savitalote2021@bolgger.com

शनिवार, २८ डिसेंबर, २०२४

बापमाणूस (दलित कविता)

       बाप नावाचा देव माणूस आमच्या आयुष्यात आला आणि माणसातल्या माणसाला माणूस करून ठेवला अशा बापाची ही कहाणी. शब्दात काव्यबद्ध करण्याचा हा छोटासा प्रयत्न.
         कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा, त्या दुरुस्त केला जातील. त्यावर संशोधन केल्या जाईल. धन्यवाद......!!

      ***** बापमाणूस *****

नावातच सर्व काही आले 
असे वाटते,
माझ्या बापाने आधी माणूस बसविले 
कष्टाच्या जोरावर 
जगण्याच्या महामंत्र दिला 
गोरगरिबांच्या झोपडीला उजेडात 
आणले ज्ञानाच्या मशाली 
झोपडी झोपडी मध्ये पेटविला 
जळलेल्या अंतकरणाला 
जय - भीमचा नारा दिला 
वळविले सर्व आयुष्य दीक्षाभूमीकडे स्वाभिमानासाठी झोपडीत 
नवीन सूर्यप्रकाश दिसावा म्हणून

मानवतेच्या निर्मितीसाठी 
तो माझ्या बाबाचा आणि माझ्या आज्याचाही बावाचा(वडील) बाप झाला म्हणून....!
मी माणसात आहे 
बांधलेल्या सर्व भिंती तोडीत 
न्याय हक्कासाठी लोकशाहीसाठी
उन्हाच्या चटक्यामध्ये श्रावणाची हिरवळ 
 ......माझा बाप आहे

शब्द लिहिता येत नाही बाबासाहेब 
हीच ती व्यक्ती ज्याच्यासाठी 
उभेशब्द काव्य फुले कमी पडतात 
रंजल्या गांजल्यांचा बाप होणे 
सोपे नाही 
आपल्या स्वतःच्या रक्ताची मुले 
गेली तरी बाप माणूस थांबला नाही 
आम्हा जगविण्यासाठी 
नवा सूर्योदय करण्यासाठी 
दीक्षा एक आरंभ नवयुगाच्या 
नव उगवत्या भास्कराचा 
शतकानुशतके अंधारातील स्वातंत्र्याचा 
नवा आरंभ जगण्याचा  

माझ्या बापाने पिंजऱ्यातून मुक्त केले 
तो माझा बाप होता 
ज्ञानाच्या मशालीत.....
मनात मेंदू आणि हातात देऊन 
झोपडी - झोपडीत नवा आरंभ 
निर्माण केला 
नवा सूर्योदय विझू नये म्हणून
तो बाप माणूस होता...!!💕


©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.
          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

        This is the story of a father who came into our life as a God-man called Father and made the man in man a man.  This is a small attempt to put poetry into words.
           The poem is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.  Be sure to report any mistakes in the comment box, they will be corrected.  It will be researched.  Thank you......!!

        ***** BAP MANUS *****

 Everything came in the name itself 
 it seems,
 My father seated the man first 
 By hard work 
 Gave Mahamantra to live 
 In the hut of the poor 
 Brought torches of knowledge 
 The hut was set alight in the hut 
 To a burnt heart 
 Chanted Jai-Bhima 
 Turned all his life to Dikshabhumi hut for self-respect 
 For new sunshine to appear

 For the creation of humanity 
 Because he became the father of my father and my grandmother too....!
 I am in man 
 Break down all the walls that have been built 
 For democracy for justice
 Greenery of Shravan in hot summer 
   ......my father is

Words cannot be written, Babasaheb 
 This is the person for whom 
 The flowers of vertical poetry fall short 
 Being the father of Ranjlya Ganjalya 
 not easy 
 Children of our own blood 
 Even though the father was gone, the man did not stop 
 To keep us alive 
 To make a new sunrise 
 Initiation is a beginning of the New Age 
 Of the newly rising Bhaskara 
 Centuries of freedom in the dark 
 A new beginning to live  

 My father freed me from the cage 
 He was my father 
 In the torch of knowledge.....
 With brain in mind and hand in hand 
 Shack - A new beginning in a shack 
 created 
 To prevent the new sunrise from fading
 That father was a man...!!💕


 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.
The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.
            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------


         

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

माझ्या वेलीवर ( दलित साहित्य कविता)

*** माझ्या वेलीवर *** माझ्या वेलीवर वेदना होत्या  बाबासाहेब तुमच्या वैचारिक आलिंगनाने   अश्रूचे सोने झाले  देहाचे मंदिर झाले  सुकलेल्या शरीर...