आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे.काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्यावर संशोधन केल्या जाईल. धन्यवाद....!💕
**** दुःख ****
दुःख दुःख करत बसू नको
बाबासाहेबांनी दिलेला पायवाटेवरून
चालत रहा, जगण्याला बळ देईल
ऊर्जा देईल मन स्वच्छ निर्मळ
वाहते राहील विद्रोहाचा रणभूमीवर
वाहते राहणे अटळ आहे
वादळ कधीही येऊन
गिळून जाईल म्हणून
दीक्षाभूमीची वाट तेवढी
माहीत करून ठेव
संदेश देणाऱ्या स्तूपाला चौफर
घट्ट आलिंगन देऊन ठेव
वेदनेचा आविष्कार होत राहील
पण विचारांचे तेज काळोखात
जाऊ देणार नाही
जगण्याची वाट बाबासाहेब
देऊन गेले गतीचे चक्र फिरून गेले
मुक्तीचा लढा लढून गेले
समानतेच्या न्यायावर नवीन
फुले वाहून गेले
म्हणून दुःख दुःख करत बसू नको
जागृतीचे केंद्र जबाबदारीने
आपला खांद्यावर देऊन गेले
अंधाराचा अस्त करून काटेरी
जगण्याची वाट प्रकाशमय
वाटेत परिवर्तित करून
मानवतेचा नवीन संदेश
आयुष्याला देऊन गेले
म्हणून दुःख दुःख करत बसू नको
परिवर्तनाचा सूर्य
जगण्याची प्रकाशवाट
पाण्याचा रंग आपलाच
श्रद्धेने आपल्याजवळ ठेवूया
जळणारे जळत राहतील
वादळे येत राहतील
पण मानवतेच्या सोनेरी पहाटेला
आपण आपल्या दीक्षाभूमीच्या
प्रकाशमय तेजाने क्रांतीची ऊर्जा
समानतेच्या बीजाने
समाज रचनेच्या मातीत पेरू या
दुःख दुःख करत बसू नको
बाबासाहेबांनी दिलेल्या पायवाटेवरून
चालत राहा
दीक्षा एक आरांभ नव युगाच्या
मानवतेच्या क्रांतीचा
जबाबदारीने वागू या
मानवतेच्या वटवृक्षाला घट्ट
मातीत पेरू या
विचारांची नवीन पायवाट
दिसणार नाही पण बाबासाहेबांनी
दिलेली लाट आपलीच आहे
दीक्षा एक आरंभ नव युगाचा
इवल्याशा पावलांचा इवल्याशा
पावलांसाठी.. !!💕
©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे
आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .
ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹
--------------------------------------------------------------------------
In life, the burden of sadness is coming in front of us from the right direction, but don't we want to leave our path which Babasaheb has given us which is the path of light? For what..? This poem is written from the same background, from the same feeling.
Don't forget to like and share if you like. The poem is handwritten and composed. If there are any mistakes, please let me know in the comment box. It will be researched. Thank you....!💕
**** sadness ****
Don't be sad
From the path given by Babasaheb
Keep walking, life will give strength
Energy will give the mind clean and clear
The rebellion will continue to flow on the battlefield
Flowing is inevitable
The storm never came
will be swallowed
Waiting for Diksha Bhoomi
Keep it informed
Chauffeur to the Stupa delivering the message
Hold tight
Pain will continue to be invented
But the brilliance of thoughts in the dark
Will not let go
Waiting to live, Babasaheb
The wheel of momentum has been given away
The battle of liberation was fought
New on equality justice
The flowers were washed away
So don't be sad
Center of awareness responsibly
Passed on your shoulders
thorny after the dark
Life is bright
By converting along the way
Humanity's New Message
Gone to life
So don't be sad
The sun of transformation
A living light
The color of the water is yours
Let us keep it with us in faith
Burners will burn
Storms will keep coming
But at the golden dawn of humanity
You are the land of your initiation
The energy of revolution with luminous brilliance
With the seed of equality
Let's plant in the soil of social structure
Don't be sad
From the path given by Babasaheb
keep walking
Initiation is the beginning of a new era
The Revolution of Humanity
Let's act responsibly
Tight to the banyan tree of humanity
Plant in the soil
A new way of thinking
Babasaheb will not see it
The given wave is yours
Diksha is the beginning of the New Age
So many steps
For steps.. !!💕
©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote
Aware of your arrival, your reaction is yes. Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.
The blog is my home of words. The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers. I express my feelings in such a way. Welcome to this human threshold of words. If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.
If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹
--------------------------------------------------------------------------
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा