savitalote2021@bolgger.com

शुक्रवार, १६ एप्रिल, २०२१

प्रिये


   प्रिये
आकाशातील चमकते चांदणे 
तुझ्याकरिता तोडून आणणे 
चांदण्याचा गजरा केसात माळीन 
स्वप्न तुला दाखविणार नाही 
जे जीवनात उतरत नाहीत 
माझ्या मला मर्यादा माहित आहे
तरीपण 
जीवनाच्या प्रत्येक वाटेवर 
साथ मात्र देईल 
हाताने मोकळा केसात 
लाल गुलाबाचे फुल माळीन
                    माझी प्रिये!!
    सविता तुकाराम लोटे 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

माझ्या वेलीवर ( दलित साहित्य कविता)

*** माझ्या वेलीवर *** माझ्या वेलीवर वेदना होत्या  बाबासाहेब तुमच्या वैचारिक आलिंगनाने   अश्रूचे सोने झाले  देहाचे मंदिर झाले  सुकलेल्या शरीर...