" शून्य होता यायला पाहिजे"
✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे
शून्य एक पायवाट असते. एखाद्या चुकलेल्या प्रवासाची परत सुरुवात असते. आत्मपरिक्षण करताना वाटते की, सुरुवात कुठे कुठून कशी करायची पण उत्तर तर त्याच शून्य जवळ असते. शून्य मागे लावावा समोर शून्याला किंमत मात्र असतेच.
शून्य पुष्कळ वेळा काळोखात सूर्य प्रकाशासारखा सोबत असतो. आयुष्याला प्रकाशित करीत असते. मन भरून आले की आभाळासारखे बरसून जाते पण ओलेचिंब करीत नवीन पालवीना नवीन उम्मीद देत.
शून्य मध्ये जी ताकद आहे ती अमर्यादित आहे. तर शून्य अपेक्षाभंगातून बाहेर काढते. शून्य जबाबदारीची जाणीव करून देते. शून्य झाले की कुणीही आपला फायदा घेत नाही. कदाचित त्यांना माहीत असते, आपल्यातील ते शून्य!!
कारण ते शून्य होण्यापर्यंतचा प्रवास फक्त त्यांच्यामुळे झालेला असतो. शून्य परिस्थितीमुळे आपल्या वाटेला आलेले असते. शून्य अपयशाच्या अपेक्षाभंगाने व अति सर्व काही सुरळीत चालू असतानाही हे शून्य वाटेला येते.
शून्य खडतर प्रवासातून घेऊन जाते. शून्य खडतड प्रवास अधिक अनुभवातून आयुष्य सुंदर करते. आयुष्य फुलविते.
नवनवीन वाटा मोकळा करीत असते. मेहनतीला कुठेच मर्यादा नसते. यश पडदा असते. अपयश पडदा समोर असते. शून्य निरोपाला कधीच येत नाही.
बदल हा शून्यातून होत असतो आणि आयुष्याला लांब चकचकित करून आपल्यालाही वेळेनुसार परिस्थितीनुसार शून्य होण्यास भाग पाडते.
शून्य एखाद्या रोपट्यासारखे आहे. यशाच्या पायऱ्या चढल्यावर शून्य वाटेला आल्यावर काय होऊ शकते याची कल्पना मात्र करू शकत नाही तरीपण ते शून्य आपलापर्यंत येत असताना आपण इतके कसे शून्य होतो; याचा विचार मात्र शून्य झाल्यावर कळते.
खरे सांगायचे तर, रोपट्याला आज फळ दिसते. ते अनेक दिवसापासून लावल्यामुळे ते फळाफुलांना येते. तसेच कदाचित शून्य असावे. आपण फक्त त्याकडे दुर्लक्ष करीत असतो. तर नवीन रोपट्याला खत पाणी द्यावेच लागेल. आपल्या परीने...!! कारण फळांची अपेक्षा आपली असते. ते शून्य आपल्या वाटेला आलेले असते. ते फळाचे रोपटे आपण लावले का असेना पण परिस्थितीने वेळेने मनाच्या झालेल्या वाटणीने आणि आणि आणि...... स्वार्थी झालेल्या मनाने ते रोपटे दुसऱ्याच्या अंगणात गेलेले असते.
फळे आपल्याला हवी असते शून्य झाले तरी मातीत बी रुजवायची असते. एक दिवस येईल आपलाच फळांचा. एक दिवस येईल आपला श्रीमंत आनंदाचा. शून्य मन होऊन पायऱ्यांवर पायऱ्या चढताना मागे फक्त आपल्या पायांची ठसे आकृती रूपात साठविलेले असेल. इतरांना शून्य होऊन पाहण्यासाठी...!
शून्याचा निरोप
जीवन कधीच घेत नाही
शून्य जीवन फुलविते
सुरुवातीला
शून्य कमकुवत
असतेच
पण शून्य कुठे
लागेल याला अधिक
किंमत असते
शून्य वाटेवरचा
शून्य होत नाही
शून्य हसरा
मोकळा प्रवासाचा
साक्षीदार होतो ...!❤
शून्य चेहऱ्यावर दिसत नाही. शून्य मनात असते आणि हे शून्य प्रत्येकाच्याच मनात असते. हे आपण दाखविले तर त्याचा बाजार होतो. चर्चा होते. मनसोक्त आणि न दाखविल्यास झाकली मूठ सव्वालाखाची म्हणत नसलेल्या झाडांची फळे बाजारात सजविले जातात.
