एक एक प्रश्नचिन्ह
उभे आवासून
वास्तवतेत
कागदाची घडी करावी
तशी चौपट होत जाते
प्रश्नचिन्हची साखळी
आवासून
अपेक्षांचे डोंगर
वसंताचा बहर
आसवांची मनगळती
आठवफुलांची तक्रार
गुरफटून टाकतात
मानगुटीला
प्रश्न चिन्हांची शांत जळत
असलेले सहवेदना
आणि सूर्योदयाच्या
किरणाचा
प्रश्नासह...
आवासून!!
सविता तुकाराम लोटे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा