चिंब

------चिंब------

      ©️✍️सविता तुकाराम लोटे 

/////////////////////////////////////////////

हा वारा

       ----   हा वारा -------

हा वारा येते हळूच 

क्षणाक्षणाला सांगतो खूपच 

झाले आता झुरणे 

हा हळूच बोलतो कानात

सांगुन जातो गाल्याला 

स्पर्श करून संपले 

आता झुरणे ...अगणित

शांत क्षणाला येऊन- घेऊन 

अलगत भिरभिरता क्षणाला

ओलावा देऊन ... आनंदाचे थेंब 

अबोल शब्द ,

अगणित 

उत्तरामागे 

प्रश्नांचा वारा 

निरंतर अगणित

क्षणाक्षणाला!

         ©️✍️सविता तुकाराम लोटे 

----------------------------------

एकांत

                 ✍️©️ सविता तुकाराम लोटे 

----------------------------------

चारोळी

         ✍️©️सविता तुकाराम लोटे 

----------------------------------

ढग

**********  ढग।  ***********

दाटून आलेले ढग माझ्यासमोर 

आकाशात आणि मनात सुद्धा 

जोरात वारा आला... गर्दी करून

मनात कोसळला अन ढगातून 

काळा मातीवर चिंब भिजून 

डोकावले मी परत 

भिजलेल्या माती रूपावर 

तर हळूवार येत असलेली 

हिरवळ मनाला बळ देऊन गेली 

थेंबाथेंबाने ओलेचिंब होऊन 

दाटुन आले परत आसमंत 

फुललेल्या सरीसोबत 

जोडीला पानांवर 

दवबिंदूचे रूप ठेवीत 

दाटून आलेले ढग 

माझ्यासमोर... 

आकाशात आणि मनात

     ©️ सविता तुकाराम लोटे ✍️

-----------------------//---------

          

मुक्तपणे

--------मुक्तपणे --------

             

               ©️ Savita TUkaram Lote

पंख फुटले कि झाले 

गगन भरारी घेण्यासाठी  

आपल्याच स्वप्नाला 

भरारी घेण्यासाठी 

उंच उंच जाताना 

पावले जमिनीवर ठेवावी 

असे वाटत होते पण 

पंख फुटले होते ना 

उंबरा ओलांडतान!!

मायेची सावली 

बंधने वाटली 

आकाश खुणावत 

होते ना स्वप्नांचे 

अहंकाराचे 

पंख फुटले होते ना 

संचार करण्यासाठी 

स्वातंत्र्याची... 

आपलीच परिभाषा 

मुक्तपणाचे आपलेच गणित 

संगीत बेसूर सुर 

पंख फुटले होते ना 

आपल्याही 

पायाला हाताला तोंडाला 

डोळ्यातील स्वप्नांना 

वेड लागले होते ना ....

स्वकर्तुत्वाच्या अहंकाराचे 

पंख फुटले होते ना 

मुक्तपणे

सावलीच्या छायेमध्ये!

     ✍️ सविता तुकाराम लोटे ©️

_---------------------------------

सर

         ------सर -----

अवेळी आजही आला

झाडा पानांना भिजून गेला 

माझ्या मनाला भिजून गेला 

वाटत, जावे आता 

सोबतीला... 

पायात बळ आलेच 

नाही 

अंगावर सर झेलण्याचे 

कोसळणारा पाऊस 

कोसळत राहिला झाडांवर 

जमिनीवर आणि सोबत न भिजता 

कडेला नयनांच्या 

अबोल शब्दांच्या सोबतीला 

सप्तसुरांच्या सरीचा 

बेधुंद संगीतामध्ये!

   ✍️🏻 सविता तुकाराम लोटे 

  //////////////////////////////////

कुणीतरी असावं

कोणीतरी असावं आपलं ऐकणारा 

शब्दाला शब्द न देता हो ग 

हसतच हात हातात घेऊन 

बोलू का काही, ऐकणार... 

माझं 

म्हणून समजून सांगणार 

अधिकारवाणीने ...

कुणीतरी असावं आपल 

ऐकणार !!!

        ✍️ सविता तुकाराम लोटे 

-------------------------------

 

चारोळी

पाऊस

----पाऊस ----

यंदाचा पाऊस 

नको वाटतो 

आठवणीच्या बाजारात 

भिजणे 

नको वाटते 

ओल्या ऋतूचा 

सुगंधही 

नको वाटतो 

मनात रेंगाळत राहती 

ओला स्पर्श

अबोल 

क्षणांचा... 

नको वाटतो 

   सविता तुकाराम लोटे ✍️

----------------------------------

----ओघळणारा दवबिंदू ---

-------ओघळणारा दवबिंदू ---------

गुणा - गोविंदाने चालू आहे सर्व 

तुझे... पण माझे अजूनही 

घुटमळलेल्या क्षणात कैद  

त्यात हरवली माझी वाट 

आणि तुझी मिळालेले 

प्रत्येक क्षण माझा तुझा 

तुझा माझा आता वेगळा 

न राहिलेल्या अनामिक कल्पनेसारखा 

एकटा अनंत नसलेल्या रेषेप्रमाणे 

दोन बिंदू एकत्र येतात 

एका रेषेने पण 

हरवले आहे सर्व आता 

असलेला अनामिक आठवणींमध्ये 

तुझ्या; 

क्षणाचाही हिशोब शून्यात 

विरहात दाटलेल्या💔 मनाच्या 

कोपऱ्यात रुसलेल्या स्वप्नात 

ओघळणारा दवबिंदूत

     ✍️  सविता तुकाराम लोटे --

----------------------------------

देहबोली

        देहबोली 

काही शब्द आपले असतात 

काही अर्थ त्याचे असतात 

दोघांच्याही भाषेला, एक 

वलय असते 

आप - आपल्या प्रेमाची 

प्रेमात असेच होत राहते 

कधी शब्द तर कधी भावना 

कमी पडतात दोघांना 

बोलून जाते फक्त 

..........देहबोली!

       ---  सविता तुकाराम लोटे ---

--------------------------------------------------------------------

-----यात्रा-----

-------यात्रा-------

दुःखाच्या आकाशात धावून धावून 

थकलेल्या जीवा... 

थोडा मागे पहा 

सापडेल वाट सुखाच्या धावपट्टीची  

गगन भरारी घेण्यासाठी 

फक्त चालत राहा 

सहनशीलतेच्या कसोटीवर 

वेगवान होऊन कधीकधी 

शांत संयमाने भरारी घे! 

आत्मविश्वासाने तोल सांभाळत 

पाय असू दे जमिनीवर 

कमळासारखे चिखलात राहूनही 

बोलके हो मनसोक्त 

उडण्यासाठी सुखाच्या पायरीवर 

जीवन प्रवासाच्या यात्रेत!!

        सविता तुकाराम लोटे 

----------------------------------

सौंदर्य

सौंदर्याची कौतुक 

करता करता कळलेच 

नाही, शब्दात चंद्र चांदण्याची 

उपमा आली कधी 

नयनातील अश्रू तुझ्या 

कोणत्याही उपमा शिवाय 

हृदयाला घाव करीत राहिले 

एकत्र गुंफीत राहिले 

सौंदर्याच्या या भाषेला निरर्थक 

घायाळ होऊन!!!

  //////// सविता तुकाराम लोटे /////

----------------------------------

❤❤❤❤--प्रेम --❤❤❤❤

❤❤❤❤---प्रेम---❤❤❤❤❤

प्रेम 

अबोल भाषा 

प्रेम 

❤❤माझे तुझे शब्द 

प्रेम 

हसणे 

प्रेम 

सौंदर्य मनाचे 

प्रेम 

कल्पनेच्या वेळेचे भान ❤❤

प्रेम 

जरा वाहता 

प्रेम 

चिंब भिजणे 

प्रेम 

जाणीव सोबतीची 

प्रेम 

❤गुंफण जीवनाची 

प्रेम 

विनाकारण हसू 

प्रेम 

चोरटी नजर हदयाची ❤

प्रेम 

खुलते आरसा 

मनातील भावविश्वाचा 

प्रेम 

सुंदर स्तब्ध जाणिवेचे 

प्रेम 

विसरून जाण्याचा... 

स्वतःलाच 

प्रेम 

❤खळखळ हसण्याचे 

प्रेम 

गालावरी लालीच्या 

हसरा खळीचे 

प्रेम 

बोलक्या नयनाचे 

प्रेम 

निरोप आपलाच

आपल्याला ❤

तुझ्या सोबतीने 

प्रेम 

उगाचच अबोल 

होण्याचे 

प्रेम ❤❤❤

कवितेला शब्द देण्याचे 

नजर भरून शब्द 

शोधण्याचे मनातील 

तळाशी मुके होण्याचे 

प्रेम ❤

विरहाचे 

प्रेम 

आपुलकीच्या नात्यांची 

प्रेम 

समर्पणाच्या भाषेचे 

❤❤❤❤प्रेम प्रेम प्रेम 

    

          --- सविता तुकाराम लोटे ---

/////////////////////////////////////////////

फरक फक्त इतकाच

मला माहित आहे 

तुला माहित आहे 

माझ्या पायाखाली जमीन आहे 

तुझ्या पायाखालीही जमीन आहे 

माझ्या डोक्यावर आकाश आहे 

तुझ्या डोक्यावर ही आकाश आहे 

पण ! तुला हे माहित आहे का? 

अनिष्ट रूढी परंपरेच्या नावावर 

बांधलेले  मडके, खराटे...

ओंजळभर स्वच्छ 

पाण्यासाठी.....झालेला सत्याग्रह 

मला माहित आहे 

तुला माहित आहे 

माझ्या तुझ्या पायाखाली जमीन आहे 

डोक्यावर आकाश आहे 

पण तुला माहित नाही 

माझ्या पायाखाली जमीन ...आकाश 

यासाठी कितीतरी 

पिढ्या गुलामगिरीची.... 

हुकूमशहा प्रवृत्तीची ठरली आहे 

बळी.... 

मला माहित आहे 

तुलाही माहित आहे 

तुझ्या माझ्या पायाखाली 

एकच जमीन आहे 

फरक फक्त इतकाच 

माझा तुझ्यातला

.....त्यासाठी करावा लागला नाही 

तुला,  कधीही संघर्ष!!!

      

          सविता तुकाराम लोटे 

----------------------------------

         

मनफुलपाखरु

---------मनफुलपाखरु------- 

मला संचार करून 

आले आपल्याच घरट्यात 

माहित नाही कुणाला 

शोधत गेले होते ते 

जगातील व्यवहार समजून 

फुलपाखरू झाले क्षणाक्षणाला 

गुंतून पडले गंधविना 

मोहाने मनपाखरू 

अचानक तोडली बंधने 

गंधहिन झालेली 

रोज - रोज मुक्तीची स्वप्ने 

फेकून दिली... 

व्यवहारवादी गंधात 

फुलले मी ....फुलपाखरासारखी 

फुलराणी होऊन

मनस्वी ठेवा

मनफुलपाखरू करून

               ----सविता तुकाराम लोटे----

/////////////////////////////////////////////

शब्द

    ------ शब्द ------

खरंच 

शब्द काय जादू करतात

लिहितांना...

जीवनातील आयुष्यातील पाने 

इंद्रधनुष्यसारखी अर्थपूर्ण 

खरंच 

शब्द काय जादू करतात 

लिहितांना... 

जीवनाला अर्थ देऊन 

परिपूर्ण दिशेने 

पाऊल ठेवतात 

शब्दसाक्षीने 

खरंच 

शब्द काय जादू करतात 

लिहितांना... 

रोज नवीन शब्दांची गुंफण 

आणि मनातील अलगद भावना 

मांडण्याची ताकद 

खरंच 

शब्द काय जादू करतात 

लिहितांना... 

व्यक्त केलेले विचार आपले 

परिस्थितीला स्वतःला आपल्याला

आपल्यापर्यंत पोहोचविण्याचे 

सामर्थ्य मंत्रमुग्धपणे 

खरंच 

शब्द काय जादू करतात 

लिहितांना... 

माझे माझ्यापर्यंत

पोहोचविते शब्दआठवणीत 

माझे शब्द मनस्वी ठेवून 

कायमस्वरूपी !!!!!

-------  सविता तुकाराम लोटे -------

/////////////////////////////////////////////

बहिष्कृत चळवळ

........ बहिष्कृत चळवळ ......

रस्ता हरवलेल्या... रस्त्यावर अस्तित्व 

मात्र स्वतःचे,  जिवंतपणा उलगडण्यासाठी

सगळ्या मुक्या वेदनांना पायदळी तुडविण्यासाठी....  

न जपला जाणारा व्यथा मात्र 

जंगलप्रवासला अंधार वाटेवर! 

रस्ता हरवलेल्या पडलेल्या जगण्याच्या 

मनस्वी स्व जिवंतपणाचा.... 

पुरलेला अस्तित्वाचा मुक्या वेदना 

रस्ता हरवलेल्या...

बहिष्कृत समाजाच्या!!!

    

              सविता तुकाराम लोटे 

---------------------------------

.......फक्त

आज आम्हा जगण्याच्या प्रवासात 

 फक्त, तुझे संविधान आहे !!!

     

            सविता तुकाराम लोटे 

////////////////////////////////////////