असो, हेच शून्य जीवनाला ताकत हिम्मत आणि जगण्याची कला शिकविते. हे मात्र नक्की ढगाळ वातावरणात पाऊस येईलच असे नाही तसेच शून्य शून्य कितीही कोणीही पेरले तरी जर शून्य मनात नसेलच तर शून्य कधीच उगवत नाही.
कर्म त्या शून्यासोबत आपल्या सोबत असते. कर्म हे कधीही विसरू देत नाही. आयुष्याच्या कोणत्याही टप्प्यावर कर्म आपले पाठ सोडत नाही. शून्य होऊन जगता यायला पाहिजे.
कारण शून्याच्या पाठीमागे जबाबदारीची ढाल आणि तलवार असते. शून्याच्या पाठीमागे अश्रूंचा महापूर असतो. तो कधीही कुणालाही दिसत नाही. जो कोणी शून्य होऊन जगतो फक्त त्याच व्यक्तीला या महापुरात वाहून जावे लागते.
डाळिंबा सारखी लाल झालेला नजरेला नजर भेटले की, आत्मविश्वासाने सकारात्मक पद्धतीने जगावे लागते.त्याला कळत्या पण शून्य होत आहो तरीही त्याला आत्मविश्वासाने जगावे लागते.
त्या व्यक्तीच्या विश्वासासाठी तो शून्य झालेला असतो. म्हणून शून्य होऊन जगता यायला पाहिजे. शून्य ही अशी पायवाट आहे, तिथे जगण्याची कला शिकविली जाते तरीही ती शिकल्या जात नाही. कारण तो शून्य होत असतो फक्त त्याला जबाबदारी तितका शब्द माहीत असतो.
©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे
आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .
--------------------------------------------------------------------------
*** zero ***
"Must be zero"
✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote
Zero is a path. A lost journey begins again. While introspecting, one thinks, where to start, but the answer is always close to zero. Zero should be placed behind but zero in front has a price.
Zero often accompanies darkness like sunlight. Illuminates life. When the mind is full, it rains like the sky, but it wets and gives new hope to the new palavi.
The power that exists in the void is unlimited. So zero takes it out of expectation. Zero sense of responsibility. When it becomes zero, no one takes advantage of it. Maybe they know, that void of us!!
Because the journey to zero is only because of them. Zero circumstances come our way. It comes with zero failure expectations and zero failure even when everything is running smoothly.
Zero takes you through a tough journey. Zero bumpy journey makes life beautiful with more experience. Life blooms.
New paths are being paved. There is no limit to hard work. Success is a curtain. Failure is in front of the curtain. A null message never occurs.
Change comes from nothingness and makes life long and makes us become nothing in time.
Zero is like a plant. While climbing the ladder of success, we cannot imagine what can happen when we come to zero, but when that zero comes to us, how do we become so zero; But this thought becomes known when it becomes zero.
To be honest, the plant can see the fruit today. Since it has been planted for several days, it comes to fruition. Also probably zero. We are just ignoring it. So the new plant needs to be fertilized and watered. By yourself...!! Because we expect fruits. That zero is coming your way. Even if we have planted those fruit trees, but due to circumstances, time, division of mind and and and... selfish mind, those saplings have gone to someone else's yard.
Even if we want fruits, we want to plant seeds in the soil. One day our own fruits will come. One day your rich happiness will come. As you mindlessly climb the stairs, only your footprints will be stored behind. To see others become nothing...!
Farewell to Zero
Life never takes
Zero life blooms
Initially
zero weak
There is
But where zero
More will be needed
There is a price
Zero path
does not become zero
zero smile
Free travel
Witness...!❤
Zero does not appear on the face. Zero is in the mind and this zero is in everyone's mind. If we show this, it becomes a market. There was a discussion. Fruits of trees not called zakali muth savvalakhachi are garnished in the market if desired and not shown.
However, this is what teaches zero life strength, courage and the art of survival. However, it does not necessarily rain in cloudy weather, and no matter how much one sows zero zero, if zero is not in the mind, zero never grows.
Karma accompanies us with that void. Karma never lets you forget it. Karma never leaves your back at any stage of life. One should be able to live as zero.
Because behind zero is the shield and sword of responsibility. Behind zero there is a deluge of tears. He is never seen by anyone. Only one who lives in nothingness has to be swept away in this deluge.
When he meets eyes red as a pomegranate, he has to live in a positive manner with confidence.
It is void for that person's faith. Therefore, one should be able to live as zero. Zero is such a path, where the art of survival is taught yet unlearned. Because he is becoming zero, only he knows the word responsibility.
©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote
Aware of your arrival, your reaction is yes. Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.
=========================================!==!======!!!!!!!!=====
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा