प्रिये

प्रिये

प्रिये

माझं तुझं नातं 

अगदी निराळा 

माझं हो तुझं नाही 

तुझ्या ओठात पुटपुटणं 

अन, 

माझ्या डोळ्यांनी रागावन 

माझ्या मनातील शब्द 

तुझ्या ओठी...अन उगीच भांडण? 

कोणत्याही शब्दावरन

वेडेपणा आहे ...

असं बोलल की,  

गुलाबी होण...

परत ओठात कुजबुजणे 

नजर चोरत उगीच 

शब्दाला वजन देत 

आशावादी होण ...

प्रिये

अबोल प्रेम असत ग! 

असं बोलल की,

नीरव शांतता 

शब्दांविना क्षणभर !

परत बोलणं ...

युद्धपातळीवर...

प्रिये 

कंगाल मी!!!

एकसुरी वादळी पावसात 

अबोल मी... 

निशब्द सुरात

प्रिये  

माझं तुझं नातं निराळ...

   सविता तुकाराम लोटे 

आधार घ्यावा

      आधार घ्यावा 

स्वप्नाच्या मागे धावतांना 

आधार घ्यावा स्वप्नकिरणाचा

आपणच आपल्याला द्यावे

पणती सारखे जीवन !

स्वप्नाच्या मागे धावताना 

आधार घ्यावा स्वप्न फुलांचे 

पुन्हा द्यावे मी पणाचे मोती 

स्वप्नाच्या मागे धावतांना 

आधार घ्यावा काजव्यांचा

  सविता तुकाराम लोटे 

अश्रू

       अश्रू 

गोरेपाण जगात जगताना 

लपवावे लागतात नेहमी  

क्षितिजापलिकडे असलेल्या जगात  जगण्यापेक्षा

क्षितिजा अलीकडे जगात जगावे लागते 

पणतीलाही जळावे लागते 

भविष्यातील अंधाराला घेऊन

 हसत हसत मरावे लागते 

                           अश्रुंच्या संगे 

गोरेपाण जगात जगताना 

लपवावे लागते नेहमी 

तरीही, 

सुखा:सोबत असते तेच 

आणि 

दुःखा:सोबत (बरोबर )तेच 

आयुष्याच्या जमा - खर्च करतांना 

शिल्लकही तोच राहतो 

आणि हिच्याही तोच असतो 

गोरेपान जगात जगतांना

     सविता तुकाराम लोटे 

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

प्रेम कोणीही कोणावरही करावे 

आईने मुलावर करावे 

भावाने बहिणीवर करावे 

प्रेम कुणीही कुणावरही करावे 

लेकरांनी मातेवर करावे 

मातेने लेकरावर करावे

 प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

नातवाने वृद्ध आजी-आजोबांवर करावे 

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

जनतेने राज्यावर करावे 

राज्याने देशावर करावे 

देशाने जगावर करावे 

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

माणसाने माणुसकी वर करावे 

सत्याने विश्वासावर करावे

 प्रेम कोणीही कुणावरही करावे 

नवऱ्याने बायकोवर करावे 

प्रेयसीने प्रियकरावर करावे 

धर्माने संस्कृतीवर करावे 

श्रद्धेने आपुलकीवर करावे 

प्रेम कोणीही कुणावरही करावे

             ✍️🏻©️®️सविता तुकाराम लोटे

आपणच आपल्याला

आपणच आपल्याला 

आपणच आपल्याला 

द्यावी शिक्षण 

आणि त्या शिक्षेबद्दल 

विचार करता करता 

हजार वेळा मरावे

 स्वतःच्या चुकीबद्दल 

कबुली द्यावी 

स्वतःच्या मनाशीच 

आपल्याच आपल्या चुकीबद्दल 

आपणच आपल्याला

 द्यावे सप्तसूर

 वाऱ्याबरोबर खेळण्यासाठी 

जपावी पायवाट कुठली तरी 

दूर देशाची जपतांना 

आपणच आपल्याला 

द्यावीत शिक्षा

     सविता तुकाराम लोटे

जात

जात 

जात होती बाहेर 

अडाणी -अशिक्षीत होती ती 

पोट भरण्यासाठी करावे लागे कष्ट.... 

तेव्हा एक वाली आला

त्याने दिला एक मंत्र

शिका-संघटीत व्हा! 

तेव्हा झाला समाज एक

अडाणी अशिक्षित ती

आज सुशिक्षित संस्कृत

जात होती बाहेर ती

समाजात आली ती

तिने दाखविला आपल्या

मंत्राचा मोठेपणा 

आज आहे ती

         सुसंस्कृत शिक्षित 

         एक आदर्श जात

सविता तुकाराम लोटे

बुध्द

बुध्द                                                 

बुद्धाने पेरली समानतेची शिकवण 

बुद्धाने फुलविली बंधुत्वाचे बन

बुद्धाने पेटविली अंधविश्वासची दोर 

बुद्धाने निर्माण केला शीलवान माणूस 

बुद्धाने फुलविली मानवता वाळवंटात 

बुद्धाने जागे केले बोधिवृक्षास                  

बुद्धाने दिला मार्ग मोक्षप्राप्तीचा 

पणती सारखे झिजून अंधाराला प्रकाशाकडे 

नेणारा मार्ग दाखविला बुद्धाने 

जीवनाला अर्थगाणे दिले बुद्ध धम्माने

                          सविता तुकाराम लोटे

बाबासाहेब

बाबासाहेब एक संपूर्ण गणित 

ना वजाबाकी ना गुणाकारात

ना बेरीज ना भागाकारात

फक्त आहे संविधानात

लोकशाहीत ...

माणूसकीत ...

 प्रत्येक व्यक्तीचा

जीवनप्रवासाच्या वाटेवरती

बाबा

      सविता तुकाराम लोटे

म्हातारी

म्हातारी

विझत चाललेल्या दिव्याकडे पाहून 

आजी विचारे नातवाला 

सांग बाळा दोष कुणाचा?

माझ्या म्हातारपणाच्या , की

हाता-पायावरील लोंबकळणाऱ्या मासाचे 

संग बाळा दोष कुणाचा 

चेहऱ्यावरील वाटत चालेला सुरकुत्यांचे 

वाटेवरच्या पाउलखुणा दिसेंनासा

झाल्या आहे रे बाळा!

त्यात काय माझा दोष 

पाणावलेल्या डोळ्यांनी 

विचारे बाळाला 

बाळ,

देशील का रे मला आधार 

तळहातावरील जखमे प्रमाणे

मायेच्या पदराखाली ठेवशील 

का रे मला 

लटलट कापणाऱ्या पायाची 

काठी होशील का,रे 

माझ्या बाळा 

विझत चाललेल्या दिव्याकडे पाहून 

आजी विचारे नातवाला...

    सविता तुकाराम लोटे

मुली

मुली 

जन्म घे तू

कुणाच्याही पाठीमागे

बहीण म्हणून 

ताई म्हणून 

युगाची प्रगती म्हणून 

मुली

जन्म घे तू

जिजाऊ म्हणून 

सावित्री रमाई म्हणून

महाकाली सरस्वती म्हणून 

मुली 

जन्म घे तू

हातात पाळण्याची दोरी घेऊन

बंदिवान दिशा तोडून 

सभ्यतेची शिकवण घेऊन

मुली

जन्म घे तू 

पाय खेचणारा 

या समाजव्यवस्थेत

भारतीय संस्कृतीची उत्तराधिकारी म्हणून

मुली

 जन्म घे तू

शिक्षणाची दारे स्वबळावर उघडून 

रखरखत्या निखाऱ्यावर पावले ठेवीत

लेक होय सावित्रीची

मुली 

जन्म घे तू

बंधनातून मुक्त होऊन 

संस्काराचे धडे घेत 

जुनाट चालीरीतींना मोडून 

नवयुगाची पाऊलखुणा ठेवत 

संस्काराची झालर होऊन 

मुली 

जन्म घे तू

ज्ञानेश्वराची मुक्ताई म्हणून 

ज्योतिबाची सावित्री म्हणून 

भिमाची रमाई म्हणून 

झाशीची राणी म्हणून

संस्कार सभ्यतेची नवयुगाचे प्रगतीची दारे होऊन 

मुली 

जन्म घे तू

कुणाच्याही पाठीमागे 

पण 

प्रगतीचे वारे वाहू दे 

स्वतःकडे संरक्षणाकडे आणि समाजाकडे

सविता तुकाराम लोटे

पाण्याच्या नित्यलिला

पाण्याच्या नित्यलीला 

अनंत लीला, अनंत रुपे

या पाण्याच्या नित्यलिला 

चिमुकले थेंब डोलती

फुले पानाच्या संगे

दवबिंदू घेऊन येई

गुलाबी हिरवळी मध्ये 

संथ वाहते घेऊनी 

आभाळातील भाव 

देती नवजीवन जगी 

सुख स्वप्नांच्या सोबती 

कधी सुखी घरा येई

कधी दुःखांच्या संगे

घेऊन जाई सप्तसागरा

क्षितीजाच्या पलिकडे 

या पाण्याचे काही 

न कळे 

कधी नयनी अश्रूफुलांच्या 

संगे

       सविता तुकाराम लोटे

उबंराबाहेरील प्राजक्ता

उंबराबाहेरील प्राजक्ता

अंगणात प्राजक्त हळूवार 

खेळत होती 

आणि मी पाहत होती

तो हसरा खेळ 

हळुवार 

हृदयातील झुरणे 

प्राजक्तालाही कळले असेल

 हळूवार मनाने 

अलगद अव्यक्त झालेल्या 

भिजल्या पापण्यातील क्षण 

आठवांसहित

 बहरलेला नाजूक नक्षीक्षणांची 

प्राजक्ताला हळूवार आतून 

उंबराबाहेरील प्राजक्ताला 

     सविता तुकाराम लोटे

हेवा

हेवा 

नकळत येते 

तुझी आठवण 

तुझे ते शब्द 

फिरत राहते

हसणे बोलणे 

आणि नकळत 

दाखविणे हक्क 

मनातील भाव 

चेहऱ्यावर दाखविणे 

क्षणभर थांबणे 

हसणे जाणे 

काहीच न ठेवता 

मनात फक्त आठवणी 

दाटून येते 

आणि पुन्हा परतते 

त्याच क्षणाला

   

         सविता तुकाराम लोटे

 

ik.;kP;k fuR;fyyk

vuar fyyk] vuar :is

;k ik.;kP;k fuR;fyyk

fpeqdys Fksac Mksyrh

Qqys ikukO;k laxs

Xkqykch fgjoGh e/;s

laFk okgrs ?ksÅuh

vkHkkGkrhy rs Hkko

nsrh uothou txh

lq[k LoIukP;k lkscrh

d/kh lq[ks ?kjk ;sbZ

d/kh nq%[kkaP;k laxs

?ksÅu tkbZ lIrlkxjk

e/kwu f{krhtkP;k ifydMs

;k ik.;kPks dkgh u dGs

d/kh u;uh vJwQqaykP;k

 laxs

lfork yksVs