हसली आणि
टिपूर चांदणे
झाले उन्हाचे
माझ्या शब्दांनी
सजवली
काव्यरूपात ...
तुझ्या हसतमुख
चेहऱ्याने प्राजक्ताचा
पसरविला गंध
सृष्टीत
तुझ्या हसण्याने
अनामिक नाते
निर्माण केले
हृदयी ...
अखंड वाहत
होता धारा
तू हात दिलास
आणि
धाराचे फुल झाले
नयनी
मी ही हसले
तू ही हसली
आम्हासंगे
कोवळ्या टिपूर चांदण्यातमध्ये!!
सविता तुकाराम लोटे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा