समर्पण

    उध्वस्त समाजाच्या उध्वस्त कहाणीचे शिल्पकार आहे बाबासाहेब. अस्पृश्यतेच्या कैदखान्यातील हिरो आहे बाबासाहेब.म्हणून समर्पण माझे त्यांच्या त्या विचारांशी आहे जी गर्जना येवला त्यांनी केली आणि त्यानंतर जीवनभर संघर्षाच्या वाटेवर चालत राहिले माणुसकीची ओंजळ दिली.... 

       याच भाव विश्वातून ही कविता. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका असल्या कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा त्यावर संशोधन केले जाईल...! धन्यवाद❤

*** समर्पण ***

समर्पण माझे तुझ्या विचारांशी आहे 

म्हणून एकनिष्ठ आहे दीक्षाभूमीशी 

गर्जना भीमाची येवल्यात 

ऊन सोसूनी संघर्ष करुनी 

ज्ञानदीप उजळून समानता

बहुजनांच्या समाजात

रुजवली म्हणून

 

बुद्ध पेरला विचारांच्या 

काळा सुपीक मातीत 

पुस्तकाच्या संगतीने 

चेतना दीपस्तंभाची 

समर्पण माझे त्या विचारांशी 

स्वीकारलेल्या त्या धम्मरूपी 

समानतेचे गर्जनेशी 

होती ती माणूसकी  

म्हणून जगण्याचा हक्क दिला  

तो कणाकणात रुजवण्यासाठी 

ज्ञानाचा प्रखर प्रहार होता 

म्हणूनच समर्पण माझे 

त्या विचारांशी दीक्षाभूमीशी 

समर्पण माझे समतेशी 

समर्पण माझे त्या गर्जनेशी 

समर्पण माझे दीपस्तंभशी 

समानतेच्या वाटेवर  

जगविणाऱ्या धम्मचक्र 

परिवर्तनाशी...!!💕😀

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

     Babasaheb is the architect of the ruined story of the ruined society.  Babasaheb is the hero in the prison of untouchability. So my dedication is to his thoughts which roared and then followed the path of struggle throughout his life and gave an air of humanity.... 

         This poem is from this Bhav universe.  Don't forget to like and share if you like.  If there are any errors, please report them in the comment box, they will be researched...!  Thank you❤

 *** Dedication ***

 My devotion is with your thoughts 

 So loyal to Dikshabhumi 

 Bhima roared 

 Struggle with warmth 

 Equality by shining a light

 In the society of Bahujans

 As rooted

  

 Buddha planted thoughts 

 Black fertile soil 

 In association with the book 

 Consciousness of the lighthouse 

 My dedication to those thoughts 

 According to the accepted Dhamma 

 with a roar of equality 

She was human  

 So given the right to live  

 To ingrain it in the dough 

 Knowledge was a strong blow 

 Hence my dedication 

 Initiation with those thoughts 

 Dedication is my equal 

 Surrender me to that roar 

 My dedication to the lamppost 

 On the road to equality  

 Dhammachakra that gives life 

 With transformation...!!💕😀

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

            The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

       

 

मांडला नवा डाव (विद्रोही साहित्य कविता)

    "मांडला नवा डाव", ही कविता बाबासाहेबांच्या यशोगाथातील त्या क्षणासाठी आहे तो क्षण वर्गाच्या बाहेर होता. तरीही त्यांनी हार मानली नाही.

        तो वर्ग, तो फळा,तो खडू आपले जगण्याचे ऑक्सिजन आहे हे त्या बालमनावर कोरून ठेवले आणि शेवटच्या श्वासापर्यंत त्या ऑक्सिजन सोबत जगत राहिले. त्या क्षणाला आधारित ही कविता.

         आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. काही चुका आढळल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्यावर संशोधन केले जाईल धन्यवाद....!💕🤣

*** मांडला नवा डाव ***

सरले होते सारे 

आता.... 

जगण्याच्या वाटेवरती 

पण बाबासाहेबांनी 

शिक्षणाचा नवीन 

आरंभ जगण्याचा 

श्वास ठेवला आणि ...!

नवीन दीक्षा समारंभाने 

दलितांच्या काळोखात 

नवीन पहाटवाट 

सरले 

दिस ते समारंभामुळे 

दीक्षांतराच्या ....!

बुद्धाची वाट नवयुगाची 

मानवतेची 

नवीन ओळखच 

नवजीवनवादी प्रकाशाने 

आरंभ नवयुगाचा 

नवा मांडलेल्या 

अस्मिततेचा ......!

मुक्तीचा 

प्रज्ञेचा क्रांतीचा 

नवसागरक्रांतीचा 

नवीन शब्द चांदण्याचा 

शितल दरवळ 

माणुसकीचा 

अंधारलेला मानवी गर्भाच्या 

काळजात मांडला नवा डाव 

मानवतेचा.....!!❤😀🤣🌹💕💕

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

     "Mandla Nava Daav", this poem is for that moment in Babasaheb's success story that moment was outside the classroom.  However, they did not give up.

          That class, that fruit, that chalk engraved on that child's mind that it is the oxygen of his life and he continued to live with that oxygen till his last breath.  This poem is based on that moment.

           Don't forget to like and share if you like.  The poem is handwritten and composed.  If you find any mistakes, please let us know in the comment box.  Will research it thanks....!💕🤣

 *** A new trick was introduced ***

 All had moved 

 Now... 

 On the road to survival 

 But Babasaheb 

 A new education 

 Beginning to live 

 Hold your breath and ...!

 With a new initiation ceremony 

 In the darkness of Dalits 

 A new dawn 

 moved 

 Because of this ceremony 

 Dikshantar ....!

 Buddha waiting for the new age 

 of humanity 

 A new identity 

 In a revivalist light 

 The beginning of the new era 

 Newly arranged 

 Identity ......!

 of liberation 

 Revolution of knowledge 

 of Navagarakranti 

 New word moon 

 Shital Darval 

 of humanity 

 Darkened human fetus 

 Kaljat presented a new plan 

 Humanity...❤😀🤣🌹💕💕

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

         The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

बापमाणूस (दलित कविता)

       बाप नावाचा देव माणूस आमच्या आयुष्यात आला आणि माणसातल्या माणसाला माणूस करून ठेवला अशा बापाची ही कहाणी. शब्दात काव्यबद्ध करण्याचा हा छोटासा प्रयत्न.

         कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा, त्या दुरुस्त केला जातील. त्यावर संशोधन केल्या जाईल. धन्यवाद......!!

      ***** बापमाणूस *****

नावातच सर्व काही आले 

असे वाटते,

माझ्या बापाने आधी माणूस बसविले 

कष्टाच्या जोरावर 

जगण्याच्या महामंत्र दिला 

गोरगरिबांच्या झोपडीला उजेडात 

आणले ज्ञानाच्या मशाली 

झोपडी झोपडी मध्ये पेटविला 

जळलेल्या अंतकरणाला 

जय - भीमचा नारा दिला 

वळविले सर्व आयुष्य दीक्षाभूमीकडे स्वाभिमानासाठी झोपडीत 

नवीन सूर्यप्रकाश दिसावा म्हणून

मानवतेच्या निर्मितीसाठी 

तो माझ्या बाबाचा आणि माझ्या आज्याचाही बावाचा(वडील) बाप झाला म्हणून....!

मी माणसात आहे 

बांधलेल्या सर्व भिंती तोडीत 

न्याय हक्कासाठी लोकशाहीसाठी

उन्हाच्या चटक्यामध्ये श्रावणाची हिरवळ 

 ......माझा बाप आहे

शब्द लिहिता येत नाही बाबासाहेब 

हीच ती व्यक्ती ज्याच्यासाठी 

उभेशब्द काव्य फुले कमी पडतात 

रंजल्या गांजल्यांचा बाप होणे 

सोपे नाही 

आपल्या स्वतःच्या रक्ताची मुले 

गेली तरी बाप माणूस थांबला नाही 

आम्हा जगविण्यासाठी 

नवा सूर्योदय करण्यासाठी 

दीक्षा एक आरंभ नवयुगाच्या 

नव उगवत्या भास्कराचा 

शतकानुशतके अंधारातील स्वातंत्र्याचा 

नवा आरंभ जगण्याचा  

माझ्या बापाने पिंजऱ्यातून मुक्त केले 

तो माझा बाप होता 

ज्ञानाच्या मशालीत.....

मनात मेंदू आणि हातात देऊन 

झोपडी - झोपडीत नवा आरंभ 

निर्माण केला 

नवा सूर्योदय विझू नये म्हणून

तो बाप माणूस होता...!!💕

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

        This is the story of a father who came into our life as a God-man called Father and made the man in man a man.  This is a small attempt to put poetry into words.

           The poem is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.  Be sure to report any mistakes in the comment box, they will be corrected.  It will be researched.  Thank you......!!

        ***** BAP MANUS *****

 Everything came in the name itself 

 it seems,

 My father seated the man first 

 By hard work 

 Gave Mahamantra to live 

 In the hut of the poor 

 Brought torches of knowledge 

 The hut was set alight in the hut 

 To a burnt heart 

 Chanted Jai-Bhima 

 Turned all his life to Dikshabhumi hut for self-respect 

 For new sunshine to appear

 For the creation of humanity 

 Because he became the father of my father and my grandmother too....!

 I am in man 

 Break down all the walls that have been built 

 For democracy for justice

 Greenery of Shravan in hot summer 

   ......my father is

Words cannot be written, Babasaheb 

 This is the person for whom 

 The flowers of vertical poetry fall short 

 Being the father of Ranjlya Ganjalya 

 not easy 

 Children of our own blood 

 Even though the father was gone, the man did not stop 

 To keep us alive 

 To make a new sunrise 

 Initiation is a beginning of the New Age 

 Of the newly rising Bhaskara 

 Centuries of freedom in the dark 

 A new beginning to live  

 My father freed me from the cage 

 He was my father 

 In the torch of knowledge.....

 With brain in mind and hand in hand 

 Shack - A new beginning in a shack 

 created 

 To prevent the new sunrise from fading

 That father was a man...!!💕

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

         

ताट प्रकाशाचे

      गतीचे चक्र फिरले आणि माणसाला माणूस म्हणून जगण्याचा नवीन प्रकाश ताट मिळाले जीवन समृद्धीसाठी.

       वर्णव्यवस्थेच्या क्रांतीचा नवीन आवाज म्हणजे दीक्षांत समारंभ. शूद्रत्वाचे जीवन कसे होते आणि त्यानंतर कसे झाले हे सांगणारी ही कविता या संदर्भातून याच पार्श्वभूमीतून ही कविता.

      "ताट प्रकाशाचे", ही कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे.

       आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका असला कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा त्यावर संशोधन केले जाईल. धन्यवाद......!!

**** ताट प्रकाशाचे**** 

शब्द अंगावर यायचे 

पण शिव्याचा स्वरूपात 

आता दीक्षांतनंतर 

ते मधाळ झाले 

हृदयाच्या कप्प्यात 

अभिमानाने 

बहरलेल्या माणसातल्या 

माणसांमध्ये 

आधी नव्हते काळोखाच्या 

अंधारलेल्या जीवनयात्रेत 

शूद्रतेच्या अतिशूद्रतेच्या 

म्हणून आरंभ आहे 

नवीन अस्मितेचा 

नवीन अक्षरांच्या 

ओळखीचा

प्रकाशाच्या ताटी 

उघडलेली नवीन किमया 

जगण्याची 

आरंभ नवयुगाचा 

नवीन जीवनाचा 

नवीन शब्दांच्या उजेडाचा

प्रकाशाच्या ताटी नवयुगाचा 

रणांगणात...!💕

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

       The wheel of motion revolved and man got a new light plate to live as a man for the prosperity of life.

         The new voice of caste system revolution is convocation.  It is from this background that this poem tells about the life of a Shudratva and how it happened after that.

        "Taat Prakashache", this poem is autographed and composed.

         Don't forget to like and share if you like.  If there are any mistakes, please let me know in the comment box and it will be researched.  Thank you......!!

 **** plate light **** 

 The words would flow 

 But in the form of insults 

 Now after convocation 

 They became madhal 

 In the heart compartment 

 with pride 

 In bloom man 

 in humans 

 There was no darkness before 

 In a dark journey 

 Of the extremes of Shudrata 

 So it begins 

 of a new identity 

 of new letters 

 Acquaintance

 plates of light 

 A new alchemy opened 

 to live 

 The beginning of the New Age 

 of new life 

 The light of new words

 New Age of light 

 In the battlefield...!💕

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

         The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way that I can understand.  Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

         

दुःख

       आयुष्यात दुःखाचा हंबरडा दाही  दिशेने आपल्या समोर येत आहे पण आपली वाट जी बाबासाहेबांनी आपल्याला दिली आहे जी प्रकाशाची आहे ती वाट आपण सोडायची नाही का ?कशासाठी ..? याच भावविश्वातून, याच भावसंवेदनेतून  याच पार्श्वभूमीवरून ही कविता.      

       आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे.काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्यावर संशोधन केल्या जाईल. धन्यवाद....!💕

**** दुःख ****

दुःख दुःख करत बसू नको 

बाबासाहेबांनी दिलेला पायवाटेवरून 

चालत रहा, जगण्याला बळ देईल 

ऊर्जा देईल मन स्वच्छ निर्मळ 

वाहते राहील विद्रोहाचा रणभूमीवर 

वाहते राहणे अटळ आहे 

वादळ कधीही येऊन 

गिळून जाईल म्हणून 

दीक्षाभूमीची वाट तेवढी 

माहीत करून ठेव 

संदेश देणाऱ्या स्तूपाला चौफर 

घट्ट आलिंगन देऊन ठेव 

वेदनेचा आविष्कार होत राहील 

पण विचारांचे तेज काळोखात 

जाऊ देणार नाही 

जगण्याची वाट बाबासाहेब 

देऊन गेले गतीचे चक्र फिरून गेले 

मुक्तीचा लढा लढून गेले 

समानतेच्या न्यायावर नवीन 

फुले वाहून गेले 

म्हणून दुःख दुःख करत बसू नको 

जागृतीचे केंद्र जबाबदारीने 

आपला खांद्यावर देऊन गेले 

अंधाराचा अस्त करून काटेरी 

जगण्याची वाट प्रकाशमय 

वाटेत परिवर्तित करून 

मानवतेचा नवीन संदेश 

आयुष्याला देऊन गेले 

म्हणून दुःख दुःख करत बसू नको 

परिवर्तनाचा सूर्य 

जगण्याची प्रकाशवाट 

पाण्याचा रंग आपलाच  

श्रद्धेने आपल्याजवळ ठेवूया 

जळणारे जळत राहतील 

वादळे येत राहतील 

पण मानवतेच्या सोनेरी पहाटेला 

आपण आपल्या दीक्षाभूमीच्या 

प्रकाशमय तेजाने क्रांतीची ऊर्जा 

समानतेच्या बीजाने 

समाज रचनेच्या मातीत पेरू या 

दुःख दुःख करत बसू नको 

बाबासाहेबांनी दिलेल्या पायवाटेवरून 

चालत राहा 

दीक्षा एक आरांभ नव युगाच्या 

मानवतेच्या क्रांतीचा

जबाबदारीने वागू या 

मानवतेच्या वटवृक्षाला घट्ट 

मातीत पेरू या 

विचारांची नवीन पायवाट 

दिसणार नाही पण बाबासाहेबांनी 

दिलेली लाट आपलीच आहे 

दीक्षा एक आरंभ नव युगाचा 

इवल्याशा पावलांचा इवल्याशा 

पावलांसाठी.. !!💕

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

        In life, the burden of sadness is coming in front of us from the right direction, but don't we want to leave our path which Babasaheb has given us which is the path of light? For what..?  This poem is written from the same background, from the same feeling.      

         Don't forget to like and share if you like.  The poem is handwritten and composed. If there are any mistakes, please let me know in the comment box.  It will be researched.  Thank you....!💕

 **** sadness ****

 Don't be sad 

 From the path given by Babasaheb 

 Keep walking, life will give strength 

 Energy will give the mind clean and clear 

 The rebellion will continue to flow on the battlefield 

 Flowing is inevitable 

 The storm never came 

 will be swallowed 

 Waiting for Diksha Bhoomi 

 Keep it informed 

 Chauffeur to the Stupa delivering the message 

 Hold tight 

 Pain will continue to be invented 

 But the brilliance of thoughts in the dark 

 Will not let go 

 Waiting to live, Babasaheb 

 The wheel of momentum has been given away 

 The battle of liberation was fought 

 New on equality justice 

 The flowers were washed away 

 So don't be sad 

Center of awareness responsibly 

 Passed on your shoulders 

 thorny after the dark 

 Life is bright 

 By converting along the way 

 Humanity's New Message 

 Gone to life 

 So don't be sad 

 The sun of transformation 

 A living light 

 The color of the water is yours  

 Let us keep it with us in faith 

 Burners will burn 

 Storms will keep coming 

 But at the golden dawn of humanity 

 You are the land of your initiation 

 The energy of revolution with luminous brilliance 

 With the seed of equality 

 Let's plant in the soil of social structure 

 Don't be sad 

 From the path given by Babasaheb 

 keep walking 

 Initiation is the beginning of a new era 

 The Revolution of Humanity

 Let's act responsibly 

 Tight to the banyan tree of humanity 

 Plant in the soil 

 A new way of thinking 

 Babasaheb will not see it 

 The given wave is yours 

 Diksha is the beginning of the New Age 

 So many steps 

 For steps.. !!💕

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

            The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

         

समानता

      रंजल्या गांजल्या समाजाला समानतेची शिदोरी डॉक्टर. बाबासाहेब आंबेडकरांनी दिली आणि बहिष्कृत समाज गाव कुशाबाहेरून आता आला. प्रथेला धम्माची जोड तत्त्वज्ञानाची नवीन दार उघडले आणि वाटेला समानता आली त्याच भावविश्वातून कविता.

        आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित स्वरचित आहे. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्यावर संशोधन करून दुरुस्त केल्या जातील. कविता ह्या कविच्या भाव विश्वातल्या त्या क्षणांचे विचार असतात.

*** समानता ***

आयुष्याच्या पानापानावर लिहिले 

आहेस तू मानवतेच्या गाथेचे अभंग जनमानसाच्या स्वातंत्र्याचे 

बाबासाहेब कळावे म्हणून 

दीक्षाभूमीकडे पाय वळतात 

जुन्याच वाटेवर नवीन वाट शोधण्यासाठी 

पण कळते त्यावेळी निखाऱ्याची धकधक 

ती क्रांती नवयुगाची 

लिहावे वाटते तेव्हा न समजणारे 

तेही शब्द तिथे अस्पृश्यता 

नावाची एक शाळा होती 

रक्ताचे पाणी करूनही ती जात नव्हती रथक्रांतीचा करून हातात 

दिली समानता 

डोळ्यातले पाणी डोळ्यात न ठेवता 

हसऱ्या डोळ्यांनी 

दीक्षा दिली समानतेची 

समता न्याय बंधुता सगळ कस 

विषमतेवर प्रहार करणारे 

कितपत पडलो होतो गळत्या रानातल्या पानगळी सारखे पण पालवी 

कुठेच नव्हती  

आता ती पालवी आहे 

संविधानाची लेखणीची शिक्षणाची 

आता ती पालवी आहे 

समानतेची 

आता ती पालवी आहे 

स्वच्छ बाटलीबंद पाण्याची 

आता ती पालवी आहे 

बहुजनांची 

नष्ट झालेल्या अस्पृश्यतेची 

आता ती पालवी आहे 

पुस्तकाच्या ज्ञानाची 

आता ती पालवी आहे 

भिमरायाच्या शिकवणीची 

आता ती पालवी आहे 

निळ्या रक्ताची 

आता ती समानता आहे 

मानवतेची 

आता ती पालवी आहे 

समानतेच्या ज्ञानाची 

आता ती पालवी आहे 

समानतेच्या मशालीची 

आता ती पालवी आहे 

समानतेच्या उजेडाची 

आता ती पालवी आहे 

हक्काची न्यायाची अभिमानाची 

आता ती पालवी आहे 

बाबासाहेबांच्या विचारांची 

आता ती पालवी आहे 

धम्माची श्वासात गुंफलेली 

स्वयंदीप होण्याची 

आता ती पालवी आहे उज्वल 

भविष्याची 

उज्वल समानतेच्या प्रज्ञा सूर्याची 

मानवीविज्ञानची 

समानतेच्या रानात...❤🤣

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

       Ranjalya Ganjalya Shidori doctor of equality to the society.  Babasaheb Ambedkar gave and the outcast community came from outside the village Kush now.  The addition of Dhamma to practice opened a new door to philosophy and poetry from the same spirit came to equality.

          Don't forget to like and share if you like.  The poem is autographed.  If there are any errors, please let us know in the comment box.  It will be researched and corrected.  Poems are thoughts of those moments in the poet's emotional world.

 *** Equality ***

 Written on the pages of life 

 You are the unbroken freedom of the human mind 

 To know Babasaheb 

 The feet turn towards Dikshabhumi 

 To find a new path on the same old path 

 But at that time the bang of the coal is known 

 That revolution is of the new age 

 Unintelligible when you want to write 

 The very word there is untouchability 

 There was a school called 

 Even after drinking the blood, she did not go with Rathkranti in hand 

 Equality given 

 Without keeping the eye water in the eye 

 With smiling eyes 

Initiated equality 

 Equality, justice, brotherhood 

 Striking against odds 

 Palvi had fallen like a leaf in a falling forest 

 There was nowhere  

 Now it is Palvi 

 Education of the pen of the constitution 

 Now it is Palvi 

 of equality 

 Now it is Palvi 

 Clean bottled water 

 Now it is Palvi 

 Bahujan's 

 of the destroyed untouchability 

 Now it is Palvi 

 of book knowledge 

 Now it is Palvi 

 Of the teaching of Bhimraya 

 Now it is Palvi 

 blue blooded 

 Now that's equality 

 of humanity 

 Now it is Palvi 

 of knowledge of equality 

 Now it is Palvi 

 A torch of equality 

 Now it is Palvi 

 The light of equality 

 Now it is Palvi 

 Pride of justice 

 Now it is Palvi 

 Babasaheb's thoughts 

 Now it is Palvi 

 Entwined in the breath of Dhamma 

 To be Swayamdeep 

 Now that Palvi is bright 

 of the future 

 The Wisdom of the Sun of Bright Equality 

 of humanities 

 In the forest of equality...❤🤣

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

            The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

         

सूर्य

     बाबासाहेब नावाचा सूर्य जर उगवला नसता तर अस्पृश्यांच्या आयुष्यात जो सूर्य दिसतो आहे तो सूर्योदय कधीच झाला नसता म्हणून बाबासाहेब आमचे दैवत आहे. नवीन जीवनशैलीचे मार्गदाता आहे.

        याच भावविश्वातून ही कविता. कविता  स्वलिखित  आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्यावर संशोधन केला जाईल आणि त्या दुरुस्त केल्या जातील.

*** सूर्य ***

जळतील साऱ्या रूढी प्रथा परंपरा 

अशी कोणतीही आग नव्हती  

नवीन वाट पेटविले जातीयवाद्याची 

शहाणे झाले ते सूर्याची आग पाहून 

म्हणून इतिहास जमा असलेल्याही 

रूढी चालू केल्या अक्कल शून्य 

अमावस्येच्या लोकांनी 

आम्ही अस्पृश्यतेचे वाण घेऊन जगलो 

शिक्षेच्या रूपात आम्ही मूर्ख गाढवाचे 

पाय धुऊन पिलो 

पायरी नि पायरी झिजविली 

पण पावला नाही कुणास 

घोटभर पाण्यासाठी 

की बोलला नाही कुणास 

मुभा होती त्याला नशिबाच्या दाराची 

जीवन गाथा आमच्या कर्म फळाची 

म्हणूनच जाळल्या सर्व प्रथा मनुस्मृतीच्या झोपडीतल्या अंधाराच्या वाईटावर 

मात केली मानवतेच्या धम्माने 

एक घोट पाण्यासाठी 

परंपरा मोडीत काढत

क्रांती नवी धम्माची

पाण्याचा विटाळ नसलेल्या धम्माची 

आदर्श विश्वासाचा 

मुहूर्तमेढ नवीन समाजाची 

प्रहार नवीन क्रांतीचा 

नवीन सूर्याचा समानतेचा 

जळत्या रुढीला निखारा सूर्याचा 

कर्तुत्ववान समाजाची 

सूर्य तो ची निळा रंगाचा 

सम्यकक्रांतीचा सूर्योदयाचा 

आदर्श माणुसकीचा 

लढा तोची इतिहासाच्या 

सुवर्ण अक्षराचा शिदोरी देऊनी 

संविधानाची आचार विचार मुलतत्वे 

सांगून दिव्य तंत्र दिले 

दिव्य मूलमंत्र दिले 

तोची सूर्य क्रांती सूर्याचा 

महामानवाचा....❤

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

      If the sun named Babasaheb had not risen, then the sun that is visible in the life of the untouchables would never have risen, so Babasaheb is our god.  It is the guide of a new way of life.

          This poem is from this spirit.  The poem is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.  If there are any errors, please let us know in the comment box.  It will be researched and corrected.

 *** Sun ***

 All customs and traditions will burn 

 There was no such fire  

 A new path has been lit for communalists 

 They became wise by seeing the fire of the sun 

 So even those who have accumulated history 

 Conventions turned on common sense zero 

 By the people of Amavasya 

 We lived under the spell of untouchability 

 As punishment we used silly donkeys 

 Wash your feet and drink 

 Worn step by step 

 But no one stepped 

 For a sip of water 

 He didn't tell anyone 

 He was open to the door of fate 

 The story of life is the fruit of our karma 

That is why all the customs burned in the hut of Manusmriti on the evil of darkness 

 Overcame by the Dhamma of humanity 

 for a sip of water 

 Breaking tradition

 Revolution of New Dhamma

 Dhamma that is untainted by water 

 of ideal faith 

 The era of new society 

 Strike a new revolution 

 Equality of the new sun 

 Coal to the burning sun 

 A responsible society 

 The sun is blue in color 

 Sunrise of Samyakkranti 

 of ideal humanity 

 History of the fight 

 By giving a gold letter shidori 

 Principles of Ethics of the Constitution 

 By telling and giving the divine technique 

 Divine Moolmantra given 

 His sun revolution of the sun 

 Of the great man....❤

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

    The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poetry, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

मेणबत्ती

     परिस्थिती बदलत आहे, सामाजिक दृष्टिकोन बदलत आहे. न्याय अन्यायाची भाषा बदलत आहे. बदललेल्या दृष्टिकोनाला न्यायासाठी आम्ही रस्त्यावर मेणबत्ती घेऊन उतरतो..., त्या मागची कल्पना ही समानतेची आहे.

      मेणबत्ती हे एक प्रतीक प्रकाशाचे...! अन्यायाला न्यायामध्ये परिवर्तन करण्याचे ...!बुद्ध धम्म त्या परिवर्तनाचा आधारस्तंभ आहे. दीपस्तंभ आहे.

      याच भावविश्वातून ही कविता . कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्या दुरुस्त केला जातील, त्यावर संशोधन केल्या जाईल..! धन्यवाद 💕

*** मेणबत्ती ***

मेणबत्तीचा आज 

अर्थ बदलला आहे 

ती आता न्यायासाठी रस्त्यावर 

उतरली आहे 

न्याय आता रस्त्यावर 

मेणबत्ती सोबत चालते आहे 

महापुरुषांच्या विचारांना 

पायदळी तुडवत 

संस्काराची भाषा करते आहे 

पाश्चात्य संस्कृतीचा 

कणाकणात वावर होतो आहे 

महापुरुषांच्या विचारांना 

मूठमाती दिली जात आहे 

संस्कार पेरावे बुद्धांचे 

समाजात उगवलेल्या न्यायाने 

संस्कार पेरावे निस्वार्थपणे 

अंतर्मनात ....!

झिजत चाललेल्या संस्काराला 

मेणबत्तीची  आता आवश्यकता नाही 

असे सांगत 

बुद्धाच्या शिकवणीकडे पायवाट 

करावी स्वातंत्र्याची 

मेणबत्ती न्यायासाठी रस्त्यावर 

उतरू नये म्हणून 

संस्कार रुजवावे अंतर्मनात 

स्वातंत्र्य पक्षांचा किलबिलाट चोहीकडे 

उगवू देण्यासाठी 

बुद्धांनी पेरलेली मानवता 

गल्लीबोळ्यात नांदू दे 

मेणबत्त्या शोभून दिसतात 

फक्त प्रकाशासाठी 

अंधाराला उजेडात आणण्यासाठी  

मेणबत्ती कणाकणात 

विश्वरूपी शांततेसाठी 

धम्मरूपी समानतेसाठी 

जनकल्याणाच्या मार्गासाठी 

गर्जना नव्हती ती 

फक्त मध्यम मार्गाची 

तर गर्जना होती 

ती माणुसकीची 

ती माणुसकीची

दीक्षांत समारंभ हा  

साक्षीदार आहे म्हणून 

रुजवून राहू दे तो क्षण 

नव आरंभाचा माणूस बनण्याचा 

साक्षीदार म्हणून 

घरात मेणबत्तीच्या प्रकाशासोबत 

विश्वरूपी प्रकाशासाठी...!💕😀

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. 

     शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

        आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

Conditions are changing, social attitudes are changing.  Justice is changing the language of injustice.  We take to the streets with candles to advocate for a changed perspective..., the idea behind it is equality.

        A candle is a symbol of light...!  To transform injustice into justice...!Buddha Dhamma is the pillar of that transformation.  There is a lighthouse.

        This poem is from this spirit.  The poem is handwritten and composed.  Don't forget to like and share if you like.  If there are any errors, please let us know in the comment box.  They will be corrected, researched..!  Thank you 💕

 *** candle ***

 Today of the candle 

 The meaning has changed 

 She is now on the road to justice 

 has landed 

 Justice is now on the streets 

 The candle is moving along 

 To the thoughts of great men 

 Trampling 

 The language of rituals 

 of western culture 

 The particle is moving 

 To the thoughts of great men 

 Handshake is being given 

Buddha's rites should be planted 

 With the justice that emerges in the society 

 Sanskar should be sown selflessly 

 Inwardly....!

 To the decaying culture 

 A candle is no longer required 

 Saying that 

 Path to Buddha's Teachings 

 Freedom to do 

 A candle on the road to justice 

 In order not to get off 

 Sanskar should be rooted in the heart 

 The chatter of freedom parties is everywhere 

 to let rise 

 Humanity planted by the Buddha 

 Give Nandu in the alley 

 Candles look beautiful 

 For light only 

 To bring darkness to light  

 Candle dough 

 For universal peace 

 For Dhammarupi Equality 

 For the path of public welfare 

 It was not a roar 

 Only the middle way 

 So there was a roar 

 It is humanity 

 It is humanity

 Convocation ceremony  

 As a witness 

 Let that moment be rooted 

 To become a man of new beginnings 

 as a witness 

 With candle light in the house 

 For Universal Light...!💕😀

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

            The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poetry, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way. 

       Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

          If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤

--------------------------------------------------------------------------

 

    

         

पेटवून वनवा

   जातीच्या नावाने भिंत उभा करणाऱ्या मानसिक ते विरुद्ध चीड निर्माण होत नाही तर आपल्या संघर्षाची कहाणी एक प्रियकर आपल्या प्रियसीबरोबर  बोलून दाखवत आहे. प्रगतीची वाट असताना कर्मकांड स्वतःभोवती गुंडाळून घेत आहे.

     स्वातंत्र्याची व्याख्या वेगळी आहे पण तू त्याला वळण देत आहे ते वळण देऊ नको. हे सांगणारा एक प्रियकर.  त्या भावविश्वातून भाव संवेदनेतून ही कविता.

      आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित स्वरचित आहे. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्यावर संशोधन केले जाईल.

 धन्यवाद..!💕

*** पेटवून वणवा ***

सखे, जातीयतेच्या नावाने 

ज्ञान पाजू नकोस 

तफावत आहे तुझ्या - माझ्या 

विचारांमध्ये कारण 

मी बुद्ध पेरला आहे 

माझ्या संस्कृतीमध्ये

तुझ देव - देव पण 

परंपरा संस्कृती रूढी सर्व 

तुझ्या आहे 

त्यात माझ काहीच नाही 

तुला वाटेल थोडेसे वाईट 

पण तुझ्या त्या विचारात 

भीम सूर्याचा उजेडच नाही 

सखे विद्रोहाची ठिणगी तुझ्यात आहे 

पण ती ठिणगी चुकीच्या मार्गाची  

स्वतःला बंधनात ठेवणारी  

सावित्रीने पेटवली शिक्षणाची 

ज्योत ओंजळी दिले 

प्रगतीचे दान 

पण तू विसरून गेलीस 

ते सर्व तू स्वतःचे पंख छाटत आहे 

प्रगतीचे दान असताना 

कर्मकांडाला गुंडाळून आणि ..?

मी नव्या युगाची नवी स्त्री आहे 

असा बोभाटा करत 

नवीन वनवा पेटवते आहे  

थोतांड..!

सखे ग्रंथ वाईट नाही 

अस्पृश्यता वाईट आहे 

लढाई पाण्यासाठी होती

जगण्यासाठी - हक्कासाठी  

बहुजनांच्या ज्ञानसूर्य प्रकाशमय होण्यासाठी  सखे लढाई हजारो लोकांना 

माणूस म्हणून जगण्याची होती 

रंजल्या गांजल्या बहुजनांना 

सखे, वंचितांना हक्काची 

शिदोरी मिळावी यासाठी होती 

मी पिढीजात जातीची भिंत ओलांडली आहे  

मी बुद्ध झालो आहे 

आरंभ माझा सर्व निसर्ग अधिकारांसोबत 

मी ही लढाई जिंकली आहे 

क्रांती सूर्याच्या नवविचाराने 

सखे मी विसरू शकत नाही 

ती लढाई तो कोंडमारा 

तो मनुवादाचा ग्रंथ 

जिथे जातीची भिंत उभी होती 

माणूस म्हणून न जगण्याचा 

इतिहास तुझ्या पवित्र थोतांड 

कर्मकांडाच्या संस्कृतीला मूठमाती 

दिली आहे 

दीक्षा समारंभ नवा आरंभासाठी 

नवीन अंकुरासाठी 

स्वातंत्र्यसाठी 

सखे तू असली तर माझा आनंद आहे 

तू नसलीस तर माझे दुःख आहे 

पण मी माझा नवा आरंभ कुणाकडे 

गहाण टाकणार नाही 

मानवतेच्या साखळीमध्ये घट्ट ओढलेली 

माझी संस्कृती 

मी मनात जपून आहे 

मी मनात जपून आहे

विकासाच्या नव आरंभासाठी..!💕

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. 

     शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

        आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

    There is no mental resentment against those who build a wall in the name of caste, but the story of their struggle is shown by a lover talking to his beloved.  Ritual is wrapping itself around itself while waiting for progress.

       Freedom is defined differently but don't twist what you are twisting.  A lover who says this.   This poem is from that emotional world.

        Don't forget to like and share if you like.  The poem is autographed.  If there are any errors, please let us know in the comment box.  It will be researched.

   Thanks..!💕

 *** set on fire ***

 Sakhe, in the name of ethnicity 

 Don't be ignorant 

 There is a difference between you and me 

 Reason in thoughts 

 I have planted Buddha 

 In my culture

 Your God - God too 

 All of the traditions, culture and customs 

 is yours 

 I have nothing to do with it 

 You will feel a little bad 

 But in that thought of yours 

 Bhima is not the light of the sun 

There is a spark of rebellion in you 

 But that spark is the wrong way  

 One who binds herself  

 Savitri ignited education 

 The flame was given 

 The gift of progress 

 But you forgot 

 All that you are clipping your own wings 

 While the gift of progress 

 By wrapping up the ritual and ..?

 I am a new woman of a new era 

 Talking like that 

 A new forest is burning  

 Bit by bit..!

 Sakhe Granth is not bad 

 Untouchability is bad 

 The battle was for water

 To live - for the right  

 Thousands of people are fighting for the enlightenment of Bahujans 

 It was to live as a human being 

 Ranjlya Ganjalya to the Bahujans 

 Sakhe, rights of the underprivileged 

 It was to get Shidori 

 I have crossed the generational caste wall  

 I have become Buddha 

 Start with my all nature rights 

 I have won this battle 

 Revolution by Surya's innovation 

I can't forget Sakhe 

 That battle is a battle 

 It is a book of humanism 

 Where the caste wall stood 

 To not live as a man 

 History is your holy thotand 

 Embracing ritualistic culture 

 is given 

 Initiation ceremony for new beginnings 

 For a new shoot 

 for freedom 

 I am happy if you are my friend 

 I am sad if you are not 

 But I have my new beginning with someone 

 Will not mortgage 

 Caught in the chains of humanity 

 my culture 

 I keep it in mind 

 I keep it in mind

 For the new beginning of development..!💕

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

            The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way. 

       Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

   

--------------------------------------------------------------------------

   

जिंकले ते ( लेख )

!!...जिंकले ते.....!!

         काल एक लेख लिहिला त्यावर कोणीतरी बोलून गेल सागरातल्या पाण्यातून एक बादली पाणी काढल तर त्या सागराला काहीही होत नाही पण त्यांच्या मते सागरातून पाणी काढायच का? हा प्रश्न होता. खरं पाहिल तर सागरातून पाणी काढायचेच का हा प्रश्न मलाही त्यावेळी पडला होता त्यावेळी मनाने दिलेली उत्तर सहज सरळ होते. हे आयुष्य रंगमंच आहे कधी कोणत्या रंगमंचावर चेहऱ्यावर कोणते मेकअप करून लावायचे आणि वावरायच हे त्या व्यक्तीलाच ठरवावे लागते. कधी कधी न कळत कुणीतरी कोणाच्या प्रेमात पडतो आणि ती भावना मनात इतकी घर करून जाते की त्या भावनेला कधी इर्षा निर्माण होते हे त्या व्यक्तीलाही माहीत नसते. त्याच्यासाठी प्रेम हे सागर आहे त्या सागरातून एक बादली पाण्याने काढणे हे त्याच्या जिव्हारी लागते कदाचित एक थेंबही पाणी काढणे त्याच्या जिव्हारी लागते म्हणून केला जाणारा सर्व प्रयत्न आपण आहोत तर सर्व आहे ही भावनाच कदाचित त्या व्यक्तीला त्या व्यक्तीपासून दूर करत असते आणि एकतर्फी आकर्षण त्यामध्ये सर्वात मोठा भाग आहे.कधी कधी आपण विसरत जातो समोरची व्यक्ती ही स्त्री आहे फक्त आपल्याला आपल मनातील प्रेम भावनेसोबत प्रामाणिक राहावे असे वाटून जाते म्हणून चाललेला तो सर्व प्रयत्न पण एक गोष्ट विसरून जाते या मानसिकतेची व्यक्ती समोरची व्यक्ती कोण आहे ..?कशी आहे ?कायआहे?समोरच्या व्यक्तीचा व्यक्तिगत आयुष्य आपला काही संबंध नसताना गुंतत जाणे तेही मनाने आणि नंतर मेंदू ने भाव संवेदनेने हे कुठेतरी त्या व्यक्तीसाठी घातक असते म्हणून ती व्यक्ती आजूबाजूंनी नसली की त्या व्यक्तीसाठी त्या व्यक्तीने निर्माण केलेल्या परिस्थितीमुळे खूप काही नुकसान करून जाते. ती गोष्ट त्या व्यक्तीला ज्या व्यक्तीसोबत ही घडते तिला माहित सुद्धा नसते ,ती वेळ ही वेळ दोन्ही निघून जातात झालेले नुकसान त्या व्यक्तीच असते त्या आकर्षित मनाच नसते तो आपला आपल्या आयुष्यात खुश असतो त्याच्या अंगणात आनंदाचे झाड फळाफुलांनी बहरलेलं असत पण झालेलं नुकसान त्या व्यक्तीच नसते त्या व्यक्तीचा काही संबंध नुकसान झालेल्या व्यक्तीशी नसते म्हणून सागराला काही फरक पडत नाही एक बादली पाणी काढलं तर !!कारण त्याला माहीतच नसते तो सहज सहजतेने आपलं कार्य करीत असतो. कारण समर्पण त्या वाहत येणाऱ्या नदी सोबत असते पाण्यासोबत नाही तसंच तर पाणी खारट नसतं तसंच तर पाणी पिण्यायोग्य असतं पण तसं नाही नदी गोड आहे सागर खारट आहे समर्पण दोघाची आहे पण दोघांची भावना वेगवेगळी आहे. व्यक्तींच्या आयुष्यातही अशा समर्पणाच्या व्यक्ती येऊन जातात पण ते समर्पण आपण कुठे असते आपल्या पुरत असते नदीचे समर्पण कधीही विशिष्ट एका जागेसाठी नसते तिचं समर्पण तिची आपुलकी तिचा जिव्हाळा तिचे साधेपण पण खळखळत वाहणाऱ्या दगडांसोबत वाहत राहते कारण तिच समर्पण त्या सागराची असते तिच्या मनातली त्या एकनिष्ठ व्यक्तीशी असते त्यातलं कोणीही एक बादली पाणी काढलं म्हणून ते कमी होत नाही कमी होऊ शकत नाही कारण तिचं मन तिच्या भाव संवेदना प्रेमाने भरलेलं असतं प्रेम हे वेगवेगळे असू शकतं वेगवेगळ्या व्याख्याने सजलेलं असू शकत पण आकर्षण फक्त स्वार्थांनी भरलं असते जे आकर्षणाची व्यक्ती असते तिच्या नुकसानांनी भरलेलं असते असो जगण्याची वाट खडतडच आहे अजून थोडी खडतड असते अजून थोडी खडतड असेल पण अंगणात आयुष्याच्या कुठेतरी विसावाची जागा नक्की ठरलेली आहे ती जागा मिळाली नाही तर एक जागा तर आयुष्याने ठरवूनच दिली आहे जी जन्माने मिळाली आहे जन्माचा प्रवास हा शेवटचा प्रवासासोबतच संपतो म्हणून विसावा मिळणारच आहे कितीही खडतर आयुष्य असले तरी सर्वांनाच म्हणून आनंदी राहा जगत रहा हसत रहा दुःख सांगत रहा दुःख ऐकत रहा आनंद वाटत रहा हसू चोहिकडे पसरू द्या उद्धटपणाचा मान सन्मान कोणीही देऊन जातो पण हसूचा आहेर देण्यासाठी भावना जिवंत असावी लागते'"💕माणुसकीची💕"

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

------------------------------------ 

बदललेले शब्द

      इतिहासाची पाने साक्ष आहे समाज व्यवस्थेच्या गुलामगिरीच्या इतिहासासोबत समाजातील एक मोठा भाग शब्दविना जगत होता. अत्याचाराला वाचाही नसणारा समाज आज दीक्षाभूमीमुळे आणि बौद्ध धम्मामुळे बोलता झाला आहे, त्याला आरक्षणाची एक नवीन बाजू भक्कम मिळाली आहे...!💕

       त्याच पार्श्वभूमीवर त्याच भावविश्वातून ही कविता. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्यावर संशोधन केल्या जाईल आणि दुरुस्त केल्या जातील.  धन्यवाद...!!💕🤣

 **** बदललेले शब्द ****

बदललेले शब्द कधी मुके होते 

रुतलेल्या व्यवस्थेवर जखमांची 

नव्हो जातीचे शब्द होते 

शोषित वंचित डोंगराला 

पाण्याची ही चव नव्हती 

स्वतंत्र झाडाच्या सावलीला 

फक्त प्रस्थापिताचा 

धर्म ....

म्हणून मातीचे ढिगारे उचलत नाही 

आता ,

शब्दांचे मुके आता 

बोलते झाले आहे

नव्या दीक्षा आरंभामुळे  

असाहय वेदना दाबून टाकत नाही 

हक्काचा आवाज चोहिकडे 

फिरवतो  आहे हक्काच्या मंचावरून 

मुक्या शब्दांना वाचा देत आहो 

अनिष्ट रूढींना पायदळी तुडवून 

विज्ञानाची मानवता फिरत आहोत 

मोकळा शब्दांसोबत

बदललेल्या शब्दांसोबत 

नवीन आरंभ जीवनाच्या रंगमंचाचा 

दीक्षा समारंभासोबत 

मानवतेचा रणसिंग फुंकत आहोत 

बदललेल्या शब्दांबरोबर 

बदललेला शब्दांसोबत... 💕😀🤣

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. 

     शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

        आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

       The pages of history bear testimony to the fact that a large section of the society lived without words, along with the history of slavery in the social system.  A society that has never read atrocity is now talking because of Dikshabhoomi and Buddhist Dhamma, it has got a new side of reservation strong...!💕

         In the same background, this poem comes from the same spirit.  Don't forget to like and share if you like.  The poem is handwritten and composed.  If there are any errors, please let us know in the comment box.  It will be researched and corrected.   Thank you...!!💕🤣

   **** changed words ****

 Changed words are sometimes dumb 

 Wounds on the rooted system 

 There were words of the Navjo caste 

 Exploited deprived mountain 

 The water had no taste 

 In the shade of a separate tree 

 Only the founder 

 Religion...

 Therefore, soil debris is not lifted 

 now,

 Words are speechless now 

 It's done talking

 Because of the initiation of new initiation  

Helplessness does not suppress pain 

 The voice of right 

 Rotates from the right platform 

 Reading the dumb words 

 By trampling on undesirable customs 

 The humanity of science is moving 

 With free words

 with changed words 

 A new beginning is the stage of life 

 Along with the initiation ceremony 

 We are blowing the Ransingh of humanity 

 with changed words 

 With changed words... 💕😀🤣

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

            The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poetry, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way. 

       Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

          If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

 

प्रवाह

            बाबासाहेबांनी जी दिशा दिली ती अभिमानाने आम्ही असा सांभाळत आहोत. त्या दिशा मुळे वेळही बदलली आणि काळही बदलली. रात्रीची सकाळ झाली; हे सर्व दीक्षा मुळे झाले. आकाश ठेंगणे झाले. आयुष्य सांभाळताना याच पार्श्वभूमीवर ही कविता.               आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित व स्वरचित आहे. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्या दुरुस्त केला जातील.त्यावर संशोधन केल्या जाईल...!!💕🤣

*** प्रवाह ***

माझ्या प्रवाहाची दिशा कोवळी आहे 

प्रकाशाची दिशा खुली आहे 

म्हणून दुःखाची भाषा मी करत नाही 

प्रेमाचे गोडवे गात नाही 

बाबासाहेबांनी नवा धम्मा दिला 

म्हणून मानवतेचे गाणे गात फिरतो 

व्यथांच्या जखमांना मध्यम मार्गाचा 

मेकअप करीत 

भरलेली आहे जखम आता 

असे वाटते, तेव्हाच जखम परत 

नग्न होतात रक्तबंबाळ झालेल्या समाजव्यवस्थेकडे बघताना 

त्यांना सांगते आसवांचा 

उत्सव करू या 

मोकळ्या रानात 

ते मोकळ रान दिक्षेने दिले 

मनूच्या सत्यवादी वचनाला 

पायाखाली तुडवून 

मानवतेचा धम्म दिला 

विकासाच्या प्रवाहामध्ये 

नवीन दीक्षा आरंभ करून 

सारा हिशोब कसा 

कानामात्रासह .....

मानवतेचा करून ठेवला 

प्रवाहाच्या दिशेने 

नवीन आरंभ करून.....!!❤

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. 

     शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

        आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

We are proudly maintaining the direction given by Babasaheb.  Due to that direction time also changed and time also changed.  Night became morning;  All this was due to initiation.  The sky darkened.  This poem is in the background of taking care of life.                Don't forget to like and share if you like.  The poem is self-written and composed.  If there are any errors, please let us know in the comment box.  It will be corrected. It will be researched...!!💕🤣

 *** stream ***

 The direction of my flow is young 

 The light direction is open 

 So I do not speak the language of sorrow 

 The sweetness of love does not sing 

 Babasaheb gave a new Dhamma 

 So the song of humanity sings 

 Painful injuries of the middle course 

 doing makeup 

 The wound is full now 

 It seems, only then the wound returns 

 They become naked while looking at the blood-soaked social system 

 Aasavancha tells them 

 Let's celebrate 

 In the open forest 

 It was given with free wild direction 

 To the truthful word of Manu 

 Trampling underfoot 

 Dhamma of humanity was given 

In the flow of development 

 By initiating a new initiation 

 How the whole calculation 

 With Kanamatra.....

 Done for humanity 

 in the direction of flow 

 With a fresh start.....!!❤

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

    The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poetry, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way. 

       Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

          If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

 

आनंद

      पिढीच्या गुलामगिरीची चौकट तोडल्यानंतर आम्ही धम्म स्वीकारला. बाबासाहेबांनी दिलेल्या नवीन मार्गसोबत चालत आहोत. कारण हा आनंद आम्हाला मिळाला पिढ्यांनी पिढ्या समाज व्यवस्थेच्या अस्पृश्यतेच्या चटक्यानंतर.         म्हणून आम्ही आता आनंदी राहत आहो  तो आनंद नवीन दिशेमुळे मिळाला. दीक्षामुळे मिळाला...!! ही कविता याच भावविश्वातून.                   आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. कविता स्वलिखित आणि स्वरचित आहे. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा. त्यावर संशोधन केले जाईल. धन्यवाद...!🤣💕

*** आनंद ***

मी माझ्यात आनंद नवीन 

शोधला आहे दीक्षाभूमीच्या रूपाने 

फुलांची कहाणी आता 

माझी वाटते सुगंधासारखी रात्रीचा 

चंद्र अमावस्येला माझाच वाटतो 

गुलामीची बेडी तोडली म्हणून

मी पेरले आहे नवीन नाव मनात 

सांभाळले आहे नवीन नाव मनात 

कारण त्यांनी मला स्त्री म्हणून 

आनंद दिला म्हणून 

मी स्त्री म्हणून स्वातंत्र्य झाले

आहे म्हणून 

खऱ्या अर्थाने हक्काच्या जागेवर 

जबाबदारीने  

डोळ्यातला समानतेच्या भावनेवर 

जगण्याची नवीन वाट 

आनंदाने स्वीकारले गावकूशाबाहेरील 

अनुभवाच्या चटकांनी 

म्हणून मी उदास खिन्न राहत नाही 

हसऱ्या चेहऱ्यांनी

दीक्षा नवीन आरंभामुळे...!💕😀

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

          ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या माणुसकीच्या उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. या उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

After breaking the chain of generational slavery, we accepted the Dhamma.  We are walking with the new path given by Babasaheb.  Because we got this happiness after generation after generation of untouchability of social system.          So we are happy now because of the new direction.  Got due to initiation...!!  This poem is from this spirit.                    Don't forget to like and share if you like.  The poem is handwritten and composed.  If there are any errors, please let us know in the comment box.  It will be researched.  Thank you...!🤣💕

 *** joy ***

 I new joy in me 

 It is found as initiation ground 

 The story of flowers now 

 I think like the fragrance of the night 

 The moon feels like mine at Amavasya 

 As the shackles of slavery were broken

I have planted a new name in my mind 

 A new name has been taken care of 

 Because they took me as a woman 

 For pleasure 

 I became free as a woman

 as is 

 In the real sense of rightful place 

 responsibly  

 On the sense of equality in the eye 

 A new way of living 

 Happily accepted outside the village 

 By experience 

 So I don't stay depressed 

 With smiling faces

 Initiation due to new beginnings...!💕😀

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.

         The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this human threshold of words.  If you have come to this threshold, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

 

**** सुगंधित पाने ****

       बाबासाहेबांच्या कष्टाचा लढायच आणि घामाचा सारा हिशोब आता चुकता केला जात आहे. जीवन जे बाबासाहेबांनी आम्हाला दिले त्या वाटेवर चालून आम्ही आमच्या आयुष्य सुगंधित करिता याच भावविश्वातून ही कविता.

       कविता स्वरचित व स्वलिखित आहे. आवडल्यास लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका. काही चुका असल्यास कमेंट बॉक्समध्ये नक्की कळवा, त्यावर संशोधन केले जाईल. धन्यवाद...!💕

**** सुगंधित पाने ****

सारा हिशोब आता 

चुकता होत आहे 

जळलेल्या जातिव्यवस्थेवर 

इतिहासाचे पाने खुले 

होत आहे मोकळा श्वास घेण्यासाठी 

अजून वादळे शांत झाली नाही 

तरी मनाच्या गाभाऱ्यात असीम 

शांतता नांदत आहे 

प्रगतीच्या टप्प्याटप्प्यावर 

अनेक वादळांना 

शांत करीत 

जागृता ही दीक्षेची

मनात आसवांचा प्रत्येक 

अश्रूंच्या आता 

हिशोब घेतला जात आहे 

विज्ञानाचा शिक्षणाचा 

उपयोग मानव म्हणून होण्यासाठी 

केला जात आहे 

मोकळा शाळेच्या भिंती आमच्या आहे 

मंदिराच्या नसल्या तरी 

दीक्षाभूमीची पायवाट मोकळी आहे 

समाजातील वंचित गुलामांना 

तिथे विचारले जात नाही जात 

कोणतीही जात 

तिथे फक्त 

माणूस तितका महत्त्वाचा 

महाभारत लिहून काही साध्य होत नाही त्यासाठी संविधान लिहावे लागते 

खुल्या नयनांनी 

जखमांचा हिशोब 

आता पूर्ण होत आहे 

अत्त दीप भव या महामंत्राने 

स्वय:दीप होण्यासाठी 

नव्या जाणिवेचा 

नव्या मानवतेचा 

नव्या प्रगतीचा

नवीन आठवणींच्या सुगंधाचा....!!💕

©️®️✍️सविता सूर्यकांता तुकाराम लोटे

       आपल्या येण्याची जाणीव आपल्या प्रतिक्रिया  होय. आपली प्रतिक्रिया कमेंट बॉक्समध्ये जरूर नोंदवा आणि लाईक आणि शेअर करायला विसरू नका .

       ब्लॉग हे माझे शब्दांचे घर आहे. कवितांचे फुले वेचताना मनाला आनंद होतो आता ते फुले वेचण्यासाठी तुम्ही ब्लॉगला नक्की भेट द्या. मला सुचेल रुचेल पचेल यात मी माझ्या भावना व्यक्त करते. शब्द स्वरांच्या या देव उंबरठ्यावर आपले स्वागत आहे. देव उंबरठ्यापर्यंत आलाच आहात तर, इथे समाधान व तुमच्या मनातला असंख्य व्यथांना भावनेला शब्द मिळतील.

          आवडल्यास फॉलो कॉमेंट्स आणि शेअर करायला विसरू नका...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------

      Babasaheb's hard work and sweat are now being miscalculated.  By following the path of life that Babasaheb gave us, we perfume our lives with this poem.

       The poem is composed and handwritten.  Don't forget to like and share if you like.  If there are any mistakes be sure to report them in the comment box, they will be researched.  Thank you...!💕

 **** fragrant leaves ****

 All calculations now 

 Missing 

 On the charred caste system 

 Open the pages of history 

 To breathe freely 

 The storm has not yet subsided 

 Yet infinite in the core of the mind 

 Peace is falling 

Stages of progress 

 Many storms 

 calming down 

 Awakening is initiation

 Every emotion in the mind 

 Tears now 

 Reckoning is being done 

 Science education 

 To be used as a human being 

 is being done 

 Open school walls are ours 

 Although not of the temple 

 The path to Dikshabhumi is clear 

 To the deprived slaves of the society 

 There is no asking 

 any caste 

 Just there 

 Man is so important 

 Nothing is achieved by writing the Mahabharata, for that a constitution has to be written 

 With open eyes 

 Calculation of injuries 

 Completing now 

 With the great mantra of 

 Atta Deep  Bhava 

 To be self-lit 

 A new sense 

 A new humanity 

 of new progress

 The scent of new memories...!!💕

 ©️®️✍️Savita Suryakanta Tukaram Lote

         Aware of your arrival, your reaction is yes.  Please leave your feedback in the comment box and don't forget to like and share.The blog is my home of words.  The mind is happy while picking the flowers of poems, now you must visit the blog to pick those flowers.  I express my feelings in such a way.  Welcome to this God threshold of Shabda Swaras.  If you have come to the threshold of God, here you will find satisfaction and words for your many aches and pains.

            If you like it don't forget to follow comments and share...!💕❤🌹

--------------------------------------------------------------------------