कविता ही माझ्या मनातील माझ्या विचारमंथनाचे माझ्या स्वार्थ स्वभावातील दर्शन कवितेत होते. कारण मी संधी साधू झाली आहे. त्यामुळे मला ही बंदिस्त व्यवस्था दिसत नाही. कोणत्याही दगडावर चढायला तयार आहे.
........ पण एक स्वाभिमानी विद्रोही भाषा बोलणारी कवियत्री मात्र अशा कोणत्याही दगडावर चढायला तयार नाही कारण तिचा बाप लिहून गेला आहे," संविधान". संविधानाची भाषा.... माणुसकीची भाषा..... आणि बुद्ध धम्म देऊन..!❤😂
याच विचारमंथनाच्या जंजाळातून ही कविता साकार झाली.
आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा...!
💕💕💕💕😂धन्यवाद..!!😂 💕💕💕💕
*** जंजाळ ***
गुलामाच्या मर्जीने वागला तर
तू संधी साधू असे तू
वेळेच्या चक्रासोबत चालशील
पण तुझी पिढी अंधारात जाईल
इतक मात्र मनाचाकप्पात बांधून ठेव
त्यावेळी प्रहार हा नियतीचा असेल
त्यावेळी प्रहार हा तुझ्यासारख्या
हरामखोर संधी साधू मानसिकतेचा
असेल असे समजू नको
कारण रेड्याची भाषा समजत नाही
छळलेला वेदना वेदनेची वेदना
आम्ही विसरू नाही
तुला वाटते मी कसा
डोंगरातल्या वेलीसारखा
कोणत्याही दगडावर चढेल
चढत राहील पण
असे समजू नको
आकाश ठेंगणे आहे
विमानात बसल्यावर
तुझ्यासारख्या संधी साधू लोकांना
आता काडीचीही किंमत देत नाही
तू बस फुलांच्या गादीवर
मऊशार गालीच्यावर पण
तुझा शेवट तर
पंचशीलानेच होणार आहे
हे लक्षात ठेव
विद्रोहाची भाषा आता बदलली
फक्त फाटलेले नशीब आमचे नाही
तर फाटलेले नशीब तुझेही
जळजळत्या निखाऱ्यावर
तुलाही जायचे आहे
मलाही जायचे आहे
म्हणून ठिगळे लावत बसू नको
जागोजागी फाटले आहे
आणि ते आम्हाला दिसत आहे
प्रस्थापित समाजव्यवस्था बंदिस्त समाजव्यवस्था
एकटा घरट्यात राहू शकत नाही
गणिताचा हिशोब शून्य शिवाय होत नाही अति फाटलेले कधी शिवता येत नाही
मोडलेल्या सर्व घरट्यांना
आता शेणा मातीचे करता येत नाही
आता आम्ही समजदार झालो आहोत
आता आमच्या विद्रोहाची भाषा बदललेली जिंकणारे सर्वच विजेता असे नाही
हसणाऱ्या चेहऱ्यावर सर्व
अलबेल असेही नाही
निमित्त मात्र तू होऊ नको
तुझ्या विध्वंसाचा
तुझ्या समाजाचा
कर्तव्यनिष्ठ व्यक्ती म्हणून
तुझ्या खांद्यावर जबाबदारी आहे
कारण आम्ही तुला हक्क दिला आहे
तिथे बसण्याचा
म्हणून मुखवटा लावून
आमची फसवणूक करू नको ❤
दोष तुझाच असेल
असे म्हणणार नाही
कारण जबाबदारी कुणाच्या
पानात वाढावी हे त्यावेळी
आम्हाला कळले नाही
म्हणून धारदार शब्दांच्या
खोचक शब्दांसोबत
आता जबाबदारी तुझ्याकडून
काढून घ्यावीशी वाटते
माझ्या जुन्या डायरीचे पाने
अजूनही ताजेतवाने आहे
तुझ्या सावलीतला प्रत्येक क्षण
आता आस्वान सोबत ताज आहे
कारण जखमा कधीच भरला नाही
तू कधी भरूच दिला नाही
समाजाचा सहप्रवास आता
शून्याकडे जाऊ पाहत आहे
अस पिंजऱ्यातला व्यक्ती सांगतो आहे
खुणावतो आहे
पण त्याला माहित आहे
पिंजरातला व्यक्ती हा कधीही
काहीही बदलू शकत नाही
चक्र युगाच्या अग्नीतून
विद्रोहाचा वर्तुळ पूर्ण झाले आहे
वर्तुळाला स्पर्श करतात
तुझ्या पिंजराचा तुझ्या विश्वासातल्या
त्या प्रत्येक माणसाचा
जिथे चिखल आहे 💔💔
बंदिस्त विचारसरणीचा
मनुवादी विचारसरणीचा
पडदा आड चालू असलेल्या
नाटकाला आता पूर्णविराम द्यावा
लागेल कारण गळ्याभोवती येऊ पाहत असलेल्या हाताला
त्याच्याही नकळत अडगडीच्या खोली
निर्जीव वस्तू सारखा जखमान
सोबत ठेवावा लागेल
सूटबुटातला माणूस
आता निर्जीव नाही उगवणाऱ्या
प्रत्येक आवाज त्यांचा श्वास आहे
अंधाराच्या गर्दीतून
नदीच्या शांत प्रवासासारखा
तो सोबत आहे निश्चय मनाने
ठाम मनाने म्हणून
आम्ही घाबरत नाही
कोणत्याही जंजाळाला
कोणत्याही दगडाला
कोणत्याही अंगात आलेल्या
अस्तित्वहीन प्रश्नांना
कुठलाही विटंबळेला
कुठल्याही बाटलबंदव्यवस्थेला
आम्ही ओव्या गातो माणुसकीच्या
आमचा जंजाळ माणुसकीचा
उगवत्या ताऱ्यांसोबत
उगवत्या सूर्यासोबत
आमचा जंजाळ माणुसकी पळविलेल्या
त्या प्रत्येक किनाऱ्यासोबत
जिथे ओरडतो माणुसकीची हाक
येते म्हणून शोधत नाही
सुटा बुटातला माणूस पडदाआड
असलेल्या व्यवस्थेकडे
जखडून ठेवत नाही स्वतःचे
स्वातंत्र्य जपून ठेवत नाही
आठवणींच्या जखमा
जकडून ठेवत नाही
अडगडीत पडलेल्या त्या रस्त्याला
कारण आम्ही त्या जंजाळातून
विद्रोही भाषेने शिक्षणाने बाहेर आलो
म्हणून चपलीची किंमत नसलेल्या
संधी साधू आमच्याच लोकांना
आम्ही अडगडीत ठेवत आहोत
कारण त्याच्याही शेवटच्या प्रवासाला पंचशीलाचीच तरतूत झाली आहे
त्याने कितीही पोसले चले असेल
तरी बेंबीच्या देठापासून आम्ही
त्या जंजाळाचे भक्त नाही
आमचा जंजाळ फक्त
आमचा विद्रोह आहे
शूरवीरांच्या
थेंब विद्रोहाचा संपला
पण त्याला जंजाळच्या
भाषेत उत्तर देणार आहोत
वादळापूर्वीची शांतता म्हणू नका
क्रांतीची भाषा
आमचा बाप लिहून गेला
उज्वलभविष्याचे रंगमंच सजवून
जंजाळाला बंदिस्त भाषेत
बंद करून गेला !!
✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे
कवितेचे शीर्षक :- जंजाळ
काव्यसंग्रह :- " थेंब विद्रोहाचा "
संपला आहे माझ्यातला
ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹
--------------------------------------------------------------------------
Poetry is the reflection of my thoughts in my mind in my selfish nature. Because I am an opportunist. So I don't see this closed system. Ready to climb any rock.
........ But a self-respecting rebellious language-speaking poetess is not ready to climb any such stone as her father has written, "Constitution". The language of the constitution.... the language of humanity..... and by giving the Buddha Dhamma..!❤😂
This poem was realized out of this brainstorming.
Don't forget to like and share if you like. The poem is handwritten and composed. If there are mistakes, please let me know in the comment box...!
💕💕💕💕😂Thank you..!!😂 💕💕💕💕
*** mess ***
If acted according to the favor of the slave
You will seize the opportunity
You will move with the cycle of time
But your generation will go into darkness
Keep this much in your mind
At that time the strike will be destiny
At that time Prahar is like you
A bastard mentality of an opportunistic monk
Don't think it will be
Because Redya's language is not understood
Tortured pain pain pain
We will not forget
How do you think I am?
Like a mountain vine
Will climb any rock
It will continue to rise
Don't think so
The sky is full
Upon boarding the plane
Opportunities for people like you
Now he does not even pay the price of a stick
You sit on the mattress of flowers
Even on a soft carpet
That's the end of you
It will happen on Panchsheela itself
Remember this
The language of rebellion has now changed
Only torn fates are not ours
So your fate is torn
On burning coals
You want to go too
I want to go too
So, don't sit and wait
It is torn in places
And we see it
Established social order Closed society
Can't stay in a nest alone
Mathematics cannot be calculated without zero
To all broken nests
Now dung cannot be made of soil
Now we are wiser
Now that the language of our rebellion has changed, not all conquerors are conquerors
All on a smiling face
Not even Albel
Don't be an excuse
of your destruction
of your society
As a conscientious person
The responsibility is on your shoulders
Because we have given you the right
To sit there
So wearing a mask
Don't cheat us
It will be your fault
Won't say that
Because whose responsibility is it
At that time it should grow into a leaf
We didn't know
So sharp words
With harsh words
Now the responsibility is from you
I want to take it away
Pages from my old diary
Still refreshing
Every moment in your shadow
Now the Taj is with Aswan
Because the wound never healed
You never gave up
Community travel now
Looking towards zero
So says the person in the cage
is marking
But he knows
The person in the cage is never
Nothing can change
From the Fire of the Chakra Yuga
The circle of rebellion is complete
touches the circle
In your cage of your faith
Of every man
Where there is mud
Closed minded
Humanist ideology
Running behind the curtain
The drama must stop now
Because of the hand trying to come around the neck
Unbeknownst to him, the room is hidden
Wounded like an inanimate object
Have to keep it with you
The man in the suit
No more lifeless sprouting
Every sound is their breath
Through the crowd of darkness
Like a peaceful river cruise
He is with a determined mind
As a strong mind
We are not afraid
to any conflict
Any stone
In any body
to non-existent questions
Any vitambale
Any bottleneck system
We sing about humanity
Our struggle is humanity
With the rising stars
with the rising sun
Run away from our wretched humanity
Along each of those shores
Where cries out the call of humanity
Not looking as it comes
The shoeless man behind the scenes
to the existing system
It does not hold its own
Freedom does not preserve
Wounds of memories
Does not hold
To that road that is blocked
Because we are from that mess
The rebel came out with education in language
So the shoes are worthless
Give opportunity to our own people
We are holding back
Because Panchsheela has been prepared for his last journey too
No matter how much he ate
But we from the stem of Bembi
Not a devotee of that mess
Just our mess
Ours is rebellion
of knights
The drop ended the mutiny
But he was troubled
We will answer in language
Don't call it the calm before the storm
The language of revolution
Our father wrote and went
By decorating the stage of a bright future
Janjala in closed language
Closed !!
✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote
The blog is my home of words. I express my feelings in such a way. Welcome to this God threshold of Shabda Swaras. If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.
If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹
-------------------------------------------------------------------------
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा