***काळोख ****

       काळोख म्हणजे अंधार पण कधी कधी या काळोखा झालेला प्रवास मनाला खूप सकारात्मक आयुष्याकडे बघण्याचा दृष्टिकोन देतो. या काळोखानंतर येणारा उजेड खरंतर आयुष्याला नवीन सकारात्मक वळण देते....!!!

****काळोख ****

उध्वस्त झालेला प्रवास परत 

चालू झाला, त्याच काळोखात 

पळणारी झाडे अंधारासोबत 

चंद्राचा हलका प्रकाशात  

चांदण्याची सोबती 

मनाला परत हसण्याचा बळ देत 

सांगून जाते 

बघ चालू झाला ना प्रवास परत 

तुझा माझा तुझ्या मनासारखा 

हा काळोखी प्रवास सूर्याच्या 

पहिल्या किरणासोबत 

स्वप्नाच्या त्या वाटेवर घेऊन जातो 

तिथे फक्त प्रकाश असतो 

संघर्ष खूप जीवघेणा 

तरी हवाहवासा वाटणारा 

हा प्रवास काळोखातच करतो 

मला पहिला किरण शोधायचा असतो 

 याच काळोखी  खिडकीतून 

कधी सूर्याचा तर कधी स्वप्नांचा 

तर कधी मूठमाती दिलेल्या शब्दांचा 

काळोखाचा प्रवास उजेडाचा प्रवास 

खूप काही मिळण्याचा प्रवास 

संघर्षाला अर्धविराम 

स्वप्नांना स्वल्पविराम 

आणि आयुष्याला आणि 

आयुष्याला गती 

काळोखात उध्वस्त झालेला 

प्रवास सोबत...!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

      कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.

       कमेंट बॉक्समध्ये आपले विचार आपल्या सूचना गोड- कडू दोन्हीही शब्दात नक्की कळवा आणि मनातील विचारांना शब्द द्या..!❤

------------------------------------

        Darkness is darkness but sometimes this dark journey gives the mind a very positive outlook on life.  The light that comes after this darkness actually gives a new positive turn to life....!!!

            ***darkness****

 Ruined journey back

 Turned on, in the same darkness

 Running trees with darkness

 In the light of the moon

 Companion of the moon

 Giving strength to the mind to smile back

 It goes without saying

 Let's see if the journey is back

 Your mine is like your mind

 This dark journey of the sun

 with the first ray

 Takes you on that path of dreams

 There is only light

 The conflict is very deadly

 However desirable

 This journey is done in the dark

 I want to find the first ray

 Through this dark window

 Sometimes of sun and sometimes of dreams

 And sometimes the words given with a fist

 A journey of darkness, a journey of light

 A journey to achieve so much

 A pause in the struggle

 Comma to dreams

 And to life and

 Speed ​​up life

 Ruined in darkness

 Along with the journey...!!

          ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to God's threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

       If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

 The poem is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.

 Be sure to share your thoughts in the comment box, your suggestions in both sweet and bitter words and give words to your thoughts..!❤

=============================

अथांग

     *****  अथांग  ******

     मनाच्या खोलदरीत भावना हळव्या होऊन आपल्याच भाव विश्वात आपला भावना अथा अथांग सागरासारखे मनाच्या खोलदरी साठवून ठेवतात उगाचच त्यादरीला कधी वादळ येते कधी वारा स्पर्शून जातो कधी गोंधळ घालून जातो असे का व्हावे हे कळत नाही पण उगाचच स्वतःच स्वतःला सांत्वन देत मनाच्या खोल डोळ्यात भावनांचा संवेदना बोचट करत राहते कधीतरी हा खेळ थांबेल वाळवंटातही हिरवळ फुलेल एकदाची पण मनाच्या अनाथ अथांग सागरामध्ये संवेदनाची कोणती संवेदना चालू असे माहित नाही तिथे उभी असते प्रत्येक वेळी कधीतरी पतंगासारखे उडणारे आपलेच हृदय आपल्याच भावना काळोखातले चांदणे चकाकी होतं  मन अथांग सागरासारखे खूप आपल्या सोबत ठेवत असते लख्ख प्रकाश देत त्यावर ताण सागरामध्ये वेचून घ्यावी इतके शांतता उरलेली असते पण मनातील भावना धुंद होत असतात कधीतरी भावना ओठांवर शब्द म्हणून येतच नाही उरते फक्त एक भिजलेले विझलेले स्वप्न उरते फक्त तळमळ उरते फक्त पायात रुतलेला काटा खोल अथांग दरीत मनाचा ठाव ठिकाणही न लागू देता गळून पडतात स्वप्नाची माळ घरातल्या जळमटीसारखे मनाच्या अथांग सागरात जळमट लागते आणि तिथे फुलतच नाही जाई मोगरा गुलाब कुंदा चाफा अबोली प्राजक्ता...!! वाहून जाते जोहीकडील शांतते मनाच्या अथांग सागरात बेचैन होत असते मनातील भावना..! मनाला कुठेही चौकट नाही भावनेला कुठेही चौकट नाही जाणिवेला कुठेहीीी चौकट नाही पडलेल्या गाठीला कुठेही बंधन नाही जोडलेल्या नात्यांना कुठलीही बांधील की नाही उमलताात फक्त वेदना मनाच्या खोल अथांग सागर तिथे कशाचाही ठाव ठिकाणा नसतो अप्रतिम अशी एक संवेदना त्याा डोहामध्ये संवेदनहीन होत जाते आणि मनात फक्त उरतो वरवरची शांतता शांत सागरातील पाण्यासारखे त्याला कधीही अशांततेचेेे स्वरूप प्राप्त होईल तीी चौकट अथांग सागर का निर्माण करत अस

मनातील अथांग सागर झेप घेते उंच उंच तिला ओढ असते स्वप्नांच्या वाटेची धुंद झालेले दवबिंदूच्या साक्षीने का होईना अश्रूंच्या प्रवासातला नवीन वाळण हवे असते रस्ता गाठण्यासाठी मनातील अथांग सागर योग्यांना खुणा कुणालाच दाखवत नाही तो जणू महासागरच असतो शांत पण आज खोल अथांग असतो तो त्याला नातं अंत ला सुरुवात विचारांच्या भावनेच्या लाटेवर तो आपली भरती घेत असते आहोटी आली की ते मनातच ठेवत असते तिचे छोटेसे विश्व प्रखर दिव्यांनी पेटलेले असते गुंफलेल्या ठणठणीत मोकळेपणा सागरात हेलकावे खात असते भरकटलेला किनारा शोधत असते लाटांचा शोध मुळात नसतोच तरच ते फक्त तटस्थपणे बेचिराख झालेली अवचित मनाने फक्त शांतता शोधणे पण मनाच्या खोलदरीत ते शांतता कधी लाटांच्या वादळाबरोबर महाप्रलयाची संकल्पना रचत असते माहित नाही विचारांच्या आणि भावना संवेदनाच्या तटस्थपणे स्वीकारलेले शब्द आता प्रलयरुपी शब्दांसोबत आपल्या सोबत घेत असते वाट पहात फक्त उलट सुलट लाटन सोबत खेळत असते जगण्याचा मोह माहित नाही कुठे कमी होतो निरागसपणा मनाचा कुठे संपतो मनाच्या अथांग सागरात थेंब आता प्रलयाचेही रूप कधीही घेऊ शकते पण मनाला सतत पालवी शांतपणे पण बंदिस्त अवस्थेत आठवतात उन्हाळे पाण्याविनाच गेलेले आठवतात उन्हाळे घामाच्या धारेने वाहिले आठवतात उन्हाळे हजार पटीने सोसलेले पण शांतपणे समुद्रकिनारा जवळच असून सुद्धा भरकटलेला किनारा शोधावा अशिती अवस्था असते हलकीच पण पापण्यांनी भरलेले हलकेच पण अश्रूंनी भरलेले हे कळत नकळत उभ्या असतात लाटा आपल्या येण्याची आणि जाण्याची दोन्हीही अवस्था बघण्यासाठी अंतर्मनात पापणी मिळतात काळीज चिरं होते विसरतात तोही अथांग सागर कधीतरी उन्हाळे उन्हाळी पेटलेले शब्दांनी पेटलेले विसरतात तोही अथांग सागर आठवणींच्या महापुरात आठवणी साठलेल्या विसरतात तोही अथांग सागर शब्द शब्दांचे दुःख असो किंवा आनंद संवाद चालूच असतो अथांग मनाच्या सागरात कधी कधी वाटते समर्पित व्हावे त्या सागराबरोबर कधी कधी वाटते समर्पित हा विद्य कधी कधी वाटते समर्पित व्हावे

विजलेल्या भिजलेल्या क्षणांसोबत पण अथांग मन सगळे कसे आपलेसे करून टाकते समजत नाही त्या मनाला शोध घ्यावा तर कशाचा थकलो तर कशाने रंग रंगावर तर कशाने किनारा का सापडावा जर किनारा सापडावा असे वाटत असेल तर किनारा हरवला आहे हे तरी कुठे माहित आहे नवा रंग भरावा असे वाटत असताना हातात खूप काही रंग आहे नवीन रंगांची काय आवश्यकता आहे रिते झालो नाही अजून ओंजळीत खूप काही आहे रंगलेल्या गप्पा आठवणींच्या रंगलेल्या गप्पा स्वप्नांच्या फुललेला सुगंध गंधाळलेला फुललेला गुलाब टवटवीत लाल मनाचा साचलेले रूप बालपणाचे भिजलेलं हृदय गोड आठवणींचे हे सुद्धा आता अथा सागरात आहेच की मनाच्या खोल मनात काय संवेदना चालू आहे हे पाहत असताना फक्त आपण अस्ववेदना का बघत असतो रीत झालेल्या भावना का बघत असतो सर्वच खिडक्या उघड्या आहे काचे बंद असलेल्या खिडक्या सुद्धा उघडाच आहे प्रकाशाची चाहूल तर प्रत्येक खिडकी मधून येत आहे तर मग सरलं काय अथांग सागर मनाच्या अंधाऱ्या वाटेवर का चालत आहे प्रकाश तर चारही बाजूने आहे तर मग मनाच्या आता सागराला तीच भेट का मिळते जी आपली कधीच झालेली नसते आपल्यातील नकारात्मक दिशेलाच आपण आपले अस्तित्व का मानायचे हे आता सागराला कळले पाहिजे शोधून काहीही सापडत नाही कणाकणात फक्त सत्याची चाहूल असते  पाण्याचा प्रत्येक थेंब फिल्टर पाण्यापेक्षा ही स्वच्छ असते कारण पाणी कोणतेही रंग रूप घेऊन येत नाही पाणी कधीही कोणत्याही साच्यात आपले अस्तित्व नष्ट करत नाही तहान भागविणे हा त्याचा धर्म धर्म तो कोणत्याही स्वरूपात असो तसेच माणसाची ही मनाच्या खोल अथांग सागरात गर्दी फक्त जाणीवची असते त्याला कोणत्याही स्वरूपात रंगात आकारात साच्यात बंदिस्त करू शकत नाही न उमटलेल्या भावना जर इतके महत्त्व मन देत असेल तर मनाच्या अथांग सागरात फक्त दगड माती धोंडे शेवाळ उपयोगी न पडणाऱ्या वस्तूच आहे असे वाटते पाण्याचा एक थेंब मोती होतो पाऊस पडून गेल्यावर दवबिंदूच्या स्वरूपात पाऊस आपले अस्तित्व ठेवून जातो तर मग मन अथांग सागरात आपण आपले अस्तित्व का ठेवू शकत नाही प्रत्येक वेळी भरकटलेला किनारा शोधावा हा हट्टाहास का असतो म्हणून मनाच्या अथांग सागराला सुद्धा आता सकारात्मकतेची चाहूल क्षणोक्षणी देऊन बघा मनाची चौकट खुली करा भरतीची लाट येऊ द्या वादळाची लाट येऊ द्या लाटेचे स्वरूप महाप्रलय असले तरी मनाच्या अथांग सागराला सांगा तटस्थपणे हे शनिक आहे येणारा प्रत्येक क्षण आपला असेल आपला असतो म्हणून मनाच्या खोल अथांग सागरात काय चालू आहे हे एकदा तपासणी तितकेच महत्त्वाचे आहे भरकटलेला किनारा त्यावेळेस सापडतं सापडतो ज्यावेळी आपल्याला माहीत असते आपली वाट भरकटलेली आहे आणि ही वाट आपण शोधायची मनाच्या अथांग खोल सागराला भावना शून्य रीत होऊ द्यायचे नाही कारण 

भरकटलेल्या मनातला अथांग सागराला 

किनारा सापडत नाही शांततेचा...!!

    ✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

        कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.

       कमेंट बॉक्समध्ये आपले विचार आपल्या सूचना गोड- कडू दोन्हीही शब्दात नक्की कळवा आणि मनातील विचारांना शब्द द्या.

-------------------------------------

एक प्रश्न..?A question..?

A question..?

    A question came to mind.  How everyone overlooks the words food, clothing, shelter, education, security, employment and freedom.

 What is special is that unwanted words come to the ears from all sides.  If they are important, should they be included in the vital words?

 Due to which the questions will be solved.  Food, clothing, shelter, security, employment, farmers' issues, rain water issues etc.!!

 This is a question that has come and gone for all those news channels that are on duty 24 hours a day.

 So many questions have come and gone...!!

 ✍️Savita

------@@@@@-@@@@@@@@@@@@

   एक प्रश्न..!?

          मनात एक प्रश्न येऊन गेला. अन्न, वस्त्र, निवारा, शिक्षण, सुरक्षा, रोजगार आणि स्वातंत्र्य या शब्दांना सर्वच कसे नजरेआड करतात.
            विशेष म्हणजे नको असलेले शब्द चारही बाजूने कानावर येतात. जर ते महत्त्वाचे असेल तर त्यांना जीवनावश्यक शब्दांमध्ये समावेश करून घ्यायचा का?
         ज्या कारणाने  प्रश्न सुटतील. अन्न, वस्त्र निवारा, सुरक्षा ,रोजगार ,शेतकऱ्यांचे प्रश्न, पाऊस पाण्यावरील प्रश्न इत्यादी..!!
         24 तास ऑन ड्युटी असणाऱ्या त्या सर्व न्यूज चैनलसाठी  येऊन गेलेला हा प्रश्न आहे.
            बस इतकच प्रश्न येऊन गेला आहे ना म्हणून...!!
                  ✍️सविता 

#26 जानेवारी

*** 26 जानेवारी ***

माझे स्वातंत्र्य 

माझे अस्तित्व 

माझी अस्मिता 

माझी समता 

माझे न्याय

माझे विचार 

माझी जबाबदारी 

माझे अधिकार

माझ्या मी पणाचा हक्क

✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

my freedom

 my existence

 my identity

 my equality

 my justice

 my thoughts

 my responsibility

 my rights

 My rights

 ✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

**परिस्थिती*** "

***परिस्थिती***

 "मनाला हळूच चाहूल उरल्या 

  सुरला क्षणांची !!"

              परिस्थिती हा शब्द प्रत्येकाच्या आयुष्याला नवीन वळण देत असते. परिस्थिती हाता बाहेर गेली की परिस्थितीवर मात करता येईल की नाही माहित नसते. परिस्थिती हातात असली की परिस्थिती सोबत चालता येईल का माहित नसते. शब्द कमी पडतात, परिस्थिती हातातून निघून गेली की!!

        नवीन नवीन पालवी औपचारिक अनौपचारिकपणे फुलत असतात. पण यंत्र यांत्रिक मानवासारखे रस्त्यावरून जो सावरला त्याला मग झालेल्या थेंबांची किंमत हळुवारपणे सुकलेल्या फुलांसारखे सुगंधही होऊन कसरत करावी लागते.

        परिस्थिती प्रवाह ओला आणि कठोर करीत जाते नव्याने कुठे काही मिळाले की पुन्हा नव्याने वादळ निर्माण करीत जाते तर या उलट चांगली परिस्थिती मनाला आनंदी करून जाते.          खचलेल्या मनाला उध्वस्त करत जाते. मग तो कुठलाच नसतो. त्याला काहीही कळत नाही. नव्याने परत नव्याने उभे व्हावे असे परिस्थितीने उध्वस्त झालेले परत परत नव्याने उभे होते.               कारण आयुष्याने इतके वादळ सहन केलेले असते की प्रत्येक क्षण हा उद्ध्वस्त क्षणापासूनच चालू होतो असे वाटत जाते. जिज्ञासा नावाची गोष्ट कुठेतरी नजरेआड होत जाते. तरीही परिस्थितीवर मात करत कधी रंग भरण्याचे काम तर कधी रंग रंगहीन करण्याचे काम करत राहते.

         पण तो खचत नाही. तो आकाशात उंच भरारी घेत जगत असतो. आयुष्यात खूप वादळ चालू असतात. एवढे सगळे वाईट गुंतागुंतीचे चाललेले असतानाही त्यातून बाहेर येण्याचे एक वादळ तो निर्माण करीत असतो.

         अपमानची माळ सहन करत जन्माचे सार्थक व्हावे इतके मात्र तो मनाशी ठाम असते. लक्षात एकच ठेवा, परिस्थिती कुठलीही असो चेहऱ्यावर नेहमी स्मित ठेवा... हास्य ठेवा 😄तळहाताच्या रेषांवर विश्वास ठेवा. 

           जन्माची शिदोरी ही कोणत्याही इतक्या विचारहीन व्यक्तीच्या हातात देऊ नेका की तो तुम्हाला सतत मूर्ख बनवत जाईल आणि तुम्ही मूर्ख बनत जा.

         जाणिवा इतक्या गहिऱ्या ठेवा की भावना शून्य होणार नाही. अंतर्मन खोल रुसलेल्या जखमा दिसू द्या पण त्यांचे कुणीही भांडवल करणार नाही. इतके मात्र लक्षात ठेवा...!!                      परिस्थिती मनाला शिस्तबद्ध करते. परिस्थिती मनाला जाणीव निर्माण करते. परिस्थिती निराशा निर्माण करीत असली तर तीच परिस्थिती मनाला नवीन ऊर्जा ही देते, आणि हजार पटीने देते..!!

            शहाणपण हे फक्त काही क्षणापुरते असते. ते मिटल्या पापण्यांवर आघात करत नाही. वाऱ्याच्या हलक्या झुळकिनी ते नष्ट होत नाही. येण्याची आणि जाण्याच्या दोन्हीही पर्याय उपलब्ध असते. फक्त आपल्याला ती वाट ठामपणे स्वतःला चालावी लागते.

       ❤❤❤   विपरीत परिस्थिती मनातील वादळ दुःखाने भरले असते; हे जरी खरे असले तरी ते आपल्याला खूप काही शिकवून जाते. खूप काही ऋणानुबंध निर्माण करून जाते. शांतपणे सुगंधी गंध नात्यांचे खऱ्याखोट्या सांगून जाते.

          ती कसोटी असते, आपली...! त्या परिस्थितीची. कसोटी असते आपली हसण्याची. ती कसोटी असते आपली दुःखाची.

          अवचित मनाला परिपक्व करण्याची. मी विचारधीन असते अशा परिस्थितीत. परिस्थितीवर मात करता येते आणि कोणताही क्षण कायमस्वरूपी नसतो. भीती वाटते त्या क्षणापुरते...!😄😄

          आयुष्य घाबरलेले असते; तरी पण परिस्थितीवर मातमात्र परिस्थिती करतेस. ज्यावेळी मात केली जाते विजय होतो परिस्थिती आपल्या मनासारखे हसत असते.... खेळत असते .....स्वप्नांच्या घड्या परत घातल्या जातात..... प्रत्येक धागा नवीन पद्धतीने विणला जातो.....वेदना सरत जाते.... जमलेले वादळ कमी होत जाते...., पण खऱ्या माणसाचे चेहरे मात्र त्या परिस्थितीमुळे आपल्याला लख्खप्रकाशासारखे असते.

         उगाच ती परिस्थिती आपल्यावर आली असेल असे वाटत नाही. अस्वस्थ भावनेला अस्वस्थता निर्माण करते असे नाही. नवीन विचार परिस्थितीमुळे आपल्या फुलत असते. जन्म घेत असते. गंध खोलवर रुजत असते. पण गेलेल्या परिस्थितीवर मन अजूनही वादळांनीच भरलेले असते.

          जगण्याचे श्वास कमी झालेल्या परिस्थितीवर मात करून नवीन गारव्याची झालेली असते.

            कधी रंग भरायचे कधी रंगहीन करायचे हे चित्रकाराला ज्याप्रमाणे माहीत असते तसेच परमेश्वरालाही माहीत असावे. प्रत्येकाच्या मनात एक ज्योत असते आशेची आणि ती आशा कधी फुलवायची कधी प्रज्वलित करायची हे त्या परमेश्वराला माहीत असावे.

...... काळी परिस्थिती निघून गेलेली असली तरी उजेडातील परिस्थिती डोळसपणे बघावी. दळवळणारा प्रकाश आपला असेल तरच त्या प्रकाशाला आपलेसे  करावे मग तो कणभर का असेना त्या परिस्थितीत ज्यांनी साथ दिली त्यांना मनाच्या त्या कोपऱ्यात जागा ठेवावी जिथे कोणीही ती जागा घेणार नाही.                           परिस्थितीनुसार अनुभव आलेले असतात. परिस्थितीनुसार समाज समजलेला असतो. परिस्थितीनुसार सहज सोप्या आकारात माणूस समजलेला असतो. परिस्थितीनुसार मनावर माणूस उमटलेला असतो आणि परिस्थितीनुसार माणूस निर्माण होत असतो.

          परिस्थितीनुसार माणूस ओळखी किंवा अनोळखी व्यक्ती निर्माण करीत असतो. पण परिस्थिती अस काहीही ठरवत नाही. तो माणूस नावाचा व्यवहारवादी व्यक्ती ठरवतो. परिस्थिती चांगली आली, की तो विसरत जातो दुःखात साथ देणाऱ्याच्या चेहऱ्यांना!! दुःखासोबत असणाऱ्या त्या जगणाऱ्या माणसांना!! दुःखात प्रवास करणाऱ्या त्या सगळ्या पर्यायांना....!!                   ज्यांनी मनापासून सोबत केलेली असते. असे होऊ देऊ नका! शब्द उणे होऊ देऊ नका. आयुष्याच्या रंगमंचावर आपला रंग सरड्याप्रमाणे आहे दाखवू नका.

            रीत ओंजळ असताना भरभरून देणारे हास्य मनात करून ठेवा. ओंजळ प्रत्येक परिस्थितीत खालीच असते हे बघण्याचे सामर्थ्य प्रत्येकाजवळ नसते म्हणून परिस्थिती चांगली आणि परिस्थिती वाईट अशी व्याख्या आपण करत राहतो.

            पावसाचा थेंब आणि अश्रूचा थेंब हा जरी वेगवेगळ्या असला तरी मात्र एकच असते. काहीतरी शिकण्याचे अनुभव उगवणे.

        उठवण्याच्या परिस्थितीला मित्र बनवा. आयुष्यात खूप वादळे चालू असतात आयुष्य सरळ साधे नाही हे परिस्थितीमुळे कळते आणि मन गुंतत जाते पण माणूस शहाणा मात्र तितका होतो परिस्थितीच्या रस्त्यावरून सावरताना....!!

          ©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

=========❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤===========

***Situation***

"Slowly the mind was left

 Surla Moments!!”

            The word situation gives a new twist to everyone's life.  When the situation gets out of hand, one does not know whether the situation can be overcome or not.  One does not know if the situation is in hand or if the situation can go along with it.  Words fall short, when the situation gets out of hand!!

 New Palvi formal informal blooms.  But the mechanical man who recovers from the road has to work out at the price of the drops that have fallen and smell like gently dried flowers.

 Circumstances make the stream wet and hard, when something new is found, it creates a new storm, on the contrary, a good situation makes the mind happy.  Destroys the tired mind.  Then he is not there.  He knows nothing.  Those who were destroyed by the situation were standing again and again to stand anew.               

Because life has weathered so many storms that every moment seems to continue from the wrecked moment.  The thing called curiosity gets lost somewhere.  Still, overcoming the situation, sometimes the work of coloring and sometimes the work of decolorizing continues.

 But he is not tired.  He lives soaring high in the sky.  There are many storms in life.  Even when all the evil is complicated, he creates a storm to come out of it.

 But he is firm in his mind to bear the burden of humiliation to make his birth worthwhile.  Remember one thing, always keep a smile on your face no matter what the situation is... keep smiling 😄 

        Trust the palm lines.

 Don't hand over the keys of birth to any person so thoughtless that he will continue to make a fool of you and you will become a fool.

 Keep the feeling so deep that the feeling will not be void.  Let deep-seated wounds appear but no one will capitalize on them.  But remember this...!!  Circumstances discipline the mind.  Circumstances create consciousness in the mind.  If the situation creates despair, the same situation gives new energy to the mind, and a thousand times over..!!

 Wisdom is only for a moment.  It does not irritate the eyelids.  It is not destroyed by the slightest gust of wind.  Both inbound and outbound options are available.  We just have to walk that path firmly ourselves.

    

          Adversity is a storm in the mind filled with grief;  Although this is true, it teaches us a lot.  A lot goes into building relationships.  Quietly aromatic smells tell the truth of relationships.

 It is a test, ours...!  of that situation.  The test is your smile.  That is the test of our suffering.

 To mature the immature mind.  I am under consideration.  Circumstances can be overcome and no moment is permanent.  For that moment of fear...!

         Life is scary;  However, you make the situation worse than the situation.  When overcome is won Circumstances smile like our hearts....playing.....dreams are put back on.....each thread is woven in a new way.....pain fades away....  The gathering storm subsides..., but the face of a real person shines like a light on us because of that situation.

 It doesn't seem like that situation has happened to us.  An uneasy feeling does not necessarily create an uneasy feeling.  New thinking happens because of the situation.  Is taking birth.  The smell is deeply rooted.  But the mind is still filled with storms about the past.

 The breath of life is a new dew after overcoming the reduced conditions.

          Just as a painter knows when to add color and when to leave it blank, so should the Lord know.  There is a flame of hope in everyone's heart and God should know when to make that hope bloom and when to ignite it.

 ...... Even though the dark situation has passed, the bright situation should be seen with the eyes.  Only if the stirring light is yours, make that light your own, even if it is a particle, but keep a place in that corner of your mind for those who have supported you in that situation where no one will take that place.  There are experiences depending on the situation.  Society is understood according to the situation.  Man is understood in simple form according to the situation.  According to the situation, a person is formed on the mind and according to the situation, a person is created.

            Depending on the situation, a person creates an acquaintance or a stranger.  But the situation does not determine anything.  He defines a pragmatic person called man.  When the situation is good, he forgets the faces of those who support him in sorrow!!  To those living with suffering!!  To all those options traveling in sorrow...!!  Those who have been with them wholeheartedly.  Don't let that happen!  Don't let the words slip.  Don't show your color like a lizard on the stage of life.

 Keep in mind a hearty smile when the weather is wet.  Not everyone has the ability to see that the flood is below in every situation, so we continue to define situations as good and situations as bad.

 A drop of rain and a drop of tears, though different, are the same.  To have something to learn.

 Make a friend of the situation.  There are many storms in life, life is not simple because of the situation and the mind gets involved, but a person becomes wiser when he recovers from the road of the situation....!!!

       ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

--------------------------------------------------------------------------

प्रतिबिंब Reflections

*** प्रतिबिंब ***

          प्रतिबिंब कसे बघायचे हा प्रत्येकाचा आपापला प्रश्न असतो.  प्रतिबिंब कसे बघायचे माहित नाही. सगळे कसे शून्यवत असते. आयुष्यात जीवनाचा खेळ फक्त जीवघेणा..!!

       थोडं दुःख असते... थोडं सुख असते. आणि यामध्ये आपले प्रतिबिंब पदरात घेऊन वेळेसोबत चालायचे असते. (  There is little sadness... there is little happiness.  And in this we have to move with the times by taking our reflection in the layer. )सुख किंवा दुःख जीवन असेच असावे. जीवनाची व्याख्या संकल्पना ध्येय प्रगती दुःख प्रेम सुख यावर चालत राहते.

       कुणावर फुलपाखरासारखे बेधुंद फिरावे असे वाटत असताना; पायात भूतकाळातील भविष्यकाळातील वर्तमान काळातील स्वप्न  घेऊन चौकट निर्माण करतात.(The foundation creates a framework by taking dreams of the past, the future, and the present.)

 तरी प्रतिबिंब  आयुष्यात ओलाचिंब होत असतो.🌹🌹

      आयुष्याच्या प्रत्येक उंबऱ्यावरती चौकट आपले प्रतिबिंब ठेवत राहते. आरशातील प्रतिबिंब आपले असते.  जीवनातील प्रतिबिंब ही आपलेच असते. आपल्याला हवे तसे ते दिसते. पण आरसा कधीही असत्य बोलत नाही.                   प्रतिबिंब चोरपावलांनी आपल्याला भेटत राहते. पण खरंच आपण आपले स्वतः स्वतःसाठी सत्य पाहत असतो का? हेही उत्तराविनाच पडलेले प्रश्न असते.

        प्रतिबिंबाच्या उंबरठ्यावर अपेक्षा भंग होत असते पण सुखाची चाहूलही हेच प्रतिबिंब देत असते. हरल्याशिवाय जिंकण्याची किंमत नसते असे म्हणणे सोपे असते पण खरंच हरण्याचे प्रतिबिंब मनाला ठामपणे सांगतो का? शोधलं तरी ते प्रतिबिंब आरशाला पण पाहू शकत नाही.🌹🌹🌹

        हातातील सुटलेली वेळ ते करू देत नाही. आनंद पोटभरून जगतो प्रतिबिंब सोबत आनंदी पण ती आग (हरण्याची)  खरंच योग्य पद्धतीने जगू देते का?

      प्रतिबिंबाला हरलेल्या पाण्याचे प्रतिबिंब पाणी हल्ले की हलते.... स्थिर असले की स्थिर होते. पण हे प्रतिबिंब त्या पाण्यातील स्थिरतेवर अवलंबून असते. हा गुंता- गुंता सुटत नाही. खऱ्याला मोल नसते. जाणीव नसते. सगळीकडे फक्त असत्य प्रतिबिंबाला वाव असते.

        आपले प्रतिबिंब कधीच सत्य बोलत नाही. हेच विसरू नये, कारण मनातील वनव्याचे प्रतिबिंब स्वतः स्वतःला माहीत असते. (Our reflection never tells the truth.  This should not be forgotten, because the reflection of the forest in the mind itself knows itself.  The mind is lost but only by losing it)

मन हरवून जाते पण त्यालाच हरवून द्यायचे नाही.

       प्रतिबिंब आपले असते. स्वतःमध्ये सांगायचे त्याला मी सत्याची पाठ सोडणार नाही. असत्य त्याचे खोटे प्रतिबिंब स्वतःमध्ये शोधणार नाही. असत्य प्रतिबिंब कायमस्वरूपी नसते.

           म्हणून प्रतिबिंब हे स्वतःच्या आरशासारखे स्वच्छ स्वतःला दाखवून द्या....! हेच आयुष्याचे गणित आहे.🌹

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

      कविता लेख  स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.

       कमेंट बॉक्समध्ये आपले विचार आपल्या सूचना गोड- कडू दोन्हीही शब्दात नक्की कळवा आणि मनातील विचारांना शब्द द्या..!❤

******************************❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤💕💕💕💕💕💕

** Reflections  **

        , How to see the reflection is everyone's question.  Don't know how to see the reflection.  How everything is zero.  In life the game of life is only deadly..!!

       There is little sadness... there is little happiness.  And in this we have to move with the times by taking our reflection in the layer.  Happy or sad life should be like that.  The definition of life revolves around the concept of goals, progress, suffering, love, happiness.

       When you want to flutter like a butterfly on someone;  The foundation creates a framework by taking dreams of the past, the future, and the present.  However, reflection is getting wet in life.

        The frame keeps its reflection on every step of life.  The reflection in the mirror is yours.  The reflection of life is our own.  It looks the way you want it to.  But the mirror never lies.  Reflection keeps meeting us with stealthy steps.  But are we really seeing the truth for ourselves?  This is also an unanswered question.

         At the threshold of reflection, expectations are broken, but the desire for happiness also reflects the same.  It's easy to say that winning is worthless without losing, but does the reflection of losing really dictate the mind?  Even if you look for it, you cannot see the reflection in the mirror.

         Time on hand does not allow it.  Bliss lives with a full stomach Happy with reflection But does it really allow the fire (of loss) to live properly?

 Reflection of water lost to reflection Water moves if it strikes....is still if it is still.  But this reflection depends on the stability of that water.  This entanglement cannot be resolved.  Real has no value.  There is no awareness.  Everywhere there is scope for only false reflection.

           Our reflection never tells the truth.  This should not be forgotten, because the reflection of the forest in the mind itself knows itself.  The mind is lost but it does not want to be lost.

 Reflection is yours.  I will not leave the truth behind him to say in himself.  Falsehood will not find its false reflection in itself.  A false reflection is not permanent.

       So show yourself as clear as a reflection....!  This is the mathematics of life

✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to God's threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

 The poetry article is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.

 Be sure to share your thoughts in the comment box, your suggestions in both sweet and bitter words and give words to your thoughts..!❤

*************❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤*******************

 

चारोळी

आपला विचारांना आणि पतंगाला जास्त 

ढील दिली की ती कट्टेच म्हणून 

विचारांना संयम घाला 

आकाशात उडत असाल तर 

मर्यादा सांभाळा उडताना 

पतंगाचा धागा आणि विचारांचा धागा 

हातात घट्ट पकडून ठेवा....!

✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

दुःखाचे पाने वळणा वळणावर एखादी वळण 

आनंदी पाने घेऊन येईल पानगळ होण्याआधी!

✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

-------------------------------------

विद्रोहाची मशाल पेटविणारे नामदेव ढसाळ Namdev Dhasal who lit the torch of rebellion)

** विद्रोहाची मशाल पेटविणारे नामदेव ढसाळ**

(Namdev Dhasal who lit the torch of rebellion)

        विद्रोही नामदेव ढसाळ यांचे नाव मराठी दलित साहित्यामध्ये मानाने घेतले जाते. दलित साहित्याला परिवर्तन घडविणारे लेखक म्हणून त्यांची ख्याती. ते बौद्ध -दलित चळवळीतील दलित पॅंथर नेते होते. त्यांच्या कवितेचा विषय शहरी जीवनशैलीसी निगडित होता. त्यांच्या या बोलीभाषेतील कवितांनी असंख्य वाचक मनावर राज्य केले.

         त्यांनी साहित्यातून समाजात जनजागृती केली. नामदेव ढसाळ दलित चळवळीतील नेते .नामदेव ढसाळ यांच्या कविता परंपरेला मूठ माती देणाऱ्या आहे. 

         नामदेव ढसाळ यांच्या कविता सत्य परिस्थितीवर भाष्य करणाऱ्या होत्या. नामदेव ढसाळ यांच्या कविता समजून घेणे म्हणजे वास्तविक समाज व्यवस्था समजून घेणे होय. त्यांच्या कविता शब्दांच्या स्वरूपात सामाजिक व्यवस्थेला त्यांच्या शब्दात सांगायचे तर ..

       (Namdev Dhasal's poems were commentaries on true situations.  To understand Namdev Dhasal's poetry is to understand the real social system.  His poetry is to describe the social order in his words.)

"पाऊस पडायचा राहत नाही 

ग्रीष्मातही झाडे जळायची राहत नाही जीवंतपणीच नरक वाटायला आला मेल्यानंतरच्या  

स्वर्गाचं अप्रूप कशाला 

फारच जीव कोंडून गेला रे 

थोडा वेळ तरी गड्या उघड आकाशाची खिडकी" ..... 

       इतके कठीण अवस्था जगण्याची होती.  त्यांनी नेहमीच त्यांच्या कवितेमध्ये सामाजिक व्यवस्था मांडण्याचा प्रयत्न केला. आपल्या विशिष्ट शैलीने मराठी कवितेच्या रूढी परंपरा भाषा शब्द शैली अलंकार यमक इत्यादीला बाजूला सारून आपल्या बोली भाषेत त्यांनी त्यांच्या समाजातील व्यथा मांडला.

        नामदेव ढसाळ यांची कविता ही गुळगुळीत नव्हती तर जहाल मतवादी विचारसरणीची होती. त्यांची लेखन काटेरी कुंपणावर चालणाऱ्या वेदनेची होती. तिखट मिठाची भाकरी खाताना होणाऱ्या वेदना तूप साखर पोळी खाणाऱ्या मनाला समजत नाही, अशी त्यांची भावना होती.कारण त्यांनी ते सर्व अनुभवले होते.

           त्यांनी ते जन्मता पाहिलेले

 होते... त्यांनी त्या व्यथा त्या परिस्थितीवर मात करत शब्दांसोबत मैत्री केली होती आणि त्या शब्दांनी त्यांच्या समाजातील व्यथा ज्या भाषेत त्यांनी  मांडल्या. कारण गुळगुळीत आणि परंपरावादी कवितेची भाषा त्यांच्या व्यथा भावनेला विचारांना न शोभणारी होती.

       (Namdev Dhasal's poetry was not smooth but rather ideological.  His writing was about the pain of walking on a barbed wire fence.  He felt that the mind that eats ghee, sugar and honey does not understand the pain of eating spicy salt bread, because he had experienced it all.

 He saw it born

 It was... He had overcome that pain and that situation and made friends with words and those words expressed the pain of his society in the language that he used.  Because the language of the smooth and traditional poetry was unsuited to his sentimental thoughts.)

         त्या व्यथा त्या भाषेत मांडून सुद्धा शकत नव्हता. दलित साहित्य  त्या व्यथा मांडण्यासाठी जन्म झाला. जगण्याचे ओझे वास्तविक जगाला सांगण्यासाठी झाला. जातीव्यवस्था समाजामध्ये किती खोलपर्यंत रुजलेल्या आहे हे सांगण्यासाठी झाला.

         वनवा पेटला विचारांचा आणि नामदेव ढसाळ यांनी त्या वनव्याला जाहीरपणे शब्दात मांडून जनसामान्यापर्यंत पोहोचविला. असंख्य प्रश्नांची बांधिलकी जपत नामदेव ढसाळ यांचे लिखाण अन्याय अत्याचार समस्या यावर भाष्य करणारे होते. धारदार तलवारी सारखे त्यांचे शब्द होते. ज्वलंत लेखनी होती... !!

"आभाळाला बाप आणि जमिनीला आजी मानून त्यांच्या कुशीत 

गुण्यागोविंदाने आनंदाने राहावे 

चंद्रसूर्य फिके पडतील असे सचेत कार्य करावे एक तीळ सर्वांनी करंडून खावा माणसावरच सूक्त रचावे माणसाचेच गाणे गावे माणसाने"!!

        त्यांच्या साहित्यातून दलित बांधवांच्या वेदना आणि व्यथा मांडल्या. त्यांच्या विचारावर ,"डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकरांच्या" विचारांचा प्रभाव होता. त्यांनी बाबासाहेबांचे विचार आपल्या लेखणीतून मांडले त्यांच्या विचारांची दखल जागतिक पातळीवर सुद्धा घेतली गेली. त्यांच्या कवितेने विद्रोह पेटविला. 

( Through his literature, the pains and sufferings of the Dalit brothers were presented.  His thinking was influenced by the thoughts of "Dr. Babasaheb Ambedkar".  He presented the thoughts of Babasaheb through his pen and his thoughts were also noticed at the global level.  His poetry ignited a revolt. )

" मी जगण्याचे ओझे इथपर्यंत वाहता आणले 

हे जगण्याच्या वास्तवा 

आता तुच सांग मी काय लिहू?"

       हे शब्द भावनेला रक्तबंबाळ करणारी आहे.

        रोज आयुष्य संघर्षाने भरलेला आहे. माणसाला माणूस उद्ध्वस्त करत चाललेला आहे. वाहणारे पाणी स्वच्छ होईल या आशेने जगणे चालू आहे. सभ्यपनाची भाषा आता कुठे कानावर येतच नाही. अशी आयुष्य आमच्या वाटेला आले आहे.

                     वाहणाऱ्या गटारांनी आता स्वच्छ व्हावे अशी इच्छा असून सुद्धा समानतेचे वारे कुठेच दिसत नाही. अशी भावना त्यांच्या शब्दा - शब्दात जाणवते. नामदेव ढसाळाने गोलपीठातून शोषित पीडित स्त्रियांच्या व्यथा समस्या जगापुढे मांडला.

      मूर्ख म्हाताऱ्याने डोंगर हलवले (१९७२) आमच्या इतिहासातील एक परिहार्य पात्र प्रियदर्शिनी(१९७६) तुही यत्ता कंची (१९८१)खेळ (१९८३)गांडू बगीचा(१९८६) या सत्तेत जीव रमत नाही (१९९५)मी मारले सूर्याच्या रथाचे घोडा,  तुझे बोट धरून चालले आहे ,इत्यादी.. !

        स्त्री जीवन नरकाने भरलेले आहे हे मांडले. त्यांनी स्त्रियांचे आयुष्य अशा स्त्रियांच्या आयुष्य खूप जवळून पाहिले जिथे फक्त स्त्रियांच्या देहाचा व्यापार केला जात होता. त्या स्त्रियांच्या व्यथा त्यांनी त्यांच्या शब्दात मांडला .

      सामान्य माणसाला काहीही किंमत नाही आणि विद्रोह केल्याशिवाय ते मिळणारही नाही हे त्यांच्या कवितेतून पदोपदी त्यांनी मांडले. त्यांची शैली झोपलेल्या व्यवस्थेला जागी करणारी आहे. त्यांचे शब्द धारधार तलवार आहे. जो व्यक्ती माणसाला गुलाम बनवावे या मानसिकतेचा असेल त्यांना हंटरचे फटके मारावे अशी सांगणारी. त्यांची कविता धोकेबाज सावकार शेटजी या लोकांना जेवणातून विष घालून मूठ माती द्यावी ही त्यांची कविता माणसाला माणूस म्हणून जगून देणाऱ्या त्या प्रत्येक व्यक्ती भाष्य करणारी आहे.

           नामदेव ढसाळ यांचे लेखन हे एका विशिष्ट वर्गापुरते या समाजापुरते मर्यादित नाही ते संपूर्ण जगातील अशा व्यवस्थेवर बोलतात तिथे शोषित पीडित अस्पृश्य गंजलेल्या समाजाचे प्रतिनिधित्व करते. अशा सत्तेविरुद्ध भाष्य करते जिथे फक्त पांढरपेशी समाजाची सत्ता असते. समाज एका विशिष्ट चाकोरीबद्ध व्यवस्थेतून जीवन व्यतीत करीत आहे हे सांगण्याचा हट्टहास करणाऱ्या समाजाविरुद्ध त्यांचे लिखाण आहे.

        त्यांनी दलित समाजाला त्यांच्या भाषेमध्ये जनजागृती केले. त्यांनी ते कवी लेखक समाज सुधारक दलित साहित्य यांना त्यांनी त्यांच्या भाषेतून मांडले. नामदेव ढसाळ यांनी साहित्याच्या माध्यमातून दलितांच्या व्यथा मांडल्या.

       (Namdev Dhasal's writings are not limited to this society of a particular class but it speaks of such a system in the whole world where the oppressed sufferers are untouchables representing the rusted society.  Commenting against such a power where only white society has power.  He writes against a society that insists on living through a certain servile system.

        He made the Dalit community aware in their language.  He presented that poet, writer, social reformer, Dalit literature in his own language.  Namdev Dhasal presented the sufferings of Dalits through literature.)

        महाराष्ट्र आणि भारताला प्रभावित करणाऱ्या दलित पॅन्थर या आक्रमक संघटनेचे ते संस्थापक होते. या संघटनेवर दलितांच्या अनेक प्रश्नांवर उग्र आंदोलने केली. त्यांची भूमिका मांडली. दलित चळवळीला त्यांचे महत्त्वाचे योगदान आहे.

       गोलपीठ ला महाराष्ट्र राज्य पुरस्कार मिळाला. 1999 ला पद्मश्री पुरस्कार मिळाली असे कितीतरी पुरस्कार त्यांना मिळाले.

      (Golpith won the Maharashtra State Award.  He received many awards including Padma Shri in 1999.)

       नामदेव ढसाळ हे मराठी साहित्यातील एक मोठे नाव आहे. त्यांनी मराठी साहित्याला मोलाची भर दिली. दलित साहित्याला त्यांनी साहित्य म्हणूनच घेऊ नका तर त्या समस्या अजूनही आहे हे आपल्या भाषेत पटवून सांगितले.

         दलित साहित्याची निर्मिती ही एक जाणीव आहे हे विसरू नये .दलित साहित्य काल्पनिक नाही किंवा अवास्तव विचारसरणी नाही तर दलित साहित्य ही या समाज व्यवस्थेचे सत्य आहे.  हे सांगण्याचे काम नामदेव ढसाळ यांचे लिखाण करते.

        यांचे तत्त्वज्ञान अनुभवलेले होते. म्हणून ते अधिक प्रभावी वाचक मनामध्ये घर करून राहते. मानसन्मान यापेक्षा माणूस म्हणून जगण्याचा अधिकार आम्हाला हवा हे सांगण्याचे काम त्यांची कविता प्रस्थापित समाज व्यवस्थेला करते.

     " डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर ",यांच्या विचारांना प्रभावित होऊन त्यांनी ,"आत्ता" या कवितेत लिहितात ...

"    सूर्याकडे पाठ फिरवून त्यांनी शतकाचा प्रवास केला 

आत्ता अंधारयात्रिका होण्याचे नाकारलेच पाहिजे हा आपला बाप अंधार वाहून वाहून अखेर पोक्या झाला 

आत्ता त्याच्या पाठीवरला बोजा खाली ठेवायलाच पाहिजे 

या वैभवनगरीसाठी आपलाच खून सांडला आणि 

दगडी खाण्याचा मक्ता मिळाला 

आता आभाळमुका घेणाऱ्या हवेल्यांना 

सुरुंग लावलाच पाहिजे 

सूर्यफुले हाती ठेवणारा फकीरा हजारो 

वर्षानंतर लाभला 

आत्ता सूर्यफुलासारखे सुर्योन्मुख झालेच पाहिजे".

       नामदेव ढसाळ यांचे लेखन विश्वात्मक विचारसरणीचे होते. त्यांची भाषा ही गलिच्छ वाटत नाही तर त्यांची भाषा समाज व्यवस्थेचे दर्शन घडविते. त्यांची भाषा एका विशिष्ट मर्यादित जातीपुरते नव्हती तर ती संपूर्ण देशासाठी होती... जगासाठी होती .

( Namdev Dhasal's writings were of universal thought.  Their language does not seem dirty but their language reflects the social order.  His language was not for a certain limited caste but for the whole country... for the world.

 It was for man in the world where man was exploited.  He mentioned any caste, religion, creed, country, world in his language, his freedom of writing was rebellion.

 Namdev Dhasal's writing gives the mind a path to go on a positive path.  His austere style inspires to live as a man.  His writings say that man has the right to live as a human being and must get it.)

       ज्या ज्या जगात माणसाचे शोषण होते त्या त्या जगातील माणसासाठी होती. त्यांनी कुठल्याही जातीचा धर्माचा पंथाचा देशाचा जगाचा उल्लेख त्यांच्या भाषेमध्ये येत त्यांचे लेखन स्वातंत्र्य बंडखोरी होती.

          नामदेव ढसाळ यांचे लिखाण मनाला सकारात्मक वाटेने जाण्यासाठी पायवाट देते. त्यांची कडक शैली माणूस म्हणून जगण्याची प्रेरणा देते. त्यांचे लिखाण माणसाला माणूस म्हणून जगण्याचा अधिकार आहे आणि तो मिळालाच पाहिजे हे सांगणारी आहे.

         त्यांचे साहित्य दलित साहित्याला वेगळेपण आणून देते. त्यांचे साहित्य विद्रोहाची भाषा करते. परंपरा यांना मान्यता देत नाही. विद्रोही साहित्यात वास्तवाला अधिक महत्त्व दिले जाते आणि नामदेव ढसाळ यांचे साहित्य हे त्या साहित्यातील वेगळेपण सांगणारे साहित्य जखमेतून रक्त व्हावे इतकी दुःख वेदना त्यांनी शब्द शब्दातून मांडलेली आहे.

         नामदेव ढसाळ म्हणजे विशिष्ट शब्द मध्ये अडकलेला व्यक्ती नसून समाजव्यवस्थेमध्ये बदल घडावा यासाठी केलेले त्यांचे लेखन आहे. नामदेव ढसाळ जगातील संपूर्ण शोषित पिढीत समाजाचे प्रतिनिधित्व करतात.

         ✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्दांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

-------------------------------------

#वाळवी *** (#Valvi ) #Desert

#वाळवी ***

            (#Valvi )

           कधी चाफाचा सुगंध अनुभवल्यानंतर सुगंधी निशिगंधाचा सुगंध मनाला प्रफुल्लित करणार नाही असे होत नाही. मनही त्याच खिडकीजवळ सतत जात असेल तर मनाला एक प्रकारची वाळवी लागते. एकच विचार आणि एकच वाट एकटी एकटी वाटत राहते.

         वाटते की लाकडाला ज्याप्रमाणे वाळवी पोखरून काढते तसे विचार मनाला मेंदूला पोखरून काढेल.  मन रिते होत जाते आणि शेवटी उरते एकच वाट एकटी पोखरलेली.(Thoughts will wear out the mind as the sand wears out the wood.  The mind becomes empty and in the end there is only one path left alone.)

             एक शब्द आणि एक विचार अश्रूंसोबत भावनांना उत आणते. शब्द ओठांशी थांबतात. हळवे करून जाते. मनाला लागलेली वाळवी शब्द शिवाय सर्व काही सांगून जाते. अशावेळी काय करायचे हा प्रश्न येऊन जातो.

            पण वाळवी तर थांबली पाहिजेच विचार तर थांबले पाहिजेत...! (But if the drought should stop, then the thoughts should stop...!) वाटेवर दुःखांच्या बाजारात चुका समजून सकारात्मकतेकडे पावले जायलाच हवी. चूक मान्य केली की पुष्कळदा वाट सापडते. खुंटलेली असली तरी ती आपली असते. पण त्या वाटेला विचारांचे वाळवी लागली तर सारा जन्म बेशुद्ध अवस्थेत निघून जातो आणि आयुष्य कवडीमोल भावात वाळवी लिलाव करते. 

               म्हणून काही जुन्या आठवणी पावसाच्या पुरा सोबत वाहून जाऊ द्या. सकारात्मक विचार सरणीची वाळवी मनाला लागू द्या. उन्हाचे चटके पायाला जखमा देऊन जरी जात असला तरी अनुभवाची शिदोरी देऊन जाते.

            मनात मनाला कळस गाठू द्या सकारात्मक वाळवीचे. ती पोखरेल पण चांगल्या विचाराने. ती झुंजायला मदत करेल. सकारात्मक विचारसरणीची वाळवी कडक ऊन पडले तरी सावली देत  राहील.             स्वतः स्वतःवर प्रेम करत राहीले तर इतरांवर सुद्धा प्रेमाचा वर्षाव करत राहील. 

        सुगंध मग कुठल्याही फुलांचा असो..! चाफा निशिगंधा मोगरा जाई जुई रातराणी आणि सर्व सुगंध आपले असेल.

    #वाळवी सकारात्मक असावी. नकारात्मक वाळविला जागीच औषधीचा कडू डोस देऊन तेथेच थांबवा.(Valve should be positive.  Stop the negative dried up there by giving a bitter dose of medicine on the spot.)

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

      कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.

       कमेंट बॉक्समध्ये आपले विचार आपल्या सूचना गोड- कडू दोन्हीही शब्दात नक्की कळवा आणि मनातील विचारांना शब्द द्या..!❤

---------💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕

***#Desert***

         After experiencing the aroma of chaffa, there is no time that the fragrance of aromatic nishigandha does not make the mind happy.  If the mind is constantly going near the same window, the mind has to dry up.  A single thought and a single path feels lonely.

           It is thought that the mind will be eroded by the brain just as the sand is eroded by the wood.  The mind becomes empty and in the end there is only one path left alone.

            A word and a thought evokes emotions with tears.  Words stop at the lips.  Makes it soft.  Everything is said without words that touch the mind.  In such a case, the question arises as to what to do.

        But if the drought should stop, then the thoughts should stop...!  On the way, in the market of sorrows, mistakes must be understood and steps should be taken towards positivity.  

            Admitting a mistake often leads to hope.  Even if it is stunted, it is ours.  But if that path becomes dry of thoughts, the whole birth passes away in unconsciousness and life is auctioned off at a bargain price.

         So let some old memories wash away with the flood of rain.  Apply positive thought patterns to your mind.  Even if the heat of the sun leaves bruises on the feet, it also leaves a lot of experience.

        Let the mind reach the peak of positive thoughts.  She will pour but with good thoughts.  She will help you fight.  The forest of positive thinking will continue to provide shade even if the sun is hot.   If you continue to love yourself, you will continue to shower love on others.

          The fragrance is any flower..!  Chafa nishigandha mogra jai jui ratrani and all fragrance will be yours.

 Valve should be positive.  Stop the negative dried up there by giving a bitter dose of medicine on the spot.

             ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to God's threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

        If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

 The poem is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.

       Be sure to share your thoughts in the comment box, your suggestions in both sweet and bitter words and give words to your thoughts..!❤

-------------------------------------

16 ते 17 वर्षाचा लढा अनेकांनी गमावले प्राण आणि झाला नामविस्तार ,"डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर मराठवाडा विद्यापीठ,"Dr. Babasaheb Ambedkar Marathwada University."

      16 ते 17 वर्षाचा लढा अनेकांनी गमावले प्राण आणि झाला नामविस्तार ,"डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर मराठवाडा विद्यापीठ,"

(  16 to 17 years of struggle many lost their lives and the name was changed to "Dr. Babasaheb Ambedkar Marathwada University.")

       सोळा वर्षाच्या संघर्षानंतर मराठवाडा विद्यापीठाला ,"डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर मराठवाडा विद्यापीठ", असे नामांतर करण्यात आले. एक धगधगती संघर्षाची चळवळ शांत झाली. 1976 ते इ.स.1994 या दरम्यान ही चळवळ चालू होती. 27 जुलै 1978 मध्ये विधिमंडळाच्या दोन्ही सभागृह आणि मराठवाडा विद्यापीठाला बाबासाहेबाचे नाव देण्याचा ठराव पारित झाला. पण काही कारणास्तव या निर्णयाला जातीचा रंग देण्यात आला आणि एक चळवळ उभी झाले.

  या चळवळीमध्ये  अनेकांना आपले जीव गमवावे लागले. अनेकांना तुरुंगात जावे लागले. समाजाने  एकत्र येऊन उभारलेली ही चळवळ म्हणजे मराठवाडा विद्यापीठाच्या नामांतराचा लढा होय.

        

        ही चळवळ कुणाच्याही अस्मितेला ठेच लावणारी नव्हती. कुणालाही कमी लेखणारी नव्हती. ही चळवळ बाबासाहेबांच्या विचाराने ज्या घराघरात ज्ञानाचा प्रकाश प्रज्वलित केला त्या महामानवाला देण्याचा मानाचा मुजरा होता.

        तसे न होऊ देण्यासाठी खूप प्रयत्न केले गेले. पण नामांतराची चळवळ सुरू झाली आणि 16 ते 17 वर्ष प्रदीर्घकाळ हा संघर्ष चालू राहिला. नामांतर ही चळवळ एक साधारण आंदोलन होते पण प्रखर विरोधामुळे ही चळवळ एका लढा मध्ये रूपांतरित झाले.

       दलितांना एकटे पाडले जात होते. त्यांची कोंडी केली जात होती. त्यांचा छळ केला जात होता. अत्याचार केले जात होते.तरीही चळवळ थांबली नाही.

         ग्रामीण भागातील बरेचसे स्थलांतर झाले होते. तरीही चळवळ सोळा वर्ष चालू राहिले आणि शेवटी मराठवाडा विद्यापीठाला डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर मराठवाडा विद्यापीठ असे नाव देण्यात आले.

         💕 नामांतर ही चळवळ फक्त नावासाठी नव्हती तर समता स्वातंत्र्य बंधुता या तत्त्वाला समोर नेण्याची होते. 14 जानेवारी हा मोठा उत्साहाने नामांतर दिवस म्हणून साजरा केला जातो. 

      विचारांच्या लढाईला कितीही विरोध झाला तरी समानतेच्या विचाराला असमानतेचे विचार हरवू शकत नाही आणि याचे सर्वोत्तम उदाहरण म्हणजे मराठवाडा विद्यापीठ नामांतर लढा होय.

✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

         आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

=====!!!!!!!======!!!!!!!====!!!!!!======

     (16 to 17 years of struggle many lost their lives and the name was changed to "Dr. Babasaheb Ambedkar Marathwada University.")

-------------------------------------

          After sixteen years of struggle, Marathwada University was renamed as "Dr. Babasaheb Ambedkar Marathwada University".  A fiery struggle movement was silenced.  This movement was going on between 1976 and 1994 AD.  On 27 July 1978, both the Houses of the Legislature and the Marathwada University passed a resolution naming Babasaheb.  But for some reason this decision was given a caste color and a movement arose.

 Many lost their lives in this movement.  Many had to go to jail.  This movement, built by every section of the society, is the fight to change the name of Marathwada University.

       This movement was not meant to offend anyone's identity.  She did not look down on anyone.  This movement was a tribute of honor to the great man in whose house Babasaheb's thought ignited the light of knowledge.

 A lot of effort was made to prevent that from happening.  But the name change movement started and the struggle continued for 16 to 17 years.  The name change movement was a simple movement but due to intense opposition, the movement turned into a struggle.

 Dalits were being isolated.  They were being confused.  They were being tortured.  Atrocities were being done. However, the movement did not stop.

 There was a lot of migration from rural areas.  Still the movement continued for sixteen years and finally Dr. Marathwada University.  Babasaheb Ambedkar Marathwada University was named.

         The name change movement was not just for the name but to bring forward the principle of equality, freedom, brotherhood.  14th January is celebrated as Naamantar Day with great enthusiasm.

 No matter how much opposition there is in the battle of ideas, the idea of ​​equality cannot defeat the idea of ​​inequality and the best example of this is the Marathwada University name change fight.

 ✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

           Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

 ,

❤❤❤❤❤❤🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

** परिवर्तन निसर्ग नियम आहे **

          *** परिवर्तन निसर्ग नियम आहे ***

विचार कुजलेले असले की आचार सुद्धा कुजलेलाच असतो. विचारांचा उगम चांगला संस्काराने होऊ द्या. परिवर्तन घडतच असते. आजची स्थिती उद्या नसते. परिवर्तन हा निसर्ग नियमच!!

         म्हणून विचार चांगले असू द्या. हलक्या दर्जाचे विचार काही वेळेपर्यंत श्रेष्ठत्वाचे दान देत असेल, हे जरी नक्की असले तरी;सत्य कधीच निसर्ग स्वतःजवळ ठेवत नाही.

       ज्यावेळेस सत्य समोर हलक्या दर्जाच्या विचार येईल त्यावेळी वेळ निघून गेलेली असेल. दिशा बदललेली असेल. दरवाज्यावरील उंबरठ्याचे परिवर्तन झालेलेअसेल. 

     महत्त्वपूर्ण इतकेच की आयुष्य बदललेले असेल. इतरांचे ! 

       आणि तुम्ही त्याच कुजलेल्या विचारांसोबत संस्काराचे धडे स्वतःवर देत असाल. म्हणून विचार परिवर्तनाच्या दिशेने वाहू द्या. परिवर्तन हा निसर्ग नियम आहे.

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

           ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

💕💕💕💕💕💕💕💕💕😂😂😂😂😂

*** Change is the Law of Nature ***

        If thoughts are rotten, behavior is also rotten.  Let thoughts originate in good culture.  Change is happening.  Today's situation is not tomorrow.  Change is the law of nature!!

 So let the thoughts be good.  Although it is certain that light-hearted thoughts may for a time give the gift of superiority; truth never keeps nature to itself.

 The time will have passed by the time light-hearted thoughts come before the truth.  The direction will be changed.  The threshold on the door may have changed.

 All that matters is that life will be changed.  Others!

 And you will be teaching yourself the lessons of Sanskar with the same rotten thoughts.  So let the thoughts flow towards transformation.  Change is a law of nature.

    ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

          The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to God's threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

चारोळी

निवडुंगाच्या झाडाजवळ कितीही मोगरा फुलविला तरी फुले तोडताना काटे टोचतात निवडुंगाचे!!

✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.

       कमेंट बॉक्समध्ये आपले विचार आपल्या सूचना गोड- कडू दोन्हीही शब्दात नक्की कळवा आणि मनातील विचारांना शब्द द्या..!❤

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.

       कमेंट बॉक्समध्ये आपले विचार आपल्या सूचना गोड- कडू दोन्हीही शब्दात नक्की कळवा आणि मनातील विचारांना शब्द द्या..!❤

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

वेड

***  वेड  ***

ध्येयवेडे 

अस्तित्वाच्या लाटेवर 

स्वप्नांच्या रांगोळींना 

रंगात रंगून 

देण्याचे 

वेड 

हसला पावलांवर 

दुःखांच्या  हसूला 

सुखाचे प्रतिबिंब  

देण्याचे 

वेड 

किनाऱ्याचे 

शांत तळ्यासारख्या 

मनाचे ...!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

            ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

      कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.

       कमेंट बॉक्समध्ये आपले विचार आपल्या सूचना गोड- कडू दोन्हीही शब्दात नक्की कळवा आणि मनातील विचारांना शब्द द्या..!❤

=============================

*** Crazy ***

 goal crazy

 On the wave of existence

 Rangoli of dreams

 Color in color

 to give

 crazy

 Laughed at the steps

 The smile of sorrows

 A reflection of happiness

 to give

 crazy

 of the coast

 Like a calm pond

 Mind...!

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

        The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to God's threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

       If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

        The poem is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.

       Be sure to share your thoughts in the comment box, your suggestions in both sweet and bitter words and give words to your thoughts..!❤

 ============================

मराठी चारोळी

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

  

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

  

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