savitalote2021@bolgger.com

मंगळवार, ३० एप्रिल, २०२४

भाकर ( विद्रोही कविता )

          सुरुवातीपासूनच कवितेचा सुरा आक्रमक प्रवृत्तीचा आहे. बेधडक शब्दांची शब्दरचना आहे. ठळकपणे सांगायचे तर भाकर ही पोटाची भूक भागविते पण भाकरीसाठी सर्व काही चालू असते हा इतिहास आहे.
        टिचभर पोटासाठी अहंकाराच्या त्या उद्रेकालाही सहन करावे लागते कारण जीवन जगण्यासाठी भाकर महत्त्वाची आहे. ही भाकर फक्त पोट भरण्यापूर्तीच नाही तर या कवितेत भाकर हा शब्द विषमतेविरुद्ध समानतेची भाकर जगण्याची भाकर या संवेदनेतून आलेली आहे.        " मोकळा श्वासाची हळहळ म्हणजे भाकर खुल्या मोकळ्या प्रश्नांना विचारण्याची आत्मा स्वाभिमान म्हणजे भाकर."याच भावविश्वातून याच विचार मंथनातून ही कविता. सरळ साध्या शब्दात मांडण्याचा हा प्रयत्न काही चुका असल्यास नक्की कळवा.
           आवडलास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्या सुधारल्या जातील, त्यावर संशोधन केल्या जाईल.

❤❤❤ धन्यवाद❤❤❤

**** भाकर ****

खरतर भाकर पोटाची भूक 
भागवीते पण आता भाकरी 
पळवण्याची शर्यत लागली आहे 
आरपार सगळ्यांच्या 
कुणी ना कुणी पळवीत आहे 
कायमस्वरूपी पळवता येईल 
या हिशोबाने  

सहन करायचे सोडले तर 
कुठे कुणाच काही अडत नाही 
आग पोटाची काही थांबत नाही  
भ्याड संस्कृतीची पेरलेल्या नशिबाची 
शिव्या शाप देणाऱ्या चेहऱ्याची 
भाकरी माझी आहे 
हुकूमशाहीची नाही 
लढा- चिंतन माझा आहे 
दहशतवाद पुन्हा चालू आहे 
उद्याच्या दिवसाची खिडकी 
पोटभर भाकरीने पूर्ण होईल 
या आशावादाने 

मी जतन करत आहोत 
तो सर्व खेळ जो परंपरेने जतन केला 
पोटाची वेदना शमविण्यासाठी 
दगडाची आवश्यकता नाही 
मानवाच्या छताला सोन्याचा कळसाची 
गरज नाही वास्तविक विचार 
पोटभर भाकरी देते 
तुटलेल्या मनालाही 
समाधानी मनालाही 
ऊन सावलीच्या खेळातही

क्रांतीची मशाल पेटवत आहे 
समानतेच्या भाकरीला 
सांस्कृतिक चिखलात 
भाकरीला काही महत्त्व नाही 
परंपरेच्या चिखलात 
भाकरीला काहीही महत्त्व नाही 
प्रसादाच्या चिमूटभर साखरेला 
अध्यात्माच्या रंगात 
काही महत्त्व नाही 

डोळे मिटावे तशी भाकर डोळा समोर 
ते भुकेल्या पोटाला 
पण नुसत्या भाकरीने पोट भरत नाही 
नुसत्या भाकरीने जगता येत नाही 
नितांत कष्ट करून कमवावी लागते 
भाकर वनवासही निराशेच्या गर्दीत 
किंचाळी मात्र भाकरीसाठीच  
उपेक्षित पोटाला 
भुकेला आसुसलेल्या मनाला 
पेटलेल्या वस्त्या भाकरी शोधत नाही    अस्तित्वाचा खेळात  
नुसत्या भाकरीने पोट भरत नाही 
भाकर देण्यासाठी 
भाडखायांना हरामखोरांनो  
रूढीचा अडगळीत बाजार मांडता 
विजलेल्या भाकरीला 
पाण्यात बुडवून 
मुक्त विचारांची नव्याराखेवर 
चारचौघात 
विषमतेची भाषा करतात 
उध्वस्त सांस्कृतिक परंपरेची 
प्रगतीची वाट संपवण्याची  

पण एक लक्षात ठेवा 
भाकरी प्रत्येकांची वेगवेगळी  
विद्रोहाची भाकरी क्रांतीची 
ललकारीची 
सुटलेल्या तोडलेल्या चळवळीला 
पेटायला वेळ लागणार नाही 
कारण चळवळ अजून शांत आहे 
तक्रार तेव्हा करू नका  
आम्ही आमच्या भाकरीसाठी परत 
निळा झेंडाची रांगोळी काढणार आहोत 
काढत आहोत 
जगल्याशिवाय पेटल्याशिवाय 
भाकरी मिळत नाही हे सत्य आता 
एका क्रांतीने एका विद्रोहने 
आमच्यापर्यंत आले 
म्हणून भाकरी हा माझा हक्क  
माझा अधिकार आहे 

भाकरी हे माझे जीवन आहे 
वास्तवतेच्या जगामध्ये व्यर्थ विचारांना 
भाकरी विचारत नाही 
कारण परतीची कोणतीच मातीची 
वाट खुली ठेवली नाही 
भाकरी अजून जिवंत आहे 
परिवर्तनाची क्रांतीची 
समानतेची स्वातंत्र्याची 
नव्या संस्कृतीची 
आधुनिकतेची 
विकासाची 
सांस्कृतिक परंपरेची 
भाकरी अजूनही आमच्या सोबत  
पुस्तकाच्या साक्षीने  
क्रांती नसलेल्या चळवळीसोबत 
मुक्त विचारांच्या 
नव्या स्फोटक विचारांसोबत 
भाकरी अजून ही जीवंत आहे

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------
        From the very beginning, the tone of the poem is aggressive.  Fearless words have a vocabulary.  To put it plainly, bread satisfies the hunger of the stomach but history goes on for bread.
      Even that outburst of ego has to be endured for a full stomach because bread is important for living.  This bread is not only for filling the stomach but in this poem the word bread comes from the sense of bread of equality bread of life against inequality.  "The breath of free breath is bread. 
       The spirit of asking open questions is self-respect."  Please let me know if there are any mistakes in this attempt to put it in simple words.
       Don't forget to like and share.  The poem is handwritten and composed.  If there are any mistakes, please let me know in the comment box.  They will be improved, researched.

 ❤❤❤ Thank you❤❤❤


*** bread ****

 In fact, the hunger of the bread stomach
 Bhagaveeta but now bread
 The race is on
 Across all
 Someone is on the run
 Can be run forever
 By this calculation

 If left to endure
 Where no one interferes
 There is no stopping the fire in the stomach
 The sown fate of a cowardly culture
 A face that curses
 The bread is mine
 Not a dictatorship
 The struggle is mine
 Terrorism is on again
 Tomorrow's window
 A full stomach will be filled with bread
 With this optimism

 I'm saving
 All that sport that tradition preserves
 To relieve stomach pain
 No stone required
 The roof of the human being is a golden peak
 No real thought needed
 Gives full bread
 Even a broken heart
 Satisfied mind too
 Even in the play of sun and shade

 Lighting the torch of revolution
 To the bread of equality
 In the cultural mire
 Bread is not important
 In the mud of tradition
 Bread is of no importance
 A pinch of sugar for Prasad
 In the color of spirituality
 No importance

Bread in front of the eyes as if to wipe the eyes
 To the hungry stomach
 But just bread does not fill the stomach
 One cannot live by bread alone
 You have to work hard to earn
 Bhakar Vanwas also in the crowd of despair
 Screaming but only for bread
 A neglected stomach
 To the hungry heart
 Burning ghettos are not looking for bread in the game of survival
 Just bread does not fill the stomach
 to give bread
 Mercenary bastards
 Presenting a traditional market stall
 Burnt bread
 Immersed in water
 On the renaissance of free thinking
 Four quarters
 They speak the language of inequality
 A ruined cultural tradition
 To end the wait for progress

 But remember one thing
 Everyone's bread is different
 The bread of revolt is revolution
 Provocative
 To the broken movement that   escaped
 It will not take long to burn
 Because the movement is still quiet
 Don't complain then
 We return for our bread
 We are going to draw a blue flag   rangoli
 Removing
 Without living without burning
 Now the truth is that there is no bread
 A revolution a rebellion
 came to us
 So bread is my right
 I have the right

 Bread is my life
 To vain thoughts in the world of   reality
 Does not ask for bread
 Because of the return of any soil
 The path is not left open
 Bread is still alive
 A revolution of transformation
 Freedom of equality
 A new culture
 of modernity
 of development
 of cultural tradition
 Bread is still with us
 By the testimony of the book
 With a non-revolutionary movement
 of free thought
 With new explosive ideas
 Bread is still alive

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

           The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.
         If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------
 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

माझ्या वेलीवर ( दलित साहित्य कविता)

*** माझ्या वेलीवर *** माझ्या वेलीवर वेदना होत्या  बाबासाहेब तुमच्या वैचारिक आलिंगनाने   अश्रूचे सोने झाले  देहाचे मंदिर झाले  सुकलेल्या शरीर...