एक प्रियसी आपल प्रेम या शब्दात व्यक्त करीत आहे. कविता स्वरचित आणि स्वलिखित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. धन्यवाद...!!💕💕😀

💕तुझे - माझे💕

तुझ्या माझ्या नात्यात 

ऊन सावलीचा खेळ 

कधी रंगांच्या सोबतीने 

तर कधी पहाटेच्या उगवत्या 

सूर्यप्रकाशासारखे निर्मळ 

जास्वंदीच्या फुलाला सुगंध 

आपल्या प्रेमाचा 

हळदी कुंकवाला प्रेम आपले 

गुलाबाच्या पाकळ्यांपेक्षाही 

टवटवीत फुललेल्या 

मनाच्या नात्याला...!!💕

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

    आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

--------------------------------------------------------------------------

यशाकडे बघण्याचा दृष्टिकोन हा प्रत्येकांचा वेगवेगळ्या आहे..!

" यशाकडे बघण्याचा दृष्टिकोन हा प्रत्येकांचा वेगवेगळ्या आहे...."

   विचारांच्या गुंतांमध्ये अजून एक विचार येऊन गेले. खरच आपण शब्द शब्दाने एक वाक्य तयार करतो आणि त्या वाक्याने संपूर्ण इतिहास ...!

      फक्त एकमेकांच्या सोबतीने कितीतरी वाक्यांची निर्मिती करतो. अ ब क ड..... बाराखडी म्हणजेच बोलण्याचे विश्व, रोज आपण साठवीत जातो. थोडे - थोडे शब्दांची भाषा थेंब थेंब साठवत हळुवारपणे ते शब्द आत्मसात करीत जात एक दिवस मोठा संचय होत आणि आयुष्य मध्ये ती भाषा कधी आपली होते कळत नाही असच आयुष्यही...!!

     ...... आयुष्याच्या पायरीवर रेंगाळत असताना, नव्या आव्हानांना तोंड द्यावे लागते. कधी ते यशासोबत अपयश घेऊन येते. नव्या प्रयत्नांना परत आयुष्यात पेरावे लागते.

आयुष्याच्या जगातही असेच आहे. विविध भूमिका आयुष्याच्या रंगमंचावर साकारत असतो.

        मनाला बळ देऊन जाते. शब्दांचे अस्तित्व जसे आपले अस्तित्व टिकून ठेवते तसेच मनातील भावना आपले अस्तित्व टिकून ठेवते. अवघड असते प्रत्येक गोष्ट पण थेंबा थेंबा न तळ निर्माण होत तसच हळुवारपणे भावनेला  आत्मविश्वासाने समोरची परिस्थिती हाताळण्याची प्रेरणा मिळत असते. विचारांचा खूप मोठा प्रवास झालेला असतो. विचारांची गुंतवणूक असते. आकाशातील उधळत विशिष्ट ठराविक वेळेत येते. पावसाचा थेंब विशिष्ट वेळत उपयोगी पडतो. गुलाबी थंडी विशिष्ट एका भावनेशी केंद्रित असते. क्षितिजा पलीकडील जग जगणे जीवन नाही.💕💕

        जीवनाचे ध्येय लक्ष प्राप्ती हे आपले असते. आयुष्याची जगणे आपल्या असते. जीवनाचे खरे बंधन काय आहे हे माहीत नसते. पण व्यवहारवादी ज्ञानामध्ये अशी कितीतरी प्रश्न सहज येऊन जातात.... त्या तळ्यामध्ये साचलेल्या थेंबांसारखे !!

      जिथे बंधने नसूनही उत्तरे नसूनही प्रश्नांचा संच मात्र तयार होतच राहतो. आपण बघतो आपल्यातच आपल्यातील भ्रम विनाकारण संघर्षाची पायवाट आपल्या संघर्षाला विनाकारण काटेकोरपणे पालन करावे लागते. आयुष्याच्या नियमाचे अपूर्ण असे ध्येय आता संघर्षात पण सखोल पद्धतीने मनात साचले जाते, आणि ते टाळावे म्हणून कितीतरी उल्हासाने कितीतरी आत्मविश्वासाने त्या जखमांना टक्कर द्यावे लागते.💕

       तेव्हा आयुष्याचा रंगमंच सजना जातो विविध रंगांच्या पावडरने ज्या व्यक्तीकडून नियम आपल्या वाटेला येते त्या व्यक्तीला त्या नियमांना कदाचित आता काहीही अर्थ नसतो.  

       सर्व प्रश्नांचा अंत एकच तो म्हणजे समाधानाने जगणे हेच ...! शांतीचे स्वरूप समाधानाने जगणे म्हणजे जगणे चिंतामुक्त जगणे म्हणजेच जगणे. सतत सतत विचारांची होणारी पिळवणूक एका कालावधीनंतर पुसली जाते हे सत्य आहे म्हणून विचार नावाच्या झाडाला हिरवळ देऊ नका. त्याला मुळापासून सुकू द्या.

        कोणत्याही ऋतू कारण थेंबाथेंबाने तळ निर्माण होते तसेच विचारा विचाराने चिंतेच्या स्वरूपात चितेची पायवाट चालू होते आणि आयुष्य सांगते म्हणून आहे त्या परिस्थिती प्रश्नांना कुठेही थारा न देता चुकीच्या व्यसनधीन मार्गाकडे न जाता सशक्त मनाचा दृष्टिकोन मनात बाळगावा लागले तेव्हा काही काळासाठी का होईना आपण आपल्या विचारांवर नियंत्रण ठेऊ.  प्रत्येक व्यक्तीच्या आयुष्यात चटका लागून जाणाऱ्या गोष्टी घडून जातात. समस्याचे जाळे विणले जाते फक्त त्याला हाताळण्याची कल्पना प्रत्येकाची वेगवेगळी असते. त्या समस्याला विशिष्ट एका पद्धतीने हाताळण्याचे कला त्यांच्याकडे असते. आपल्यामध्ये  ती कला आत्मसात करावी लागते, त्यासाठी आत्मविश्वास संयम ध्येय या गोष्टी आयुष्यात असाव्या लागतात.💕💕

        आयुष्याच्या विविध समस्या या फक्त अति आत्मविश्वासाने किंवा कमी आत्मविश्वासाने निर्माण होतात हे सत्य आहे. आपल्याला मजबूत बनवतात हे जरी खरे असले तरी ते आव्हाने कधी कधी नको त्या परिस्थितीत येतात आणि कमकुवत बनवून जातात. आपल्याच आत्मविश्वास असतो. दृढ निश्चय असते. कठोर परिश्रम करण्याची ताकद असते कारण आपण त्या समस्यांना एक एक पावले कमी करत असते आजपर्यंतच्या परिस्थितीपर्यंत येत असतो. आपल्यात  क्षमता असते पण नवीन ऊर्जा निर्माण करता करता कधी कधी काही गोष्टी दुर्लक्ष होत जाते.💕💕💕

       यशाच्या शिखरावर पोहोचण्यासाठी अहोरात्र मेहनत केली जाते. निरंतर आपले ध्येय त्या ध्येयाकडे असते पण अपयशाची चाहूल आत्मविश्वास कमी करत जातो आणि प्रकाश अंधाराकडे नेत जाते. नवीन क्षण आपले नसतात..... नवीन निर्मिती आपली नसते ....अडथळे खूप असतात, वळणावळणावर...., पावलोपावली...., तरीही हिम्मत हरायची नाही.

आपल्या स्वप्नाची दिशा आपण ठरवत राहायची. कारण अंतरात्म्याची आवाहन हे इतरांसाठी नसते ते आपल्यासाठी असते..!😂❤

       आपल्या संघर्षाची यशोगाथा असते.🌹 आपल्या संघर्षाची अपयशाची 💔यशोगाथा असते. म्हणून जगण्याची संधी कधीही हरवू नका. आज एक गोष्ट संपली म्हणून उद्या ती असेल हा विचार उज्वल भविष्याला अडवून ठेवते म्हणून यशाची साथ सोडू नका.  💕💕                   अपयशाच्या पायऱ्या कितीही आल्या तरी यशाच्या पायरीवर एक एक पायरी आपण चढणारच आहोत. कारण आपण कठोर परिश्रम करून अखंड ज्योत निर्माण केलेली असते. त्या ज्योतीचा प्रकाश हा सकारात्मक असतो. 

             सकारात्मक ज्योत आपल्याला आपल्या ध्येयापर्यंत नेतच असते. म्हणून आयुष्याची चिंता करू नका. कारण चिंता कधी चितेत परिवर्तित होईल हे कळत नाही .संघर्ष हा यशाच्या प्रवासाचा एक भाग आहे. तो भाग त्या भागाला आत्मविश्वासाने उत्साहाने मेहनतीने आपल्यामध्ये रुजू द्या. यशाचा  पायऱ्या  वास्तविकतेच्या दडपणाखाली नवीन स्वप्न जमिनीत रुजू द्या. जुने मरणा लागूनी..... असे म्हणुन आयुष्याच्या या मार्गावर आशावाद यात खूप काही अर्थ आहे.💕💕💕💕

        आयुष्याच्या नवनवीन रंगांच्या पावडर सारखी चेहऱ्यावरती लावत जा. जरा फुलवत जा. उडणारे पंख कधीही पिंजऱ्यात अडकून राहत नाही तसेच आयुष्यात आव्हाने खूप येते येत आहे सामोरी येते म्हणून जीवनात सकारात्मक शक्तीची पायवाट आपल्यापर्यंत येऊ द्या. निरागस आनंद चेहऱ्यावर असू द्या.

कारण माणसाची धडपड चालू असते जगण्याची सामाजिक आणि असामाजिक प्रत्येक क्षेत्रात आपले अस्तित्व टिकून ठेवण्याची.

          विशिष्ट वर्तनाने आपल्यामधील माणूस घडत असतो. हे ज्यावेळी माणसाला कळते त्यावेळी आयुष्य खूप सोपे होते.  प्रत्येक परिस्थितीत धडपड ही चालूच असते. ती धडपड चालूच असते माणसाचे विचार मांडण्याची पद्धत वेगवेगळी असते.💕💕💕

      ...... माणसाच्या विचारांची आयुष्य जगण्याच्या पद्धतीत वेगवेगळ्या पद्धतीने आपल्या समोर ते म्हणून आपली पायवाट तीच असावी हट्टाहास नको प्रयत्न करणे हे आपले कर्तव्य आहे.  यश - अपयशाची पायरी निवडणे हे आपले ध्येय नाही कारण एखादी कार्यशक्ती विशिष्ट एका वेळेसाठी मर्यादित असते असे जगजाहीर आहे पण असे काहीही नाही यशानंतर अपयशाने अपयशानंतर यश या ज्या पायऱ्या आहे त्या माणसाने निर्माण केलेल्या आहे.

        निसर्गचक्र हे एका वर्तुळासारखे चालत असते आणि वर्तुळ प्रत्येक वेळी पूर्ण होते तरच ते वर्तुळ असते म्हणून आयुष्यात थेंब थेंब का होईना सकारात्मक विचार जगण्याच्या वाटेवर येऊ द्या. नकारात्मक शक्तीला आपल्यापासून दूर करत जा. त्या होत नाही हेही तेवढे सत्य आहे पण आपल्याला त्याकडे दुर्लक्ष करून आपल्या आयुष्यात समाधानाचे गणित मांडावे लागेल तरच विचारांचा या प्रवासामध्ये आपण यशस्वी होऊ आणि सकारात्मक विचारांची नवे झाड लावू.💕💕💕💕💕💕

       आयुष्य हे जगण्यासाठी आहे......😂💕 संपवण्यासाठी नाही. ही गोष्ट जगण्याच्या प्रत्येक पायरीवर आपल्या सोबत असू द्या. विचारांचा गुंता एक एक करीत तुमच्या मनाला जेलबंद करीत असतो आणि इथे माणूस हरतो जगण्याची पायवाट संपवतो म्हणून विचारांचा गुंता वेळेनुसार मागे ठेवीत आयुष्याचा रंगमंच चालत राहा.

          समाधानाचे गणित मांडत राहा. परिस्थिती कशीही असेल मनात उज्वल भविष्याचे स्वप्न साकारत रहा. कारण श्वासापलीकडील आपले नाही विचारांचा गुंता तसाच कुठेतरी खोल समुद्राच्या आत सोडून द्या अंतर्मनाला खुल्या वातावरणात जगू द्या. जगण्यासाठी प्रेरित करा. यश आपलेच आहे. यशाकडे बघण्याचा दृष्टिकोन हा प्रत्येकांचा वेगवेगळ्या आहे..!❤

✍️©️®️सविता सूर्यकांत तुकाराम लोटे

        आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

--------------------------------------------------------------------------

"Everyone has a different view of success..."

     Another thought came in the confusion of thoughts.  Indeed we create a sentence word by word and with that sentence the whole history...!

        Forms many sentences just by pairing with each other.  A B C D..... Barakhadi means the universe of speech, we are stored every day.  Little by little the language of little words is slowly being absorbed and gradually the words are being assimilated, one day it becomes a big accumulation and in life we ​​don't know when that language becomes ours.

       ... crawling up the steps of life, new challenges are faced.  Sometimes it comes with failure along with success.  New efforts have to be planted back into life.

 It is the same in the world of life.  Various roles are played on the stage of life.

Strengthens the mind.  Just as the existence of words sustains our existence, the emotions of the mind sustain our existence.  Everything is difficult, but it builds up little by little, and slowly the spirit gets inspired to handle the situation in front of it with confidence.  Thoughts have traveled a long way.  Thoughts are invested.  Sky bursts occur at certain fixed times.  Raindrops are useful at certain times.  Pink chill focuses on a specific emotion.  Living the world beyond the horizon is not life.💕💕

   Attainment of the goal of life is ours.  Life is ours to live.  One does not know what is the real bond of life.  But in pragmatist knowledge, many such questions come easily.... like drops in that pool!!

        Where there are no constraints and no answers, a set of questions continues to form.  We see within ourselves the path of illusion in our struggle for no reason.  The unfulfilled goal of the law of life is now deeply embedded in the mind in conflict, and to avoid it, one has to confront the wounds with so much joy and so much confidence.💕

Then the stage of life is decorated with powders of different colors. To the person from whom the rules come his way, those rules may no longer have any meaning.  

         The only end of all questions is to live with satisfaction...!  Nature of Peace To live with contentment is to live, to live without worry is to live.  It is a fact that the constant churning of thoughts is wiped out after a period of time so don't give green to the tree called thought.  Let it dry from the roots.

          

In any season, because the bottom is formed drop by drop, and the path of the pyre is running in the form of anxiety with the questioning thought, and life tells us that the situation is so that the questions do not end anywhere, instead of going down the wrong addictive path, when we have to keep a strong minded attitude, why should we control our thoughts for a while.   In every person's life, sudden things happen.  A web of problems is woven only everyone has a different idea of ​​dealing with it.  They have the art of dealing with that problem in a particular way.  We have to acquire that art, for that we have to have confidence, patience and goals in life.💕💕

          

It is a fact that various problems of life arise only from overconfidence or underconfidence.  Although it is true that they make us stronger, those challenges sometimes come in unexpected situations and make us weaker.  We have our own confidence.  There is a strong determination.  Hard work is powerful because we reduce those problems one step at a time to the present situation.  We have potential but while creating new energy sometimes some things are neglected.💕💕💕

         To reach the pinnacle of success one works day and night.  Constantly we aim towards that goal but the prospect of failure diminishes confidence and leads light to darkness.  New moments are not ours..... New creations are not ours....Obstacles are many, turning...., steps...., still don't lose heart.

 We used to decide the direction of our dreams.  Because the appeal of the soul is not for others it is for us..!😂❤

Our struggle is a success story. 🌹 Our struggle is a 💔success story of failure.  So never miss the chance to live.  Don't give up on success because one thing is over today and it will be tomorrow prevents a bright future.   💕💕                No matter how many steps of failure, we are going to climb the steps of success one by one.  Because we have created an eternal flame by working hard.  The light of that flame is positive. 

               A positive flame always leads us to our goals.  So don't worry about life.  Because you never know when anxiety will turn into anger. Struggle is a part of the journey to success.  Let that part take root in you with confidence, enthusiasm and hard work.  Steps to Success Let the new dream take root under the pressure of reality.  As the old die..... Optimism on this path of life means a lot.💕💕💕💕

Apply on the face like a powder of new colors of life.  Bloom a little.  Flying wings are never trapped in a cage and life is full of challenges, so let the path of positive energy come to you in life.  Let innocent joy be on the face.

 Because the struggle of man is going on to survive in every sphere of life, social and non-social.

            The person in us is formed by certain behavior.  Life becomes very easy when one realizes this.   In every situation, the struggle is ongoing.  That struggle continues. People's way of expressing their thoughts is different.💕💕💕

.... It is our duty to try to be the same in the way of thinking of man in the way of living his life.   Choosing success-failure steps is not our goal because it is known that a work force is limited for a certain time but there is no such thing as success after failure success after failure steps which are man made.

          The cycle of nature runs like a circle and a circle is only a circle if it completes every time, so let positive thoughts in life, drop by drop, come in the way of living.  Keep negative energy away from you.  It is also so true that it does not happen but we have to ignore it and present the math of satisfaction in our life only then we will succeed in this journey of thoughts and plant a new tree of positive thoughts.💕💕💕💕💕💕

Life is for living......😂💕 not for ending.  May this story be with you every step of the way.  One by one tangles of thoughts imprison your mind and here a person loses the path of life so leave the tangles of thoughts behind in time and continue on the stage of life.

            Keep presenting the math of satisfaction.  Whatever the situation may be, keep dreaming of a bright future.  Because beyond the breath is not yours, leave the entanglement of thoughts somewhere inside the deep sea, let the inner mind live in the open environment.  Inspire to live.  Success is yours.  Everyone's approach to success is different..!❤

 ✍️©️®️Savita Suryakant Tukaram Lote

       Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

-----------------------------------------------------------------------------------------------💕💕💕💕💕💕

अस होत ना तुलाही!!

      अशा प्रेयसीची ही प्रेम कथा आहे, जी प्रेमात पडते आणि ती तिच्या प्रियकराकडून काय अपेक्षा करते...    ती हिशोब मांडते.                आताच्या क्षणापासून ते श्वासाच्या शेवटच्या क्षणापर्यंतचा आणि त्यानंतरचा. त्याच भाव विश्वातून ही कविता.शब्दात मांडण्याचा हा प्रयत्न.

     एक स्त्री तिचे अस्तित्व आणि तिचे प्रेम किती नाजूक धाग्यामध्ये गुंतलेले असते हे या कवितेतून सांगण्याचा हा प्रयत्न.

         कविता आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे.

धन्यवाद💕💕

**** अस होत ना तुलाही ****

हृदयाच्या आतल्या कप्प्याला 

आता तुझी सवय झाली आहे 

क्षणिक आठवणींची ओंजळ 

सुंदर शब्दाने सजली जाते 

मनात अस होत ना तुलाही 

माझा प्रवास माझे शब्द 

तुझ्यापर्यंतच तुझ्यासाठीच असतात 

तसेच तुझेही होत असेल ना 

भावना भिजविल्या जातात 

अस होत ना तुलाही 

आनंदाची झालर सुंदर 

नक्षीकामाने सजविली जाते 

हळव्या क्षणांना सांगावे वाटते 

उगाच उमटणाऱ्या आवेगाला 

नजरेचा बंद कपाटात ठेवावे वाटते 

अस होत ना तुलाही

हिशोब ठेवावा वाटतो सवयीप्रमाणे 

तुझ्या - माझ्या नात्यातला आठवणींचा 

कधी पश्चाताप झाला तर 

निराशेच्या सुरात का होईना 

सांगावा लागेल ठरलेल्या शब्दांना 

ओठांच्या साक्षीने कपाळावरच्या आट्या मोजाव्या वाटते 

अस होत ना तुलाही

दाटून येतात भावना आशावाद 

जागा ठेवावा तुझ्या गालावर आलेल्या 

सुरकुत्यांच्या साक्षीने देह नाजूक 

सरणावर हाताने ठेवावा वाटतो 

बहरलेल्या आठवणींना सोबत 

घेऊन जावेसे वाटते 

पाण्याच्या प्रवाहात 

अंतिम क्षण देतपर्यंत 

अस होत ना तुलाही

हृदयाच्या आतल्या कप्प्यात 

आता तुझी सवय झाली आहे 

आता तुझी सवय झाली

अस होत ना तुलाही!! 

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

******************************************************************************

चुकलेली वाट आपण होतो !

      कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. प्रियसी आपल्या मनातील भावना या शब्दात मांडत आहे, हे सत्य तिला पचवता येत नाही याच भावविश्वातून ही कविता...!💕

**** चुकलेली वाट आपण होतो ****

पाहिलेले सर्व स्वप्न सुंदर नसतात 

कधी ते वाट चुकलेला वळणासारखे संध्याकाळच्या काळोखा सारखे 

तर कधी सावली सारखे काळे असतात 

दडपण मात्र सतत असते 

गोळा केलेल्या गोंधळासारखे 

जगताना सतत ठेच लागावी 

असे स्वप्न असतात 

अडखडलेल्या पावलांनी संघर्षावर 

मात करेल व्यक्त होतो आपण 

पण त्याला कुठे कळते 

आपले सुंदर स्वप्न 

आपलेच दडलेले 

त्याला कुठे कळते आपले मन 

रक्तबंबाळ वेदनेने भरलेले असते 

तो तर इतकेच सांगत राहतो 

चुकून वळलो मी तुझ्याकडे 

चुकलेली वाट आपण होतो

हे मनाला समजावताना सुद्धा 

प्रेम कमी होत नाही 

डोळ्यातल्या समुद्राला आठवता येत नाही स्वप्नाच्या किनाऱ्यावर धावल्यामुळे 

मागे वळवता येत नाही 

वेळ गेलेली असते 

वेळ निरोपाची असते 

संध्याकाळच्या काळोखायच्या आधी 

रंगांच्या उधळण सारखे हरवलेली 

कुठेतरी मन त्या जुन्या आठवणीत 

त्या जुन्या आठवणीत 

चुकलेली वाट आपण होतो !

या शब्दासोबत 

या शब्दासोबत

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका.

--------------------------------------------------------------------------

       The poem is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.  Beloved is expressing her feelings in words, this poem is from the feeling that she cannot digest this truth...!💕

 *** We were the wrong way ***

 Not all dreams are beautiful 

 Sometimes it is like a lost turn, like the darkness of evening 

Sometimes they are as black as a shadow 

 But the pressure is constant 

 Like a collected mess 

 There should be constant stumbling   blocks while living 

 Such dreams exist 

 On the struggle with stumbling steps 

 We express that we will overcome 

 But he knows where 

 Your beautiful dream 

 Your own hidden 

 He knows where your mind is 

 Blood clots are full of pain 

 That's all he keeps saying 

 I accidentally turned to you 

 We were on the wrong path

 Even while explaining this to the   mind 

 Love never fails 

 The sea in the eye can't remember   For running on the shore of a dream 

 Cannot be reversed 

 Time has passed 

 It's time to say goodbye 

 Before dusk 

 Lost like a burst of colors 

 Somewhere in that old memory 

 In that old memory

 We missed the way!

 With this word

 With this word

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

        Aware of your arrival, your reaction is yes.  Do leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

--------------------------------------------------------------------------

ध्येय आपले असते

         *** ध्येय आपले असते ***

सोपा मार्ग निवडून आयुष्य पूर्ण होत नाही, त्यासाठी पायवाट संघर्षाचीच निवडावी लागते. ध्येय तर आपलेच असते. फक्त आपल्यासाठी असते. जिंकायचे की हरायचे हे वेळ ठरवते तरी पण आपण आपल्या ध्येयाच्या पाठीमागे हात धुऊन लागायचे. कारण ध्येय तर आपलेच असते. फरक पडत नाही तेव्हा जेव्हा आपण शिखरावर असतो किंवा तेव्हा आपण पायरीच्या सगळ्या खालच्या पायरीवर असतो. परत ध्येयच्या दिशेने जाण्यासाठी म्हणून ध्येय  आपले असते आपल्यासाठी असते. आपल्या भविष्यासाठी असते. आपल्या स्व जाणिवेसाठी असते. सोप काहीच नाही.... सोप काही असाव असे वाटत नाही.... सोप असेल ते आपल्या वाटेला येत नाही. हाच तर कर्माचा आणि नियतीचा खेळ आहे. तो मांडला जातो... लिहिल्या जातो ....नशिबाच्या रेषांवर..... हाताच्या तळहातावर.... म्हणून सोप काहीच नसते. ध्येय तितके आपले असते म्हणून प्रयत्न करत राहायचे. सोपा मार्ग आपला नाही या परिकल्पनेने!! कारण त्यासाठी आपण बनलेलेच नसतो. ध्येयाची किंमत मोठी मोजावी लागते. ध्येयाची किंमत मोठी असते म्हणून आरशातले प्रतिबिंब आपलेच असते.... इतरांचे नाही!! ध्येय आपलेच आहे म्हणून मार्गही आपलाच आहे. यश ही आपलेच आहे. यशोगाथाच्या कहाणीचा प्रत्येक शब्द आपलाच आहे.मार्ग सोपा कोणताच नाही म्हणून ध्येय आपले आहे..!❤

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

भाकर ( विद्रोही कविता )

          सुरुवातीपासूनच कवितेचा सुरा आक्रमक प्रवृत्तीचा आहे. बेधडक शब्दांची शब्दरचना आहे. ठळकपणे सांगायचे तर भाकर ही पोटाची भूक भागविते पण भाकरीसाठी सर्व काही चालू असते हा इतिहास आहे.

        टिचभर पोटासाठी अहंकाराच्या त्या उद्रेकालाही सहन करावे लागते कारण जीवन जगण्यासाठी भाकर महत्त्वाची आहे. ही भाकर फक्त पोट भरण्यापूर्तीच नाही तर या कवितेत भाकर हा शब्द विषमतेविरुद्ध समानतेची भाकर जगण्याची भाकर या संवेदनेतून आलेली आहे.        " मोकळा श्वासाची हळहळ म्हणजे भाकर खुल्या मोकळ्या प्रश्नांना विचारण्याची आत्मा स्वाभिमान म्हणजे भाकर."याच भावविश्वातून याच विचार मंथनातून ही कविता. सरळ साध्या शब्दात मांडण्याचा हा प्रयत्न काही चुका असल्यास नक्की कळवा.

           आवडलास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्या सुधारल्या जातील, त्यावर संशोधन केल्या जाईल.

❤❤❤ धन्यवाद❤❤❤

**** भाकर ****

खरतर भाकर पोटाची भूक 

भागवीते पण आता भाकरी 

पळवण्याची शर्यत लागली आहे 

आरपार सगळ्यांच्या 

कुणी ना कुणी पळवीत आहे 

कायमस्वरूपी पळवता येईल 

या हिशोबाने  

सहन करायचे सोडले तर 

कुठे कुणाच काही अडत नाही 

आग पोटाची काही थांबत नाही  

भ्याड संस्कृतीची पेरलेल्या नशिबाची 

शिव्या शाप देणाऱ्या चेहऱ्याची 

भाकरी माझी आहे 

हुकूमशाहीची नाही 

लढा- चिंतन माझा आहे 

दहशतवाद पुन्हा चालू आहे 

उद्याच्या दिवसाची खिडकी 

पोटभर भाकरीने पूर्ण होईल 

या आशावादाने 

मी जतन करत आहोत 

तो सर्व खेळ जो परंपरेने जतन केला 

पोटाची वेदना शमविण्यासाठी 

दगडाची आवश्यकता नाही 

मानवाच्या छताला सोन्याचा कळसाची 

गरज नाही वास्तविक विचार 

पोटभर भाकरी देते 

तुटलेल्या मनालाही 

समाधानी मनालाही 

ऊन सावलीच्या खेळातही

क्रांतीची मशाल पेटवत आहे 

समानतेच्या भाकरीला 

सांस्कृतिक चिखलात 

भाकरीला काही महत्त्व नाही 

परंपरेच्या चिखलात 

भाकरीला काहीही महत्त्व नाही 

प्रसादाच्या चिमूटभर साखरेला 

अध्यात्माच्या रंगात 

काही महत्त्व नाही 

डोळे मिटावे तशी भाकर डोळा समोर 

ते भुकेल्या पोटाला 

पण नुसत्या भाकरीने पोट भरत नाही 

नुसत्या भाकरीने जगता येत नाही 

नितांत कष्ट करून कमवावी लागते 

भाकर वनवासही निराशेच्या गर्दीत 

किंचाळी मात्र भाकरीसाठीच  

उपेक्षित पोटाला 

भुकेला आसुसलेल्या मनाला 

पेटलेल्या वस्त्या भाकरी शोधत नाही    अस्तित्वाचा खेळात  

नुसत्या भाकरीने पोट भरत नाही 

भाकर देण्यासाठी 

भाडखायांना हरामखोरांनो  

रूढीचा अडगळीत बाजार मांडता 

विजलेल्या भाकरीला 

पाण्यात बुडवून 

मुक्त विचारांची नव्याराखेवर 

चारचौघात 

विषमतेची भाषा करतात 

उध्वस्त सांस्कृतिक परंपरेची 

प्रगतीची वाट संपवण्याची  

पण एक लक्षात ठेवा 

भाकरी प्रत्येकांची वेगवेगळी  

विद्रोहाची भाकरी क्रांतीची 

ललकारीची 

सुटलेल्या तोडलेल्या चळवळीला 

पेटायला वेळ लागणार नाही 

कारण चळवळ अजून शांत आहे 

तक्रार तेव्हा करू नका  

आम्ही आमच्या भाकरीसाठी परत 

निळा झेंडाची रांगोळी काढणार आहोत 

काढत आहोत 

जगल्याशिवाय पेटल्याशिवाय 

भाकरी मिळत नाही हे सत्य आता 

एका क्रांतीने एका विद्रोहने 

आमच्यापर्यंत आले 

म्हणून भाकरी हा माझा हक्क  

माझा अधिकार आहे 

भाकरी हे माझे जीवन आहे 

वास्तवतेच्या जगामध्ये व्यर्थ विचारांना 

भाकरी विचारत नाही 

कारण परतीची कोणतीच मातीची 

वाट खुली ठेवली नाही 

भाकरी अजून जिवंत आहे 

परिवर्तनाची क्रांतीची 

समानतेची स्वातंत्र्याची 

नव्या संस्कृतीची 

आधुनिकतेची 

विकासाची 

सांस्कृतिक परंपरेची 

भाकरी अजूनही आमच्या सोबत  

पुस्तकाच्या साक्षीने  

क्रांती नसलेल्या चळवळीसोबत 

मुक्त विचारांच्या 

नव्या स्फोटक विचारांसोबत 

भाकरी अजून ही जीवंत आहे

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

        From the very beginning, the tone of the poem is aggressive.  Fearless words have a vocabulary.  To put it plainly, bread satisfies the hunger of the stomach but history goes on for bread.

      Even that outburst of ego has to be endured for a full stomach because bread is important for living.  This bread is not only for filling the stomach but in this poem the word bread comes from the sense of bread of equality bread of life against inequality.  "The breath of free breath is bread. 

       The spirit of asking open questions is self-respect."  Please let me know if there are any mistakes in this attempt to put it in simple words.

       Don't forget to like and share.  The poem is handwritten and composed.  If there are any mistakes, please let me know in the comment box.  They will be improved, researched.

 ❤❤❤ Thank you❤❤❤

*** bread ****

 In fact, the hunger of the bread stomach

 Bhagaveeta but now bread

 The race is on

 Across all

 Someone is on the run

 Can be run forever

 By this calculation

 If left to endure

 Where no one interferes

 There is no stopping the fire in the stomach

 The sown fate of a cowardly culture

 A face that curses

 The bread is mine

 Not a dictatorship

 The struggle is mine

 Terrorism is on again

 Tomorrow's window

 A full stomach will be filled with bread

 With this optimism

 I'm saving

 All that sport that tradition preserves

 To relieve stomach pain

 No stone required

 The roof of the human being is a golden peak

 No real thought needed

 Gives full bread

 Even a broken heart

 Satisfied mind too

 Even in the play of sun and shade

 Lighting the torch of revolution

 To the bread of equality

 In the cultural mire

 Bread is not important

 In the mud of tradition

 Bread is of no importance

 A pinch of sugar for Prasad

 In the color of spirituality

 No importance

Bread in front of the eyes as if to wipe the eyes

 To the hungry stomach

 But just bread does not fill the stomach

 One cannot live by bread alone

 You have to work hard to earn

 Bhakar Vanwas also in the crowd of despair

 Screaming but only for bread

 A neglected stomach

 To the hungry heart

 Burning ghettos are not looking for bread in the game of survival

 Just bread does not fill the stomach

 to give bread

 Mercenary bastards

 Presenting a traditional market stall

 Burnt bread

 Immersed in water

 On the renaissance of free thinking

 Four quarters

 They speak the language of inequality

 A ruined cultural tradition

 To end the wait for progress

 But remember one thing

 Everyone's bread is different

 The bread of revolt is revolution

 Provocative

 To the broken movement that   escaped

 It will not take long to burn

 Because the movement is still quiet

 Don't complain then

 We return for our bread

 We are going to draw a blue flag   rangoli

 Removing

 Without living without burning

 Now the truth is that there is no bread

 A revolution a rebellion

 came to us

 So bread is my right

 I have the right

 Bread is my life

 To vain thoughts in the world of   reality

 Does not ask for bread

 Because of the return of any soil

 The path is not left open

 Bread is still alive

 A revolution of transformation

 Freedom of equality

 A new culture

 of modernity

 of development

 of cultural tradition

 Bread is still with us

 By the testimony of the book

 With a non-revolutionary movement

 of free thought

 With new explosive ideas

 Bread is still alive

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

           The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

         If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

 

झाड (विद्रोही कविता)

           झाड हा शब्द त्या भावनेला समर्पित आहे.  तेथे विद्रोहाची भाषा नाही ते झाड संवेदनशील आहे. नाजूक, कमजोर, वंचित, दलित,अविकसित आहे.

        शिक्षणामुळे त्यांच्यामध्ये अस्मिता जागी झालेली आहे. विचारांचे कुंपण तुटलेले आहे. ढोंगी स्वार्थी प्रवृत्तीची चीड येते. परिवर्तनाच्या नावाखाली जुनी संस्कृतीचा प्रकाशअंधार नवीन आधुनिकतेला देऊ पाहत आहे पण आम्ही तो अंधार ते संवेदनशील झाडाला विकासाच्या आणि माणुसकीचे फळ येणार आहे.

       ही आशा या कवितेत सांगण्याचा हा प्रयत्न...! याच विचारमंथनातून ही कविता. विद्रोह शांत आहे पण मनाला विचार करणार आहे.

           सूर्य तळपत आहे पण संवेदनशील माणूस त्याला पाणी देत आहे. शांत होण्यासाठी!! कारण प्रगतीची वाट अजूनही त्यांच्यापर्यंत आहे. अनादी अनंत काळापासून नसलेली.

       या झाडाला फळ शांतीचे येणार आहे.  आशावाद "झाड", या कवितेत लिहिण्याचा हा थोडा फार प्रयत्न...!

        आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा धन्यवाद...!!💕

      **** झाड ****

श्वासात अडकलेला माझा श्वास 

आता सोपे नाही 

जगणे माणुसकीच्या 

पुरुषार्थामध्ये आता 

संवेदनशील सामान्य माणसाच्या 

झाडाचा खेळ मांडला आहे 

नीचव्यवस्थेने

झिरपत चाललेल्या क्रांतीची आग 

विद्रोहाला राक्षसी परंपरेचे जतन 

करीत विकासाचे वतन करीत आहे 

लिहिता येत नाही 

त्या विकासाची भाषा कारण 

तो दिसत नाही 

वनवा होतो लढण्याचा 

पण अडकला आहे अति 

संवेदनशील माणसाचा 

झाडाचा खेळ मांडला आहे 

नवीन कर्मकांठाने

मुलतत्ववादी व्यवस्थेवर आघात 

करता येत नाही 

संवेदनशील मानसिकतेला 

पळविले जाऊ शकत नाही 

पहाड कितीही कणखर असला 

तरी मन मात्र हळव असत 

गडद होत चाललेले प्रारब्ध 

झुंडशाही मानसिकतेसमोर हतबल होत संवेदनशील माणसाच्या 

झाडाचा खेळ मांडला  

वैदिक संस्कृतीने परत

बेंबीच्या देठापासून उगवलेला 

आवाज ओठांपर्यंत येतच नाही 

वारसा सांस्कृतिक धडपडीचा 

माणूस होण्याचा 

जे जे लिहिता येईल 

जे जे उच्चारता येईल 

जे जे सांगता येईल 

ते लपून छपून नरटीचा घोट 

घेत उगवलेल्या रानात हिरवळीसारखे 

संवेदनशील माणसाच्या 

झाडाच्या खेळालाही पालवी फुटेल 

समाधानाचे माणूस होण्याचे

शोषक व्यवस्थेच्या 

अंतर्बाह्य परिवर्तनासाठी 

हातात पेन पेन्सिल घेऊन 

पुस्तकाच्या साक्षीने 

क्रांतीच्या रक्ताचा थेंबही नसताना 

संवेदीशील माणसाच्या 

झाडाला फळ येईल 

शांतीचे अहिंसेचे 

माणुसकीचे

विकासाचे 

बुलंद प्रगतीचे...!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

कवितेचे शीर्षक :- " झाड "

काव्यसंग्रह :-  " थेंब विद्रोहाचा "

               संपला आहे माझ्यातला

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

The word tree is dedicated to that spirit.  There is no language of rebellion, the tree is sensitive.  Fragile, weak, deprived, Dalit, underdeveloped.

 Due to education, identity has been created in them.  The fence of thought is broken.  Hypocritical selfishness is frowned upon.  In the name of transformation, the old culture is trying to give the light and darkness to the new modernity, but we will turn that darkness into a sensitive tree that will bear the fruit of development and humanity.

 This attempt to convey this hope in this poem...!  This poem is from this brainstorming.  Rebellion is quiet but mind-blowing.

 The sun is burning but the sensitive man is giving it water.  To calm down!!  Because progress is still waiting for them.  Immortal non-eternal.

 This tree will bear the fruit of peace.  Optimism "tree", this is a bit too much effort to write in this poem...!

 Don't forget to like and share if you like.  The poem is handwritten and composed.  If there are any mistakes please let me know in the comment box thanks...!!💕

**** tree ****

 My breath caught in my breath

 Not easy anymore

 Survival of humanity

 Now in Purushartha

 of sensitive common man

 A tree game is presented

 In a low order

 The fire of a seeping revolution

 Preservation of demonic tradition to rebellion

 Doing development

 Can't write

 Because of the language of that development

 It does not appear

 There is a desire to fight

 But is stuck too

 of a sensitive person

 A tree game is presented

 With new rituals

 A blow to the fundamentalist system

 can't be done

 A sensitive mind

 Cannot be run away

 No matter how hard the mountain is

 However, the mind was sensitive

 Darkening prolapse

 A sensitive person becoming despondent in front of herd mentality

 Introduced tree game

 Back with Vedic culture

 Sprung from the stems of bembi

 The sound does not reach the lips

 Heritage Cultural Struggle

 To be human

 Whatever can be written

 Whatever can be pronounced

 What can be said

 It is hidden and hidden

 Like green grass in a wild forest

 A sensitive person

 Even the game of the tree will break

 To be a man of contentment

 of the absorbent system

 For internal transformation

 

 With pen and pencil in hand

 By the testimony of the book

 Without even a drop of revolutionary   blood

 Of a sensitive man

 The tree will bear fruit

 Peace and non-violence

 of humanity

 of development

 High progress...!!

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

       The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

अंगण (विद्रोही कविता)

      कविता नव्या जाणिवेतून निर्माण झाली आहे. मनात खदखदत असलेली एक भावना क्रांतीच्या बदलत्या संदर्भात आणि नवीन जागृती आपल्यामध्ये निर्माण व्हावी. आत्म जाणीव निर्माण व्हावी. या विचार मंथनातून कवितेचा उगम झालेला आहे. 

      मला माझ्या हक्काचा अंगण हवा आहे. कारण अंगण घरातील विचारांचे प्रतिक असते. अंगण आठवणीचा उजाळा असतो. अंगण सुखदुःखाचे सोबती असते. म्हणून मला माझ अंगण हवा आहे.... जे वेगवेगळ्या विचारांमुळे वेगवेगळ्या वाटेवर गेले आहे. वेगवेगळ्या वाटेवर चळवळ चालू ठेवत आहे ही चळवळ एकत्रित यावी त्या चळवळीला त्या एकत्रित चळवळीला "अंगण"= हा शब्द संबोधला आहे.

       कविता आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. 

        काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. धन्यवाद !!!!!!❤💕

*** अंगण  ***

अजूनही शोधता आले नाही 

अंगण माझे माझ्याच पानवट्यात

शोधता शोधता पृथ्वीचे अनंत फेऱ्या  

वाट पाहतच राहिले 

दलदलीत स्वतःच्या अंगणाची 

का कुणास ठाऊक. ?

का कुणास गृहीत धरावे माहित नाही ..?

पण अंगण हवे होते 

माझे स्वतःचे 

माझ्या हक्काचे 

माझ्या विचारांचे 

माझ्या जळजळीत स्वभावाचे 

अप्रत्यक्ष प्रत्यक्ष बसता येईल 

असे अंगण हवे होते !!

आठवणी आणि आठवणीच्या बाहेर 

अर्धवट चाललेल्या या वास्तवाला 

आता अंगण हवे आहे 

हक्काचे नव्या युगाचे 

अंगणातील आभाळ आपले असावे 

जमेल तेवढे पण हक्काचे 

नरडीचा घोट घ्यावा 

इतकी अमानुष वागणूक नको आहे 

उसळलेल्या आगीत 

आता जळायचे नाही आहे 

तर शांत व्हायचे आहे 

विद्रोहाच्या ठिणगीची आग 

आता आपल्याच अंगणात

मुळाच्या सुरुवातीपासून आता खोल 

मनावर वास्तवतेचे लेबल नको 

मोकळ्या श्वासाची अपेक्षा तेवढी मात्र 

त्या उन्हात हामी हवी  

असे किती दिवस जाईल 

हीच अपेक्षा ठेवून 

असे किती दिवस जातील 

हीच अपेक्षा ठेवून 

दिशा पूर्ण होण्याच्या भीतीने 

माझी भूक आता 

माझ्या उन्हाची आहे 

कायमची 

उगवलेल्या भिंतीच्या आडोशाला 

गवताच रान होऊ शकत नाही 

दबलेल्या आवाजाला मोकळेपणाची 

वाट देऊ शकत नाही 

तुटलेल्या वास्तवाला नवीन अर्थात 

गुंफू देत नाही चीड खूप आहे 

बंदिस्तव्यवस्थेची.... 

बंदिस्त व्यवस्थेकडे चालणाऱ्या शब्दांची 

हसावे कि रडावे या उलट 

तपासणीकडे जाताना 

अंगण हक्काचे हवे हे मात्र 

मनात ठसून भरले आहे  

खिल्ली उडवावी इतकी अस्मिता 

संपली नाही आमची  

जीवनाचा संघर्षमय प्रवास चालूच  

आहे शांततेत म्हणून 

मला माझ्या हक्काच अंगण हव 

थोडीच शब्दांची रांगोळी 

सजवता येते मला 

शब्दांना भावनेत गुंफायचे मला 

पण माझ्या हक्काच्या अंगणासाठी 

माझ्या डोळ्यांच्या अश्रूंसाठी

शब्द मला सापडत नाही 

कारण मला माझ्या हक्काचे 

अंगण हवे आहे 

विद्रोहाच्या पायरीवर चालताना 

उलगडत नाही शब्द आता 

झगडता येत नाही शब्दांबरोबर 

भांडता येत नाही शब्दांबरोबर 

आता शब्द अपुरे पडत आहे 

कंठ दाटला आहे 

परत गप्पाटप्पांच्या या माझ्या 

शब्दांच्या रांगोळी 

आता जुने दिवस 

हृदयाच्या कप्प्यात कुठेतरी 

गणिताचा हिशोब मांडत आहे 

कारण मला माझ्या हक्काचे 

अंगण हवे आहे 

पोत पोत भरलेले आठवणीने 

हसऱ्या मोकळा केसांचा गुंता 

आता माझ्या हक्काच्या अंगणात 

काढायचा आहे 

कारण प्रस्थापित व्यवस्था शृंगाराला 

लैंगिकतेचे वळण देते 

उभ्या आयुष्यात जपलेली प्रतिमा 

आता बदलायची भाषा करते 

म्हणून आता माझे स्वतःचे 

अंगण हवे आहे 

उगाच गुरफडते मी त्या शृंगार 

मनोरंजनात्मक कवितेकडे 

पण त्यासोबत मनात 

कुठेतरी हक्काचं अंगण हवे आहे 

अस्तित्व जपणारे जिवंत

 

समाजव्यवस्था बदलेल 

या भीतीने 

पायाखालची जमीन सरकेल 

या भीतीने 

सर्व आता खूपने स्वार्थीपणा 

बाजूला ठेवावा वाटतो 

विविध रंगांच्या बाजारात 

आता आपले स्वतःचे अंगण 

शोधावे वाटते 

समाधीस्थ होईपर्यंत 

खांद्यावर हक्काचे अंगण 

हवे आहे 

जे उच्चारता येत नाही 

जे लिहिता येत नाही 

जे चैतन्यमय आहे 

जे आपले आहे 

कपाळाच्या उगवलेल्या शिक्यावर 

आता माणुसकीचे 

अंगण हवे आहे 

आता विभागून गेलेल्या दुःखाचा 

एकत्रितपणा करावा लागेल 

स्वार्थीपणाची गुंफण आता 

हक्काच्या अंगणासाठी विसरावा लागेल पळविलेल्या स्वप्नांना  

पळवत असलेल्या स्वप्नांना 

मिळविण्यासाठी, समोरच्या भविष्यासाठी  अंगण हवे आहे हक्काचे 

खिडकीच्या आत बसून 

हिरवळीचा आनंद घ्यायचा आहे 

प्राचीन सभ्यतेची 

संकल्पना व्याख्या ध्येय 

विसरायची आहे 

संवेदनशील मायेची उब आता 

फक्त माझ्या अंगणातच मिळेल 

म्हणून मला माझ स्वतःचं 

अंगण हवे आहे !!❤😂

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

         Poetry is born out of new awareness.  A feeling that stirs in the mind in the changing context of the revolution and a new awareness should arise in us.  Self awareness should be created.  Poetry is born out of this churning of thoughts.

 I want my rightful yard.  Because the yard is a symbol of thoughts in the house.  The yard is a source of memories.  A yard is a companion of happiness.  So I want my yard....which has gone on different paths due to different thoughts.  The movement which is continuing the movement on different paths should come together.

 If you like the poem, don't forget to like and share.  The poem is handwritten and composed.

 If there are any mistakes, please let me know in the comment box.  Thank you!!!!!!❤💕

 *** Courtyard ***

 Still not found

 My yard in my own yard

 Endless rounds of the earth in search

 Kept waiting

 Own backyard in the swamp

 Who knows why.  ?

 Don't know why someone should assume..?

 But wanted a yard

 my own

 of my right

 of my thoughts

 Of my fiery temper

 Indirect can sit directly

 Wanted a yard like this!!

 Memories and out of memory

 This partial reality

 Now I want a yard

 A new era of rights

 The sky in the courtyard should be yours

 As much as possible but rightfully so

 Take a sip of Nardi

 Do not want such inhumane treatment

 In the raging fire

 Don't burn anymore

 So I want to be calm

 The fire of the spark of rebellion

 Now in your own backyard

 Now deep from the beginning of the root

 Do not label the mind with reality

 However, the expectation of a free breath

 We need you in that sun

 How long will this last?

 Hoping for the same

 How many days will this go?

 Hoping for the same

 Afraid to complete direction

 I'm hungry now

 It's my summer

 Forever

 Against the rising wall

 Grass alone cannot become wild

 Freedom to suppressed voices

 can't wait

 A new meaning to a broken reality

 Gumfu does not give a lot of   annoyance

 Confinement...

 Words that lead to a closed system

 The opposite of whether to laugh or cry

 On the way to inspection

 However, the need for a yard is right

 It is full of memories

 An identity so derisive

 Ours is not over

 The struggle of life continues

 As is in peace

 I want a yard of my own

 A little rangoli of words

 I can decorate

 I feel the words

 But for my rightful yard

 For the tears in my eyes

 I can't find the words

 Because I deserve my rights

 Need a yard

 Walking the steps of rebellion

 Words do not unfold now

 Can't fight with words

 Can't fight with words

 Now words are not enough

 Throat is tight

 Come back to gossip

 Rangoli of words

 Now the old days

 Somewhere in the pocket of the heart

 Calculating the math

 Because I deserve my rights

 Need a yard

 The texture is full of memories

 A loose tangle of smiling hair

 Now in my rightful yard

 want to remove

 Because the established system is   embellished

 Gives a twist to sexuality

 An image preserved in vertical life

 Now the language to change does

 So now my own

 Need a yard

 I'm so enraptured by that beauty

 Toward an entertaining poem

 But with that in mind

 Need a yard somewhere

 Alive who preserves existence

 Social order will change

 In fear of this

 The ground will slide under the feet

 In fear of this

 All too selfish now

 I want to keep it aside

 Different colors in the market

 Now your own backyard

 Want to find out

 until the samadhi

 Right yard on the shoulder

 want to

 which cannot be pronounced

 which cannot be written

 Which is lively

 which is yours

 On the ridge of the forehead

 Now for humanity

 Need a yard

 Of sorrow now divided

 You have to be united

 The tangle of selfishness now

 We have to forget the lost dreams for the yard of right

 To dreams that run away

 To get, the front yard needs the right to the future

 Sitting inside the window

 We want to enjoy the greenery

 of ancient civilizations

 Concept Definition Goal

 want to forget

 The warmth of sensitive Maya now

 Available only in my yard

 So I have my own

 Need a patio !!❤😂

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

 

जंजाळ (विद्रोही कविता)

      कविता ही माझ्या मनातील माझ्या विचारमंथनाचे  माझ्या स्वार्थ स्वभावातील दर्शन कवितेत होते. कारण मी संधी साधू झाली आहे. त्यामुळे मला ही बंदिस्त व्यवस्था दिसत नाही.  कोणत्याही दगडावर चढायला तयार आहे.

             ........ पण एक स्वाभिमानी विद्रोही भाषा बोलणारी कवियत्री मात्र अशा कोणत्याही दगडावर चढायला तयार नाही कारण तिचा बाप लिहून गेला आहे," संविधान". संविधानाची भाषा.... माणुसकीची भाषा..... आणि बुद्ध धम्म देऊन..!❤😂

           याच विचारमंथनाच्या जंजाळातून ही कविता साकार झाली.

              आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा...!

  💕💕💕💕😂धन्यवाद..!!😂 💕💕💕💕

*** जंजाळ ***

गुलामाच्या मर्जीने वागला तर 

तू संधी साधू असे तू 

वेळेच्या चक्रासोबत चालशील 

पण तुझी पिढी अंधारात जाईल 

इतक मात्र मनाचाकप्पात बांधून ठेव 

त्यावेळी प्रहार हा नियतीचा असेल 

त्यावेळी प्रहार हा तुझ्यासारख्या 

हरामखोर संधी साधू मानसिकतेचा 

असेल असे समजू नको 

कारण रेड्याची भाषा समजत नाही 

छळलेला वेदना वेदनेची वेदना 

आम्ही विसरू नाही 

तुला वाटते मी कसा 

डोंगरातल्या वेलीसारखा 

कोणत्याही दगडावर चढेल 

चढत राहील पण 

असे समजू नको 

आकाश ठेंगणे आहे 

विमानात बसल्यावर 

तुझ्यासारख्या संधी साधू लोकांना 

आता काडीचीही किंमत देत नाही 

तू बस फुलांच्या गादीवर 

मऊशार गालीच्यावर पण 

तुझा शेवट तर 

पंचशीलानेच होणार आहे 

हे लक्षात ठेव 

विद्रोहाची भाषा आता बदलली 

फक्त फाटलेले नशीब आमचे नाही 

तर फाटलेले नशीब तुझेही  

जळजळत्या निखाऱ्यावर 

तुलाही जायचे आहे  

मलाही जायचे आहे 

म्हणून ठिगळे लावत बसू नको 

जागोजागी फाटले आहे 

आणि ते आम्हाला दिसत आहे 

प्रस्थापित समाजव्यवस्था बंदिस्त समाजव्यवस्था 

एकटा घरट्यात राहू शकत नाही 

गणिताचा हिशोब शून्य शिवाय होत नाही अति फाटलेले कधी शिवता येत नाही 

मोडलेल्या सर्व घरट्यांना 

आता शेणा मातीचे करता येत नाही 

आता आम्ही समजदार झालो आहोत  

आता आमच्या विद्रोहाची भाषा बदललेली  जिंकणारे सर्वच विजेता असे नाही 

हसणाऱ्या चेहऱ्यावर सर्व 

अलबेल असेही नाही 

निमित्त मात्र तू होऊ नको

तुझ्या विध्वंसाचा 

तुझ्या समाजाचा 

कर्तव्यनिष्ठ व्यक्ती म्हणून 

तुझ्या खांद्यावर जबाबदारी आहे 

कारण आम्ही तुला हक्क दिला आहे 

तिथे बसण्याचा 

म्हणून मुखवटा लावून 

आमची फसवणूक करू नको ❤

दोष तुझाच असेल 

असे म्हणणार नाही 

कारण जबाबदारी कुणाच्या 

पानात वाढावी हे त्यावेळी 

आम्हाला कळले नाही 

म्हणून धारदार शब्दांच्या 

खोचक शब्दांसोबत 

आता जबाबदारी तुझ्याकडून 

काढून घ्यावीशी वाटते  

माझ्या जुन्या डायरीचे पाने 

अजूनही ताजेतवाने आहे 

तुझ्या सावलीतला प्रत्येक क्षण 

आता आस्वान सोबत ताज आहे 

कारण जखमा कधीच भरला नाही 

तू कधी भरूच दिला नाही 

समाजाचा सहप्रवास आता 

शून्याकडे जाऊ पाहत आहे 

अस पिंजऱ्यातला व्यक्ती सांगतो आहे 

खुणावतो आहे 

पण त्याला माहित आहे  

पिंजरातला व्यक्ती हा कधीही 

काहीही बदलू शकत नाही 

चक्र युगाच्या अग्नीतून 

विद्रोहाचा वर्तुळ पूर्ण झाले आहे 

वर्तुळाला स्पर्श करतात 

तुझ्या पिंजराचा तुझ्या विश्वासातल्या 

त्या प्रत्येक माणसाचा 

जिथे चिखल आहे 💔💔

बंदिस्त विचारसरणीचा 

मनुवादी विचारसरणीचा 

पडदा आड चालू असलेल्या 

नाटकाला आता पूर्णविराम द्यावा 

लागेल कारण गळ्याभोवती येऊ पाहत असलेल्या हाताला

त्याच्याही नकळत अडगडीच्या खोली 

निर्जीव वस्तू सारखा जखमान 

सोबत ठेवावा लागेल 

सूटबुटातला माणूस 

आता निर्जीव नाही उगवणाऱ्या 

प्रत्येक आवाज त्यांचा श्वास आहे 

अंधाराच्या गर्दीतून 

नदीच्या शांत प्रवासासारखा 

तो सोबत आहे निश्चय मनाने 

ठाम मनाने म्हणून 

आम्ही घाबरत नाही 

कोणत्याही  जंजाळाला 

कोणत्याही दगडाला 

कोणत्याही अंगात आलेल्या 

अस्तित्वहीन प्रश्नांना 

कुठलाही विटंबळेला 

कुठल्याही बाटलबंदव्यवस्थेला 

आम्ही ओव्या गातो माणुसकीच्या 

आमचा जंजाळ माणुसकीचा 

उगवत्या ताऱ्यांसोबत 

उगवत्या सूर्यासोबत 

आमचा जंजाळ माणुसकी पळविलेल्या 

त्या प्रत्येक किनाऱ्यासोबत 

जिथे ओरडतो माणुसकीची हाक 

येते म्हणून शोधत नाही 

सुटा बुटातला माणूस पडदाआड

असलेल्या व्यवस्थेकडे 

जखडून ठेवत नाही स्वतःचे 

स्वातंत्र्य जपून ठेवत नाही 

आठवणींच्या जखमा 

जकडून ठेवत नाही 

अडगडीत पडलेल्या त्या रस्त्याला 

कारण आम्ही त्या जंजाळातून 

विद्रोही भाषेने शिक्षणाने बाहेर आलो 

म्हणून चपलीची किंमत नसलेल्या 

संधी साधू आमच्याच लोकांना 

आम्ही अडगडीत ठेवत आहोत 

कारण त्याच्याही शेवटच्या प्रवासाला पंचशीलाचीच तरतूत झाली आहे 

त्याने कितीही पोसले चले असेल 

तरी बेंबीच्या देठापासून आम्ही 

त्या जंजाळाचे भक्त नाही 

आमचा जंजाळ फक्त  

आमचा विद्रोह आहे 

शूरवीरांच्या 

थेंब विद्रोहाचा संपला 

पण त्याला  जंजाळच्या 

भाषेत उत्तर देणार आहोत 

वादळापूर्वीची शांतता म्हणू नका 

क्रांतीची भाषा 

आमचा बाप लिहून  गेला  

उज्वलभविष्याचे रंगमंच सजवून 

जंजाळाला बंदिस्त भाषेत 

बंद करून गेला !!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

कवितेचे शीर्षक :- जंजाळ

काव्यसंग्रह :-  " थेंब विद्रोहाचा "

               संपला आहे माझ्यातला

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

       Poetry is the reflection of my thoughts in my mind in my selfish nature.  Because I am an opportunist.  So I don't see this closed system.  Ready to climb any rock.

 ........ But a self-respecting rebellious language-speaking poetess is not ready to climb any such stone as her father has written, "Constitution".  The language of the constitution.... the language of humanity..... and by giving the Buddha Dhamma..!❤😂

 This poem was realized out of this brainstorming.

 Don't forget to like and share if you like.  The poem is handwritten and composed.  If there are mistakes, please let me know in the comment box...!

 💕💕💕💕😂Thank you..!!😂 💕💕💕💕

 *** mess ***

 If acted according to the favor of the slave

 You will seize the opportunity

 You will move with the cycle of time

 But your generation will go into darkness

 Keep this much in your mind

 At that time the strike will be destiny

 At that time Prahar is like you

 A bastard mentality of an opportunistic monk

 Don't think it will be

 Because Redya's language is not understood

 Tortured pain pain pain

 We will not forget

 How do you think I am?

 Like a mountain vine

 Will climb any rock

 It will continue to rise

 Don't think so

 The sky is full

 Upon boarding the plane

 Opportunities for people like you

 Now he does not even pay the price of a stick

 You sit on the mattress of flowers

 Even on a soft carpet

 That's the end of you

 It will happen on Panchsheela itself

 Remember this

 The language of rebellion has now changed

 Only torn fates are not ours

 So your fate is torn

 On burning coals

 You want to go too

 I want to go too

 So, don't sit and wait

 It is torn in places

 And we see it

Established social order Closed society

 Can't stay in a nest alone

 Mathematics cannot be calculated without zero

 To all broken nests

 Now dung cannot be made of soil

 Now we are wiser

 Now that the language of our rebellion has changed, not all conquerors are conquerors

 All on a smiling face

 Not even Albel

 Don't be an excuse

 of your destruction

 of your society

 As a conscientious person

 The responsibility is on your shoulders

 Because we have given you the right

 To sit there

 So wearing a mask

 Don't cheat us 

It will be your fault

 Won't say that

 Because whose responsibility is it

 At that time it should grow into a leaf

 We didn't know

 So sharp words

 With harsh words

 Now the responsibility is from you

 I want to take it away

 Pages from my old diary

 Still refreshing

 Every moment in your shadow

 Now the Taj is with Aswan

 Because the wound never healed

 You never gave up

 Community travel now

 Looking towards zero

 So says the person in the cage

 is marking

 But he knows

 The person in the cage is never

 Nothing can change

 From the Fire of the Chakra Yuga

 The circle of rebellion is complete

 touches the circle

 In your cage of your faith

 Of every man

 Where there is mud 

 

 Closed minded

 Humanist ideology

 Running behind the curtain

 The drama must stop now

 Because of the hand trying to come around the neck

 Unbeknownst to him, the room is hidden

 Wounded like an inanimate object

 Have to keep it with you

 The man in the suit

 No more lifeless sprouting

 Every sound is their breath

 Through the crowd of darkness

 Like a peaceful river cruise

 He is with a determined mind

 As a strong mind

 We are not afraid

 to any conflict

 Any stone

 In any body

 to non-existent questions

 Any vitambale

 Any bottleneck system

 We sing about humanity

 Our struggle is humanity

 With the rising stars

 with the rising sun

 Run away from our wretched humanity

 Along each of those shores

 Where cries out the call of humanity

 Not looking as it comes

 The shoeless man behind the scenes

 to the existing system

 It does not hold its own

 Freedom does not preserve

 Wounds of memories

 Does not hold

 To that road that is blocked

 Because we are from that mess

 The rebel came out with education in   language

 So the shoes are worthless

 Give opportunity to our own people

 We are holding back

 Because Panchsheela has been   prepared for his last journey too

 No matter how much he ate

 But we from the stem of Bembi

 Not a devotee of that mess

 Just our mess

 Ours is rebellion

 of knights

 The drop ended the mutiny

 But he was troubled

 We will answer in language

 Don't call it the calm before the storm

 The language of revolution

 Our father wrote and went

 By decorating the stage of a bright future

 Janjala in closed language

 Closed !!

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

          The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

      If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

    

-------------------------------------------------------------------------      

**** प्रवाह **** (विद्रोही कविता)

       दलित साहित्य हे वेदनेचे साहित्य आहे हे आपले साहित्य आहे पानगळ आपलीच आहे म्हणून पालवी ही आपलीच असेल या मताची मी आहे याच मतप्रवाह वर ही कविता.

        कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा..!! धन्यवाद💕

**** प्रवाह ****

क्षणभराच्या प्रवाहासाठी नवीन साज 

चढविला आहे शब्दांवर 

निराशेच्या संकेत आशेचे गोड 

बोल मनी येत आहे 

संध्याची आकाशातील रांगोळी 

आता दिशाभूल करीत आहे 

असे मनी वाटून जाते 

कारण प्रत्येक फांदीवर पानगळीचा 

ऋतू आला आहे 

पाखरांची कुजबुज आता 

दिसत नाही 

आपला रंग तेवढा दाखवतो 

बहरलेला मोहर 

आता नाही म्हणून 

सूर्य झाकायला जात नाही 

सांजवेळीच्या वेळेला 

तो आपला रंग कधी सोडत नाही 

तो आपल्याच दिमाखा चालतो 

हसऱ्या क्षणभर हसू वर 

....आणि मावळतो मिळालेल्या दिशेने 

म्हणून आम्ही नाही मावळणार 

कारण आम्ही नवीन भाषा शिकलो 

हसण्याची आम्हाला माहित  

ऋतुचक्राचे चक्र वसंताचा बहर 

चैत्र्याची पावले 

जगाच्या नवीन आरसा  

आम्ही फक्त सहानुभूतीमध्ये 

ते खोटे आम्हाला माहित आहे 

आमचे जग वेदनेने भरलेले 

वेदनेचा चारही बाजूने 

दुःखाचे पोते भरले आहे 

जगण्याच्या प्रवाह भयकांत आहे 

जगण्याला किंमत नाही 

आमच्या वेदना दूर करण्याचे काम 

आम्हीच करतो 

आमच्या हसण्यातून कारण 

आम्ही नवीन भाषा शिकलो आहे 

हसण्याची ....😂

ती खूप महाग आहे 

न परवडणारी आहे 

हिशोबात न बसणारी आहे 

प्रवाहाच्या तरी उरल्या सुरल्या 

आयुष्याला उधळत चाललो आहो 

आम्ही त्या कलेने  

आमचा जन्म कुणाच्या खांद्यावरती 

ठेवायचा नाही 

आभाळएवढी उंची आमची 

आमच्या दुःखाने आमच्या वेदनेने भरलेले

पापण्यांमध्ये पाणी थोडेच आहे 

यापुढे थोड्याच प्रवाह शोधावा लागेल 

धुक्याच्या प्रवाहात थेंबांच्या लाटेमध्ये 

चेहरामोरा बदलावा लागेल 

आयुष्य बदलताना 

तेव्हा भीती आंधळी 

आयुष्याला भिडतात स्वप्नांची 

साऱ्या जगाची नजर  

प्रवाह चालू आहे 

स्वरकठोर आहे 

निरोप शेवटचा आहे 

वेदना भरल्या आयुष्याचा 

नजर रोखून स्वप्न बघतो आहे 

माझेच माझ्या सामर्थ्याला 

कधी येईल सामर्थ्य 

तक्रार माझीच आहे माझ्याशी 

ओझही माझच आहे माझ्याशी 

दुःखही माझाच आहे माझ्याशी 

वेदनाही माझ्याच आहे माझ्याशी 

आणि पाऊल ही माझीच आहे माझ्याशी

आयुष्याचे शिखर चढताना 

 

कुणी येईल याची वाट 

पाहत नाही आम्ही  

हिम्मत आपलीच आहे 

संधी साधू हिरमुसलेल्या क्षणांना

विसरून जायचे 

मनाच्या आत कुठेतरी घट्ट बांधून 

ठेवायचे सुंदर आयुष्य 

आपण आपल्या सहानुभूतीने प्रेमाने 

परक्यांना परक करायचे 

आपणच आपले व्हायचे 

नवीन चैत्राच्या पावली सारखे 

उंच भरारी साठी 

हे जग हसण्यासाठी आहे 

हे जग नवा इतिहास चिमूटभर 

ही रचू देणार नाही 

अशी भाषा आहे 

आपलं घरट बांधलेल 

आता मोडायला निघाले  

.....म्हणून हरायचे नाही 

लढाईचे लढाई हा आपला 

अंतिम हक्क आपली परीक्षा 

कासवाच्या गतीने चालायचे नाही 

सशासारखे आळशी बनायचे नाही 

आपण चालायचे समुद्रातील झरांसारखे 

आपण चालायचे नदीच्या प्रवाहासारखे आपल्याच हसू सोबत 

कारण ह्या वेदना फक्त 

ते हसूच कमी करू शकते 

ही कला आपण शिकलो आहोत 

म्हणून एक निश्चय मनाचा या वळणावर 

या व्यवहारावर आपल्या नशिबावर 

आपल्या पिंजऱ्यातल्या पंखांवर 

आपले घरटे आपण उभे करायचे आहे 

रक्ताने माखू न देता  

पिंजरा तोडायचा आहे 

नवा समाज घडवायचा आहे 

अभिमानाने आनंदाने 

प्रवाहाच्या नवीन दिशेने 

काट्याच्या संगतीने 

यशाच्या पायरीवर 

दिलेल्या पायवाटेवर ती पायवाट 

देऊन गेला आहे 

स्वतःच्या कष्टाने मेहनतीने 

आमचा बाप......(बाबासाहेब)

तोडलेल्या पिंजऱ्याला 

परत उभे करू द्यायचे नाही 

विद्रोहाची भाषा बोलायची 

पण बदललेली प्रवाहामध्ये 

प्रवाहाच्या अंतिम 

प्रवाहासाठी...!!

✍️©️®️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे 

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

     This poem is based on the opinion that Dalit literature is the literature of pain, it is our literature, therefore Palvi will be ours.

 The poem is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.  If there are any mistakes please let me know in the comment box..!!  Thank you💕

 **** stream ****

 A new outfit for the flow of the moment

 It is loaded on words

 Hints of despair sweet of hope

 Bol money is coming

 Evening sky rangoli

 Now misleading

 That's how money gets distributed

 Because every branch has a leaf

 The season has come

 Whisper of birds now

 does not appear

 Your color shows that much

 A blossoming seal

 As not now

 The sun does not go to cover

 In the evening time

 It never leaves its color

 He runs on his own mind

 Smile for a moment

 ....and recedes in the received direction

 So we will not give up

 Because we learned a new language

 We know how to laugh

 The cycle of the cycle The blossom of spring

 Chaitrya's steps

 The new mirror of the world

 We are just in sympathy

 We know that lie

Our world is full of pain

 Pain all over

 Full of sadness

 The flow of life is terrifying

 Life is worthless

 Work to relieve our pain

 We do

 Because of our laughter

 We have learned a new language

 To laugh ....😂

 It is very expensive

 is unaffordable

 Incalculable

 Even the rest of the stream

 You are wasting your life

 We with that art

 We are born on someone's shoulders

 do not want to keep

 Ours is as high as the sky

 Filled with our sorrow and our pain

 There is very little water in the eyelids

 A little more flow is required now

 In a wave of drops in a stream of mist

 The face has to be changed

 Changing lives

 Then fear is blind

 Dreams collide with life

 The eyes of the whole world

 The flow is on

 The tone is harsh

 The message is final

 A life full of pain

 He is dreaming with his eyes closed

 Mine to my power

 When will the power come?

 The complaint is with me

 The burden is mine too

 Sorrow is mine too

 The pain is mine too

 And the foot is mine with me

 At the peak of life

Waiting for someone to come

 We don't see

 Courage is yours

 Take a chance on the sad moments

 Forget about it

 Firmly bound somewhere inside the mind

 A beautiful life to keep

 We love you with your compassion

 To alienate strangers

 You want to be yourself

 Like the new Chaitra's Pavli

 For high altitudes

 This world is for laughing

 This world is a new history in a pinch

 It will not be created

 Such is the language

 Build your nest

 Now started to break

 .....so don't lose

 The battle of the battle is ours

 The final right is your exam

 Don't walk at the speed of a turtle

 Don't be lazy like a rabbit

 We used to walk like springs in the sea

 We used to walk like a river with our own smile

 Because of this pain only

 It can only reduce the smile

 We have learned this art

 So a determined mind at this point

 On your luck on this deal

 On the wings of your cage

 We have to build our nest

 Without bloodshed

 The cage is to be broken

 A new society is to be built

Proudly happy

 In a new direction of flow

 With the company of the thorn

 Stepping up to success

 That trail on a given trail

 has been given

 By working hard on your own

 Our father......(Babasaheb)

 To the broken cage

 Do not let stand back

 To speak the language of rebellion

 But changed in flow

 The final of the flow

 For flow...!!

 ✍️©️®️Savita Suryakanta Tukaram Lote

 The blog is my home of words.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

 If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------